چشمانت قربانی میدهد ابالفضل ؛ قربانی میدهد ..

*

متاع ِدنیا مگر دلبستن دارد ؟ ؛ نه آنقدری‌ست که دل شاد کن باشد و نه آنقدری‌ست که تو را دچار و متعلق نکند . عاقل را راه ِنجات است .

ولو انسان صرفا ًدر وهله‌ی ارادت باشد و جد و جهد ِعملا ًاراده نکند، خود خاطی در ناکام ماندن از کمالات و مقامات ِمترقی است . ارادت خود از مراتب برخوردار و راه ِاقصر برای وصال در آن، عشق است که ضمیمه‌‌ی عشق، کار برای معشوق به وجه مخلصانه است . عشق رمز تحریک ِعاقل به جریان پیدا کردن در مسیر معشوق ‌می‌باشد که قید و شرط ِگشایش ابواب معرفت است ؛ در عشق و ما فیه هرآنچه برای بنده‌ی سالك در وصال به معبود لازم است، موجود و سِر " فاتبعونی " در کلام الله ِمجید است .

؛

عمری دگر بباید بعد از فراق ما را کاین عمر صرف کردیم اندر امیدواری ..

من علی اکبری‌ام ؛ عظیم الشأن و علیه صلات .

؛

ماه و بیرقت ؛ ترکیب ِبرنده که میگن اینه .

وقتی عده‌ای از اهل الله، بزرگان و اهل کرامت را داشتیم، گمان می‌کردیم همیشه هستند و بعدها میتوانیم از آنها بهره‌مند شویم . بنابراین استفاده ننمودیم و از دستمان رفتند، این بشر است ! گمان می‌کند آنچه دارد همیشه هست، لذا اهمیت به آن نمی‌دهد ؛ حالا کجا هستند ؟! یکی از آنها نیست . - آیت الله بهجت رضوان الله

؛ تبصره‌ست .