چقدر مشغولم که از مَن یک مَنِ بهتر به بار آید!

یکی از رفقا که رفته بود جبهه موعظه کند، می گفت: وقتی رفتم موعظه کنم، پشیمان شدم. دیـدم آن ها باید مرا موعظه کنند. من از آنها باید روحیه بگیرم. همه ساعت سه بعد از نیمه شب، بلند شدند، نماز شب والتجا ويا حسین یاحسین و ... داشتند. حالا چطور شما نشسته اید و پسته می شکنید و پرتقال می خورید؟ 'اگر ز هستی خود بگذری یقین می دان که عرش و فرش و فلک زیر پا توانی کرد ولیکن این عمل رهروان چالاک است تو نازنین جهانی! کجا توانی کرد؟' | #مواعظ

دوری برام سخته از تو جدام سخته امسال اگه اربعینت نتونم بیام سخته.. -بذار‌بیام‌حرم‌پیشت‌بمونم..(:

ازاینجا‌تا‌خدا‌چه‌مقدار‌راه‌است؟ -یک‌قدم! این‌یک‌قدم‌کدام‌است؟ -پا‌بگذاری‌روی‌ِ‌خودت..'

شخصی برخاست و سؤال کرد: نشانه ی دوستی شما چیست؟ پیامبراکرم دست بر سر امیرالمؤمنین'ع' نهادند و فرمودند: محبت ایشان. -حضرت امیر فرمود: «ای مردم! بدانید، من حقی بر شما دارم و شما هـم حقـی بـر مـن دارید؛ اما آن حقی که شما بر مـن دارید این است که مـن برنامه های دینی شما را برایتان بیان کنم؛ اما آن حقی که من بر شما دارم اطاعت از من است. بدانید که حبّ ما اهل بیت بدون عمل بی ثمر است و عمل بدون حبّ ما نیز بیهوده است.» "دوستی‌و‌اطاعت‌همراه‌هم‌کارساز‌است" | #مواعظ

آیا کفایت می‌کند کسی بگوید: من علی'ع' را دوست دارم، اما اهل عمل نباشد، فعال نباشد؟

نفس‌،دائماً‌خواستار‌آسایش‌و‌راحت‌طلبی‌است.

یا‌امام‌رضا! دلتنگ‌حرمم؛ دلم‌برا‌نسیم‌صبح‌حرمت‌پر‌میزنه..

في الحال..

تنهایی و انجام افعالی که روحتو به پرواز در میاره خیلی نجات بخشِ، نجات از دنیا و تعلقاتش..

واقعا چرا قرآن درمانی نداریم؟ بخدا که منبعِ آرامش :))) صوتش، متنش، معناش. سبحان‌الله!

دل باید متوجه باشد ، اما دائما رو به راحتی ، آسایش و عذرهای غیرموجه می آورد . « أنَّ القُلوبَ تَزیِغ ؛ در این صورت دلت ، کج می شود یعنی سعی می کند عمرت را به حالت تردید بگذرانی ، « وَ تَعُودُ إلى عَماهَا وَ رَداهَا » ؛ آن وقت به سـوی کـوری و گمراهی اولیه اش باز می گردد، همان طور که در ابتدا کور بود و از حقایق چشم پوشی می کرد ، حالا هم به کوری و ضلالت بازگشته و همه اش تو را به وادی هلاکت راهنمایی می کند . إنَّهُ لَم يَخَفِ اللهَ مَن لَم يَعقِل عَنِ الله » ؛ کسی که افکار و عقایدش را از خدا نگیرد ، کسی که تعقّـل نـکـنـد و صـفـات پـروردگار را نشناسد ، از خدا نخواهد ترسید . | #مواعظ

آقای ابا‌عبدالله! اشک ریختن برای تو مقدمه‌ی من خواهد بود برای عبور از آنچه غیرِ‌ تو است و این معنای تمامِ‌ حرف تو است برای من؛ أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایذکُرُنی مُؤمنٌ الا استَعبَرَ ...

از‌کی‌بگریزیم؟ از‌خود؟ ای‌محال!

وقتی دلت را تهذیب کردی، وقتی روحت را از قید و بند علایق مادی، مجرد کردی، هاتفی از گوشه ی دلت ندا می دهد و خودش را به تو معرفی میکند و آن وقت تو ، به خدای خودت یقین پیدا خواهی کرد . | #مواعظ

طبیعیه‌که‌با‌دیدن‌گذرنامه‌اشکم‌درمیاد؟!

نبودی‌میمردم هر‌دفعه‌که‌دور‌از‌تو‌بودم‌من آقا‌زمین‌خوردم؛ -حسین‌ارباب‌منو‌دریاب..'

میدونم‌بدونِ‌تو‌هیچم‌اباعبدالله بی‌عشقت‌به‌جونِ‌تو‌هیچم‌اباعبدالله؛

این شهر همش شده زمین دیگه آسمونی نداره این شهر من دلم آسمون میخواد؛ آسمون! -خداحافظ رفیق

_

حالا حدیثی می خوانم که شنیده اید، اما یک بار دیگر بشنوید و توجهی تازه كنیـد: «جاء رجل إلى أبي ذر فقال يا أبا ذر ما لنا نكرة الموت؟» چرا ما از مرگ بدمان می آید؟ یا ابا ذر! چرا حالت نوع مردم این است که از مردن بدشان می آید؟ «فقال لأنكم عمرتم الذنب وأخربتم الآخرة فتكرهون أن تنقلوا من عمران إلى خراب »؛ فرمود: چون دنیا را آبادان و معمور کردید! هی ساختمان، هی ساختمان! دنیا را از هر جهت تعمیر کردید اما آخرتتان خراب است، برای ساختن آخرت کاری نکرده اید؛ به خاطر همین کراهت دارید و از اینکه از جای آباد به جای خراب بروید بدتان می آید. | #مواعظ

بگو‌چیکار‌کنم؛ از‌دست‌این‌همه‌فاصله من‌کجا‌فرار‌کنم؟..

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا"..

نجف نشینی علامه ها به من فهماند خدا شناس نشد کس، مگر کنار علی :)

آقای‌اباعبدالله‌کسی‌را‌سراغ‌نداری‌مرا‌به‌تو‌برساند؟..

درمورد هزینه کتابهای حوزه پرسیده بودید هر پایه ای متفاوته بالاترینش تقریبا یک میلیون و دویست! من دیگه صحبتی ندارم!:/

باز عنایت شده لطف خدا باز شده ام زائر کوی رضا..(:

_

هیچی قشنگ تر از این نیست که پنجره اتاق رو به حرم باشه! ان شاالله به شرط لیاقت دعاگوی همگی هستم..

آمدم ای شاه پناهم بده..(: