مَن بَكى عَلى مُصابِ هذِهِ البِنتِ (زَينَبَ بَنتِ عَلِيٍ عليهاالسلام) كانَ كَمَن بَكى عَلى أخَوَيهَا الحَسَنِ و الحُسَينِ عليهماالسلام ؛ [ . وفيات الأئمه ، ص 431 .] پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند : هر كس بر مصيبت هاى اين دختر (زينب عليهاالسلام) بگريد ، همانند كسى است كه بر برادرانش ، حسن و حسين عليهماالسلام ، گريسته باشد 🏴رحلت جانسوز ام المصائب، عقیله بنی هاشم، زینب کبری(س) بر همه پیروان آن حضرت تسلیت باد🏴 #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

اعمال ام داوود مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح‌الجنان اعمال این روز را اینگونه شرح داده است: «عمل اُم داوود مهم‌ترین اعمال این روز [نیمه‌ی رجب] است و برای برآمدن حاجات و برطرف شدن سختی‌ها و دفع ستم ستمکاران بسیار مؤثّر است؛ و کیفیت آن بنابر آنچه در کتاب «مصباح» شیخ آمده چنین است: چون بخواهد این عمل را انجام دهد، روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم را روزه بدارد، سپس در روز پانزدهم هنگام ظهر غسل کند و چون وقت ظهر درآید، نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نیکو در جایی خلوت بخواند که چیزی او را مشغول نکند و کسی با او سخن نگوید. چون از نماز فراغت یابد، رو به‌سوی قبله کند و سوره «حمد» را «صد مرتبه» و سوره «توحید» را نیز «صد مرتبه» و «آیت‌الکرسی» را «ده مرتبه» بخواند و بعد از این‌ها سوره‌های «انعام، بنی‌اسرائیل (اسرا)، کهف، لقمان، یس، صافات، حم سجده، حم عسق، حم دخان، فتح، واقعه، ملک، ن، اذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ را بخواند و پس از آن را تا آخر قرآن» و چون از این‌ها فارغ شود، درحالی‌که رو به قبله می‌باشد، بگوید: صَدَقَ اللّٰهُ الْعَظِیمُ الَّذِی لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ذُوالْجَلالِ وَالْإِکْرامِ، الرَّحْمٰنُ الرَّحِیمُ، الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ، الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ، الْبَصِیرُ الْخَبِیرُ، ﴿شَهِدَ اللّٰهُ أَنَّهُ لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ وَالْمَلائِکَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لَا إِلٰهَ إِلّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ﴾، وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرامُ وَأَنَا عَلَیٰ ذٰلِکَ مِنَ الشَّاهِدِینَ؛ راست فرمود خدای بزرگ که معبودی جز او نیست، خدای زنده و به خود پاینده، دارای بزرگی و رأفت و محبت، مهربان و بخشنده، بردبار و مهمان‌نواز که چیزی همانند او نیست و او شنوای دانای بینای آگاه است، ﴿خداوند درحالی‌که [به کارگردانی در همۀ امورِ هستی] قائم به عدالت است، [با زبانِ وحی و نظام استوار آفرینش و وحدتِ حاکمیت در خلقت] گواهی می‌دهد که هیچ معبودی جز او نیست و فرشتگان و دانشمندان نیز [گواهی می‌دهند که] جز او معبودی وجود ندارد، [معبودی] که توانای شکست‌ناپذیر و حکیم است‌﴾ و پیامبران بزرگوارش این حقیقت را به مردم رساندند و من بر این واقعیت از گواهانم؛ اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ، وَلَکَ الْمَجْدُ، وَلَکَ الْعِزُّ، وَلَکَ الْفَخْرُ، وَلَکَ الْقَهْرُ، ولَکَ النِّعْمَةُ، وَلَکَ الْعَظَمَةُ، وَلَکَ الرَّحْمَةُ، وَلَکَ الْمَهابَةُ، وَلَکَ السُّلْطانُ، وَلَکَ الْبَهاءُ، وَلَکَ الامْتِنانُ، وَلَکَ التَّسْبِیحُ، وَلَکَ التَّقْدِیسُ، وَلَکَ التَّهْلِیلُ، وَلَکَ التَّکْبِیرُ، وَلَکَ مَا یُریٰ، وَلَکَ مَا لا یُریٰ، وَلَکَ مَا فَوْقَ السَّماواتِ الْعُلیٰ، وَلَکَ مَا تَحْتَ الثَّریٰ، وَلَکَ الْأَرَضُونَ السُّفْلیٰ، وَلَکَ الْآخِرَةُ وَالْأُولیٰ، وَلَکَ مَا تَرْضیٰ بِهِ مِنَ الثَّناءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّکْرِ وَالنَّعْماءِ. خدایا! فقط [این حقایق] ویژۀ توست، سپاس و بزرگواری و عزّت و افتخار و چیرگی و نعمت و عظمت و رحمت و متانت و سلطنت و زیبایی و نعمت‌بخشی و تنزیه و تقدیس و یکتایی و بزرگی و دیدنی‌ها و نادیدنی‌ها و آنچه بر فراز آسمان‌های بلند است و آنچه در اعماق زمین است و زمین‌های فروتر و آخرت و دنیا و آنچه به آن خشنود شوی از ثنا و ستایش و سپاس و نعمت‌ها، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ جَبْرَئِیلَ أَمِینِکَ عَلَیٰ وَحْیِکَ، وَالْقَوِیِّ عَلَیٰ أَمْرِکَ، وَالْمُطاعِ فِی سَمَاوَاتِکَ وَمَحالِّ کَراماتِکَ، الْمُتَحَمِّلِ لِکَلِماتِکَ، النَّاصِرِ لِأَنْبِیائِکَ، الْمُدَمِّرِ لِأَعْدائِکَ؛ اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ مِیکائِیلَ مَلَکِ رَحْمَتِکَ، وَالْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِکَ، وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعِینِ لِأَهْلِ طاعَتِکَ. خدایا! بر جبرئیل درود فرست، آن فرشته امین بر وحی‌ات و نیرومند بر انجام فرمانت و فرمان‌بردار در آسمان‌ها و جایگاه‌های کراماتت، حمل کننده کلماتت، یاور پیامبرانت، نابود کننده دشمنانت؛ خدایا، بر میکائیل درود فرست آن فرشته رحمتت، آفریده‌ای برای نمایش رأفتت و آمرزش‌خواه و یاور اهل طاعتت، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ إِسْرافِیلَ حامِلِ عَرْشِکَ، وَصاحِبِ الصُّوْرِ الْمُنْتَظِرِ لِأَمْرِکَ، الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خِیفَتِکَ. اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ حَمَلَةِ الْعَرْشِ الطَّاهِرِینَ، وَعَلَی السَّفَرَةِ الْکِرامِ الْبَرَرَةِ الطَّیِّبِینَ، وَعَلَیٰ مَلائِکَتِکَ الْکِرامِ الْکاتِبِینَ، وَعَلَیٰ مَلائِکَةِ الْجِنانِ، وَخَزَنَةِ النِّیرانِ، وَمَلَکِ الْمَوْتِ وَالْأَعْوانِ، یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ......... الی آخر دعا #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

گریه جبرئیل بر مصایب زینب سلام الله علیها روایت شده است که پس از ولادت حضرت زینب (سلام الله علیها)، حسین (علیه السلام ) که در آن هنگام کودک سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا (صلی الله علیه وآله ) آمد و عرض کرد: خداوند به من خواهری عطا کرده است. پیامبر (صلی الله علیه وآله) با شنیدن این سخن، منقلب و اندوهگین شد و اشک از دیده فرو ریخت. حسین (علیه السلام) پرسید: برای چه اندوهگین و گریان شدی؟. پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: ای نور چشمم، راز آن به زودی برایت آشکار شود. پیامبر (صلی الله علیه وآله) گریان شد و صورت پر اشکش را بر صورت زینب (سلام الله علیها) نهاد و گریه سختی کرد، زهرا (سلام الله علیها) از علت آن پرسید. پیامبر (صلی الله علیه وآله) بخشی از بلاها و مصایبی را که بر زینب (سلام الله علیها) وارد می‌شود، برای زهرا (سلام الله علیها) بیان کرد. تا اینکه روزی جبرئیل نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) آمد، در حالی که گریه می‌کرد، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) از علت گریه او پرسید، جبرئیل عرض کرد: این دختر (زینب) از آغاز زندگی تا پایان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گریبان خواهد بود؛ گاهی به درد مصیبت فراق تو مبتلا شود، زمانی دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصیبت جانسوز برادرش امام حسن (علیه السلام) گردد و از این مصایب دردناک‌تر و افزون‌تر اینکه به مصایب جانسوز کربلا گرفتار شود، به طوری که قامتش خمیده شود و موی سرش سفید گردد. پیامبر (صلی الله علیه وآله) گریان شد و صورت پر اشکش را بر صورت زینب (سلام الله علیها) نهاد و گریه سختی کرد، زهرا (سلام الله علیها) از علت آن پرسید. پیامبر (صلی الله علیه وآله) بخشی از بلاها و مصایبی را که بر زینب (سلام الله علیها) وارد می‌شود، برای زهرا (سلام الله علیها) بیان کرد. حضرت زهرا (سلام الله علیها) پرسید: ای پدر! پاداش کسی که بر مصایب دخترم زینب (سلام الله علیها) گریه کند کیست؟ پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) فرمود:پاداش او همچون پاداش کسی است که برای مصایب حسن و حسین (علیه السلام) گریه می‌کند. منبع: الخصائص الزینبیه، ص 155 ناسخ التواریخ زینب (سلام الله علیها) #وفات_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها_تسلیت_باد #شهادت_حضرت_زینب_کبری_تسلیت_باد #وفات_حضرت_زینب_کبری #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

16 ماه رجب : خروج فاطمه بنت اسد سلام اللَّه علیها از کعبه در ابتدای این روز حضرت فاطمه بنت اسد سلام اللَّه علیها با فرزندش أمیر المؤمنین علیه السّلام از کعبه خارج شد. (بحار الانوار: ج 35، ص 8) ۞ ۞ ۞ حضرت علی علیه السلام سه روز در كعبه(معجزه الهی) فاطمه بنت اسد سلام الله عليها بعد از سه روز كه مهمان الهي بود فرزند مبارك و محترم خود را در آغوش گرفته آماده خروج از كعبه شد كه هاتفي غيبي چنين ندا داد: «اي فاطمه، نام اين مولود را علي بگذار، چرا كه من خداي علي اعلي هستم. من نام او را از نام خود گرفته‌ام، و او را ادب آموخته‌ام و امر خود را به او سپرده‌ام، و او را بر غوامض علم خود آگاهي داده‌ام. او در خانه من بدنيا آمده است. او اول كسي است كه بر فراز خانه من اذان مي‌گويد، و بتها را مي‌شكند، و آنها را از بالاي كعبه به صورت مي‌اندازد. خوشا بحال كسي كه او را دوست مي‌دارد و از او اطاعت مي‌كند و او را ياري مي‌نمايد. واي بر كسي كه بغض او را دارد و از او سرپيچي مي‌كند و او را خوار مي‌نمايد و حق او را انكار مي‌نمايد». (بحار الانوار: ج 35، ص 9 - 37) در اين سه روز در هر محفلي سخن از ولادت اين مولود مبارك و استثنائي بود، بخصوص باز نشدن قفل در كعبه، شكافته شدن ديوار كعبه در روز و ديدن آن توسط كفار، اين مطلب را به صورت يك مسأله عمومي در آورده بود. طلوع نور علي عليه السلام در آغوش پيامبر صلي الله عليه و آله: صبح روز چهارم در مقابل ديدگان به انتظار نشسته، ناگهان ديوار كعبه از مكان قبلي شكاف برداشت به حدي كه فاطمه بنت اسد عليه السلام با فرزند عزيزش از آنجا خارج شدند. مردم همه نگاه مي‌كردند و قبل از سؤال كسي،فاطمه بنت اسد سلام الله عليها از بعضي وقايع داخل خانه خبر داد و از عظمت آن مولود و غذاهاي بهشتي و اينكه نام اين حضرت به نداي آسماني علي عليه السلام است. ابوطالب عليه السلام و پيامبر صلي الله عليه و آله پيش آمدند، و فاطمه بنت اسد سلام الله عليها با مولود پيش آمد. حضرت مولي الموالي علي عليه السلام فرمودند: «السلام عليك يا ابه و رحمة الله و بركاته». ابوطالب عليه السلام فرمود: «و عليك السلام يا بني و رحمة الله و بركاته»، و آن حضرت را در آغوش گرفت. (مناقب ابن شهر آشوب: ج 2، ص 198) أمير المؤمنين عليه السلام چشمان مبارك به صورت پيامبر صلي الله عليه و آله باز كرد و تبسم فرمود و خود را حركتي داد و فرمود: «السلام عليك و رحمة الله و بركاته، مرا در آغوش بگير». پيامبر صلي الله عليه و آله پاسخ سلامش را داد و آن حضرت را در آغوش گرفت، و بوسيد و دست در دست او گذاشت. آنگاه أمير المؤمنين عليه السلام دست راست بر گوش نهاد و اذان و اقامه فرمود و به يگانگي خداوند عزوجل و نبوت پيامبر صلي الله عليه و آله شهادت داد. (بحار الانوار: ج 35، ص 22. مناقب: ج 2، ص 198) سپس از پيامبر صلي الله عليه و آله براي قرائت كتب آسماني اجازه خواست. بعد از آنكه پيامبر صلاي الله عليه و آله‌جازه فرمود، سينه را صاف كرد و آنچه در صحف حضرت آدم و نوح و ابراهيم و موسي و عيسي عليهم السلام بود قرائت فرمود. سپس شروع به قرائت قرآن نمود كه هنوز نازل نشده بود. آن حضرت سوره مباركه مؤمنون را آغاز كرد: «قد افلح المؤمنون. ...». سپس در حالتي كه آن حضرت در آغوش رسول الله صلي الله عليه و آله بود به خانه ابوطالب عليه السلام باز گشتند. (بحار الانوار: ج 35، ص 18. مناقب: ج 2، ص 172. كشف الغمة: ج 1، ص 59) بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشیم #تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

۱۷ رجب؛ سالروز بزرگداشت شهادت حضرت احمد بن موسی شاهچراغ (ع) تسلیت باد.   زندگی نامه حضرت شاه چراغ شناسنامه نام: احمد لقب: شاهچراغ، سید‌السادات کنیه: ابوعبدالله پدر: امام موسی کاظم علیه السلام مادر: امّ احمد تاریخ ولادت: نامشخص تاریخ شهادت: بین سال‌های 203 تا 218 هجری قمری قاتل: قتلغ خان(حاکم شیراز) به فرمان مأمون عباسی محل دفن: شیراز شهادت حضرت احمد بن موسی(س) برای امان از گزند حکومت، به همراه برادر خود مخفیانه به شیراز رهسپار شد. سید احمد در شهر شیراز در منزل یکی از شیعیان در منطقه «سردزک» که مرقد ایشان در این منطقه واقع است، سکنی گزید و در خانه این شخص مخفی گشت و شب و روز را به عبادت می گذرانید.  «قتلغ خان» که جاسوسانی را برای شناسایی و دستگیر نمودن سادات که از مناطق خود فرار نموده بودند قرار داده بود، مکان ایشان را بعد از یک سال یافت و او و همراهانش را محاصره نمودند و نبردی بین آنها و مأموران حکومت در گرفت و سید احمد با شهامت و شجاعت هاشمی خود به دفاع از خود و همراهان خود پرداخت.  هنگامی که «قتلغ» دانست که از طریق ستیز مسلحانه، قدرت از میان بردن آنان را ندارد؛ از طریق خانه همسایه او شدند و از طریق شکافی که در خانه همسایه درست کردند وارد خانه ای که سید أحمد در آن پناه برده بود، شدند و زمانی که او برای استراحت و تجدید قوا، پس از نبردی طولانی به خانه رفته بود، هنگام خروج، با شمشیری بر سر او ضربه ای وارد کردند. سپس به دستور «قتلغ خان» خانه را بر روی آن بدن شریف خراب کردند و زیر آوار باقی گذاردند.  با توجه به تبلیغ گسترده حکومت و مأموران بر علیه تشیع و اهل بیت(ع) تعداد زیادی از مردم که از مخالفین تشیع بودند، حرمت بدن شریف نوه پیامبر را نگاه نداشتند و آن را در زیر آوار نگاه داشته و به خاک نسپردند #شهادت_احمد_بن_موسی #شاه_چراغ #شهادت_شاه_چراغ #حضرت_احمد_بن_موسی #شهادت_حضرت_احمد_بن_موسی #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

17 رجب : مرگ مامون عباسی (لعنت الله علیه ) روز پنج شنبه 17 رجب سال 218 ه’ (تتمه المنتهی: ص 297. مستدرک سفینه البحار: ج 5، ص 224) ، یا به قولی 8 رجب (وقایع الایام: ج 1، ص 104. مستدرک سفینه البحار: ج 4، ص 78، ج 5، ص 224) یا 9 رجب (توضیح المقاصد: ص 17) یا 18 رجب (تاریخ الخلفاء: ص 313) مأمون لعنت اللَّه علیه در سن 48 سالگی به اجدادش پیوست. مدت خلافت او 21 سال بود. (تتمه المنتهی: ص 297. فیض العلام: ص 312. قلائد النحور: ج رجب، ص 69، 180. نفائح العلام: ص 409 . مروج الذهب مسعودی: ج 3، ص 456) ۞ ۞ ۞ 🔸ولایتعهدی امام رضا (ع) مأمون در سال 200 هـ امام رضا (ع) را از مدینه به مرو احضار کرد. ابتدا بنا به نقلی خلافت را به حضرت پیشنهاد کرد. امام (ع) خلافت را رد کرد. سپس مأمون گفت: اگر خلافت را نمی‌پذیری ولایتعهدی را باید قبول کنی، امام رضا (ع) شدیداٌ امتناع کرد. سرانجام مأمون امام رضا (ع) را تهدید کرد. حضرت به ناچار و با قرار دادن شرطهایی از جمله عدم دخالت در هیچ یک از عزل و نصب‌ها و مسائل حکومتی این پیشنهاد را پذیرفت. سید جعفر مرتضی هدف مأمون از ولایتعهدی امام رضا (ع) و بیعتی که به همین منظور گرفت شامل موارد ذیل می‌داند و با تفصیل به این موارد پرداخته است: 1- احساس ایمنی از خطری که از سوی شخصیت امام رضا (ع) احساس می‌شد. 2- کنترل دقیق بر اعمال آن حضرت 3- محروم کردن امام از زندگی اجتماعی و دور ساختن حضرت از مردم 4- مصون نگه داشتن خود از انتقاد مردم علیه بنی عباس 5- نیاز حکومت به شخصیتی که عموم مردم را به خود جلب کند. 6- فرو نشاندن شورشهای علویان 7- اعتراف گرفتن از علویان مبنی بر مشروعیت خلافت عباسی 8- قانونی جلوه دادن اقدامات خویش  امام رضا (ع) توانست با به اجرا گذاردن یک برنامه خردمندانه و رفتار جالب و نمونه خویش راه هر گونه فرصت طلبی را بر مأمون ببندد. مأمون نیز چنان با یأس و سرافکندگی روبرو شد که به ناچار به کشتن امام روی آورد #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

18رجب: ▪️1- وفات ابراهیم فرزند پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله در سال 10 ه’ ابراهیم فرزند پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله از دنیا رفت. (منتخب التواریخ: ص 76. فیض العلام: ص 313. مصباح المتهجد: ص 748. زاد المعاد: ص 34) مادر این بزرگوار ماریه قبطیه بود. (قلائد النحور: ج رجب، ص 185 - 186. شرح حال این بزرگوار در تتمه محرم به تفصیل بیان شده است) سن ابراهیم هنگام وفات به قولی 18 ماه و چند روز، و به قولی یک سال و ده ماه و هشت روز بود. (بحار الانوار: ج 22، ص 152) ۞ ۞ ۞ ▪️2 - شهادت حضرت زهرا سلام اللَّه علیها شهادت حضرت صدیقه طاهره سلام اللَّه علیها به نقل ابن عیاش در این روز است. (مصباح المتهجد: ص 748. زاد المعاد: ص 35) ۞ ۞ ۞ 🔸3 - اول خلافت شوم یزید در این روز یزید ملعون خلافت غصب شده را در دست گرفت. سه روز بعد از مرگ معاویه و دفن او در 15 رجب، یزید به دمشق آمد و کنار قبر او رفت و گریست. بعد از آن به کاخ رفت و تا سه روز بیرون نیامد. سپس در روز 21 رجب به مسجد آمد و به منبر رفت و خطبه خواند. (وقایع الایام: ج 1، ص 208) ۞ ۞ ۞ #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

🇮🇷ایرانیان زمینه‌سازان ظهور به چند نمونه از این روایات بنگرید: الف: محدث اهل سنت احمد بن حنبل به نقل از پیامبر اکرم(ص) آورده است: «نزدیک است که خداوند متعال اطراف شما را از عجم آکنده کند، آنان همچون شیرانی هستند که اهل فرار نیستند، آنان همچون شما می‌جنگند و غنایم شما را تصاحب می‌کنند». بر اساس این حدیث، می‌توان دریافت که پیامبر اکرم(ص) ایرانیان را در زمان ظهور، مردمانی شجاع که از سر ایمان، سر در راه یاری آن حضرت می‌نهند، دانسته‌اند؛ چه اینان از صحنه‌های کارزار فرار نمی‌کنند و هر چند در غنائم با اعراب شراکت می‌کنند، اما شرکت‌ آنان در جنگ به طمع غنیمت و تحصیل منافع مادی نخواهد بود. ب: در تفسیر آیه شریفه: «وَآخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ» احادیثی چند وارد شده است، بنابراین احادیث، ایرانیان هستند که ملحق به مسلمانان عرب می‌شوند و نشان افتخارآمیز ترویج اسلام را بر سینه خود می‌نهند. به این سه روایت که در شمار این روایات است، بنگرید: 💠«أَصْحَابُ الْقَائِمِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا أَوْلَادُ الْعَجَمِ»، ا صحاب حضرت قائم سیصد و سیزده مردند، اینان همگی از تباری غیر عرب هستند. 💠باز پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: «لو کانَ الإیمانُ مُعَلَّقا بالثُّرَیّا لَنالَهُ رِجالٌ مِنَ الفارِسُ»، اگر ایمان به ستاره ثریا آویخته باشد، گروهی از ایرانیان آن را به دست خواهند آورد. - عفان بصری از یکی از مکالمات خود با حضرت صادق(ص) این چنین یاد می‌کند: 💠حضرت صادق(ع) از من پرسیدند: آیا می‌دانی از چه رو شهر «قم» را قم نامیدند؟ گفتم: خدا و پیامبرش و شما آگاهید! فرمودند: ‌«قم» را از این رو قم نامیدند که اهالی این شهر در اطراف حضرت حجت گرد خواهند آمد و به همراه او قیام خواهند کرد و او را ترک نمی‌کنند و همواره یاریگر ایشان خواهند بود». 💠امیرالمؤمنین(ع) فرموده‌اند: «آفرین بر طالقان! چرا که خداوند را در این شهر گنج‌هایی است که از جنس طلا و نقره نیست، این گنج‌ها مردان با ایمانی هستند که خدا را آن گونه که شان اوست شناختند؛ اینان یاران مهدی در آخر الزمان هستند». 💠بنا بر حدیث شریف دیگری، صبحگاه روزی پیامبر اکرم(ص) در حالی که در میان یارانشان نشسته بودند فرمودند: «شب گذشته، خواب دیدم که در مسیر صاف و همواری حرکت می‌کنم. پشت سر من هم دو دسته گوسفند سیاه و سفید در حرکتند، در طول مسیر گوسفندان سیاه کم کم پراکنده و کم و کمتر شدند، اما گوسفندان سفید همچنان به حرکت خود پشت سر من ادامه می‌دادند تا آنجا که دیگر هیچ گوسفند سیاهی نماند و تنها گوسفندان سفید به همراه من باقی ماندند، گمان می‌کنید که تعبیر این خواب چیست؟» یکی از حاضران مجلس نیز تعبیر کرد که: «یا رسول‌الله! گوسفندان سیاه اعراب هستند که اندک اندک از کنار شما متفرق می‌شوند و گوسفندان سفید اشاره به ایرانیان دارد که همراه شما خواهند ماند و یاران شما خواهند بود». در این حال، جبرائیل نازل شد و خدمت پیامبر اکرم(ص) عرض کرد: «خداوند بر شما سلام می‌فرستد و می‌فرماید: تعبیر خواب شما همین است،‌ عرب‌ها از اطراف اسلام پراکنده می‌شوند و ایرانیان برای حفظ آن باقی می‌مانند». بر اساس این چند روایت، دیدیم که ایرانیان نه تنها در پایان دوران غیبت کبری زمینه‌سازان ظهور آن حضرت خواهند بود که در صدر اسلام نیز به عنوان مؤمنانی حقیقی شناخته می‌شده‌اند؛ همانگونه که در دوران ظهور نیز پای در رکاب یاری آن حضرت دارند و از صمیم جان در خدمت به ایشان می‌کوشند 📚مجموعه سخنرانی مهدویت آیت‌الله محمدعلی ناصری «ایرانیان، زمینه‌سازان ظهور» تألیف مجید هادی‌زاده #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

📿ذکری که ثواب روزه ماه رجب را دارد 💠ابن‌بابویه به سند شایستۀ احترام از سالم روایت کرده که گفت: در اواخر ماه رجب که چند روزی از آن مانده بود به حضور امام صادق(علیه‌السلام) رفتم. چون نظر مبارک آن حضرت بر من افتاد، فرمود: آیا در این ماه روزه گرفته‌ای؟ گفتم: نه به خدا، ای پسر رسول خدا. فرمود: آن‌قدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را جز خدا کسی نمی‌داند، به یقین این ماهی است که خدا آن را بر ماه‌های دیگر فضیلت داده و احترام آن را عظیم شمرده و گرامی داشتن روزه‌داران این ماه را بر خود واجب کرده! گفتم: یابن رسول‌الله، اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بخشی از ثواب روزه‌داران آن می‌رسم؟ فرمود: ای سالم هرکه «یک روز» از آخر این ماه را روزه بگیرد، خدا او را از سختی سکرات مرگ و از هراس پس از مرگ و از عذاب قبر ایمنی دهد؛ و هرکه «دو روز» آخر این ماه را روزه بگیرد، به آسانی از صراط می‌گذرد و هرکه «سه روز» از آخر این ماه را روزه بگیرد از وحشت بزرگ روز قیامت و از سختی‌ها و وحشت‌های آن روز در امان قرار می‌گیرد و براتِ آزادی از آتش دوزخ را به او عطا می‌کنند. 💠در هر صورت برای روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده و در روایت آمده: اگر کسی قدرت بر روزه ماه رجب را ندارد، هر روز این تسبیحات را «صدبار» بخواند تا ثواب روزه ماه رجب را دریابد: سُبْحانَ الْإِلٰهِ الْجَلِيلِ ! سُبْحانَ مَنْ لَايَنْبَغِى التَّسْبِيحُ إِلّا لَهُ ! سُبْحانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ ! سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَهُوَ لَهُ أَهْلٌ. منزّه است خدای بزرگ، منزّه است آن‌که تسبیح جز برای او سزاوار نیست، منزّه است خدای توانمندتر و بلندمرتبه‌تر، منزّه است آن‌که جامه عزّت در پوشید که فقط او برای آن جامه شایسته است. 📚 کلیات مفاتیح الجنان ( ترجمه استاد انصاریان ) #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

٢٢ رجب فرار ابوبكر در جنگ خيبر: در اين روز در ايام جنگ خيبر عَلَم به ابوبكر داده شد و او با ديدن دشمن گريخت و گروه خود را نيز به فرار تشويق كرد. (وقايع الايام: ج ١، ص ٢١١) #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

23 ماه رجب : 🔸1 - حمله به امام مجتبی علیه السّلام در مدائن در این روز جراح بن سنان اسدی ملعون در ساباط مدائن با استفاده از تاریکی شب خنجر یا تیغی مسموم را به ران مبارک امام حسن مجتبی علیه السّلام زد که تا استخوان شکافت. آن حضرت از شدت درد دست در گردن او افکند و هر دو به زمین افتادند. دوستان حضرت آن ملعون را کشتند و امام علیه السّلام را به خانه والی مدائن، سعد بن مسعود (عموی مختار) بردند. سعد جراحی آورد و جراحت آن حضرت را مداوا نمود. (مصباح المتهجد: ص 749. فیض العلام: ص 317. زاد المعاد: ص 35) در این روز زیارت آن حضرت و لعن بر ظالمان و قاتلان آن حضرت مناسب است. (زاد المعاد: ص 35. فیض العلام: ص 317) ۞ ۞ ۞ ▪️2 - مسموم شدن موسی بن جعفر علیه السّلام در این روز در سال 183 ه’ آقا و مولایمان حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام را به دستور هارون ملعون در زندان بغداد زهر داده و مسموم کردند. (بحار الانوار: ج 48، ص 1، ج 97، ص 202. وقایع الایام: ج رجب، ص 225. قلائد النحور: ج رجب، ص 210) ۞ ۞ ۞ 🔸3 - فرار عمر در جنگ خیبر در این روز در جنگ خیبر پرچم را به دست عمر دادند و او با دیدن دشمن گریخت و گروه خود را نیز به فرار تشویق کرد. (وقایع الایام: ج 1، ص 211. مصباح المتهجد: ص 749) ۞ ۞ ۞ #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa

24 رجب فتح خیبر به دست مبارک امیرمؤمنان علی علیه السلام خلاصه جنگ خیبر : 🔻ابتدا پیامبر (ص) پرچم را به ابوبکر داد و او را به سوی خیبر فرستاد اما ابوبکر پا به فرار گذاشت و شکست خورده برگشت. 🔻 سپس پیامبر (ص) پرچم را به عمر بن خطاب داد و او را به سوی خیبر فرستاد اما عمر هم پا به فرار گذاشت و شکست خورده برگشت. 🔻سپس پیامبر (ص) روز بعد پرچم را به امام علی (ع) داد و امام علی (ع) به سوی خیبر رفت و درب آن را از جا کند و مسلمانان را پیروز کرد. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 فرار و شکست ابوبکر و عمر در جنگ خیبر و رشادت حضرت علی (ع) (اثبات از کتب اهل سنت)  حاكم نيشابوري در المستدرك در باره فرار ابوبكر مي نويسد:  4338 أَخْبَرَنَا أَبُو قُتَيْبَةَ سَالِمُ بْنُ الْفَصْلِ الآدَمِيُّ بِمَكَّةَ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ بْنِ أَبِي شَيْبَةَ، ثنا عَلِيُّ بْنُ هَاشِمٍ، عَنِ ابْنِ أَبِي لَيْلَي، عَنِ الْحَك� ". هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحُ الإِسْنَادِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ  از أبو ليلي نقل شده است كه اميرمؤمنان عليه السلام به او گفت: اي ابو ليلي ! آيا در خيبر با ما نبودي؟ گفت: بلي به خدا سوگند همراه شما بودم. اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: رسول خدا صلي الله عليه وآله ابوبكر را به سوي خيبر فرستاد، او همراه مردم رفت و شكست خورده برگشت. سند اين روايت صحيح است اما بخاري و مسلم نقل نكرده اند . المستدرك علي الصحيحين ج 3 ص 39  شمس الدين ذهبي هم نيز در تلخيص المستدرك گفته است كه سند اين روايت صحيح است #کانال_تقویم_شیعه @taqvim_shiaa