نیم کیلو شیرینی بگیرید با خودتون آشتی کنید ، معلوم نیست توی استوری‌هاتون با کی می‌جنگید به خدا هیچکس کارتون نداره 🫤 🆔 @tanzyf ♨️

‏ اجازه بدید یه معادله مهم رو تو چند خط براتون بشکافم. "کمال‌گرایی، اهمال‌کاری و آسیب به عزت نفس سه ضلع یک مثلثن". این مدلی که؛ سخت‌ترین کارو انتخاب میکنیم(کما‌گرایی)؛ تا دقیقه ۹۰ انجامش نمیدیم(اهما‌لکاری)؛ کار عالی از آب در نمیاد چون وقت نذاشتیم و شروع میکنیم به خودسرزنشگری… #طنزیف_پلاس 🆔 @tanzyf ♨️

نیما رئیسی صداپیشه‌ی سید و مندی توی عصر یخبندان (اولین دوبله ی این انیمیشن در اواسط دهه ۸۰) هیچکس حتی شک هم نکرد که صدای این ۲ کاراکتر از یه دوبلور باشه =))))) 🆔 @tanzyf ♨️

فرار از مرگ 🔻 لحظه فرار یک جوان مراکشی از ریزش آوار مرگبار بر اثر زلزله چند روز گذشته در این کشور 🆔 @tanzyf ♨️

این دیگه چه مدل زیارت کردنه! 😮 فقط اونیکه میگه چاره نداره دیگه باید بره بالا 😐 #اربعین 🆔 @tanzyf ♨️

براندازها واقعا مغز ندارن راحت زندگی می‌کنن 😂 🆔 @tanzyf ♨️

گاهی چنان بدم که مبادا ببینی ام حتــی اگـــر به دیدهٔ رویــا ببینی ام من صورتم که به صورت شعرم شبیه نیست بر ایــن گمـــان مباش کـه زیبا ببینی ام شاعر شنیدنی ست ولی میل،میل ِ توست آمــاده ای کـــه بشنـــوی ام یا ببینی ام ؟ این واژه ها صراحت ِ تنهایـی منند با این همه مخـواه که تنها ببینی ام مبهوت می شوی اگر از روزنت شبی بی خویش در سماع غزل ها ببینی ام یک قطره ام و گاه چنان موج می زنم در خود کــه ناگزیــری دریـــا ببینی ام شب های شعرخوانی من بی فروغ نیست امـــا تــو با چـــراغ بیـــا تـــــا ببینی ام #محمدعلی_بهمنی 🆔 @tanzyf ♨️

گِلَفشان #نفتلیجه #گُمیشان #گلستان این گلفشان به شکل مخروطی و با ارتفاع هشت متر و قطر ۵۰۰ متر، آب شور و گِل رس را با فشار زیاد به همراه گاز از دهانه‌ اش خارج می ‌کند. ایـن گلفشان دارای خواص درمانی است و گاهی به رنگ بنفش یا صورتی در می ‌آید که نشان از وجود ماده‌ معدنی ید در آن است. #اینجا_ایران_است 🆔 @tanzyf ♨️

📌 پاسخ عبدالحسین مختاباد به بهمن بابازاده: من اینجا ریشه در خاکم 🔹روز گذشته بهمن بابازاده اعلام کرد که عبدالحسین مختاباد برای همیشه از ایران ‎مهاجرت کرده است، عبدالحسین مختاباد، امروز یکشنبه ۱۹ شهریور متنی را در اختیار خبرگزاری ایرنا قرار داده که مشروح آن در ادامه آمده است: ✍ «آقای ب . ب سال قبل نیز خبری از من نشراندی!؟ در آن ایام برادر عزیزم روانشاد سید ابوالحسن در قید حیات بود… همو که بیش از سی سال در کسوت شریف خبرنگاری بر عهد و سوگندش به قلم استوار ماند و با آن «جامه کس سیه و دلق خود ارزق ننمود…» آن عزیز سفر کرده به من گوشزد نمود که اینان "روزنامه نگاران زرد" هستند که با سرک در زندگی این و آن "لقمه نانی بکف آرند و به "غفلت" بخورند و ای بسا سر در آخوری…. اینک اما اوست خفته خوابی نه بیداریش در دنبال…. تا جوابی سزاوارتر از من بدهد… و اما پاسخ من: من اینجا ریشه در خاکم من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم من اینجا تا نفس باقیست می‌مانم من از اینجا چه می‌خواهم نمی‌دانم امید روشنایی گر چه در این تیرگی‌ها نیست من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می‌رانم من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی گل بر می‌‍‌افشانم من اینجا روزی آخر از سِتیغ کوه چون خورشید سرود فتح می‌خوانم. و می‌دانم تو می‌آیی … پاینده ایران سرافراز و پیروز و فیروز مردم بزرگوارش عبدالحسین مختاباد شهریور۱۴۰۲» 🆔 @tanzyf ♨️