صفحه ۳۱۹ مصحف شریف سوره مبارکه طه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔

🔸ترتیل صفحه ۳۱۹ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : ماهور 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه 319 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام ماهور 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۱۹🌷 تصویری از قیامت: رستاخیز، آینده ای قطعی است که قرآن بارها از آن یاد کرده و مراحل آن را برای ما توضیح داده است. این آیات، بخشی از حوادثی را که در آستانه‏ی قیامت رخ می نماید، باز می گوید و حال و روز مردم آن روزگار را بیان می کند. بر اساس آیات قرآن و روایات معصومین، در پایان دنیا، یکی از فرشتگان والامقام خدا به نام اسرافیل، در صور می دمد و پس از آن، تمام کسانی که در آسمان ها و زمین هستند، می میرند. پس از آن دوباره در صور دمیده می شود و آنها زنده می¬شوند و رستاخیز آغاز می شود. در آیه‏ ی 102 همین سوره می خوانیم که پس از دومین نفخ صور(دمیده شدن در صور)، گنهکاران در حالی‏ که نابینا هستند ، با بدن های کبود در یک جا جمع می شوند. در آن حال، چنان ترس و وحشتی با دیدن صحنه‏ ی قیامت به گنهکاران دست می دهد که جرأت بلند صحبت کردن را از دست می دهند. پس با ترس و لرز به یکدیگر می گویند: ما پیش از این فقط ده روز در دنیا (و برزخ) به سر برده ایم! امّا کسی که در آن غوغا، حقایق را بهتر از دیگران درک می کند، می گوید: ده روز هم زیاد است؛ ما نسبت به عمر جاودانمان در قیامت، گویی فقط یک روز زندگی کرده ایم. آری، در آن هنگام، از سوی خدا ندا می رسد که مرگی در کار نیست و همه‏ ی انسان ها، خوب و بد، برای همیشه زنده خواهند بود. این زندگی بی نهایت، آنقدر در چشمان اهل محشر بزرگ می آید که سالهایی را که در دنیا زندگی کرده و پس از آن در برزخ بوده اند، تنها یک یا چند روز می شمرند. آیات 105 تا 107 به یکی از حوادث هولناکی که قبل از فرا رسیدن قیامت در زمین اتّفاق می افتد، اشاره می کند. بر اساس این آیات و آیات دیگری از قرآن، در آستانه‏ ی قیامت، در پی زلزله‏ای بسیار شدید، کوهها از جا کنده می شوند و به حرکت در می آیند و پس از برخوردهای پی درپی با زمین متلاشي شده، به ‏صورت انبوهی از شن درمی آیند. در آخرین مرحله، باد و توفان، آن شن ها را از زمین کنده، در فضا می پاشد و به‏ صورت پنبه‏ی زده شده درمی آورد. در نتیجه‏ ی این وضعیتِ حیرت آور، تمام کوه‏ها و نیز درّه‏ ها و گودی ها، از صفحه‏ ی زمین پاک می شود و زمین صورتی کاملاً صاف پیدا می کند. در آن هنگام، شخصی از سوی خدا، مردم را برای حضور در دادگاه الهی فرا می خواند. البتّه قرآن مشخّص نکرده که آن دعوت کننده کیست؛ ولی برخی از مفسّـران معتقدند که او همان اسرافیل است. بی شک در آن زمان، همگان دنبال کسی می گردند که پا در میانی کرده، آنان را از آن وضعیت نجات دهد؛ امّا در آن روز، میانجی گری و شفاعت، تنها با اجازه‏ ی خدا صورت می پذیرد، و افرادی که شایستگی شفاعت شدن ندارند، مورد شفاعت قرار نخواهند گرفت. در آن هنگام، دیگر سخنی از غرور و تکبّر وجود ندارد و چهره‏ ی همگان در پیشگاه خدای بزرگ، خاضع و فروتن است، و کسانی که بار ظلم و ستمی بر دوش داشته باشند، نومید به نظر می رسند. در روایتی از امیر مؤمنان علی(ع) می خوانیم که خداوند در قیامت به عزّت و جلال خود سوگند می خورد که ابتدا به ظلم و ستم ها (حتّی اگر بسیار کم باشد) رسیدگی می کند تا ستمی از کسی بر کسی (بدون کیفر) نماند، سپس آن ها را برای حساب فرا می خواند.

صفحه ۳۱۹ مصحف شریف سوره مبارکه طه

🔸ترتیل صفحه ۳۱۹ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : ماهور 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه 319 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام ماهور 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۱۹🌷 تصویری از قیامت: رستاخیز، آینده ای قطعی است که قرآن بارها از آن یاد کرده و مراحل آن را برای ما توضیح داده است. این آیات، بخشی از حوادثی را که در آستانه‏ی قیامت رخ می نماید، باز می گوید و حال و روز مردم آن روزگار را بیان می کند. بر اساس آیات قرآن و روایات معصومین، در پایان دنیا، یکی از فرشتگان والامقام خدا به نام اسرافیل، در صور می دمد و پس از آن، تمام کسانی که در آسمان ها و زمین هستند، می میرند. پس از آن دوباره در صور دمیده می شود و آنها زنده می¬شوند و رستاخیز آغاز می شود. در آیه‏ ی 102 همین سوره می خوانیم که پس از دومین نفخ صور(دمیده شدن در صور)، گنهکاران در حالی‏ که نابینا هستند ، با بدن های کبود در یک جا جمع می شوند. در آن حال، چنان ترس و وحشتی با دیدن صحنه‏ ی قیامت به گنهکاران دست می دهد که جرأت بلند صحبت کردن را از دست می دهند. پس با ترس و لرز به یکدیگر می گویند: ما پیش از این فقط ده روز در دنیا (و برزخ) به سر برده ایم! امّا کسی که در آن غوغا، حقایق را بهتر از دیگران درک می کند، می گوید: ده روز هم زیاد است؛ ما نسبت به عمر جاودانمان در قیامت، گویی فقط یک روز زندگی کرده ایم. آری، در آن هنگام، از سوی خدا ندا می رسد که مرگی در کار نیست و همه‏ ی انسان ها، خوب و بد، برای همیشه زنده خواهند بود. این زندگی بی نهایت، آنقدر در چشمان اهل محشر بزرگ می آید که سالهایی را که در دنیا زندگی کرده و پس از آن در برزخ بوده اند، تنها یک یا چند روز می شمرند. آیات 105 تا 107 به یکی از حوادث هولناکی که قبل از فرا رسیدن قیامت در زمین اتّفاق می افتد، اشاره می کند. بر اساس این آیات و آیات دیگری از قرآن، در آستانه‏ ی قیامت، در پی زلزله‏ای بسیار شدید، کوهها از جا کنده می شوند و به حرکت در می آیند و پس از برخوردهای پی درپی با زمین متلاشي شده، به ‏صورت انبوهی از شن درمی آیند. در آخرین مرحله، باد و توفان، آن شن ها را از زمین کنده، در فضا می پاشد و به‏ صورت پنبه‏ی زده شده درمی آورد. در نتیجه‏ ی این وضعیتِ حیرت آور، تمام کوه‏ها و نیز درّه‏ ها و گودی ها، از صفحه‏ ی زمین پاک می شود و زمین صورتی کاملاً صاف پیدا می کند. در آن هنگام، شخصی از سوی خدا، مردم را برای حضور در دادگاه الهی فرا می خواند. البتّه قرآن مشخّص نکرده که آن دعوت کننده کیست؛ ولی برخی از مفسّـران معتقدند که او همان اسرافیل است. بی شک در آن زمان، همگان دنبال کسی می گردند که پا در میانی کرده، آنان را از آن وضعیت نجات دهد؛ امّا در آن روز، میانجی گری و شفاعت، تنها با اجازه‏ ی خدا صورت می پذیرد، و افرادی که شایستگی شفاعت شدن ندارند، مورد شفاعت قرار نخواهند گرفت. در آن هنگام، دیگر سخنی از غرور و تکبّر وجود ندارد و چهره‏ ی همگان در پیشگاه خدای بزرگ، خاضع و فروتن است، و کسانی که بار ظلم و ستمی بر دوش داشته باشند، نومید به نظر می رسند. در روایتی از امیر مؤمنان علی(ع) می خوانیم که خداوند در قیامت به عزّت و جلال خود سوگند می خورد که ابتدا به ظلم و ستم ها (حتّی اگر بسیار کم باشد) رسیدگی می کند تا ستمی از کسی بر کسی (بدون کیفر) نماند، سپس آن ها را برای حساب فرا می خواند.

صفحه ۳۲۰ مصحف شریف سوره مبارکه طه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۳۲۰ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : سه گاه 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه 320 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام سه گاه 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۲۰🌷 پروردگارا، بر دانش من بیفزای: یکی از ویژگی های دین اسلام، دستور اکید به فراگیری علم و دانش است. از نظر اسلام، هر مسلمان در هر سنّ و سالی وظیفه دارد در جست وجوی علم باشد. در روایتی از پیامبر گرامی اسلام می خوانیم: «طلب علم بر هر مسلمانی واجب است؛ آگاه باشید که خدا جویندگان علم را دوست دارد.» کسب علم و دانش، مکان مشخّصی ندارد و مسلمانان باید به هر جا که دانش مفیدی در آن باشد، سفر کنند و آن را به دست آورند. در حدیث دیگری از پیامبر گرامی مان می خوانیم: «در جست وجوی علم باشید؛ هرچند که در کشور چین باشد؛ زیرا طلب علم بر هر مسلمانی واجب است.» همچنین از نظر اسلام، علم آموزی هیچ حدّ و مرزی نمی شناسد؛ جایی که پیامبر با آن علم سرشار و جان پر از دانش خویش مأمور باشد که تا پایان عمر از خدا بخواهد که بر دانشش بیفزاید، وظیفه‏ ی دیگران کاملاً روشن است. در منطق اسلام، کلمه‏ی «فارغ التحصیل»، واژه ای بی معناست و تحصیل علم برای یک مسلمان راستین، هیچ گاه پایان نمی پذیرد؛ هرچند که خود برترین استاد باشد. در روایات فراوانی که از پیشوایان دین به ما رسیده، می خوانیم که پیوسته بر علم و دانش ایشان افزوده می شود. در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است: «ما در هر شب جمعه، شادی خاصّی داریم.» آن شخص عرض کرد: خداوند آن را افزون کند؛ این شادی برای چیست؟ حـضرت فرمود: «هنگامی که شب جمعه می شود، روح پاک پیامبر (ص) و ارواح ائمه به عرش خدا می رود و روح ما نیز همراه آنان می رود و ارواح ما به بدن¬هایمان باز نمی گردد مگر با علم و دانشی تازه ای، و اگر چنین نبود، علوم ما پایان می یافت.» در روایت دیگری از پیامبر گرامی اسلام می خوانیم: «اگر روزی بر من بگذرد که در آن علمی به من اضافه نشود که مرا به خدا نزدیک کند، خداوند طلوع خورشید آن روز را برای من مبارک قرار نداده است.» در روایت دیگری از همان حضرت می خوانیم: «داناترین مردم، کسی است که دانش مردم را بر دانش خود بیفزاید، و ارزشمندترین مردم، دانشمندترین آنان است، و بی ارزش ترین مردم، کم دانش ترین آنان است.» آری، این ها همه نشان دهنده ی ارزش علم از دیدگاه تعلیمات اسلام است . البتّه روشن است که از نظر دین اسلام، علم و دانشی باارزش است که در سعادت حقیقی انسان ها در زندگی دنیا و آخرتشان اثر داشته باشد؛ دانشی که انسان را با خدا، پیام ها و دستورها و نشانه های او در جهان آفرینش آشنا کند؛ دانشی که به زندگی فردی و اجتماعی انسان¬ها به گونه ای سامان دهد که با صلح و صفا و امنیّت و سلامت در کنار هم زندگی کنند و راهی را که پروردگار برایشان تعیین کرده، با آرامش بپویند. آری، بدون ‏تردید، طلب چنین دانشی، بر هر انسان مسلمان و آزاده ای لازم است؛ وگرنه دانشی که بر غرور و دنیاپرستی انسان بیفزاید و او را در راه جنگ و فساد و فحشا قرار دهد، هیچ گاه مورد تأیید دین نیست و اصلاً علم شمرده نمی شود. در روایتی از امیر مؤمنان علی(ع) می خوانیم: «دانشی که تو را اصلاح نکند، گمراهی است.»

صفحه ۳۲۱ مصحف شریف سوره مبارکه طه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۳۲۱ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : صبا 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 321 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام صبا 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۲۱🌷 مبادا به دارایی هایشان چشم بدوزی!: همه می دانیم که اسلام، دارایی های دنیا را نعمت هایی از جانب خدا می داند که انسان باید با آن ها زندگی دنیایی اش را به سلامت بگذراند و به هدف اصلی خود یعنی سعادت ابدی در بهشت آخرت برسد. بنابراین، دارایی های دنیایی، ابزار رسیدن به هدف هستند، و نه هدف انسان از زندگی؛ درست مانند خورشید تابان که زندگی، تنها در پرتو نور آن امکان پذیر است و بدون آن ناممکن خواهد بود؛ ولی خیره شدن به همین منبع بزرگ انرژی، باعث کوری چشم و از بین رفتن بینایی می شود. امیر مؤمنان علی چه زیبا درباره‏ ی دارایی های دنیا فرموده است: «هر کس به‏ وسیله‏ ی آن نگاه کند، به او بینایی می بخشد، و هر کس به آن نگاه کند، نابینایش می کند.» از همین رو قرآن، مسلمانان را به پرهیز از تجمّل گرایی و دنیاپرستی فرا خوانده و حتّی به پیامبر ما فرمان داده که به دارایی های افراد ثروتمند توجّهی نکند و به آن غبطه نخورد تا مبادا جان و روح بزرگ او، به ویژگی های ناپسندی مانند حسد و طمع آلوده شود. همچنین بر پیروان آن مرد آسمانی نیز لازم است که از این روحیه‏ ی او سرمشق بگیرند و به مال و ثروت دیگران غبطه نخورند. شاید در زندگی، افراد تنگ‏ نظری را دیده باشید که همیشه مراقب حال و روز دیگران هستند که چه دارند و چه چیزی به دارایی شان اضافه می شود، و پیوسته خود را با مردم مقایسه می کنند؛ از این رو از کمبودهای مادّی خود رنج می برند و گاهی سخنان و رفتاری از آنان سر می زند که به ‏هیچ وجه در شأن یک انسان مسلمان و آزاده نیست. این طرز تفکّر که نشانه‏ ی نبود رشد کافی و احساس حقارت درونی و همّت کم است، یکی از عوامل مؤثر عقب‏ ماندگی در زندگی ـ حتّی در زندگی مادی خواهد بود. کسی که در خود احساس شخصیّت می کند، به جای این که گرفتار چنین مقایسه‏ ی زشت و رنج آوری شود، نیروی فکری و جسمی اش را در راه رشد و ترقّی خویشتن به کار می گیرد و با خود می گوید: من چیزی از دیگران کم ندارم و علّتی هم ندارد که نتوانم از آن ها سبقت بگیرم؛ پس چرا چشم به مال و مقام آنان بدوزم؟ بلکه از این بالاتر، اصلاً زندگی مادّی، هدف او نیست و آن را تا آنجا می خواهد که به معنویّت او و نزدیکی اش به خدا کمک کند؛ امّا آنجا که مادیات بخواهد به استقلال و آزادگی او لطمه زند، با روحی بزرگ و نگاهی بلند، به راحت رهایش می کند. در حدیثی از پیامبر می خوانیم: «کسی که به آنچه در دست دیگران است، چشم بدوزد، غم و غصه اش زیاد می شود و خشم و نفرتش فرو نمی نشیند.» در سیره ی آن حضرت نیز می خوانیم که هیچ گاه به تجمّلات دنیا و مال و ثروت دیگران توجّه نمی کرد.

✍ #ره_توشه 🏵از دست نوشته شيخ شهيد نقل است كه حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: ⚡️هركه میخواهد خداوند در #قيامت اعمال زشتش را بر او عرض نكند و #پرونده گناهانش را نگشايد،بايد اين #دعا را بعد از هر #نماز بخواند: 🌿☀️ اللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَكَ اَرْجى مِنْ عَمَلى وَ اِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ كانَ ذَنْبى عِنْدَكَ عَظيماً فَعَفْوُكَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ اَكُنْ اَهْلا اَنْ اَبْلُغَ رَحْمَتَكَ فَرَحْمَتُكَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَ تَسَعَنى لِاَنَّها وَسِعَتْ كُلَّشَىْءٍ بِرَحْمَتِكَ يااَرْحَمَ الرّاحِمينَ 📚مستدرک الوسائل ج 5 ص 84 📚 مفاتیح الجنان تعقیبات مشترکه توصیه میکنم به معنی این دعا دقت کنین و درحدامکان بعداز نمازهاتون بخونین که آدم امیدوار میکنه