شفیعه ی روز جزا یا معصومه ای زینب امام رضا یا معصومه مزار تو بود مرا یا معصومه مدینه و کرب و بلا یا معصومه رحلت شهادت گونه حضرت فاطمه ی معصومه (س) تسلیت باد «کانال تقویم شیعه » https://eitaa.com/taqvim_shiaa

نگاهی کوتاه به رحلت و یاشهادت حضرت معصومه سلام الله علیها چه چیزی موجب بیماری آن حضرت شد؟ بعضی علت بیماری آن حضرت را چنین نوشته‌اند: مردم ساوه در آن عصر از دشمنان سرسخت خاندان نبوت بودند، از این رو وقتی که موکب حضرت معصومه علیهاالسلام و همراهانش به ساوه رسید، به آن حمله کردند و جنگ سختی درگرفت، برادران و برادرزادگان حضرت معصومه علیهاالسلام در این جنگ به شهادت رسیدند، حضرت معصومه همچون عمه‌اش زینب علیه‌السلام وقتی که بدن‌های پاره پاره آنها را که 23 تن بودند دید، به شدت غمگین گشته و بر اثر آن بیمار شد و سپس روانه قم شد و در قم بیماری او ادامه یافت و پس از 16 یا 17 روز رحلت کرد. و در روایت دیگر آمده: هارون بن موسی بن جعفر علیه‌السلام همراه 23 نفر از بستگانش که یکی از آنها خواهرش حضرت معصومه علیه‌السلام بود، در یک کاروانی وارد ساوه شدند، دشمنان اهل بیت علیه‌السلام به هارون که در حال غذا خوردن بود، حمله کردند و او را به شهادت رساندند و افراد دیگر کاروان را مجروح و پراکنده ساختند. نقل شده: در غذای حضرت معصومه علیه‌السلام زهر ریختند و آن بانوی گرامی، مسموم گشته و بستری شد و طولی نکشید که در قم به شهادت رسید و این روایت یا زخمی شدن حضرت معصومه علیهاالسلام از نظر نویسنده صحیح‌تر است. مطابق نقل بعضی، مسموم کردن آن حضرت توسط زنی در ساوه انجام شد. زمین حرم مال چه کسی بوده و چه کسی ایشان را دفن کرد؟ زمینی که آستانه حضرت معصومه علیهاالسلام در آن واقع است، بابلان نام داشته و این زمین پیش از آنکه مرقد مطهر آن حضرت شود، بنایی نداشته است، فقط ملکی از ملک‌های موسی بن خزرج بوده است، این زمین را موسی بن خزرج که هم مهمان‌دار حضرت معصومه علیهاالسلام بود و هم در عصر خویش رئیس و محترم بود، برای دفن آن حضرت معین کرد. آل سعد در این سرزمین سردابی حفر کردند تا آن را مقبره حضرت معصومه علیه‌السلام قرار دهند، پس از آنکه جنازه مطهر آن بی بی بزرگوار را غسل داده و کفن کردند، ‌آن را به آن سرزمین آوردند، در این وقت میان آل سعد گفت‌وگو شد که چه کسی داخل قبر شده و جنازه را در سرداب به خاک بسپارد، سرانجام اتفاق کردند که شخصی به نام «قادر» که پیرمرد پرهیزکار و صالح و سید بود داخل قبر شود آن گوهر پاک را دفن کند. چون به سراغ آن مرد رفتند، ناگاه از جانب صحرا دو سوار نقاب دار پیدا شدند، همین که به نزدیک رسیدند، از مرکب خود پیاده شدند و بر جنازه حضرت معصومه علیه‌السلام نماز گزاردند، سپس داخل سرداب شده و جنازه را دفن کردند، آن گاه بیرون آمده و رفتند و کسی نفهمید که آنها چه کسی بودند. حرم را چه کسی ساخته است؟ آنگاه موسی بن خزرج سقف و سایبانی از بوریا بر سر قبر برافراخت تاهنگامی که حضرت زینب علیهاالسلام دختر امام نهم علیه‌السلام وارد قم شد و قبه‌ای بر آن مرقد مطهر بنا کرد. بعد از مدتی ام محمد دختر موسی پسر امام جواد علیه‌السلام وفات کرد، جنازه او را در کنار مرقد حضرت معصومه علیهاالسلام به خاک سپردند. مدتی بعد، میمونه خواهر ام محمد وفات کرد، او را نیز در کنار مرقد حضرت معصومه علیهاالسلام به خاک سپردند و قبه‌ای جداگانه بر روی قبر آن دو بانو، بنا کردند سپس بْریهیه دختر موسی بن امام جواد علیه‌السلام وفات کرد، او را نیز در آنجا به خاک سپردند. چه کسی از امام زادگان در حرم مدفونند؟ مرحوم محدث قمی، غیر از بانوان فوق، از بانوان دیگر نیز نام برده که در کنار مرقد مطهر حضرت معصومه علیه‌السلام مدفون هستند، مانند: زینب دختر امام جواد علیه‌السلام، ام اسحاق کنیز محمد بن موسی مبرقع علیه‌السلام و ام حبیب کنیز محمد بن احمد بن موسی مبرقع علیه‌السلام. بنابراین در مجموع شش تن از امامزادگان و منسوبین به امامان علیه‌السلام در کنار مرقد مطهر حضرت معصومه دفن شده‌اند از این رو شایسته است آنان که مرقد شریف حضرت معصومه علیه‌السلام را زیارت می‌کنند، از آنها نیز یاد کنند، گرچه با این جمله کوتاه باشد: «اَلسَلامُ عَلَیْکُنَ یا بَناتِ رَسُولِ اللهِ، اَلسَلامُ عَلَیْکُنَ وَ رَحْمَهُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ؛ سلام بر شما ای دختران رسول خدا، سلام و رحمت و برکات خدا به شما باد.»   -------------------------------- منابع و مآخذ بحار الانوار ج6 و84و57  -  امالی شیخ مفید - امالی شیخ طوسی ج1  اصول کافی ج1  - کریمه اهل بیت علیه‌السلام، علی اکبر مهدی‌پور حیات سیاسی امام رضا علیه‌السلام، مرتضی جعفر عاملی ریاحین الشریعه، شیخ ذبیح الله محلّاتی  تاریخ قم، ناصر الشریعه  مستدرک السفینه البحار، نمازی /ج8 «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

💠 جایگاه حضرت معصومه سلام الله علیها 🌿 در کلام معصومان علیهم السلام 🔻 امام صادق علیه السلام فرمودند: 🔹 إنَّ لَنا حَرَماً و هُوَ بَلَدَةُ قُمَّ و سَتُدفَنُ فيهَا امْرَأةٌ مِن أولادِي تُسَمّي فاطِمَةَ، فَمَن زارَها وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ. 🔸 ما را حرمی است و آن "قم" است، و به زودی بانويی از فرزندان من به نام فاطمه در آن دفن خواهد شد. هر كس او را زيارت كند، بهشت بر او واجب شود. 📚 بحارالأنوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶ 🔻 امام صادق علیه السلام فرمودند: 🔹 و تَدخُلُ بِشَفاعَتِها شِيعَتي الجَنَّةَ بِأجمَعِهِم. 🔸 همه شيعيان من با شفاعت او (فاطمه معصومه عليها السلام) وارد بهشت خواهند شد. 📚 بحارالأنوار، ج ۶۰، ص ۲۲۸ 🔻 امام رضا علیه السلام فرمودند: 🔹 من زارَها بِقُمَّ كَمَن زارَني. 🔸 هر كس (حضرت معصومه عليها السلام) را در قم زيارت كند، چنان است كه مرا زيارت كرده است. 📚 كامل الزيارات، ص ۵۳۶ 🔻 امام رضا علیه السلام فرمودند: 🔹 من زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الجَنَّةُ. 🔸 هر كس او را با شناخت زيارت كند، بهشت پاداش او خواهد بود. 📚 بحارالأنوار، ج ۱۰۲، ص ۲۶۶ 🔻 امام جواد علیه السلام فرمودند: 🔹 من زارَ قَبرَ عَمَّتي بِقُمَّ، فَلَهُ الجَنَّةُ. 🔸 هر كس قبر عمّه ام (حضرت معصومه عليها السلام) را در قم زيارت كند، بهشت پاداش او است. 📚 كامل الزيارات، ص ۵۳۶ «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

نابغه قرآنی کشور و بین الملل (بسیار دیدنی) با 5 سال سن خانم حنانه خلفی #نابغه_قرانی «کانال تقویم شیعه » https://eitaa.com/taqvim_shiaa

شب یلدا فرصتی است که می توان با آن یکی از زیباترین مفاهیم اسلامی یعنی صله رحم را زنده نگه داشت 🍉🍉🍉🍉🍉🍉🍉🍉🍉🍉🍉🍉 قال الامام علی بن الحسین – علیه السلام – : ما مِنْ خُطْوَهٍ أحبُّ الی اللهِ من خُطْوَتین: خُطْوَهٌ یُسَرُّ بِها صفَّا فی سبیلِ الله تعالی وَ خُطوَهٌ الی ذی رَحم قاطعٍ.   «بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۸۷» امام سجاد – علیه السلام – فرمودند: دو گام نزد خداوند، محبوب ترین گام هاست؛ گامی در راه خدا برای تحقق لشکر اسلام (برای جهاد) برداشته شود و گامی به سوی خویشاوندی که با انسان قطع رابطه کرده است. قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : اَلصّدَقَهُ بِعَشرَهٍ و القَرضُ بثَمانیهَ عَشَرَ و صلَهُ الرَّحم بأربعهٍ و عِشْرین وَ صلهُ الِاخوان بِعِشْرینِ. «بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۳۱» رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمودند: پاداش صدقه در راه خدا، ده برابر است و قرض دادن، هیجده برابر و پاداش صله و پیوند با خویشاوندان، بیست و چهار برابر و پیوند با برادران دینی، بیست برابر است. قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : مَنْ مَشی الی ذی قرابهٍ بنفسِهِ و مالِهِ لیَصِلَ رَحِمَه أعطاهُ الله عزّ و جلّ اجرَ مِأه شهیدٍ. «وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۲۸۶» پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمودند: کسی که با جان و مالش در پی صله رحم بر آید، خداوند متعال اجر صد شهید را به او عطا می کند. قال الامام علی – علیه السلام – : صِلوُا أرحامَکُم و لو بالتّسلیمِ. «الکافی، ج ۲، ص ۱۵۵» امام علی – علیه السلام – فرمودند: با بستگان و خویشان صله رحم کنید، هر چند با سلام کردن باشد. قال الامام الصادق – علیه السلام – : … أفضَلُ ما توصَلُ بِهِ الرَّحِم کفُّ الأذی عَنْها. «الکافی، ج ۲، ص ۱۵۱» امام صادق – علیه السلام – فرمودند: برترین چیزی که با آن صله ارحام انجام می گیرد، خودداری کردن از آزار و اذیّت آنان است. قال الامام الصادق – علیه السلام – : صِلَهُ الارحام تُحسِّنُ الخُلقَ و تُسَمِّحُ الکَفَّ و تُطَیِّبُ النَّفسَ و تَزیدُ فی الرّزقِ و تُنسئُ فی الأجلِ. «الکافی، ج ۲، ص ۱۵۸» امام صادق – علیه السلام – فرمودند: صله ارحام، اخلاق را نیکو، دست را با سخاوت، دل و جان را پاک و روزی را زیاد می کند و مرگ را به تأخیر می اندازد. قال الامام الصادق – علیه السلام – : اِنَّ صلهَ الرَّحم و البرّ لیُهَوِّنانِ الحسابَ و یَعصِمانِ من الذُّنوبِ. «بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۱۳۱» امام صادق – علیه السلام – فرمودند: صله رحم و نیکی کردن، حساب رسی را آسان می کنند و انسان را از گناه باز می دارند. قال الامام الباقر – علیه السلام – : صِلَهُ الارحام تُزَکّیِ الاعمال و تَدفَعُ البلْوی. «الکافی، ج ۲، ص ۱۵۲» امام باقر – علیه السلام – فرمودند: صله ارحام، اعمال را پاک و بلاها را دور می سازد. قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : اُوصِیَ الشّاهِدَ مِنْ اُمَّتی و الغائِبَ مِنهُم و مَن فی اصلابِ الرجالِ و أرحامِ النّساءِ الی یوم القیامَهِ أن یَصِلَ الرَّحم … .   «الکافی، ج ۲، ص ۱۵۸» رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمودند: سفارش می کنم حاضران و غائبان از امتم را و کسانی را که در پشت پدران و در رحم مادران خویش هستد تا روز قیامت، که صله رحم نمایند گر چه به فاصله یک سال راه باشد؛ زیرا صله رحم جزو دین است. قال الامام الرّضا – علیه السلام – : یَکونُ الرّجل یَصِلُ رَحِمَهُ فیکونُ قَد بَقِیَ من عمرِهِ ثلاثُ سنین فَیُصَیِّرُها اللهُ ثَلاثینَ سَنَهً … . «الکافی، ج ۲، ص ۱۵۰» امام رضا – علیه السلام – فرمودند: چه بسا مردی که سه سال از عمرش بیش نمانده، ولی صله رحم به جا آورد و خدا به خاطر این کار، عمرش را به سی سال افزایش دهد و خدا آنچه را می خواهد انجام می دهد. «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

زندگینامه حضرت عیسی علیه السلام عیسی(ع) نام این بزرگوار در ردیف چهار پیامبر اولوالعزم دیگر قرار دارد. او خلقتی شبیه به آفرینش حضرت آدم دارد؛ به این معنا که خداوند او را بدون این‌که پدری داشته باشد، از مادرش، مریم عذراء(س) که دختری پاک‌دامن بود، به دنیا آورد.[1] تولد پدربزرگ حضرت عیسی، عمران نام داشت. همسر او هنگامی که باردار شد، به تصوّر این‌که فرزندی که در شکم دارد، پسر خواهد بود، نذر کرد که او را به خدمت بیت‌المقدس بگمارد. وقتی نوزاد متولد شد، دید که دختر است؛ لذا نامش را مریم گذاشت و با این حال، پس از این‌که مقداری بزرگ شد، او را به خدمت بیت‌المقدس فرستاد. حضرت زکریا سرپرستی او را بر عهده گرفت. طی این مدت، مریم به چنان مقام والایی دست یافت که خداوند از آسمان برایش روزی می‌فرستاد.[2] البته افراد دیگری غیر از حضرت زکریا(ع) هم داوطلب نگه‌داری از حضرت مریم بودند و می‌خواستند این افتخار را نصیب خود کنند؛ از این‌رو برای انتخاب شدن شخص نگه‌داری‌کننده، از طریق قرعه کشی و با استفاده از قلم‌هایشان، قرعه به نام حضرت زکریا زده شد.[3] تا این‌که روزی حضرت مریم، از مردم کناره گرفت و به قسمت شرقی بیت‌المقدس رفت و خود را از دید مردم مخفی داشت. خداوند فرشته‌ای را به شکل انسانی به سراغ او فرستاد تا حضرت عیسی را به او بدهد. بدین ترتیب، بدون این‌که حضرت مریم با مردی تماس داشته باشد، باردار شد.[4] در برخی از روایات آمده، حضرت مریم از طریق خوردن دو دانه خرمایی که حضرت جبرئیل(ع) برایش آورده بود، باردار شد.[5] مدت زمانی که حضرت مریم، فرزندش را حمل می‌کرد، متفاوت ذکر شده؛ برخی روایات آن‌را شش ماه دانسته‌اند[6] و برخی دیگر آن‌را نُه ساعت به ازای نُه ماه گفته‌اند.[7] وقتی زمان تولد حضرت عیسی فرا رسید، درد زایمان، حضرت مریم را به پای نخل خشکیده‌ای کشاند. حضرت مریم از این‌که به زودی آماج تهمت‌های مردم قرار خواهد گرفت، بسیار نگران بود؛ به اندازه‌ای که آرزوی مرگ کرد. اما حضرت عیسی که تازه متولد شده بود، به امر خدا به سخن آمد و مادرش را دلداری داد. او گفت: «نگران نباش که خدا برایت چشمه گوارایی در زیر پایت جوشانده است. تنه این نخل را به سمت خود تکان بده تا برایت رطب تازه بریزد. از این نعمت‌ها تناول کن و خوشحال باش. هر کس تو را دید، به او بگو که من امروز روزه سکوت گرفته‌ام و با کسی حرف نخواهم زد».[8] حضرت مریم با قلبی مطمئن، در حالی‌که فرزندش را در آغوش گرفته بود، به سمت قوم و قبیله‌اش برگشت. مردم ظاهر بین، با دیدن این صحنه، نسبت به مریم بدگمان شده و به او گفتند: «تو کار خیلی بدی انجام دادی. ای خواهر هارون! پدر و مادرت افراد منحرفی نبودند. تو چرا به این فساد مبتلا شدی؟!». حضرت مریم با اشاره به آنان فهماند که روزه سکوت گرفته و باید سؤال خود را از نوزادی که در آغوش دارد بپرسند. مردم با تعجب گفتند: «ما چه طور می‌توانیم با کودکی که تازه متولد شده، سخن بگوییم؟!». این‌جا بود که مردم برای اولین بار، معجزه عیسای تازه متولد شده را با چشم و گوش خود دیدند و شنیدند. به قدرت الهی، حضرت عیسی زبان به سخن گشود و با مردم صحبت کرد و گفت: من بنده خدا هستم. او مرا به پیامبری برگزیده و به من کتاب آسمانی عطا کرده است. او مرا مخلوقی مبارک و پُر خیر و برکت قرار داده و مرا به خواندن نماز تا زمانی که زنده هستم، سفارش کرده است. او دستور داده تا با مادرم مهربان باشم و مرا سرکش و بدبخت قرار نداده. درود بر من، آن روزی که متولد شدم و آن روزی که خواهم مرد و آن روزی که مبعوث خواهم شد.[9] حضرت عیسی با این سخنان، آن تهمت بزرگ را از مادر خود دور کرد و پیامبری خود را برای مردم ثابت ساخت. مرحله رشد تنها رسالت حضرت عیسی(ع) در ساعات اوّلیه پس از ولادت، اثبات بی‌گناهی حضرت مریم و مقام پیامبری خود بود. اما هنوز مسئولیت هدایت و تبلیغ دین الهی،‌ بر عهده او قرار داده نشده بود. در عین حال خطراتی از جانب گروهی از یهودیان، جان حضرت عیسی را تهدید می‌کرد. خداوند آن دو را به مکانی امن و مناسب راهنمایی کرد؛ سرزمین مرتفعى که داراى امنیّت و آب جارى بود[10] تا حضرت عیسی مراحل رشد و نمو خود را طی کند و آماده تبلیغ رسالت آسمانی خود شود. در برخی از روایات آمده که آن مکان، منطقه «نجف» بود.[11] منابع: 1]. آل عمران، 59: «مَثَل عیسى در نزد خدا، همچون آدم است که او را از خاک آفرید، و سپس به او فرمود: "موجود باش!" او هم فوراً موجود شد». [2]. آل عمران، 35 – 37. [3]. آل عمران، 44. [4]. مریم، 16 - 22. [5]. برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج 2، [6]. کلینی، الکافی، محقق، غفارى، على اکبر، آخوندى، [7]. البرهان فی تفسیرالقرآن [8]. مریم، 23 - 26. [9]. مریم، 27 - 33. [10]. مؤمنون، 50. [11]. البرهان فی تفسیر القرآن، ج 4 «کانال تقویم شیعه » https://eitaa.com/taqvim_shiaa

زندگینامه حضرت عیسی علیه السلام قسمت دوم دوران نبوت حضرت عیسی در دامان پاک حضرت مریم پرورش یافت تا این‌که به سن هفت یا هشت‌سالگی رسید. در این هنگام مأموریت یافت تا بنی‌‌اسرائیل را هدایت کند و آنان را از گمراهی نجات دهد.[12] خداوند به حضرت عیسی کتاب تورات را تعلیم داد و انجیل را به او آموخت و حکمت و علوم مخصوص خود را به او عطا کرد.[13] خداوند همان‌گونه که به پیامبران دیگر، معجزاتی عطا کرده بود، به حضرت عیسی نیز معجزات بزرگی عطا کرد تا پیامبری او را به مردم اثبات کند. یکی از معجزات او این بود که با گِل، پرنده می‌ساخت. سپس در آن می‌دمید و آن مجسمه، به اذن الهی تبدیل به پرنده‌ای زنده می‌شد. خداوند به او این اجازه را داده بود تا نابینایان و کسانی که دچار بَرص هستند، شفا دهد. یکی از شگفت‌انگیزترین معجزه حضرت عیسی، زنده کردن مردگان بود. او به امر الهی، افراد متعددی را زنده کرد. او حتی از غذاهایی که مردم در خانه خود می‌خوردند و یا ذخیره می‌کردند به آنها اطلاع می‌داد. «مائده آسمانی» معجزه دیگری از حضرت عیسی بود که با درخواست حواریون(شاگردان خاص عیسی مسیح) انجام شد. این سفره غذا از آسمان نازل شد و با این‌که فقط نُه قرص نان و نُه ماهی کوچک در آن بود،[14] چهار هزار و هفت‌صد نفر را سیر کرد.[15] با وجود این همه معجزات، عده کمی از مردم به حضرت عیسی ایمان آوردند که در صدر آنها حواریون بودند. تعداد حواریون دوازده نفر بود و عالم‌ترین آنها «الوقا» نام داشت.[16] اما کسانی که از بنی‌اسرائیل راه کفر را در پیش گرفتند، مورد لعن حضرت عیسی قرار گرفته[17] و بنابر نقلی مسخ شده و تبدیل به میمون شدند.[18] سرانجام حضرت عیسی برخی از یهودیان که دشمنی حضرت مسیح را در دل داشتند، کمر به کشتن او بستند. با خیانت یکی از حواریون به نام یهودای اسخریوطی که قلباً به او ایمان نیاورده بود و منافق محسوب می‌شد، محل اختفای حضرت عیسی افشا شد و دشمان به آن‌جا رفته و شخصی که در ظاهر شبیه به حضرت عیسی بود را دستگیر کردند. مسیحیان و دیگر افراد چنین اعتقاد دارند که دشمنان حضرت مسیح، او را در روز جمعه به صلیب کشیده و او را کشتند. اما پس از گذشت سه روز از مرگ حضرت عیسی، روز یکشنبه، او دوباره زنده شده و به آسمان رفته است.[19] اما کتاب آسمانی قرآن، کشته شدن و به صلیب کشیده شدن حضرت مسیح را رد می‌کند و می‌فرماید: «آنها مسیح را نکشتند و به صلیب نکشاندند بلکه شخص دیگری را اشتباهاً به جای او به صلیب کشاندند و خودشان هم یقین به این موضوع نداشتند، بلکه خداوند او را به سوی خود بالا برد».[20] آری، خداوند او را از شر دشمنانش حفظ کرده و به آسمان برد تا این‌که در زمان ظهور حضرت مهدی(عج) به زمین برگرداند و او پشت سر آن‌حضرت نماز بخواند.[21] منابع قسمت دوم: [12]. عیاشى، محمد بن مسعود، تفسیر العیّاشی، محقق، رسولى محلاتى، هاشم، ج 1، [13]. آل عمران، 48. [14]. مجلسى، محمد باقر، بحار الانوار، ج 14، [15]. تفسیر المنسوب الی الامام الحسن العسکری، [16]. شیخ صدوق، محمد بن علی، التوحید، [17]. مائده، 78. [18]. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج 1، [19]. انجیل یوحنا ، باب ۲۰ ، آیه ۲۵. [20]. نساء، 157 - 158. [21]. ابن بطریق، یحیی بن حسن، عمدة عیون صحاح الاخبار فی مناقب امام الابرار، «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

. 💠 سنّتی های که از مسیح و انبیا علیهم‌السلام ، که در امام عصر عجل الله فرجه، به یادگار مانده است... 🔸 سعید بن جبیر می گوید: امام زین العابدین علیه السلام فرمودند: 🔹 في القائِمِ سُنَنٌ مِن سَبعَةِ أنبياءَ، سُنَّةٌ مِن أبينا آدَمَ، وَ سُنَّةٌ مِن نوحٍ، وَ سُنَّةٌ مِن إبراهيمَ، وَ سُنَّةٌ مِن موسي، وَ سُنَّةٌ مِن عيسى، وَ سُنَّةٌ مِن أيّوبَ، وَ سُنَّةٌ مِن مُحَمَّدٍ صَلَواتُ اللهِ عَلَيهِم، فَأمّا مِن آدَمَ وَ نوحٍ فَطولُ العُمُرِ، وَ أمّا مِن إبراهيمَ فَخِفاءُ الوِلادَةِ وَ اعتِزالُ النّاسِ، وَ أمّا مِن موسي فَالخَوفُ وَ الغَيبَةُ، وَ أمّا مِن عيسى فَاختِلافُ النّاسِ فيهِ، وَ أمّا مِن أيّوبَ فَالفَرَجُ بَعدَ البَلوي، وَ أمّا مِن مُحَمَّدٍ فَالخُروجُ بِالسَّيفِ. 🔰 در قائم ویژگی هایی از هفت تن از پیامبران وجود دارد: ♦️ یک ویژگی از پدرمان آدم، و یک ویژگی از نوح، و یک ویژگی از ابراهیم، و یک ویژگی از موسی، و یک ویژگی از عیسی، و یک ویژگی از ایوب، و یک ویژگی از محمد صلوات الله علیهم اجمعین. 🌾 اما از آدم و نوح طول عمر است، 🌾 و از ابراهیم پنهان بودن ولادت و کناره گیری از مردم است، 🌾 و از موسی ترس و غایب زیستن است، 🌾 و از عیسی اختلاف مردم درباره ی اوست، 🌾 و از ایوب فرج و گشایش بعد از بلا و مصیبت است، 🌾 و از محمد صلی الله علیه و آله خروج با شمشیر است. 📚 کمال الدین ۳۲۱/۱ ب۳۱، ح۳ 📚 اثبات الهداة ۴۶۶/۴ ب۳۲، ف۵، ح۱۲۴ 📚 إعلام الوری ر۴ ق۲ ب۲ ف۲ 📚 بحارالأنوار ۲۱۷/۵۱ ب۱۳، ح۴ #حضرت_مهدی (عج) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

نقش حضرت عیسی (ع) در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) طبق روایات وارده پس از ظهور حضرت حجت (عج) حضرت عیسی (ع) به اذن خداوند به زمین نزول خواهد کرد و در حضور همگان به عنوان یکی از یاران حضرت قائم (عج) پشت سر او به نماز خواهد ایستاد. [1] چنان که در روایتی از پیامبر اکرم (ص) آمده است: "سوگند به آن کسی که مرا مژده آور راستین قرار داد، اگر از عمر جهان، جز یک روز نمانده باشد، خداوند همان یک روز را آن قدر طولانی می کند، تا فرزندم مهدی خروج کند. پس از خروج او، عیسای روح الله فرود می آید و در پشت سر وی نماز می گزارد، آن گاه زمین با فروغ پروردگار خویش روشن می شود و حکومت مهدی به شرق و غرب گیتی می رسد". [2]   از آن جا که در این دوران عده بسیار زیادی از مردم را پیروان حضرت عیسی (ع) تشکیل می دهند و ایشان، آن حضرت را به عنوان منجی و مصلح جهانی می دانند با دیدن این صحنه و به پیروی از پیامبر خود به حضرت مهدی (عج) علاقه مند شده و به حضرتش گرایش و ایمان می آورند و این مطلب، خود یکی از اسباب پیروزی آن حضرت، در این حرکت و قیام عظیم جهانی او است.   حضرت عیسی(ع)، وزیر امام زمان(عج) در حکومتی که رهبری آن به‌عهده حضرت‌ مهدی(عج) است، کارگزاران و مسئولان حکومت او نیز باید از بزرگان و نیکان امت باشند؛ لذا طبق آنچه در روایات آمده است، ترکیب دولت حضرت‌ مهدی(عج) را پیامبران، جانشینان آنان، تقواپیشگان و صالحان روزگار تشکیل خواهند داد.   در روایتی می‌خوانیم که حضرت‌ عیسی(ع) به حضرت ‌مهدی(عج) می‌گوید: «همانا من به‌ عنوان وزیر فرستاده شده‌ام نه امیر و فرمانروا».(ملاحم، ابن‌طاووس، ص83؛  و الفتن، ابن‌حماد، ص160)   همچنین در روایتی آمده است که حضرت ‌عیسی(ع)، وزیر حضرت مهدی(عج) و پرده‌دار و جانشین آن حضرت است. (غایة‌المرام، ص697؛ و حلیة‌الابرار، بحرانی، ج2، ص620)   و نیز در روایتی دیگر آمده است: «... آنگاه عیسی فرود می‌آید و مسئول دریافت اموال حضرت ‌قائم می‌شود و اصحاب کهف نیز در پشت سر او خواهند بود». (غایة‌المرام، ص697؛ حلیة‌الابرار، بحرانی، ج2، ص620) [1] مقدس شافعی، عقدالدرر، ص292. [2] شیخ صدوق، کمال الدین، ص 163، بنقل از در انتظار خورشید ولایت، نوشته عبدالرحمن انصاری، «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

22 ربیع الثانی وفات حضرت موسی مبرقع علیه السلام است جناب موسي مبرقع عليه السلام پسر حضرت جواد عليه السلام در سال 296 ه‌ در شهر قم (بحار الانوار: ج 50، ص 162 161. تاريخ سامراء: ج 3، ص 302) وفات يافت. به نقلي وفات آن جناب در 8 ربيع الثاني بوده است. (مستدرك سفينة البحار: ج 5، ص 230) بنابر قول ديگري در 14 ربيع الثاني وفات موسي مبرقع واقع شده است. قبر آن بزرگوار در چهل اختران قم خيابان آذر مشهور است. (قلائد النحور: ج ربيع الثاني، ص 226. مرآة العقول: ج 6، ص 128) نام: موسي، كنيه: ابوجعفر، لقب: مبرقع كه از فرط زيبائي بر جمال مبارك نقاب مي‌زد. نام پدر: جواد الائمه عليه السلام‌و مادر آن حضرت كنيز بود. ايشان از اولين سادات رضوي بود كه در سال 256 ه‌ وارد قم گرديد. او دائما بر صورت خود برقعي داشت، ولي مردم عرب ساكن قم او را از قم بيرون كردند، و او به كاشان رفت و در آنجا مورد احترام قرار گرفت. بعد از آمدن ابوالصديم حسين بن علي بن آدم و مرد ديگري از رؤساي قم، عربهاي قم متوجه شدند موسي چه كسي بوده است، و آن بزرگوار را به قم باز گرداندند و خانه‌اي براي او آماده كردند. همچنين در روستاهاي متعدد زمين و باغ براي او خريدند و خواهرانش زينب و ام محمد و ميمونه، دختران حضرت جواد عليه السلام به قم آمدند، و بر او وارد شدند. هنگامي كه جناب موسي مبرقع در قم از دنيا رفت، امير قم عباس بن عمرو غنوي بر او نماز خواند، و در محل كنوني كه در قم معروف است و قبلا خانه محمد بن حسن بن ابي خالد اشعري ملقب به شنبوله بود، دفن شد. كليني رحمة الله در كافي به سند معتبر نقل كرده كه جناب موسي مبرقع توليت اوقاف را از جانب امام عليه السلام‌داشته‌اند. (كافي: ج 1، ص 261) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

ضریح مطهر موسی مُبَرْقَع فرزند (بلا فصل)امام جواد(ع) و برادر کوچک‌تر امام هادی(ع) در قم «کانال تقویم شیعه » https://eitaa.com/taqvim_shiaa

🔴 فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در شب جمعه 🔵 از جمله مطالبي که درباره زيارت حضرت سيدالشهداء امام حسين (ع) رسيده مطلبي است که در داستان تشرّف حاج علي بغدادي (ره) به حضور مبارک صاحب الزمان (ع) نقل شده و آن قسمت اين است که مي گويد به آن حضرت عرض کردم: 💠 «مولاي ما! روضه خوانان حسين (ع) حديثي را نقل مي کنند که مردي در عالم رؤيا هودجي را در ميان زمين و آسمان ديد و پرسيد که چه کساني در اين هودج نشسته اند؟  🔸پاسخ داده شد:حضرت زهرا (س) و خديجه کبري (س) 🔹پرسيد:به کجا مي روند؟ 🔸جواب دادند:امشب شب جمعه است و آنان براي زيارت امام حسين (ع) در شب جمعه، مي روند و نيز ديد که از هودج،رقعه هايي مي ريزد و در آن مکتوب است: 🌹«براي زيارت کننده حسين (ع)در شب جمعه،امان از آتش دوزخ است.» 💠 اکنون آيا اين حديث صحيح است؟» 🔸حضرت فرمود: ⬅️ «نَعَم زِيارَه الحُسَين (ع) فِي لَيلَهِ الجُمعَه اَمانُ مِن النّار يومَ القِيامَه؛ 🔵 آري زيارت حسين (ع) در شب جمعه امان از آتش دوزخ در روز قيامت خواهد بود.» 📚 بحارالأنوار، ج 53، ص 315 #امام_حسین (ع) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشییع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa