بابا! آقا هم که خودش اهل آهنگه! [قسمت دوم] 🔸اما به نظر می رسد رهبر حکیم، فقیه و دقیق ما، بین سه کلمه موسیقی؛ سرود و آهنگ تفاوت قائل هستند. 🔹 منظور از موسیقی در کلام رهبری 👈 «صدای برخاسته از سازها» 👈 گاهی بحث در حرمت یا حلیت یک موسیقی است، که بحث آن جدا است و نظر رهبری در رساله مشخص است. 👈 اما گاهی بحث در ترویج‌ موسیقی است که نظر صریح رهبری، عدم‌ جواز ترویج‌ موسیقی است. (اینجا) 🔹 منظور از سرود در کلام‌ رهبری خود ایشان سال ۹۵ در معنای سرود فرمودند: «سرود از مردمی‌ترین مصنوعات ادبی است که با طیف وسیعی از مردم ارتباط برقرار می‌کند. ویژگی‌های سرود را می‌توان در دو حوزه‌ی ظاهری و محتوایی بیان کرد. از ویژگی‌های ظاهری سرود، عدم نیاز به آلات موسیقی است. اگرچه همراهی موسیقی در بعضی از فرازها موجب زیبایی بیشتر سرود می‌شود، اما ماهیت سرود و حیات آن به موسیقی بستگی ندارد.» 🔹 منظور از آهنگ در کلام رهبری به نظر می رسد منظور رهبری از آهنگ نه تلقی عمومی مردم(یعنی موسیقی) بلکه منظورشان وزن و هماهنگی شعر است. بهترین شاهد بر این معنا همین است که دختران در جشن تکلیف، بدون موسیقی خواندند و اجرا کردند ولی رهبری از سرود و آهنگ آن تعریف کردند. ✅ رهبری در سال ۹۷ صراحتا در دیدار با مدیران صدا و سیما فرمودند: «ترویج موسیقی به هیچ‌ وجه مصلحت نیست ولی حتی رواج آن در مراسم های مذهبی هم زیاد شده است که آن هم غلط است... چه اصراری روی ترویج موسیقی هست؟» پ.ن۱: به فکر آینده فرزندانمان باشیم... باور داشته باشیم ترویج موسیقی آینده ایمانیِ فرزندان ما را تهدید می کند. پ.ن۲: رهبری را درست ببینیم و بخوانیم و بشنویم... نگذاریم برخی، رهبری را طور دیگری برایمان تعریف کنند. راستی به نظر شما چرا تا به حال مشروح دیدار ایشان با مدیران صدا و سیما (حتی خلاصه آن) پخش نشده است؟ پ.ن۳: اگر فرزندتان از شما بپرسد: «بابا! آقا هم که خودش اهل آهنگه» چه جوابی به او می دهید؟ قضاوت با خودتان! یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور 💎 @Moshfeghoun 💐

💢 پاسخ فوق العاده کاربردی علامه شهید مرتضی مطهری به شبهات این روز های معاندین و مخالفین اسلام در رابطه با اسلام آوردن ایرانیان و شبهات باستانگرایان 📝 سخنان نابِ شهید مطهری رحمة الله : ✍‌از همه عجیبتر اینست که عده ای #به_نام_حمایت از ملیت ایرانی و نژاد ایرانی بزرگترین توهینها را به ملت ایران می‌کنند: گاهی می‌گویند: ملت ایران با کمال جدیت میخواست از حکومت و رژیم و آیین خودش دفاع کند ولی با آن همه شوکت و قدرت و جمعیت صد و چهل‌ میلیونی و وسعت سرزمین در مقابل یک عده پنجاه شصت هزار نفری عرب‌ شکست خورد. اگر راست است پس چه ننگ بزرگی ! گاهی می‌گویند: ایرانیان از ترس،کیش و عقیده و ایمان خویش را عوض‌ کردند.واقعا اگر چنین باشد ایرانیان از پست ترین ملل جهانند، ملتی که‌ نتواند #عقیده_قلبی خود را در مقابل یک قوم فاتح حفظ کند،شایسته نام‌ انسانیت نیست! ✍ گاهی می‌گویند : ایرانیان چهارده قرن است که زیر یوغ عرب هستند یعنی‌ با آنکه سیادت نظامی عرب یکصد سال بیشتر #طول_نکشید، هنوز پشت‌ ایرانیان از ضربتی که در چهارده قرن پیش خورده راست نشده است. #زهی ضعف و ناتوانی و بی لیاقتی و بی عرضگی ، ملتهای نیمه وحشی افریقا پس از قرنها استعمار همه جانبه اروپایی زنجیرها را یکی پس از دیگری‌ پاره می‌کنند و خود را آزاد می‌نمایند ، اما ملتی متمدن دارای سابقه فرهنگی‌ کهن از قومی بیابانی شکست می‌خورد و طولی نمی کشد که قوم فاتح نیروی خود را از دست میدهد ، اما این ملت شکست خورده هنوز از خاطره شکست چهارده‌ قرن پیش وحشت دارد ، روز بروز بیشتر فکر و آداب و رسوم و زبان قوم‌ فاتح را علیرغم میل باطنی خود وارد زندگی خود می‌کند. ✍‌گاهی می‌گویند ایرانیان از آن جهت شیعه شدند که در زیر پرده تشیع‌ معتقدات و آداب کهن خویش را حفظ کنند ، در همه این مدت طولانی از روی‌ نفاق و دورویی اظهار اسلام کردند و همه ادعاهای مسلمانی شان که تاریخ شان‌ را پر کرده است و از هر قوم دیگر بیشتر بوده است دروغ محض است ، چهارده قرن است که دروغ می‌گویند و دروغ می‌نویسند و دروغ تظاهر می‌کنند . زهی بی شرافتی و نامردمی ! گاهی می‌گویند ریشه این همه گرایشها ، فداکاریها ، درک یک سلسله حقایق‌ و معارف و سنخیت اسلام و تشیع با روح ایرانی نبوده است ، بلکه فقط یک‌ پیوند زناشویی بوده است ، این ملت فقط به خاطر یک پیوند زناشویی مسیر زندگی و فرهنگ خویشرا تغییر داد . زهی بی اصالتی و بی ریشگی! ✍ گاهی می‌گویند ایرانی مایل بود از حکومت و آیین آنروز خویش دفاع کند و حمایت نماید ، اما نکرد ، ترجیح داد خود را کنار کشد و تماشاچی باشد . زهی پستی و نامردمی. #طبق_اظهارات_این_بیخردان، ملت ایران پست ترین و منحط ترین ملل جهان‌ است، زیرا ایرانی از ترس ، خط قدیم خود را رها کرد و خط عربی را به‌ کار برد، از ترس به زبان عربی بیش از زبان فارسی اهمیت داد و برایش‌ فرهنگ و قاعده و دستور نوشت، از ترس تألیفات خود را به زبان عربی‌ نوشت، از ترس به بچه های خود زبان عربی می‌آموخت، از ترس مفاهیم‌ اسلامی را در دل ادبیات خود جای داد، از ترس دین قدیم خود را به دست‌ فراموشی سپرد ، از ترس حکومت مورد علاقه خود را حمایت نکرد. از ترس‌ به کمک کیش و آیین محبوب خود بر نخاست خلاصه #از_نظر_این_مدعیان،در طول این چهارده قرن آنچه در تاریخ این‌ ملت رخ داده بی لیاقتی ، نفاق و دورویی،ترس و جبن،بی اصالتی ، پستی‌ و نامردمی بوده است،چیزی که وجود نداشته" تشخیص" و " انتخاب"و" ایمان"و" حقیقت خواهی "بوده است از این رو بزرگترین اهانت ها از طرف این نابخردان به #ملت_شریف_و_نجیب_ایران وارد می‌شود ✍‌ اما خواننده محترم این کتاب متوجه خواهد شد که همه اینها #تهمت_به‌_ایران_و_ایرانی است ، ایرانی هر چه کرده به تشخیص و انتخاب خود بوده‌ است،ایرانی لایق بوده نه بی لیاقت، راست و صریح بوده نه منافق و دروغگو، شجاع و دلیر بوده نه جبان و ترسو،حقیقت خواه بوده نه چشم به‌ حوادث زود گذر، اصیل بوده نه بی بن و بی ریشه. ایرانی در آینده نیز اصالت خویش را حفظ و پیوند خویش را با اسلام روز بروز محکمتر خواهد کرد. ⬅️ منبع: خدمات متقابل اسلام و ایران جلد1صفحه 142 🖥 http://lib.eshia.ir/50079/1/142

عزاداری در ایران در طول تاریخ بخش اول: آل‌بویه و نخستین باری که روز عاشورا تعطیل اعلام شد آل‌بویه در طبرستان و به دست علویان اسلام آوردند. آنان در آغاز بیشتر زیدی بودند و بعد از مدتی در صدد حمایت از معتزله و شیعه و احیای شعائر مذهبی شیعه برآمدند. از بین امرای آل‌بویه احمد معزالدوله (324-356 ق) بیش از دیگران به این کار اهتمام می‌ورزید. بی‌شک مهم‌ترین اقدام معزالدوله در راستای ترویج آیین‌های شیعی رسمی و علنی کردن اقامۀ عزا بر امام حسین بود. وی در عاشورای سال 352 هجری، دستور بسته شدن بازارها و تعطیلی خرید و فروش را صادر کرد و فرمان داد تا مردم شیون‌کنان به خیابان‌ها بریزند و در قالب راه‌اندازی دسته‌های سوگواری به اقامۀ عزا و نوحه‌خوانی بپردازند. در این روز زنان با موهای پریشان و صورت‌های سیاه و لباس‌های پاره در کوچه‌ها و خیابان به راه افتادند، در حالی که سیلی به صورتشان می‌زدند و از غم و اندوه بر حسین شهید ولوله و هلهله می‌کردند. اقامۀ عزای محرم به مدت یک‌ دهه را نیز از ابتکارات معزالدوله دانسته‌اند. معزالدوله خود همراه با وزرا و اعیان دولتش هر پنجشنبه به زیارت مزار امام جواد و امام کاظم می‌رفت و شب جمعه را در آنجا به صبح می‌رسانید. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هروز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. #عزاداری #عاشورا #آل_بویه #معز_الدوله https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1

عزاداری در ایران در طول تاریخ بخش دوم: سلجوقیان و مبارک دانستن روز عاشورا! سنت عزاداری عاشورا تا پایان حاکمیت آل‌بویه در ایران رواج داشت. اما پس از آن و با حاکم شدن سلجوقیان، این آیین مجدداً ممنوع اعلام شد و عموماً به خفا رفت. سلجوقیان مذهب اهل سنت را پذیرفته‌ بودند. در دورۀ اول سلطنت سلجوقیان سیاست ضدشیعی بسیار شدیدی در مشرق ایران اتخاذ شد. در این دوره شیعیان در ردیف گبران و ترسایان محسوب می‌شدند و اجازه و توان تظاهر به مذهب و برگزاری آیین‌های مذهبی خود را نداشتند. حتی مجبور بودند برای دوری از ایذاء مخفی شوند یا به سنی بودن وانمود کنند. در نتیجه درگیری شدیدی بین شیعیان و اهل سنت وجود داشت و حکومت وقت اهل سنت را بر کشتار شیعیان تحریک و از برگزاری مراسم عزاداری منع می‌کرد. یکی از عوامل مهم زمینه‌ساز این قبیل وقایع، مخالفت علمای اهل سنت با اقدامات معزل الدوله دیلمی در رسمیت بخشیدن به شعائر شیعی و خصوصاً مراسم سوگواری امام حسین بود، زیرا آن را بدعتی بزرگ می‌دانستند. لذا حاکم شدن سلجوقیان فرصتی طلایی برای اهل سنت بود تا به اقداماتی تلافی‌جویانه دست یازند. از جملۀ این اقدامات ترویج باور مجعول عید و مبارک دانستن روز عاشورا و استحباب روزه‌داری و برگزاری مراسم جشن و پایکوبی در آن روز بود. چنان‌که مردم در این روز با اظهار شادمانی و سرور لباس نو بر تن می‌کردند و به دیدار علما و بزرگان می‌رفتند. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هروز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. #عزاداری #عاشورا #سلجوقیان #معز_الدوله https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1

بسمه تعالی 🔻اندونزی بزرگترین کشور جهان اسلامه چطوری اسلام به آن منطقه ی آسیای شرقی رفت و بسط پیدا کرد؟ طلبه ها رفتن؟ آخوندا رفتن؟ بچه ها سپاه قدس رفتن؟ نه اصل توسعه ی اسلام در اندونزی به واسطه ی حضور تجار مسلمان در این منطقه بود. تجار مسلمان متعهد و دین دوست بین این مردم رفتند ، از دین گفتند ، معارف دین رو پخش کردند ، بذر محبت اسلام را در دل آن مردم کاشتند و این تلاش ها نتیجه داد. 🔻نمی دانم چرا و چطور در روزگار ما تبلیغ و تبیین دین فقط و فقط وظیفه طلبه ها معرفی شده در حالی که تبلیغ دین یک وظیفه ی همگانی است. البته طلبه ها باید به شکل تخصصی و تمام وقت درگیر تعلیم و تعلم دین باشند اما اصل #تبلیغ یک وظیفه ی همگانی است. هرکسی در هر صنفی باید به میدان بیاید طلبه ، دانشجو ، معلم ، پدر ،مادر ، کارمند، کارگر ،کشاورز و.... امروز دشمنان اسلام تمام ظرفیت خودشون رو فعال کردند از دانش آموز و دانشجو تا استاد دانشگاه از فرقه ای تا گروهکی از عکاس تا رقاص همه ی نیروهاشونو به خط کردند. در این شرایط ما هم باید تمام نیروهای خودمون رو به میدان بیاوریم. هرکسی باید بخشی از عمر خودش را صرف تبلیغ و تبیین اسلام و حمله به دشمنان اسلام کند. بی شک چنین جهادی به مطالعه و شناخت دقیق و درست از اسلام و دشمنان اسلام نیاز دارد. برای خودتان نقشی تعریف کنید. @m_seraj_ir

هدف قیام امام حسین علیه‌السلام در کلمات آن‌حضرت 1) مَنْ رَأَى سُلْطَاناً جَائِراً مُسْتَحِلًّا لِحُرُمِ اللَّهِ نَاكِثاً لِعَهْدِ اللَّهِ مُخَالِفاً لِسُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ يَعْمَلُ فِی عِبَادِ اللَّهِ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوَانِ ثُمَّ لَمْ يُغَيِّرْ بِقَوْلٍ وَ لَا فِعْلٍ كَانَ حَقِيقاً عَلَى اللَّهِ أَنْ يُدْخِلَهُ مَدْخَلَهُ...إِنِّی أَحَقُّ بِهَذَا الْأَمْرِ لِقَرَابَتِی مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص(وقعةالطف، 172) 2) اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَكُنْ مَا كَانَ مِنَّا تَنَافُساً فِي سُلْطَانٍ وَ لَا الْتِمَاساً مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ وَ لَكِنْ لِنُرِيَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِينِكَ وَ نُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِي بِلَادِكَ وَ يَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِكَ وَ يُعْمَلَ بِفَرَائِضِكَ وَ سُنَنِكَ وَ أَحْكَامِكَ.(تحف 239) 3) أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي ص أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع‏ بحار الأنوار (مناقب، ج4، ص89) 4) أَ لَا تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لَا يُعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لَا يُتَنَاهَى عَنْهُ لِيَرْغَبَ الْمُؤْمِنُ فِي لِقَاءِ اللَّهِ مُحِقّاً فَإِنِّي لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ لَا الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلَّا بَرَماً(تحف 245) 5) أنا أَدعُوكُم إلى كتابِ اللّهِ و سُنَّةِ نبيّه صلّى اللّه عليه [و آله‏] و سلّم فانّ السنّة قد اميتت، و انّ البدعة قد احييت، و إن تسمعوا قولي و تطيعوا أمري اهدكم سبيل الرشاد(وقعةالطف، 107) 6) فَلَعَمْرِي مَا الْإِمَامُ إِلَّا الْحَاكِمُ بِالْكِتَابِ الْقَائِمُ بِالْقِسْطِ الدَّائِنُ بِدِينِ الْحَقِّ الْحَابِسُ نَفْسَهُ عَلَى ذَاتِ اللَّهِ وَ السَّلَامُ.(الارشاد، ج2، ص39) https://eitaa.com/farbehi

عزاداری در ایران در طول تاریخ (3) بخش سوم: دوران مغول‌ها و حذف نام خلفای سه‌گانه از خطبه‌ها در زمان مغول تشیع نخست در سایۀ آزادی‌هایی که به کیش‌ها داده شده بود و به پشتیبانی برخی سلاطین مغول، خصوصاً غازان‌خان و خدابنده، در ایران پیشرفت بسیار کرد. غازان‌خان در سال 649 هجری و پیش از رسیدن به سلطنت به دست شیخ صدر الدین ابراهیم حموی اسلام آورد و چندی بعد پس از آنکه دو مرتبه پیامبر را در خواب دید که او را به محبت اهل بیت خود می‌خواند، مذهب تشیع را برگزید. پس از غازان‌خان برادر او سلطان محمد خدابنده مشی غازان‌خان را ادامه داد. خدابنده ابتدا مذهب حنفی و سپس شافعی را برگزید. اما پس از مدتی در سال 709 هجری به دست علامه حلی به مذهب شیعۀ اثناعشری درآمد و مذهب تشیع را رسمی اعلام کرد. خدابنده دستور داد اسامی خلفای سه‌گانه از خطبه‌ها حذف شود و به نام علی و صحابۀ پیرو او خطبه بخوانند و نام دوازده امام بر سکه‌ها حک شود و عبارت حی علی خیر العمل در اذان وارد شود. در نتیجه، در دوران او شیعیان فرصتی یافتند تا به گسترش مراکز شیعی همت گمارند و با خیال آسوده آیین‌های مذهبی خود را برگزار کنند. تا آنجا که مناقبیان آزادانه در کوچه و بازار می‌گشتند و مناقب اهل بیت را به آواز بلند می‌خواندند. به طور کلی مراسم عزاداری در این دوره رونقی بیشتر گرفت و شعرای شیعه به سرودن اشعار در رثای امامان خود و ساختن نوحه برای سینه‌زنی اهتمام ورزیدند. از شعرا و مرثیه‌سرایان نامی این عصر می‌توان به سیف فرغانی، خواجوی کرمانی، اوحدی مراغه‌ای، سلمان ساوجی و این‌یمین فریومدی اشاره کرد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هر روز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. #عزاداری #عاشورا #مغول #خدابنده #غازان_خان دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1

عزاداری در ایران در طول تاریخ (4) بخش چهارم: تیموریان، تألیف روضة الشهدا، تسخیر دمشق به مثابه خون‌خواهی امام حسین با آنکه سلاطین و امرای تیموری اغلب مذهب حنفی داشتند، اما با سایر مذاهب از جمله تشیع با مدارا رفتار می‌کردند. تیمور - در تفاوت آشکار با چنگیز – در اهتمام به امور دینی راسخ یا متظاهر به این امر بودند. او حتی خود را مسلمان‌تر از دیگران و از جملۀ مجددان دین می‌دانست. او همچنین گاهی تمایلاتی به تشیع ابراز می‌داشت. از جمله در تصرف دمشق شیعیان را مورد تفقد قرار داد و حتی تسخیر دمشق را اقدامی به مثابه خون‌خواهی از یزید و گرفتن انتقام امام حسین اعلام کرد. این اقدام به طور طبیعی مورد استقبال شیعیان واقع شد تا آنجا که به روایت ابن هشام در السیرة النبویة شیعیان به هنگام فتح دمشق پرچم سفیدی را که حضرت علی در روز فتح خیبر به دست داشت به دست تیمور دادند. همچنین نقل شده به هنگام فتح شام توسط تیمور در سال 803 هجری، سرداران خراسانی و مازندرانی شیعۀ سپاه وی قبرهای معاویه و یزید و شمر را تخریب کردند. آخرین امیر تیموری سلطان حسن میرزا بود که در هرات و خراسان حکومت می‌کرد. عصر او را درخشان‌ترین دورۀ سلسلۀ تیموریان دانسته‌اند. به تشویق مرشد الدوله عبدالله نوادۀ دختری این سلطان، کمال الدین حسین بن علی بیهقی (معروف به واعظ کاشفی) در سال 908 هجری مقتلی با نام روضة الشهدا فی مقاتل اهل البیت در ده باب تصنیف کرد. در این عصر همچنین سنت ذکر مناقب اهل بیت و مناقب‌خوانی رواج بسیار داشت و در اشعار شاعرانی همچون محمد خوافی (ابن حسام)، شمس‌الدین کاتبی نیشابوری، لطف‌الله نیشابوری، فغانی شیرازی، لسانی شیرازی قصایدی در مدح علی و اولاد او به چشم می‌خورد. همچنین شعرای بسیاری هم در اشعار خود مراثی شهدای کربلا را ذکر می‌کردند؛ از جملۀ ایشان می‌توان برندق خجندی، اهلی شیرازی و اوحدی سبزواری را نام برد. البته به‌تدریج و به موازات رونق‌یافتن روضه‌خوانی، از رواج مناقب‌خوانی کاسته شد، تا آنجا که چندی بعد روضه‌خوانی کاملاً جایگزین مناقب‌خوانی شد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هر روز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. #عزاداری #عاشورا #تیموریان #روضة_الشهدا #دمشق دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1

عزاداری در ایران در طول تاریخ (5) صفویه؛ شکل‌گیری طایفه‌ای به نام «مداحان»؛ علت سروده شدن ترکیب‌بند محتشم در زمان برآمدن صفویان مذهب رسمی اکثر مناطق ایران مذهب اهل سنت بود، البته به استثنای مازندران (طبرستان) که از دیرباز به تشیع متصف بود. اما سرانجام شاه اسماعیل صفوی در سال 907 هجری سلسلۀ صفویه را بنیان گذارد و تشیع را مذهب رسمی کشور اعلام کرد. در همان زمان طایفه‌ای حکومتی به نام «تبرائیان» شکل گرفتند که کارشان این بود که در گوشه و کنار و محلات می‌گشتند و با صدای بلند بر خلفای سه‌گانه و سنیان و دشمنان ائمه لعن و طعن می‌فرستادند. در مقابل، عابران و مستمعان هم وظیفه داشتند سخن آن طایفه را با «بیش باد و کم باد» همراهی و تأیید کنند و اگر کسی در این کار تجاهل می‌ورزید و کوتاهی می‌کرد، بعید نبود که فی‌الفور به تیغ تبرائیان گرفتار آید و جانش را بستانند. همچنین به موازات تبرائیان کسانی هم بودند که در مدح امام علی اشعاری را می‌خواندند و سپس خلفای ثلاثه را سب می‌کردند؛ اینان «مداح» نام گرفتند و گویا از همین دوران به بعد است که طایفه‌ای به نام «مداحان» در ایران ظهور کردند. در دورۀ شاه تهماسب اول روضه‌خوان‌ها و نوحه‌خوان‌های بسیاری ظهور کردند. شعرا نیز در این دوره به سرودن مراثی و مناقب پیامبر و خاندان او پرداختند که از آن میان محتشم کاشانی با ترکیب‌بند معروف خود گوی سبقت را از دیگران ربود؛ ترکیب‌بندی که به سفارش شاه تهماسب اول سروده شد. طبق روایت عالم‌آرای عباسی آنگاه که محتشم قصیدۀ غرایی را که در وصف شاه تهماسب سروده بود به محضر شاه عرضه کرد، برخلاف انتظار، با خشم وی مواجه شد، چراکه شاه تمایل نداشت شاعران او را مدح کنند، بلکه آنان را تحریض‌ می‌کرد تا طبع خود را در مدح و ثنای اهل بیت به کار گیرند. البته درباره سبب سرایش ترکیب‌بند محتشم دو قول دیگر هم مشهور است. قول اول را ذبیح‌الصفا در تاریخ ادبیات ایران ذکر می‌کند، مبنی بر اینکه محتشم در اصل قصیده‌ای در مدح پری‌خان خانم – دختر شاه تهماسب – سروده بود، نه در مدح خود شاه که با آن رفتار وی مواجه شد. قول دوم را که مشهورتر از اولی است مدرس تبریزی در ریحانة الادب آورده است: محتشم پس از فوت برادرش عبدالغنی مراثی بسیاری در رثای او سروده بود. تا آنکه شبی در عالم خواب امیرالمؤمنین را دید که به او فرمودند: «چرا در مصیبت برادرت مرثیه گفته‌ای، اما برای فرزندم حسین مرثیه نمی‌گویی؟». محتشم پاسخ داده بود که آغاز سخن را نمی‌یابم و حضرت فرموده بودند که بگو: «باز این چه شورش است که در خلق عالم است». ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هر روز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. #عزاداری #عاشورا #صفویه #مداح #محتشم #تهماسب دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1

❓چرا فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها) پشت در آمد؟ 🔸 در ضمن نامه‌ای برای معاویه نوشت: «فَخَرَجَتْ فَاطِمَةُ فَوَقَفَتْ مِنْ وَرَاءِ الْبَابِ، فَقَالَتْ: أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ! مَا ذَا تَقُولُونَ؟ وَ أَیَّ شَیْ‏ءٍ تُرِیدُونَ؟ فَقُلْتُ: یَا فَاطِمَةُ! فَقَالَتْ فَاطِمَةُ: مَا تَشَاءُ یَا عُمَرُ؟! فَقُلْتُ: مَا بَالُ ابْنِ عَمِّکِ قَدْ أَوْرَدَکِ لِلْجَوَابِ وَ جَلَسَ مِنْ وَرَاءِ الْحِجَابِ؟ فَقَالَتْ لِی: طُغْیَانُکَ‏- یَا شَقِیُ‏- أَخْرَجَنِی وَ أَلْزَمَکَ الْحُجَّةَ، وَ کُلَّ ضَالٍّ غَوِیٍّ» «پس فاطمه پشت در آمد، ایستاد و گفت: ای گمراهان دروغگو چه می‌گویید و چه می‌خواهید؟ گفت: ای عمر! چه می خواهی؟ گفتم: چرا پسر عمویت تو را برای پاسخگویی فرستاده و خود پشت پرده نشسته؟ گفت: طغیان و سرکشی تو مرا از خانه بیرون آورده است تا حجّت و دلیل بر تو و بر هر گمراهی ثابت شود» https://eitaa.com/Nardebanefeghahat

پیشنهاد میکنم حتما حتما حتما مستند «سوء تفاهم» را که در تلویزیون پخش شد، ببینید... کار تمیز و‌ مستند به‌این میگن؛ امیدوارم کمک‌کنیم همه مردم این مستند را ببینند، من‌جای رییس صدا و سیما بودم یک‌ماه این مستند را در همه شبکه ها چندین بار در تایم های خوب پخش‌میکردم، اگر جای مسئولین و کنشگران بودم در تمام سکوی های انتشار مجازی حتی سینمایی پخش میکردم تا مردم حقیقت را به صورت مستند بدانند و دچار حرفهای غیردقیق اصولگرا و‌ اصلاح طلب نباشند. ترجیحا یک فنجان دمنوش گل گاو زبان هم کنار خودتان داشته باشید!☺️ برای آرامش اعصاب مفید است... از لینک زیر در تلوبیون، می توانید آن را مشاهده کنید... خودم هم در تلوبیون دیدم. 👇 https://telewebion.com/episode/0x78dbf31 هرچقدر میتونید این پست را منتشر کنید، من در تولیدات رسانه ای خیلی سخت پسندم ولی وقتی این مستند دیدم از ثانیه به ثانیش لذت بردم. یاعلی🌹 عضو شوید 👈 @sheikh_farhad_fathi 🔰 کانال شیخ فرهاد فتحی 🔰

عزاداری در ایران در طول تاریخ (6) دوران افشاریان و زندیان؛ شکل‌گیری اولین مجالس تعزیه و شبیه‌خوانی به باور مورخان نادرشاه افشار خود بر هیچ مذهبی جز مذهب قدرت نبود. او با اغراض سیاسی و برخلاف صفویان توهین و سب خلفای راشدین را قدغن اعلام کرد، عزاداری و روضه‌خوانی را محدود ساخت و اجازه نداد که به رسم صفویه حکومت روز غدیر را جشن بگیرد. نادرشاه در فرمانی مذهب شیعۀ جعفری را صرفاً مذهبی در ردۀ مذهب چهارگانۀ اهل تسنن و به عنوان پنجمین مذهب اسلامی اعلام کرد. نتیجۀ طبیعی این سیاست‌ها افول مراسم عزاداری بود. دوران کریم‌خان هم کمابیش همین روال استمرار یافت و با وجود شیعه بودن، زندیان نیز بر سیاست تعدیل قدرت مذاهب تأکید کردند. کریم‌خان خود به زیارت اماکن متبرکه می‌رفت و بارها دستور ساخت یا تعمیر آن‌ها را صادر کرد. او همچنین بر سکه‌های عصر خود اسامی امامان شیعه را ضرب کرد و شخصاً در مراسم عزاداری شرکت می‌کرد. شاخصۀ مهم این مقطع از تاریخ شکل‌گیری اولین نمونه‌های مجالس تعزیه و شبیه‌خوانی است. درباره ریشۀ اصل تعزیه دو قول مشهور است که اولی آن را بازتولید اسلامی آیین سیاوشان می‌داند، آیینی که در بین ایرانیان پیش از اسلام رواج داشت و دیگر قول تعزیه را بر نمایش مذهبی قرون‌وسطایی مغرب‌زمین مبتنی می‌پندارد و آن را نوعی بازآفرینی ایرانی‌اسلامی مراسم مصائب مسیح قلمداد می‌کند. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در دهۀ اول محرم هر روز گزیده‌ای از «عزاداری در ایران در قرون مختلف» را منتشر می‌کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و نگاهی خواهیم داشت به عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. #عزاداری #عاشورا #زندیه #افشاریه #تعزیه #نادر_شاه دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1