#نهج_البلاغه_بخوانیم #حکمت ۷۸ ❇️وَ مِنْ كَلَامٍ لَهُ (علیه السلام) لِلسَّائِلِ الشَّامِيِّ لَمَّا سَأَلَهُ أَ كَانَ مَسِيرُنَا إِلَى الشَّامِ بِقَضَاءٍ مِنَ اللَّهِ وَ [قَدَرِهِ] قَدَرٍ، بَعْدَ كَلَامٍ طَوِيلٍ هَذَا مُخْتَارُهُ: وَيْحَكَ، لَعَلَّكَ ظَنَنْتَ قَضَاءً لَازِماً وَ قَدَراً حَاتِماً! لَوْ كَانَ ذَلِكَ كَذَلِكَ لَبَطَلَ الثَّوَابُ وَ الْعِقَابُ وَ سَقَطَ الْوَعْدُ وَ الْوَعِيدُ. إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَمَرَ عِبَادَهُ تَخْيِيراً وَ نَهَاهُمْ تَحْذِيراً، وَ كَلَّفَ يَسِيراً وَ لَمْ يُكَلِّفْ عَسِيراً، وَ أَعْطَى عَلَى الْقَلِيلِ كَثِيراً، وَ لَمْ يُعْصَ مَغْلُوباً وَ لَمْ يُطَعْ مُكْرِهاً، وَ لَمْ يُرْسِلِ الْأَنْبِيَاءَ لَعِباً وَ لَمْ يُنْزِلِ الْكُتُبَ لِلْعِبَادِ عَبَثاً، وَ لَا خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا بَاطِلًا؛ "ذلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ".  🌺💖🌼💖 💖🌼💖 🌼💖 💖 ❇️هنگامى كه كسى از او پرسيد آيا رفتن ما به شام، قضا و قدر خداوند است، پاسخى دراز فرمود كه گزيده اش چنين است: ✳️واى بر تو، گويا به قضاى لازم و قدر حتمى گمان مى برى! اگر چنين باشد ديگر ثواب و عقاب باطل شود و وعد و وعيد ساقط گردد. ✳️خداوند بندگانش را امر كرده با اختيار و نهى كرده تا بترسند. ✳️ آنان را به آسان مكلف ساخته و به دشوار مكلّف نساخته. در برابر عمل اندك، پاداشهاى بسيار داده است. نبايد مغلوبش پندارند و نافرمانيش كنند و نبايد از روى اكراه اطاعتش نمايند. ✳️او پيامبران را به بازيچه نفرستاد و، بعبث، كتابهاى آسمانى را نازل ننمود و آسمان و زمين را و آنچه ميان آنهاست به باطل نيافريده. «اين گمان كسانى است كه كافر شده اند و واى بر كسانى كه كافر شده اند از آتش.» 🌺🍃@tanhamasirKordestan

#شرح این کلام پربار ، از سخنان مهم و معروفى است که از امیر مؤمنان على(علیه السلام) در زمینه قضا و قدر (و جبر و اختیار) نقل شده و یکى از بهترین طرق حل این مسئله است. مرحوم سیّد رضى بخشى از آن را گزینش کرده و صدر حدیث را نیاورده است. ما براى روشن شدن محتواى حدیث به طور کامل صدر آن را از کتاب کافى مى آوریم و آن چنین است: 🔹امیر مؤمنان على(علیه السلام) پس از بازگشت از جنگ صفین در کوفه بود که پیرمردى آمد در برابر آن حضرت دو زانو نشست و عرض کرد: اى امیر مؤمنان به ما خبر ده که آیا رفتن ما به سوى اهل شام به قضا و قدر الهى بود؟ 🔹امیر مؤمنان(علیه السلام) فرمود: آرى اى پیرمرد. شما هیچ تپه اى را بالا نرفتید و هیچ دره اى را فرود نیامدید مگر این که به قضا و قدر الهى بود. 🔸پیرمرد گفت: اگر چنین باشد پس ما در برابر این همه زحمت اجر و پاداشى نخواهیم داشت. 🔹امام(علیه السلام) فرمود: خاموش باش اى پیرمرد! به خدا سوگند خداوند پاداش بزرگى براى شما در مسیر این راه قرار داد و همچنین در توقف هایى که داشتید و نیز در بازگشتتان. شما در هیچ یک از این حالات مکره و مجبور نبودید. 🔸پیرمرد سؤال کرد: چگونه ما مکره و مجبور نبودیم در حالى که رفت و آمد ما تمام به قضا و قدر الهى بود؟ 🔹امام(علیه السلام) فرمود: (بقیه همان گونه است که در نهج البلاغه آمده است). مرحوم سیّد رضى از این حدیث شریف به این چند جمله قناعت کرده مى گوید: 🔹«این بخشى از کلام امام(علیه السلام) است که به سؤال کننده شامى هنگامى که پرسید: آیا رفتن ما به شام به قضا و قدر الهى بود بعد از سخنى طولانى بیان فرمود که گزیده اش این است... امام(علیه السلام) در ادامه این سخن چنین مى فرماید: «واى بر تو شاید گمان کردى منظورم قضاى لازم و قدر حتمى است (و مردم در کارهایشان مجبورند و اختیارى از خود ندارند)»; (وَیْحَکَ! لَعَلَّکَ ظَنَنْتَ قَضَاءً لاَزِماً، وَقَدَراً حَاتِماً! 🔹سپس افزود: «اگر چنین بود، ثواب و عقاب الهى به یقین باطل مى شد و وعده و وعید ساقط مى گشت»; 🔷آیا به کسى که بر اثر بیمارى رعشه، دست او پیوسته بى اختیار مى لرزد مى توان گفت: اگر دستت را ثابت نگه دارى فلان پاداش را به تو مى دهیم و اگر لرزش را ادامه دهى مجازاتت مى کنیم؟ اگر کسى چنین بگوید همه مردم او را نادان و بى خبر مى خوانند. 🌺🍃@tanhamasirKordestan

🌟فرشتگانی با قلم هایی از طلا و نقره ✨امام صادق علیه السلام فرمودند: 🏵از #شامگاه_پنجشنبه و #شب_جمعه، فرشتگانی با قلم هايي از طلا و لوح‌هایی از نقره، از آسمان بسوي زمين مي‌آيند 📿و تا غروبِ روز جمعهِ ثواب هیچ عملی را نمی‌نویسند به جز #صلوات بر محمّد و آل محمّد علیهم صلوات الله. 📚 مستدرك وسائل الشيعه #موعظه ✨✨🌹✨✨ ✋ السَّلامُ عَلَیک یا صاحِب الزَمان ✋ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ ✋السَّلامُ عَلَيْكَ ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ 💠 @tanhamasirKordestan

⭕️♨️⭕️♨️⭕️ 🔴 کارشناس شبکه اسرائیلی: #حکومت_ایران_بسیار_قدرتمند_است 🎥 "ألیف صباغ" تحلیلگر مسائل #خاورمیانه در گفتگو با شبکه صهیونیستی آی۲۴: 🔹اینکه فکر کنیم #تحولات در #منطقه باعث می‌شود، ایران تحت حاکمیت آمریکا یا اسرائیل قرار بگیرد «تخیلاتی مانند #رویا است که باید به آن خندید»؛ حکومت ایران بسیار قدرتمند است. 🔹هر کشوری با اسرائیل ائتلاف کند تنها به #ابزاری برای رسیدن تل‌آویو به اهداف خود تبدیل می‌شود؛ 🔴 اسرائیل به بحرین و امارات #کمکی_نخواهد_کرد. 🔷🔹@tanhamasirKordestan

🔹 کلید ظهور امام زمان دست اباعبدالله است. 🍃استاد رائفی پور ◼️◾️@tanhamasirKordestan

💢 دشمن ما خیییلی ضعیف تر و بدبخت تر از اون چیزیه که ما فکر می‌کنیم! 🔹 بعد از ظهور بچه هامون به ما می‌خندند... ✅ خدا میدونه که این کلیپ چقدر قیمتیه... #نشر_حداکثری....!👌 @tanhamasirKordestan

و امروز آخرین روزِ محرمِ قَرن بود ... و من اندازه یک قَرن دلتنگِ کربلایِ توام 💔 تو بگو ... امسال بدون اربعینت چه کنم ؟! 💔😭😔 #اربعین ◼️◾️ @tanhamasirKordestan

💢 تردید، روی آتشِ شجاعت آب می‌ریزد! ▪️ گاهی دشمنِ ما یک شخص یا گروه است اما گاهی با یک دنیا مواجه هستیم. 🔹 می‌دانی یکی از عظمت‌های کربلا در چه بود؟ در این که امام حسین در مقابلِ فشار و سنگینی یک دنیای متعرض و مدعی، احساس تردید نکرد. ▫️ در مدینه صحابه‌ی زیادی بودند، همان کسانی که در قضیه حره و تهاجم مسلم بن عقبه ایستادند و مبارزه کردند. 🔸پس افراد ترسو و بی‌غیرتی نبودند؛ شمشیر‌ زن و شجاع بودند، اما آنها هم در یاری امام حسین دچار تردید شدند. ▪️ شجاعتِ ورود به میدان جنگ، یک مسئله است و شجاعتِ مواجه شدن با یک دنیا، مسئله‌ای دیگر. 🔺دشمنِ مهدیِ زهرا نیز یک گروه و یک جبهه نیست. تمام دنیای کفر و ظلم دشمن اوست. ✅ لشکریان و یاران مهدی باید مانند خود او، شجاعت مواجهه با یک دنیا را داشته باشند. مدعیانِ یاوری حضرت باید ببینند برای این مواجهه آماده‌اند یا تردید خواهند کرد؟ #توجیه_المسائل_کربلا 5⃣1⃣ ◼️◾️ @tanhamasirKordestan

#کلمات_قصار_امیرالمومنین #حکمت_79 خُذِ الْحِکْمَةَ أَنَّى کَانَتْ، فَإِنَّ الْحِکْمَةَ تَکُونُ فِي صَدْرِ الْمُنَافِقِ فَتَلَجْلَجُ فِي صَدْرِهِ حَتَّى تَخْرُجَ فَتَسْکُنَ إِلَى صَوَاحِبِهَا فِي صَدْرِ الْمُؤْمِنِ. امام(عليه السلام) فرمود: حکمت و دانش را فرا گير هرجا که باشد، زيرا حکمت گاهى در سينه منافق است; اما در سينه او آرام نمى گيرد تا از آن خارج شود و در کنار حکمت هاى ديگر در سينه مؤمن جاى گيرد.

شرح و تفسير دانش را هر جا بيابى فرا گير! خلاصه اين کلام گهربار اين است که سخنان حکمت آميز را از هر کس بايد پذيرفت حتى اگر گوينده آن منافق باشد. مى فرمايد: «حکمت و دانش را فرا گير هرجا که باشد»; (خُذِ الْحِکْمَةَ أَنَّى کَانَتْ). سپس به دليل آن اشاره کرده، مى افزايد: «زيرا حکمت گاهى در سينه منافق است; اما در سينه او آرام نمى گيرد تا از آن خارج شود و در کنار حکمت هاى ديگر در سينه مؤمن جاى گيرد»; (فَإِنَّ الْحِکْمَةَ تَکُونُ فِي صَدْرِ الْمُنَافِقِ فَتَلَجْلَجُ(1)فِي صَدْرِهِ حَتَّى تَخْرُجَ فَتَسْکُنَ إِلَى صَوَاحِبِهَا فِي صَدْرِ الْمُؤْمِنِ). تعبير به «تَلَجْلَجُ...» با توجه به اينکه اين واژه به معناى اضطراب و ناآرامى است اشاره به آن است که جايگاه کلام حکمت آميز سينه منافق نيست، ازاين رو در آنجا پيوسته ناآرامى مى کند تا خارج شود و در جايگاهى که متناسب آن است; يعنى سينه شخص مؤمن در کنار ساير سخنان حکمت آميز قرار گيرد. نتيجه اين سخن همان است که از روايات مختلف معصومان(عليهم السلام) استفاده کرديم که علم و دانش هيچ محدوديتى ندارد; نه از نظر زمان: «أُطْلُبُوا الْعِلْمِ مِنَ الْمَهْدِ إلَى اللَّحَدِ» و نه از نظر مکان: «أُطْلُبُوا الْعِلْمِ وَلَو بِالصّينِ» و نه از نظر مقدار تلاش و کوشش: «أُطْلُبُوا الْعِلْمِ وَلَوْ بِخَوْضِ اللُّجَجِ وَشَقِّ الْمُهَجِ» و نه از نظر گوينده همان گونه که در اين حکمت و در حکمت بعد آمده است. آرى علم وحکمت به حدى اهميت داردکه هيچ محدويتى را به خودنمى پسندد. در اينجا اين سؤال مطرح مى شود که در بعضى از روايات از جمله روايتى که از امام باقر(عليه السلام) در ذيل آيه شريفه (فَلْيَنْظُرِ الاْنْسانِ إلى طَعامِهِ) آمده است که امام(عليه السلام)فرمود: منظور از طعام «عَلْمُهُ الَّذى يَأخُذُهُ مِمَّنْ يَأخُذُهُ; دانشى است که فرا مى گيرد بايد نگاه کند از چه کسى فرا مى گيرد»(2) بنابراين گرفتن سخن حکمت آميز از منافق چه معنا دارد. پاسخ سؤال اين است که گاه سخن حکمت آميز به قدرى واضح و روشن است که از هر جا و از هر کس که باشد بايد آن را پذيرفت; ولى در موارد ديگر که انسان مطالب را به اعتماد استاد فرا مى گيرد بايد نزد کسى برود که از نظر ديانت و علميت مورد اعتماد باشد. در شرح نهج البلاغه علاّمه شوشترى اشاره به نکته جالبى شده است که با ذکر آن اين سخن را پايان مى دهيم، نقل مى کند: «ابن مبارک» به عنوان نظارت بر شهر در کوچه ها راه مى رفت چشمش به مرد مستى افتاد که آواز مى خواند و مى گفت: أضَلَّنى الْهَوى وَأنَا ذَليلٌ *** وَلَيْسَ إلى الَّذى أهْوى سَبيلٌ هواى نفس مرا ذليل کرد و افسوس که راهى به آن کس که به او علاقه دارم، نيست. ابن مبارک از آستين خود کاغذى درآورد و اين بيت را نوشت. به او گفتند: شعرى را از شاعر مست مى نويسى؟ او گفت: مگر ضرب المثل معروف را نشنيده ايد که «رُبَّ جَوْهَرَة فى مَزْبَلَةً» اى بسا گوهرى در ميان زباله ها افتاده باشد؟ گفتند: آرى. گفت: اين هم گوهرى بود از مزبله!(3) (1). در بعضى از نسخ نهج البلاغه از جمله در بحار الانوار به جاى «تلجلج»، «تتخلّج» آمده که از نظر معنا چندان تفاوتى با آن ندارد. (2). بحارالانوار، ج 2، ص 96. (3). بهج الصباغه، ج 12، ص 597. 🌺🍃@tanhamasirKordestan