چگونه فرزندان با شخصیت تربیت کنیم؟ #استاد_پناهیان

چگونه فرزندان با شخصیت تربیت کنیم؟ یکی از راه‌های تربیت نسل نو این است که ارزش‌های او را بهش بگویی. پدر و مادر گاهی از اوقات غفلت می‌کنند و این غفلت سهمگینی است. خیلی جنایت در حقّ کودک می‌شود. غفلت می‌کنند از خوبی‌های بچۀ‌شان که به بچۀ‌شان بگویند. که تو این خوبی‌ها را داری. با جزئیات ها! نه اینکه حالا همین‌جوری کلّی بگویند تو فوق‌العاده‌ای. تا یک حُسنی در بچه دیدید، او را تشویق کنید.  البته تشویق غلط داریم تشویق صحیح داریم؛ تشویق غلط آنی است که بچه متوقف می‌شود و دوست دارد آن رفتار را تکرار کند که دوباره این تشویق را دریافت کند. تشویق صحیح آنی است که خیال بچه را راحت می‌کند از استرس و اضطراب و احساس حقارت و به او انرژی می‌دهد برای اینکه برود جلو. مثل اینکه یک بچه‌ای را تشویق می‌کنی برود توی مسابقه. اگر بچه‌ات نرفت توی مسابقه، ترسید از باختن، تشویقش کن برود. حالا این تشویق عیبی ندارد. چرا؟ چون او را درگیر با یک چالش می‌کند، او را وادار به یک حرکت می‌کند، او را وادار به درگیری با یک سری مشکلات می‌کند. این تشویق عُجب‌آور نیست، این تشویق انرژی‌بخش است. آن تشویق مخرّب این است که بگویی مثلاً «تو ارزشت بالاتر از این حرف‌هاست، بیخود کردند می‌خواهند با تو مسابقه بدهند، نمی‌خواهد بروی توی مسابقه.» آن ترس از مسابقه و ترس از باختن را به بهانه‌های واهی تویش تقویت بکنی.  پدر و مادرها چی می‌شود که به بچه‌ها ظلم می‌کنند؟ نگران بدرفتاری بچه‌ها هستند، هی نصیحت می‌کنند. هی موعظه می‌کنند. هی بدتر از موعظه سرزنش می‌کنند. هی توبیخ می‌کنند. این بچه دیگر می‌بیند هیچی جز بدی ندارد، هیچی جز ضعف ندارد، بابا و مامان را می‌بیند یاد سرزنش‌ها و توبیخ‌ها و نصیحت‌ها می‌افتد. شما اگر با یک عارف کامل با یک ولیّ خدا که از همه‌چی خبر دارد زندگی کنید، تقریباً اکثر اوقات به شما لبخند می‌زند، هیچی نمی‌گوید به شما. به این سادگی مگر حاضر می‌شوند؟ التماس‌اش کن، اگر عیب تو را گفت! اصلاً حاضر نمی‌شود بگوید. آدم حسابی‌ها که اینقدر نصیحت نمی‌کنند به اطرافیان‌شان، خفه نمی‌کنند بقیه را.  بعضی‌ها هستند در خانواده‌های گرامی، در خانواده‌های با کرامتی بزرگ شدند. ممکن است فقیر باشند، ممکن است از نظر اجتماعی حالا پست برتری نداشته باشد، ولی اینقدر بچه‌هایش را با شخصیت بار می‌آورد؛ پایۀ اصلی این با شخصیت بار آوردن چیست؟ خوبی‌های خودشان را، خوبی‌های بچه‌اش را یادآوری می‌کند، این خودآگاهی مثبت را بچه پیدا می‌کند، بعد چه اتفاقی می‌افتد؟ بچه خودش را ارزان نمی‌فروشد. بچه نمی‌گوید آب از سر که گذشت چه یک وجب چه صد وجب. ما که اوضاع‌مان خراب هست دیگر حالا خراب‌تر می‌شود فوقش دیگر به جایی بر نمی‌خورد. پدر و مادرهایی که زیادی بچه‌هایشان را نصیحت می‌کنند بچه‌هایشان را فاسد بار می‌آورند.  پدر و مادر گاهی از اوقات غفلت می‌کنند و این غفلت سهمگینی است. خیلی جنایت در حقّ کودک می‌شود. غفلت می‌کنند از خوبی‌های بچۀ‌شان که به بچۀ‌شان بگویند. که تو این خوبی‌ها را داری. با جزئیات ها! نه اینکه حالا همین‌جوری کلّی بگویند تو فوق‌العاده‌ای. #استاد_پناهیان

⚡️ذَلِکَ جَزَیْنَاهُم بِمَا کَفَرُواْ وَهَلْ نُجَازِى إِلَّا الْکَفُورَ ⚡️این (کیفر) را به خاطر کفرانشان به آنان جزا دادیم و آیا جز ناسپاسان را کیفر مى‏دهیم؟ آیه ۱۷ سوره سباء

خداوند دربارۀ «کفران نعمت» می‌فرماید: «وَ هَلْ نُجازی إِلاَّ الْکَفُورَ» (سبأ/ 17) آیا ما غیر از ناسپاس، کسی دیگر را مجازات می‌کنیم؟! چرا خدا به ناسپاسیِ آدم، غضبناک می‌شود؟ چرا آدم ناسپاس را مجازات می‌کند؟ برای اینکه دیگر امیدی به هدایت او نیست، او با روحیۀ ناسپاسی هیچ‌وقت نمی‌تواند مهربانی خدا را ببیند، لذا رابطه‌اش با رحمت خدا قطع می‌شود و دیگر امکان رشد ندارد. آدم وقتی بلا سرش آمد نباید بگوید: «من چه گناهی کردم؟» چون کاملاً معلوم است که ما چه گناهی می‌کنیم؛ ما ناسپاسی می‌کنیم! پس نگو: من چه گناهی کردم؟ بگو: «من حتماً ناسپاسی کرده‌ام» گناه معمولی که همۀ ما داریم، اما خیلی از گناه‌ها این‌طوری بلا سرِ آدم نمی‌آورد که ناسپاسی می‌آورد! «کفر» و کفران (ناسپاسی) به‌لحاظ معنایی به هم نزدیکند. در این آیه (ذَالِکَ جَزَیْنَاهُم بِمَا کَفَرُواْ وَ هَلْ نجَُازِى إِلَّا الْکَفُور) این دو کلمه در کنار هم آمده است. ناسپاسی، انسان را به کفر می‌رساند. کفر در واقع حقیقت را می‌پوشاند و انسان می‌شود «کافر»! چه کفری بدتر از پوشاندن حقیقتی مثل نعمت‌های الهی؟! برای اینکه مهربانی خدا را درک کنیم و رابطۀ قلبی‌مان با خدا قشنگ بشود، باید به‌سراغ حمد برویم، باید روحیۀ شکرگزاری را در خودمان ایجاد کنیم و نگاه ما دنبال نعمت‌های خدا باشد! یک شب شروع کنید به نوشتنِ نعمات الهی؛ ببینید حال‌تان چطوری می‌شود! اصلاً نعمت‌هایی را که خدا به شما داده است بنویسید. ابلیس، آدم را وادار می‌کند به اینکه مدام به نعمت‌های دیگران نگاه کند! خُب به نعمت‌هایی که خدا به خودت داده است نگاه کن؛ آن‌وقت راضی می‌شوی و می‌گویی: خدایا عالی است! همین‌که راضی شدی، ابواب نعمت باز می‌شود. #استاد_پناهیان

🔰روایت امام باقر(ع) از ویژگی یاران امام زمان شما چقدر محیا هستید برای ظهور؟ #امام_زمان برای عضویت در 🚨 اخبار وکلیپ های ویژه🚨 وارد کانال شوید 👇👇👇 @braye_Iraneslami

💟 وقتی شما محبوب فرزندتان شدید، او دوست دارد همان طور باشد که شما هستید و همان طور زندگی کند که شما دوست دارید. 💯 در مسیر تربیت فرزند، هیچ گاه فراموش نکنید که بدون محبّت، بسیاری از گزاره‌های تصویری و رفتاری، اثربخش نخواهند بود. #من_دیگر_ما #تربیت_فرزند #محبت #محسن_عباسی_ولدی تربیت کودک مسلمان

اولین قدم برای یاری امام زمان (ع) چیست؟ (استاد شجاعی) #منتظران_موعود برای عضویت در 🚨 اخبار وکلیپ های ویژه🚨 وارد کانال شوید 👇👇👇 @braye_Iraneslami

صمیمیت‌هایی که خانواده را به نابودی میکشاند 🎙استاد شجاعی #درس_اخلاق

🎥 رعایت ادب شرط اصلی برای داشتن یک خانواده خوب 💥 کلیپ بسیااار عالی! 🎤 #استاد_پناهیان

رسیدیم به شب قدر رسیدیم به وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا شب قدر، هر قدر جایی که برای انجام اعمال اعبادی انتخاب می‌کنیم برای حضور بچه‌ها مهیاتر باشه، طبیعتاً خود ما هم بهتر می‌تونیم در مراسمات حضور داشته باشیم. سوای این چند موردی که در کلیپ عرض شد، یه نکته رو یادمون نره! حتماً برای بچه‌ها دعا کنیم 🤲 خدا رحمت کنه حاج آقا مجتبی تهرانی رو، می‌گفتند من بعد از هر نماز برای فرزندانم این پنج دعا رو می‌کنم: «خدایا این اولاد من را و فرزندان من را سالم، صالح، خوش قدم، خوش روزی و عاقبت به خیر قرار بده 🤲🤲» راستی امشب همدیگه رو دعا کنیم 🌹🌹 پی‌نوشت: نقل قول از کتاب خاطرات «حاج آقا مجتبی» بود. رحمه‌الله‌علیه ... #حمید_کثیری

تصاویر کودکی که در خواب با تبلت بازی و گریه می‌کند!! این یک تصویر - فعلاً محدود - ولی بسیار مهم برای کودکان این عصر است. بچه‌هایی که در عصر موبایل و تبلت به دنیا آمده‌اند و بسیاری از والدین برای راحتی خودشان موبایل و تبلت را بدون هیچ محدودیت و ضابطه‌ای در اختیار آن‌ها می‌گذارند. یک آسیب بزرگ که محدود به دوره کودکی نیست و ابعاد مختلف رشدی را تا بزرگسالی هم تحت تأثیر جدی قرار می‌دهد.