سخنان امير المؤمنين عليه السلام پس از ولادت آنگاه سلام بر زنان بهشتي نمود و حال آنان را پرسيد. بانوان بهشتي او را در آغوش گرفتند و حضرت با آنان تكلم فرمودند. هنگامي كه حضرت حوا سلام الله عليها او را در آغوش گرفت، آن حضرت فرمود: «سلام بر تو اي مادر، حوا» ! حوا سلام الله عليها پاسخ داد: سلام بر تو پسرم ! علي بن ابي طالب عليه السلام از حال حضرت آدم پرسيد. حوا سلام الله عليها پاسخ داد: غرق در نعمتهاي خداوند است و در جوار پروردگار متنعم است. در اين هنگام كه آن حضرت داخل كعبه بود ابوطالب عليه السلام در كوچه و بازار صدا مي‌زد: بشارت باد شما را كه ولي خدا ظاهر شده است، همان كسي كه وصايت به او تمام و كامل مي‌شود. (روضة الواعظين: ج 1، ص 79. مناقب: ج 2، ص 198. بحار الانوار: ج 35، ص 13) بعد از رفتن زنان بهشتي، پيامبران الهي حضرت آدم، حضرت نوح، حضرت ابراهيم، حضرت موسي، حضرت موسي عليهم السلام آمدند . أمير المؤمنين عليه السلام با ديدن آنان حركتي نمود و تبسم فرمود و آن بزرگواران بر حضرتش سلام كردند: «سلام بر تو اي ولي خدا و خليفه پيامبر خدا». حضرت در جواب فرمود: «عليكم السلام و رحمة الله و بركاته». و جداگانه بر هر يك سلام نمودند. آن بزرگواران يكي بعد از ديگري او را در آغوش گرفتند و بوسيدند و زبان به مدح او گشودند و رفتند. سپس ملائكه آمدند و او را به آسمانها بردند، و باز آوردند و بردند و هر بار كلماتي مخصوص در فضائل و مناقب حضرت مي‌فرمودند. (علي عليه السلام وليد الكعبة: ص 32) فاطمه بنت اسد سلام الله عليها مي‌فرمايد: بار دوم در حالتي آن حضرت را آوردند كه او را در حرير سفيد بهشتي پيچيده بودند و به من گفتند: «او را از چشم بينندگان حفظ كن كه ولي رب العالمين است. بدانكه وارد بهشت نمي‌شود مگر كسي كه ولايت او را بپذيرد و امامت و ولايت او را تصديق كند. خوشا به حال آن كه تابع اوست و واي بر كسي كه از او رويگردان شود. مثل او چون كشتي نوح است. هر كه به آن پيوست نجات مي‌يابد و هر كه از آن باز ماند غرق مي‌شود و سقوط مي‌كند». سپس در گوش او مطلبي گفتند كه من نفهميدم. بعد او را بوسيدند و برخاستند و بيرون رفتند و من ندانستم از كجا خارج شدند. (علي عليه السلام وليد الكعبة: ص 32) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa #روز_پدر #میلاد_امام_علی(علیه السلام) #بر_شیعیانش_مبارڪ_باد #تولد_حضرت_علی_مبارک

#روز_پدر_مبارک_باد #میلاد_امام_علی(علیه السلام) #بر_شیعیانش_مبارڪ_باد #تولد_حضرت_علی_مبارک

فضايل حضرت علی(علیه السلام ) در کلام اهل‌سنت جناب خوارزمی كه بسیاری از علمای بزرگ اهل سنت بر وثاقت و اعتبارش صحه گذاشته‌اند، روایتی را نقل می‌كند از نبی مكرم (صلی الله علیه و‌‌ آله) كه فرمودند: یا علی! لو أن عبدا عبد الله عز وجل مثل ما قام نوح فی قومه و كان له مثل أحد ذهبا فأنفقه فی سبیل الله و مد فی عمره حتی حج ألف عام علی قدمیه، ثم قتل بین الصفا و المروة مظلوما، ثم لم یوالك یا علی، لم یشم رائحة الجنة و لم یدخلها. یا علی! اگر بنده‌ای عبادت كند خدای عزوجل را به اندازه عمر نوح و به اندازه كوه احد طلا داشته باشد و در راه خدا انفاق كند و به قدری عمرش طولانی شود كه هزار بار پیاده به مكه رود و عمل حج انجام دهد، بعد هم در بین صفا و مروه در راه خدا مظلومانه شهید شود، ولی ولایت تو را نداشته باشد یا علی، بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید و وارد بهشت هم نخواهد شد. (المناقب للموفق الخوارزمی، ص ۶۸ ـ ینابیع المودة لذوی القربی للقندوزی، ج ۲، ص ۲۹۳) روایت دیگری هم آقای ابن عساكر در تاریخ مدینة دمشق، جلد ۴۱، صفحه ۳۳۵ نقل می‌كند كه مشابه همین روایت قبلی است كه نبی مكرم (صلی الله علیه و‌‌ آله) می‌فرماید: و لو أن عبدا عبد الله عز وجل بین الصفا و المروة ألف عام، ثم ألف عام، ثم ألف عام و لم یدرك محبتنا، لأكبه الله علی منخریه فی النار.  اگر بنده‌ای خدا را ۳ هزار سال در میان صفا و مروه عبادت كند، ولی محبت ما اهل بیت را در دلش نداشته باشد، خداوند او را با سرش وارد آتش جهنم می‌كند. (شواهد التنزیل للحاكم الحسكانی، ج ۲، ص ۲۰۳) در روایت دیگری كه در فرائد السمطین جوینی ـ كه استاد ذهبی است و ذهبی درباره او می‌گوید «الإمام الأوحد» ـ آمده، پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: اذا جمع الأولین و الآخرین یوم القیامة و نصب الصراط علی جسر جهنم، لم یجز علیه إلا من معه جواز فیه ولایة علی بن أبی طالب و ذلك قوله تعالی: «وقفوهم إنهم مسؤولون» یعنی عن ولایة علی بن أبی طالب.  وقتی در روز قیامت، اولین و آخرین انسان در آن جا جمع می‌شوند و پل صراط بر روی دوزخ نصب می‌گردد، كسی از آن عبور نمی‌كند مگر این‌كه نامه ولایت علی إبن أبی طالب را داشته باشد…. (فرائد السمطین للجوینی، ج ۱، ص ۲۸۹ ـ ینابیع المودة لذوی القربی للقندوزی، ج ۱، ص ۳۳۸ ـ الریاض النضرة، ج ۳، ص ۱۱۶) روایت دیگری كه در این مورد هست، این است كه پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: ألزموا مودتنا أهل البیت، فإنه من لقی الله عز وجل و هو یودنا دخل الجنة بشفاعتنا و الذی نفسی بیده! لا ینفع عبدا عمله إلا بمعرفة حقنا.  مودت ما أهل بیت را شعار خودتان قرار دهید. هر كس خدا را ملاقات كند و مودت ما اهل بیت در دلش باشد، با شفاعت ما وارد بهشت می‌شود. قسم به خدایی كه جان من در دست اوست! بدون معرفت حق ما اهل بیت، عملی از احدی مقبول نیست. (المعجم الأوسط للطبرانی، ج ۲، ص ۳۶۰ ـ مجمع الزوائد و منبع الفوائد للهیثمی، ج ۹، ص ۱۷۲ ـ ینابیع المودة لذوی القربی للقندوزی، ج ۲، ص ۲۷۲ ـ إحیاء المیت سیوطی شافعی به نقل از الإتحاف بحب الأشراف، ص ۱۱۱ ـ الصواعق المحرقة لإبن حجر الهیثمی، ص ۱۳۸) .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم

حضرت علی علیه السلام سه روز در كعبه(معجزه الهی) فاطمه بنت اسد سلام الله عليها بعد از سه روز كه مهمان الهي بود فرزند مبارك و محترم خود را در آغوش گرفته آماده خروج از كعبه شد كه هاتفي غيبي چنين ندا داد: «اي فاطمه، نام اين مولود را علي بگذار، چرا كه من خداي علي اعلي هستم. من نام او را از نام خود گرفته‌ام، و او را ادب آموخته‌ام و امر خود را به او سپرده‌ام، و او را بر غوامض علم خود آگاهي داده‌ام. او در خانه من بدنيا آمده است. او اول كسي است كه بر فراز خانه من اذان مي‌گويد، و بتها را مي‌شكند، و آنها را از بالاي كعبه به صورت مي‌اندازد. خوشا بحال كسي كه او را دوست مي‌دارد و از او اطاعت مي‌كند و او را ياري مي‌نمايد. واي بر كسي كه بغض او را دارد و از او سرپيچي مي‌كند و او را خوار مي‌نمايد و حق او را انكار مي‌نمايد». (بحار الانوار: ج 35، ص 9 - 37) در اين سه روز در هر محفلي سخن از ولادت اين مولود مبارك و استثنائي بود، بخصوص باز نشدن قفل در كعبه، شكافته شدن ديوار كعبه در روز و ديدن آن توسط كفار، اين مطلب را به صورت يك مسأله عمومي در آورده بود. طلوع نور علي عليه السلام در آغوش پيامبر صلي الله عليه و آله: صبح روز چهارم در مقابل ديدگان به انتظار نشسته، ناگهان ديوار كعبه از مكان قبلي شكاف برداشت به حدي كه فاطمه بنت اسد عليه السلام با فرزند عزيزش از آنجا خارج شدند. مردم همه نگاه مي‌كردند و قبل از سؤال كسي،فاطمه بنت اسد سلام الله عليها از بعضي وقايع داخل خانه خبر داد و از عظمت آن مولود و غذاهاي بهشتي و اينكه نام اين حضرت به نداي آسماني علي عليه السلام است. ابوطالب عليه السلام و پيامبر صلي الله عليه و آله پيش آمدند، و فاطمه بنت اسد سلام الله عليها با مولود پيش آمد. حضرت مولي الموالي علي عليه السلام فرمودند: «السلام عليك يا ابه و رحمة الله و بركاته». ابوطالب عليه السلام فرمود: «و عليك السلام يا بني و رحمة الله و بركاته»، و آن حضرت را در آغوش گرفت. (مناقب ابن شهر آشوب: ج 2، ص 198) أمير المؤمنين عليه السلام چشمان مبارك به صورت پيامبر صلي الله عليه و آله باز كرد و تبسم فرمود و خود را حركتي داد و فرمود: «السلام عليك و رحمة الله و بركاته، مرا در آغوش بگير». پيامبر صلي الله عليه و آله پاسخ سلامش را داد و آن حضرت را در آغوش گرفت، و بوسيد و دست در دست او گذاشت. آنگاه أمير المؤمنين عليه السلام دست راست بر گوش نهاد و اذان و اقامه فرمود و به يگانگي خداوند عزوجل و نبوت پيامبر صلي الله عليه و آله شهادت داد. (بحار الانوار: ج 35، ص 22. مناقب: ج 2، ص 198) سپس از پيامبر صلي الله عليه و آله براي قرائت كتب آسماني اجازه خواست. بعد از آنكه پيامبر صلاي الله عليه و آله‌جازه فرمود، سينه را صاف كرد و آنچه در صحف حضرت آدم و نوح و ابراهيم و موسي و عيسي عليهم السلام بود قرائت فرمود. سپس شروع به قرائت قرآن نمود كه هنوز نازل نشده بود. آن حضرت سوره مباركه مؤمنون را آغاز كرد: «قد افلح المؤمنون. ...». سپس در حالتي كه آن حضرت در آغوش رسول الله صلي الله عليه و آله بود به خانه ابوطالب عليه السلام باز گشتند. (بحار الانوار: ج 35، ص 18. مناقب: ج 2، ص 172. كشف الغمة: ج 1، ص 59) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa

پانزده رجب : وفات حضرت زينب سلام الله عليها وفات مظلومانه و غريبانه ام المصائب حضرت فاطمه صغري عقيله بني هاشم زينب كبري سلام الله عليها در شب يكشنبه 15 رجب سال 62 ه‌ به وقوع پيوسته است. (زينب الكبري سلام الله عليها (نقدي): ص 114. معالي السبطين: ج 2، ص 392) در مدت يك سال بعد از واقعه كربلا، زندگاني آن حضرت همراه با اشك و آه و خاطرات اسارت و كربلا سپري گشت. در عظمت آن مخدره همين بس كه به فرموده صدوق رحمة الله، از جانب امام حسين عليه السلام نيابت خاصه داشته است، و تا هنگامي كه بيماري امام زين العابدين عليه السلام تمام نشده بود، اين نيابت ادامه داشت. (شجره طوبي: ج 2، ص 392) نام گذاري حضرت: هنگام ولادت جبرئيل از جانب خداوند متعال بر پيامبر صلي الله عليه و آله نازل شد و عرض كرد: «يا رسول الله، اسم اين دختر را زينب بگذار». آنگاه جبرئيل گريست. پيامبر صلي الله عليه و آله پرسيد: سبب اين گريه چيست ؟ عرض كرد: همانا اين دختر از آغاز زندگاني تا پايان روزگار در اين سراي ناپايدار با رنج و درد و بلا خواهد زيست. گاهي به درد مصيبت شما يا رسول الله مبتلا مي‌شود، و گاهي در ماتم مادرش و گاهي در مصيبت پدر و گاهي به درد فراق برادرش حسن مجتبي عليه السلام دچار خواهد شد. از همه بالاتر به مصائب كربلا و نوائب دشت نينوا گرفتار مي‌شود چنانكه مويش سفيد و قامتش خميده خواهد گرديد. اين خبر را اهل بيت عليهم السلام شنيدند و اندوهناك و گريان شدند. پيامبر صلي الله عليه و آله صورت بر صورت حضرت زينب سلام الله عليها نهاد و گريست. حضرت صديقه طاهره سلام الله عليها فرمود: يا ابتا، اين گريه براي چيست ؟ خداوند ديده‌هاي تو را نگرياند. فرمود: اي فاطمه، بعد از من و تو اين دختر دچار بلاها و مصائبي مي‌شود. حضرت صديقه سلام الله عليها فرمود: چه ثواب دارد آن كسي كه بر دخترم زينب سلام الله عليها گريه كند؟ آن حضرت فرمود: «اي پاره تنم و اي نور چشمم، ثواب كسي كه بر بر او و بر مصائب او گريه كند مانند ثواب كسي است كه بر برادرش حسين گريه كند». سپس نام آن حضرت را «زينب» نهاد. (رياحين الشريعة: ج 3، ص 38 - 39) آن حضرت يك سال و چند ماه بعد از واقعه كربلا با قلبي پر از اندوه از مصائب كربلا در خانه خود رحلت فرمودند و در همان خانه دفن شدند. در وفات آن مخدره مظلومه روزهاي 14 رجب و دهم ماه رمضان را هم گفته‌اند. (الوقايع و الحوادث: ج 1) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa

گریه جبرئیل بر مصایب زینب سلام الله علیها روایت شده است که پس از ولادت حضرت زینب (سلام الله علیها)، حسین (علیه السلام ) که در آن هنگام کودک سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا (صلی الله علیه وآله ) آمد و عرض کرد: خداوند به من خواهری عطا کرده است. پیامبر (صلی الله علیه وآله) با شنیدن این سخن، منقلب و اندوهگین شد و اشک از دیده فرو ریخت. حسین (علیه السلام) پرسید: برای چه اندوهگین و گریان شدی؟. پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: ای نور چشمم، راز آن به زودی برایت آشکار شود. پیامبر (صلی الله علیه وآله) گریان شد و صورت پر اشکش را بر صورت زینب (سلام الله علیها) نهاد و گریه سختی کرد، زهرا (سلام الله علیها) از علت آن پرسید. پیامبر (صلی الله علیه وآله) بخشی از بلاها و مصایبی را که بر زینب (سلام الله علیها) وارد می‌شود، برای زهرا (سلام الله علیها) بیان کرد. تا اینکه روزی جبرئیل نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) آمد، در حالی که گریه می‌کرد، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) از علت گریه او پرسید، جبرئیل عرض کرد: این دختر (زینب) از آغاز زندگی تا پایان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گریبان خواهد بود؛ گاهی به درد مصیبت فراق تو مبتلا شود، زمانی دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصیبت جانسوز برادرش امام حسن (علیه السلام) گردد و از این مصایب دردناک‌تر و افزون‌تر اینکه به مصایب جانسوز کربلا گرفتار شود، به طوری که قامتش خمیده شود و موی سرش سفید گردد. پیامبر (صلی الله علیه وآله) گریان شد و صورت پر اشکش را بر صورت زینب (سلام الله علیها) نهاد و گریه سختی کرد، زهرا (سلام الله علیها) از علت آن پرسید. پیامبر (صلی الله علیه وآله) بخشی از بلاها و مصایبی را که بر زینب (سلام الله علیها) وارد می‌شود، برای زهرا (سلام الله علیها) بیان کرد. حضرت زهرا (سلام الله علیها) پرسید: ای پدر! پاداش کسی که بر مصایب دخترم زینب (سلام الله علیها) گریه کند کیست؟ پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) فرمود:پاداش او همچون پاداش کسی است که برای مصایب حسن و حسین (علیه السلام) گریه می‌کند. منبع: الخصائص الزینبیه، ص 155 ناسخ التواریخ زینب (سلام الله علیها) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم https://eitaa.com/taqvim_shiaa

ای زینب(س) تو کوه صبر باشی و من نگاهم به بی صبرانی باشد که ادعای اسوه بودن دارند ؟! تو فرمانبردار امام خویش باشی و من غافل از امام حاضر و حیّ خود باشم ؟ یاری ام کن! وفات جانسوز عقیله بنی هاشم و عالم بدون معلم، حضرت زینب کبری تسلیت باد