eitaa logo
آرامش حس حضور خداست
5.6هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
922 ویدیو
77 فایل
آرامش در زندگی نبودن جدال نیست بلکه تجربه حضور خداست!♥ کپی برداری با لینک کانال خودتون با افتخار حلال اندر حلال وثواب آن را تقدیم میکنم به ساحت مقدس آقا صاحب الزمان (عج ) التماس دعا
مشاهده در ایتا
دانلود
یوسف بن احمد جعفری گفته که در سال ۳۰۶ (ه.ق)حج رفتم و تا سه سال ماندم، بعد به سمت شام برگشتم. در قسمتی از راه که می رفتم و اتفاقا نماز صبح هم قضا شده بود، از محمل پایین آمدم و آماده نماز شدم، در همین اثنا دیدم که چهار نفر در یک محمل هستند، سرجایم ایستادم و از آنها خیلی تعجب کردم. یکی از آنها به من گفت: از چه تعجب کردی؟ (حال آن که) نمازت را ترک و با مذهب خودت مخالفت کرده ای! به او گفتم از کجا به مذهب من علم داری؟ گفت: دوست داری صاحب زمانت را ببینی؟ گفتم بله. پس به یکی از آنها اشاره کرد ( یعنی صاحب الزمان این شخص است) گفتم: علامات و معجزاتی هم دارد؟ ✨💫✨ گفت کدام را دوست داری، این که شتر با بارش به آسمان برود یا اینکه فقط محمل به آسمان بالا برود؟ گفتم: هر کدام که باشد معجزه و دلیل بر وجود حضرت است. همان لحظه دیدم شتر با تمام باری که داشت سمت آسمان بالا رفت و آن مردی که با من صحبت می کرد، به مردی اشاره کرد که چهره ای گندم گون داشت و رنگش مثل طلا درخشنده و بالای پیشانی اش اثر سجده بود. 👈به این معناست که عجیب این نیست که ما چهارتن روی یک محمل سوار هستیم، عجیب این است که تو با وجودی که شیعه هستی نمازت فوت و قضا شود. 📗کتاب الغیبة طوسی، ص۴۵٧ 🌹اللهم ارنی الطلعة الرشیدة 🍃 🦋🍃 @takhooda
عالم جلیل، شیخ ابوالقاسم محمد بن ابی القاسم حاسمی با یکی از علمای اهل سنت به نام رفیع الدین حسین رفاقتی قدیمی داشت؛ به طوری که در اموال شریک و اکثر اوقات حتی در سفر با هم بودند و هیچ کدام مذهب و عقیده خود را از دیگری مخفی نمی کرد و گاهی به شوخی یکدیگر را ناصبی و رافضی می گفتند؛ اما در این مدت بین آنها بحث مذهبی نشده بود. تا آن که اتفاقاً در مسجد شهر همدان، که آن را مسجد عتیق می گفتند، بحث مذهبی میان این دو پیش آمد. در اثنای صحبت، رفیع الدین، فلان و فلان (خلفای اول و دوم) را بر امیرالمؤمنین علیه السلام برتری داد. ابوالقاسم، رفیع الدین را رد کرد و حضرت علی علیه السلام را بر فلان و فلان برتری داد و برای مذهب خود به آیات و احادیث بسیاری استدلال کرد و مقامات و کرامات و معجزات بسیاری را که از امیرالمؤمنین علیه السلام صادر شده است، ذکر نمود؛ ✨💫✨ ولی رفیع الدین، مطلب را عکس نمود و برای برتری ابی بکر، به مصاحبت او با پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در غار استدلال کرد و همچنین گفت: ابوبکر از بین مهاجرین و انصار این ویژگیها را داشت که: اولاً پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم داماد او بود؛ ثانیاً خلیفه و امام مسلمانان شد. و باز ادامه داد و گفت: دو حدیث از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم در شأن ابی بکر صادر شده است: یکی آن که، تو به منزله ی پیراهن منی الی آخر. دوم این که، پیروی کنید دو نفری را که بعد از من هستند، ابوبکر و عمر را! ✨💫✨ ابوالقاسم حاسمی بعد از شنیدن این سخنان گفت: به چه دلیل ابوبکر را برتری می دهی بر سید اوصیاء و سند اولیاء و حامل لواء و امام انس و جن و تقسیم کننده ی جهنم و بهشت و حال آن که تو می دانی ایشان صدیق اکبر و فاروق ازهر است و برادر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و همسر حضرت زهرا علیها السلام می باشد. و نیز می دانی که هنگام هجرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به سوی مدینه، امیرالمؤمنین علیه السلام در جای ایشان خوابید. او با آن حضرت در حالات فقر و فشار شریک بود و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در خانه ی صحابه را به مسجد بست، جز در خانه ی آن جناب و علی علیه السلام را برای شکستن بتهای کعبه بر کتف شریف خود گذاشت. و پروردگار متعال او را با صدیقه طاهره فاطمه ی زهرا علیها السلام در آسمانها تزویج فرمود. با عمرو بن عبدود جنگ کرد و خیبر را فتح نمود. به خدای تعالی به قدر چشم به هم زدنی شرک نیاورد به خلاف آن سه نفر. (که به تصریح خود اهل سنت دهها سال بت پرستی کرده اند.) رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، علی علیه السلام را به چهار نفر از پیامبران تشبیه نمود آن جا که فرمود: هر که می خواهد به آدم در عملش و نوح در حلمش و موسی در شدتش و عیسی در زهدش نظر کند، به علی بن ابیطالب علیه السلام بنگرد. با وجود این همه فضایل و کمالات آشکار و با نسبتی که با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم داشت و همچنین با برگردانیدن آفتاب برای او، چطور برتری دادن ابی بکر بر علی علیه السلام جایز است؟ ✨💫✨ چون رفیع الدین این صحبت را از ابوالقاسم شنید، که علی علیه السلام را بر ابی بکر برتری می دهد، دوستی اش با او سست شد و بعد از گفتگوی زیاد به ابوالقاسم گفت: صبر می کنیم؛ هر مردی که به مسجد آمد آنچه را حکم کرد، چه به نفع مذهب من یا مذهب تو، همان را قبول می کنیم. چون ابوالقاسم عقیده ی اهل همدان را می دانست؛ یعنی می دانست که همه سنی (در زمان این قضیه) هستند، از این شرط می ترسید؛ ولی به خاطر کثرت مجادله، شرط مذکور را قبول کرد و با کراهت راضی شد. ✨💫✨ بلافاصله بعد از شرط مذکور، جوانی که از رخسارش آثار جلالت و نجابت ظاهر بود و معلوم می شد از سفر می آید، داخل مسجد شد و در آن جا گشتی زد و نزد ایشان آمد. رفیع الدین به سرعت و اضطراب از جا برخاست و بعد از سلام و تحیت، از آن جوان سؤال کرد که واقعاً بگوید علی علیه السلام برتر و بالاتر است یا ابوبکر؟ جوان بدون معطلی این دو شعر را فرمود: متی اقل مولای افضل منهما، اکن للذی فضلته متنقصاالم تر ان السیف یزری بحده مقالک هذا السیف احدی من العصا هرگاه بخواهم در مقایسه بین مولایم علی علیه السلام به آن دو نفر بگوئیم مولایم از آنجا با فضیلت تر است. اینجاست که منزلت او را پائین آورده اند. آیا نمی بینی اگر بگوئی شمشیر از عصا برنده تر است شمشیر با برندگی اش ترا بخاطر این مقایسه سرزنش خواهد کرد. ✨💫✨ وقتی جوان از خواندن این دو بیت فارغ شد، ابوالقاسم و رفیع الدین از فصاحت و بلاغتش تعجب کردند؛ لذا برای این که از حالات او بیشتر جویا شوند، از او خواستند که با ایشان صحبت کند؛ اما ناگهان از پیش چشم هایشان غایب شد و دیگر او را ندیدند. رفیع الدین چون این امر عجیب و غریب را مشاهده کرد، مذهب باطل خود را ترک گفت و مذهب حق اثنی عشری را پذیرفت. 📚برکات حضرت ولی عصر علیه السلام، 📚العبقری الحسان ج ٢، ص ٨۶، 🍃 ?
(قسمت اول) ✍🏻 شیخ طوسی رحمه‌الله روایت کرده: حنظلة بن زکریا گوید: احمد بن بلال بن داود کاتب این خبر را بمن داد. او مردی سُنی مذهب و ناصبی بود و دشمنی خود را با اهل بیت عصمت پوشیده نمی‌داشت. با این وصف به مقتضای طینت اصلی‌اش که اهل عراق بود، با من اظهار دوستی می‌کرد و هر وقت مرا می‌دید می‌گفت در نزد من خبری است که تو را خشنود می‌سازد، ولی نخواهم گفت. من هم چندان اهمیت نمی‌دادم. تا آنکه روزی در یک جا با هم ملاقات کردیم. من از فرصت استفاده کرده و از او خواستم که خبر را برای من نقل کند. ✨💫✨ او گفت: خانه ما در سامرا روبروی خانه ابن الرضا (یعنی امام حسن عسکری علیه السّلام) بود. من مدت مدیدی بطرف قزوین و آن نواحی رفتم. سپس مقدر شد که به سامرا برگردم. دیدم تمام کسان و بستگان و خویشانم درگذشته‌اند، جز پیرزنی که مرا تربیت کرده بود و او دختری داشت که نزد خودش بود. وی پیرزنی محبوب و خود نگهدار بود و اهل دروغ نبود. زنانی که با ما دوستی داشتند نیز در خانه آن پیرزن بودند. من چند روزی آنجا ماندم و سپس عزم رفتن کردم. ✨💫✨ پیرزن گفت: چرا در رفتن عجله می‌کنی؟ تو که مدت‌ها از ما دور بودی. اکنون نزد ما بمان تا از دیدنت شاد شویم. با مسخره گفتم که می‌خواهم به کربلا بروم، زیرا یا نیمه شعبان و یا روز عرفه بود که شیعیان به کربلا می‌رفتند. پیرزن گفت: فرزندم! از خدا بترس، توهین مکن و آنچه را که گفتی مسخره مپندار. داستانی را برایت نقل کنم که دو سال بعد از رفتن تو مشاهده کردم. داستان این است: ادامه دارد... 🍃 🦋🍃 @takhooda
(قسمت دوم) من در همین اطاق نزدیک دهلیز با دخترم خوابیده بودم. در حال خواب و بیداری دیدم مردی نیکو روی و خوشبو، با لباس‌های تمیز آمد و بمن گفت که هم اکنون کسی می‌آید و تو را بخانه همسایه می‌طلبد. وحشت مکن و از رفتن با او خودداری منما! سراسیمه برخاستم و به دخترم گفتم: کسی را دیدی که به خانه ما بیاید؟ گفت نه! پس نام خداوند متعال را بردم، اندکی قرآن خواندم و خوابیدم. ✨💫✨ باز همان مرد بخوابم آمد و همان سخن را تکرار کرد. این بار نیز با وحشت برخاستم و از دخترم پرسیدم: هیچ کس نیامده؟ گفت نه! من هم باز نام خداوند متعال را بر زبان آورده، کمی قرآن خواندم و خوابیدم. بار سوم نیز همان مرد به خوابم آمد و گفت: فلانی! آن کس که تو را می‌طلبد، آمده و در می‌زند. با او برو! در این وقت صدای کوبیدن در را شنیدم. پشت در رفتم و گفتم کیست؟ گفت: درب را باز کن و مترس! صدای او را شناختم و در را باز کردم. دیدم خادمی است که یک چادر بمن می‌دهد و می‌گوید: یکی از همسایه‌ها برای حاجت مهمی تو را می‌خواند، به خانه آنها بیا. چادر بسر کردم و او مرا به خانه‌ای برد که نمی‌شناختم. دیدم پردهٔ درازی در وسط خانه آویخته‌اند و مردی کنار پرده ایستاده است. ✨💫✨ خادم گوشه پرده را بالا زد و من داخل شدم. دیدم زنی در حال وضع حمل است و زنی دیگر مانند قابله، پشت سر او نشسته است. آن زن از من پرسید که آیا در این کار به ما کمک می‌کنی؟ پس مشغول کمک شدم و چیزی نگذشت که پسری متولد گردید. من او را روی دست گرفتم و فریاد زدم: پسر است! پسر است! آنگاه سر از پرده بیرون آوردم تا به آن مرد که نشسته بود مژده دهم. کسی گفت سر و صدا مکن! چون متوجه بچه شدم، او را روی دست خود ندیدم. همان زن دوباره گفت صدا مکن! ادامه دارد... 🍃 🦋🍃 @takhooda
(قسمت سوم) چون متوجه بچه شدم، او را روی دست خود ندیدم. همان زن دوباره گفت صدا مکن! در این موقع خادم چادر بسرم انداخت و مرا بخانه‌ام برگرداند. بعد کیسه‌ای بمن داد و گفت: آنچه را که دیدی بکسی اظهار مکن! وارد خانه خود شدم و بطرف رختخواب رفتم. دیدم هنوز دخترم خوابیده است. او را بیدار کردم و پرسیدم: آیا از رفتن و برگشتن من مطلع شدی؟ گفت نه. وقتی در کیسه را گشودم، دیدم ده دینار در آن است. این مطلب را تاکنون به کسی نگفته‌ام، جز حالا که چون دیدم تو با مسخره این سخن را گفتی، از این رو برای تو نقل کردم تا بدانی که این قوم (خانواده پیغمبر)، نزد خداوند دارای شأن و مقام بزرگی هستند و آنچه ادعا می‌کنند درست است. ✨💫✨ آن مرد ناصبی گفت: از حرف پیرزن تعجب کردم، آن را به باد مسخره گرفتم و دیگر از زمان رخ دادن این واقعه چیزی نپرسیدم، جز اینکه به یقین می‌دانم که سال دویست و پنجاه و اندی از سامرا رفته بودم و در سال ۲۸۱ که ایام وزارت عبیداللَّه بن سلیمان بود برگشتم و این داستان را از آن پیرزن شنیدم. حنظله راوی این خبر می‌گوید: ابوالفرج مظفر بن احمد را خواستم تا او نیز این خبر را بشنود. 📚بحارالانوار، ٥١/٢٠، به نقل از "الغیبة" شیخ طوسی رحمه‌الله این قضیه در هنگام ولادت مولیمان حضرت حجت ابن الحسن ارواحنافداه اتفاق افتاده است. 🌹اللهم ارنی الطلعة الرشیدة 🍃 🦋🍃 @takhooda
جناب حجه الاسلام مهاجر اصفهانی فرمود: در ایام طلبگی به مشهد رفته و در دروس مرحوم آیه الله العظمی میلانی شیخ هاشم قزوینی شرکت می کردم. روزی جهت جبران عقب ماندگی مطالعات خود، تصمیم گرفتم با زن و فرزندانم به دهکده طرقبه پناه برده تا بتوانم به مقصود خود دست یابم. پس به طرقبه رفته و به علت شلوغی مردم در آنجا، به جاغرق رفتم. گوشه ای بساط را پهن کرده و مشغول مطالعه شدم. چیزی نگذشت که عده ای زن با سر و وضع بسیار ناهنجار به همراهی مردانی فاسدتر از خود به آنجا آمده و عمدا کنار ما، بساط خویش را پهن کرده و با روشن کردن گرامافون بسیار مستهجنی عمدا من و خانواده ام را به آزار و اذیت گرفتند تا عیششان کامل شود. ✨💫✨ پس به ناچار ما بساط خویش را جمع کرده و آماده بازگشت به طرقبه شدیم تا از دست آنان خلاص شویم. بمجرد اینکه وسایلمان را جمع کردم، ناگهان پایم لغزید و درون رودخانه افتادم، آنان نیز بشدت مرا مسخره کرده و عذاب روحی خود را به نهایت رساندند. با دلی شکسته و پایی ورم کرده و بلکه شکسته، با هر زحمتی بود آنجا را ترک کرده و به طرقبه بازگشتم. نزدیک غروب بود در مسجد طرقبه نماز گزاردم ولی درد پا امانم نمی داد. ناگهان سید بسیار با وقاری را که عمامه ای سبز به سر داشت در مقابلم دیدم. او با لطف فراوان فرمود: سید حسن! امشب را می‌خواهی میهمان من باشی؟ بدون توجه به ورم شدید پایم و درد مهلک آن با خوشحالی دعوتش را پذیرفتم. او ما را از مسجد طرقبه به گوشه ای دیگر نزدیک رودخانه طرقبه برد. آنگاه با دیزی پذیراییمان فرمود. سپس چادری را نشانم داد و فرمود که او خود در آن چادر است، من نیز با خانواده در خیمه ای دیگر‌ اطراق کردیم. نیمه های شب او مرا برای تهجد بیدار کرد، سپس با یکدیگر به مسجد‌کوچکی که در پایین رودخانه قرار داشت رفتیم و به نماز و تهجد پرداختیم. ✨💫✨ با طلوع فجر، نماز صبح را به امامت او خواندم، آنگاه او با ابراز محبت فراوان از من خداحافظی کرد و رفت. عجیب آن بود که در آن ملاقاتها، از درد پایم خبری نبود و من نیز نه تنها به درد پا توجه نداشتم بلکه از حوادثی که در اطرافم می گذشت نیز غفلت کامل داشتم. فردا صبح وقتی آن بزرگوار رفت، ناگهان به خود آمده که آن خوش سیما چه کسی بود و از کجا مرا به اسم می شناخت؟! وقتی از مردمان آن منطقه سراغ آن مسجد کوچک نزدیک رودخانه را گرفتم برخی به من طعنه زدند و خواب‌نمایم خواندند. عجیب تر آنکه نه تنها از درد پایم‌ خبری نبود بلکه کوچکترین اثری از جراحت هم در آن یافت نمیشد در حالی که روز قبل پایم بسختی مجروح شده بود. 🌹اللهم ارنی الطلعه الرشیده 📗تشرف یافتگان 🍃 🦋🍃 @takhooda
شیخ اسد اللّه زنجانی فرمود: "این قضیه را ۱۲ نفر از بزرگان، از شخصی که در محضر سید بحرالعلوم بود، نقل کردند. آن شخص میگوید: هنگامی که شیخ حسین نجفی، از زیارت بیت اللّه الحرام به نجف اشرف مراجعت کرد، بزرگان دین و علما، برای تبریک و تهنیت، به حضور او رسیدند و در منزل ایشان جمع شدند. سید بحر العلوم چون با آقا شیخ حسین، کمال رفاقت را داشت، در اثنای صحبت، روی مبارک خود را به طرف او گرداند و فرمود: "آقا شیخ حسین! تو، آن قدر سربلند گشته ای که باید با امام زمان هم کاسه و هم غذا شوی!" ✨💫✨ شیخ حالش دگرگون شد. حضّار مجلس، از شنیدن سخنش، اصل قضیه را از او پرسیدند. سید فرمود:" آقا شیخ حسین! آیا به یاد نداری که بعد از برگشت از حج در فلان منزل بودی، در خیمه خود نشسته و کاسه ای که در آن آبگوشت بود؛ برای ناهار خود آماده کرده بودی، ناگاه، از دامنه بیابان، جوانی خوش رو و خوشبو در لباس اعراب، وارد گردید و از غذای تو تناول فرمود؟ همان آقا، روح عوالم امکان، حضرت مهدی بودند. 📗میر مهر، پورسیدآقایی 🌹اللهم ارنی الطلعة الرشیدة 🍃 🦋🍃 @takhooda
💥شیخ حرّ عاملی می گوید: من در زمان كودكى و سن ده سالگى به بیمارى سختى مبتلا شدم و چنان حالم منقلب و دگرگون شد كه بستگان و نزدیكان من جمع شده و گریه مى‌كردند و یقین پیدا كردند كه من در آن شب خواهم مرد و از این ‌رو آماده سوگوارى براى من گردیدند. در این اثناء در میان خواب و بیدارى، پیغمبر و دوازده امام علیهم السلام را دیدم بر آنان سلام كرده با یك‌یك، آن بزرگواران مصافحه نمودم. ✨💫✨ میان من و حضرت صادق علیه السّلام سخنى گذشت كه در خاطرم نماند. تنها به خاطرم مانده كه آن حضرت در حق من دعا فرمود. پس به حضرت صاحب الزمان علیه السّلام، سلام كردم و با آن جناب، مصافحه نمودم و گریستم و عرض كردم: اى مولاى من، مى‌ترسم در این بیمارى بمیرم در حالى ‌كه مقصد خود را از علم و عمل به دست نیاورده‌ام. آن حضرت فرمود: نترس زیرا در این بیمارى از دنیا نخواهى رفت بلكه خداوند تبارك و تعالى تو را شفا مى‌دهد و عمرى طولانى خواهى داشت. ✨💫✨ آن گاه قدحى را كه در دست مباركشان بود به دست من دادند و من از آن آشامیدم و همان وقت، سلامتى خود را باز یافتم و بیمارى من به كلى مرتفع گردید و نشستم و نزدیكان من تعجّب مى‌كردند لیكن من جریان را براى آنان نگفتم تا بعد از چند روز كه این قضیّه را براى آنان نقل كردم. 📗اثبات الهداة، ج ۵ ، باب معجزات 🌹اللهم ارنی الطلعة الرشیدة 🍃 🦋🍃 @takhooda
💥آقا شیخ باقر نجفی نقل می کند: شخص صادقی که دلاک بود، پدر پیری داشت. او در خدمتگزاری پدرش کوتاهی نمی کرد، همیشه مواظب خدمت او بود مگر در شبهای چهارشنبه که به مسجد سهله می رفت، پس از مدتی رفتن به مسجد سهله را هم ترک نمود. از او پرسیدم: چرا رفتن به مسجد را ترک کرده ای؟ گفت: چهل شب چهارشنبه به آنجا رفتم، وقتی شب چهارشنبه آخر رسید، تا نزدیک غروب، رفتن برایم ممکن نشد، من هم همان وقت تنها به راه افتادم. شب شد و من همچنان می رفتم تا اینکه فقط یک سوم راه باقی ماند. ✨💫✨ آن شب مهتابی بود ناگاه شخص عربی را دیدم که بر اسبی سوار است و بطرف من می آید. با خود گفتم الان این عرب مرا برهنه می کند. وقتی به من رسید به زبان عربی بدوی با من سخن گفت و از مقصدم پرسید. گفتم: به مسجد سهله می روم. فرمود: خوراکی همراه خود داری؟ گفتم: نه! فرمود: دست در جیب خود ببر. گفتم: چیزی ندارم. باز همان سخن را تکرار فرمود. من هم دست خود را در جیبم کردم. مقداری کشمش یافتم که برای طفل خود خریده بودم ولی فراموش کرده بودم به او بدهم و در جیبم مانده بود. ✨💫✨ آنگاه به من فرمود: "اوصیک بالعود" (در زبان عربی بدوی، پدر پیر را "عود" می گویند. یعنی تو را نسبت به پدر پیرت سفارش می کنم.) و از نظرم غایب شد. متوجه شدم ایشان آقا حضرت مهدی روحی فداه بوده اند و باز فهمیدم که آن حضرت راضی به جدایی من از پدرم، حتی شبهای چهارشنبه نیستند، لذا دیگر به مسجد نرفتم. 📗ملاقات با امام زمان در کربلا ص ۲۳۸ 🌹اللهم ارنی الطلعة الرشیدة 🍃 🦋🍃 @takhooda
(قسمت اول) 💥حاجی نوری در کتاب نجم الثاقب می نویسد: «سید محمد قطیفی» نقل کرده است: شبی از شبهای جمعه با یکی از طلاب به مسجد کوفه رفتم٬ ولی در آن زمان رفت و آمد در آن مسجد بسیار خطرناک بود، زیرا دزدهای فراوانی در آن اطراف بودند و رفت و آمد زوار هم کم بود. وقتی داخل مسجد شدیم، در مسجد جز طلبه ای که مشغول دعا بود کس دیگری نبود. ✨💫✨ مشغول اعمال آنجا شدیم، سپس در مسجد را بستیم و پشت در، آنقدر سنگ و کلوخ و آجر ریختیم که مطمئن شدیم دیگر کسی نمی تواند در را باز کند و داخل شود. من و رفیقم در محلی که به نام «دکة القضا» معروف است رو به قبله نشستیم و مشغول دعا و عبادت شدیم. آن طلبه که مرد صالحی بود، با صوت حزین نزد باب الفیل نشسته و مشغول خواندن دعای کمیل بود، هوا بسیار صاف بود، ماه هم کامل بود، نور ماه به فضای مسجد تابیده بود و مرا فوق العاده مجذوب کرده بود. ✨💫✨ ناگهان متوجه شدیم که بوی عطر عجیبی فضای مسجد را پر کرده، عطری که بهتر از مشک و عنبر بود، بعد از آن دیدم، شعاع نوری که نور ماه را هم تحت الشعاع قرار داده، مثل خورشید در فضای مسجد ظاهر شد... دارد. 🍃 🦋🍃 @takhooda
(قسمت دوم): 💥آن طلبه که با صدای بلند دعای کمیل می خواند ساکت شد و به آن بوی عطر و آن نور متوجه گردید، در این موقع شخصی با جلال و‌ عظمت خاصی از دری که ما آن را بسته بودیم، در لباس اهل حجاز که روی شانه اش سجاده اش افتاده بود وارد مسجد شد. او با وقار عجیبی به طرف مقبره حضرت مسلم رو کرده بود و می رفت. ما بی اختیار مبهوت جمال او‌بودیم و دلمان از جا کنده شده بود. وقتی به ما رسید سلام کرد. ✨💫✨ رفیقم بقدری مبهوت شده بود که قدرت بر جواب سلام نداشت. ولی من سعی کردم تا با زحمت جواب سلام او‌را دادم. وقتی از مسجد خارج شد و وارد صحن حضرت مسلم گردید، ما بحال عادی برگشتیم و گفتیم: این شخص که بود؟ و از کجا داخل مسجد شد؟! از جا حرکت کردیم و‌بطرف صحن حضرت مسلم رفتیم. دیدیم آن طلبه که آنجا بود پیراهن خود را پاره کرده و مثل زن بچه مرده گریه می کند! از او‌پرسیدیم چه شده که اینطور گریه می کنی؟! ✨💫✨ گفت: چهل شب جمعه است که برای زیارت جمال مقدس حضرت بقیة الله به این مسجد آمده ام و موفق به آرزویم نشده ام! تا امشب که ملاحظه کردید آن حضرت تشریف آوردند و بالای سر من ایستادند و فرمودند چه می کنی؟ من از هیبت و عظمت او زبانم بند آمد، نتوانستم چیزی بگویم تا از من عبور کردند و رفتند. وقتی ما برگشتیم و پشت در را ملاحظه کردیم دیدیم آجرها و سنگها همانگونه که ما پشت در ریخته بودیم دست نخورده و در بسته است! 📗ملاقات با امام زمان ص ۱۸۱ 🌹اللهم ارنی الطلعة الرشیدة 🍃 🦋🍃 @takhooda
شخصی به نام آقای بلورساز خادم کشیک دوم آستان قدس رضوی نقل کرده‌اند: من مبتلا به درد دندان شدم، برای کشیدن دندان پیش دکتر رفتم. گفت: غده‌ای هم کنار زبان شماست که باید عمل شود. با آن عمل من لال شدم و دیگر هرچه خواستم حرف بزنم نمی‌توانستم و همه چیزها را می‌نوشتم. هرچه پیش دکترها رفتم درمان نشد، خیلی گرفته و ناراحت بودم. ✨💫✨ چند ماه بعد خانم بنده برای رفع درد دندان پیش دکتر رفت. وقت کشیدن دندان ترس و وحشتی برایش پیدا شد. دندان پزشک می‌پرسد چرا می‌ترسی؟ می‌گوید: شوهرم دندانی کشید و جریان را کلا برای دکتر می‌گوید. دکتر میگوید: عجب! آن شوهر شماست؟ در عمل جراحی رگ گویی‌های صدمه دیده و قطع شده و این باعث لال شدن ایشان است و دیگر فایده ندارد. زن خیلی ناراحت می‌شود و به خانه بر می‌گردد. و شب خوابش نمی برد. مرد می نویسد: چرا ناراحتی؟ می‌گوید: جریان این است و دکتر گفته شما خوب نمی‌شوی! ناراحتی مرد زیادتر میشود و به تهران می آید خدمت آقای علوی می‌رسد. ✨💫✨ ایشان می‌فرماید: راهنمایی من این است که چهل شب چهارشنبه به مسجد جمکران بروی، اگر شفایی هست آنجاست. تصمیم جدی می‌گیرد و لذا به مشهد که بر می‌گردد برای چهل هفته بلیط هواپیما تهیه می‌کند که شبهای سه شنبه در تهران و شبهای چهارشنبه به مسجد جمکران برود. در هفته ۳۸ که نماز می‌خواند و برای صلوات سر به مهر می‌گذارد، یکوقت متوجه می‌شود که همه جا نورانی شد و یک آقایی وارد و مردم به دنبال او هستند. می‌گویند او حضرت حجت علیه السلام است. ✨💫✨ خیلی ناراحت می‌شود که نمی تواند سلام بدهد. لذا در کناری قرار می‌گیرد. ولی حضرت نزدیک او آمده و می فرماید: سلام کن. اشاره به زبان می‌کند که من لالم و الا بی ادب نیستم. حضرت بار دوم با تشر می فرماید: سلام کن. بلافاصله زبانش باز می‌شود و سلام می‌گوید. در این هنگام پرده کنار رفته و خود را در حال سجده می‌بیند. این جریان را افرادی که آن آقا را قبل از لالی و در حین آن و بعد از شفا دیده بودند در محضر آیت الله گلپایگانی شهادت داده اند. 📗شیفتگان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ص ۱۲۷ 🌹اللهم ارنی الطلعة الرشیدة 🍃 🦋🍃 @takhooda
شیخ عبدالحسین هویزاوی که شخصی مورد وثوق است نقل کرده است: شخصی بنام میرزا احمد که کاروانسرای مفصلی در نجف متعلق به او بود و بسیار متدین و خیّر بود و بهمین جهت ریاست شهرداری نجف را به او داده بودند و من او را می‌شناختم، شبی در عالم رؤیا دیدم من و او کنار تختی هستیم که حضرت مهدی صلوات الله علیه روی آن تخت بالای سجاده‌ای نشسته‌اند. آن حضرت به میرزا احمد رو کردند و با تغیّر فرمودند: چرا تو وارد دستگاه دولت طاغوتی شده و اسم خود را در زمره آنها قرار داده‌ای؟! ضمنا در بین کلماتشان مطلبی فرمودند که او نشنید ولی من به او گفتم: می‌فرمایند: «وَلاتَرکَنوا اِلَی الَّذینَ ظَلَموا فَتَمَسَّکُمُ النّار» یعنی خدای تعالی می فرماید: برای ظالمین کمک نباشید زیرا در آتش جهنم قرار می‌گیرید. ✨💫✨ سپس حضرت ولیعصر ارواحنافداه رو به من کردند و فرمودند: تو که این آیه را می‌دانی، پس چرا این ظالمین را مدح می‌کنی؟ عرض کردم: آقا تقیه می‌کنم! آن حضرت دست جلوی دهان گرفتند و خندیدند و فرمودند: "تقیه، تقیه"! یعنی نه تو تقیه نمی‌کنی بلکه از آنان می‌ترسی. بعد فرمودند: از عمر تو هفت روز بیشتر باقی نیست، فردا برو و استعفای خود را بده و مهر حکومتی را رد کن. میرزا احمد هم گفت: چشم قربان. من از خواب بیدار شدم. فردای آن روز که از خانه بیرون آمدم متوجه شدم که در بین مردم شایع شده که شهردار استعفا داده و کلیدها را به مسئولین تحویل داده است. من از این موضوع تعجب کردم و وقتی تعجبم بیشتر شد که فردای آن روز باز شنیدم که میرزااحمد سخت مریض شده و در خانه افتاده است. ✨💫✨ لذا به عیادتش رفتم ولی وقتی بر او وارد شدم دیدم بقدری کسالتش سخت است که از هوش رفته است. آنجا نشستم تا بهوش آمد، وقتی چشمش به من افتاد گفت: تو هم در آن مجلس حاضر بودی. (معلوم شد او هم عین خواب مرا دیده و مطالب را از امام عصر علیه السلام شنیده است!) من خواستم او را دلداری بدهم لذا به او گفتم: ان شاء الله تعبیر آن خواب این است که شما خوب می‌شوی. او به من گفت: چه می‌گویی!!! بهرحال مرضش رو بشدت گذاشت و همان روز هفتم طبق آنچه حضرت ولیعصر صلوات الله علیه در خواب فرموده بودند از دنیا رفت. 📗عالم عجیب ارواح ص ١١٣ 🌹اللهم ارنی الطلعة الرشیدة 🍃 🦋🍃 @takhooda
مقدس اردبیلی (رحمت الله علیه) می‌فرماید: آمدم کربلا زیارت اربعین بود، از بس که دیدم زائر آمده و شلوغ است، گفتم: داخل حرم نروم با این طلبه‌ها مزاحم زوار از راه دور آمده نشویم. گفتم: همین گوشه صحن می‌ایستم زیارت می‌خوانم، طلبه‌ها را دور خودم جمع کردم یک وقت گفتم: طلبه‌ها این آقا طلبه‌ای که در راه برای ما روضه می‌خواند کجاست؟ گفتند: آقا در بین این جمعیت نمی‌دانیم کجا رفته است. در این اثناء دیدم یک عربی مردم را می‌شکافت و به طرف من آمد و صدا زد ملا احمد مقدس اردبیلی می‌خواهی چه کنی؟ گفتم: می‌خواهم زیارت اربعین بخوانم. فرمود: بلندتر بخوان من هم گوش کنم. زیارت را بلندتر خواندم یکی دو جا توجهم را به نکاتی ادبی داد وقتی که زیارت تمام شد، به طلبه‌ها گفتم: این آقا طلبه پیدایش نشد؟ گفتند: آقا نمی‌دانیم کجا رفته است. یک وقت این عرب به من فرمود: مقدس اردبیلی چه می‌خواهی؟ گفتم: یکی از این طلبه‌ها در راه برای ما گاهی روضه می‌خواند، نمی‌دانم کجا رفته، می‌خواستم اینجا بیاید و برای ما روضه بخواند. آقای عرب به من فرمود: مقدس اردبیلی می‌خواهی من برایت روضه بخوانم؟ گفتم: آری! آیا به روضه خواندن واردی؟ فرمود: آری! که در این اثناء دیدم عرب رویش را به طرف ضریح اباعبداللّه الحسین علیه‌السلام کرد و از همان طرز نگاه کردن ما را منقلب کرد؛ یک وقت صدا زد یا اباعبداللّه نه من و نه این مقدس اردبیلی و نه این طلبه‌ها هیچ کدام یادمان نمی‌رود از آن ساعتی که می‌خواستی از خواهرت زینب علیهاالسلام جدا شوی. در این هنگام دیدم کسی نیست. فهمیدم این عرب، مهدی زهرا علیهاالسلام بوده، واقعا ساعت عجیبی بود. 📗ترجمه کامل الزیارات، 🌹اللهم ارنی الطلعة الرشیدة ‍ ‍🍃 🦋🍃 @takhooda