می‌خواهم بیشتر صدایت را بشنوم! 🔸️از جمله اوصاف اهل آخرت این است: «دعائهم عند الله مرفوع و کلامهم مسموع؛ دعای [اهل آخرت] بالا می رود و کلام این ها شنیده می شود.»(بحار الأنوار، جلد ۷۴، صفحه ۲۸) 🔸️در بعضی روایات آمده که بعضی گناه‎کاران، در اثر بعضی از معصیت ها و کفران نعمت ها، دعایشان بر می گردد. [این یعنی] به آن صورت شنیده نمی شود که اثر مطلوبی در پی داشته باشد، به آن مقامی نمی رسد [که مورد توجه قرار گیرد.] در رفتار های عرفی [نیز]، وقتی می خواهند به کسی اهانتی کنند، به حرف آن شخص اعتنا نمی کنند، با این که سخنش شنیده می شود، طوری بی اعتنایی می کنند که گویی سخنش را نشنیده اند. در مقابل نسبت به افرادی که عنایت خاصی به آن ها دارند، به حرفشان توجه می کنند، به خودشان نگاه می کنند. 🔸️[در ارتباط بندگان با خدا هم،] وقتی می گویند دعای [اهل آخرت]، بالا می رود و سخنشان شنیده می شود، یعنی آن گونه شنیده می شود که اثر مطلوب را در پی دارد؛ اگر دعا هست مستجاب می شود. اگر سخن نیکی است، پاداش لازم به او داده می شود. 🔸️[در این حدیث قدسی] می فرماید، [اهل آخرت] کسانی هستند که وقتی دعا می کنند ملائکه از شنیدن صدای این ها شاد می شوند. یک توصیف بالاتری هم می فرماید که: وقتی دعای این ها بالا می رود و به عرش قدسی می رسد، در میان حجاب هایی که آن جا وجود دارد به گردش در می آید؛ خدای متعالی از این که صدای این دعا کننده به این جا رسدیه و گویی در عرش می پیچد، شاد می شود.(این عبارات در واقع تشبیهی از امور ما فوق فهم انسانی به امور مادی است.) 🔸️سپس در [این حدیث قدسی] تشبیهی آمده که عجیب تر است. می فرماید، خدا مثل مادری که دوست دارد بچه اش را ببیند و صدای بچه اش را بشنود، دوست دارد صدای این بندگان(اهل آخرت) را بشنود. [لذا] خدای متعالی به فرشتگان می گوید خواسته این ها را زود برآورده نکنید! بگذارید ادامه بدهند، من دوست دارم صدای این ها را بشنوم. 🔺️اشاره شده در جلسه چهل‌وهشتم از سلسله جلسات محبت خدا در تاریخ ۱۳۹۳/۰۵/۰۱ (کلیپ ۱۱۰) لینک متن کامل جلسه لینک صوت کامل جلسه #محبت_خدا 🌐 @mesbahyazdi_ir

📺 #ببینید | مگر می‌شود غیر او را دوست بداری؟ 🔺️قسمت صد و یازدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

مگر می‌شود غیر او را دوست بداری؟ 🔹️آنچه در اوصاف خدا، در افعال خدا بیان می‌شود، بارها گفته شده که انسان استعداد این را ندارد که با فهم عادی این‌ها را درک کند. 🔹️خب خدا چرا آدم را آفرید؟ چون خدا خوبی ها را دوست دارد، اثر هر خوبی را هم دوست دارد. خدا خودش را دوست می دارد، چقدر؟ بی‌نهایت دوست می‌دارد؛ چون کمالاتش بی‌نهایت است. دوست داشتنش هم نسبت به خودش بی‌نهایت است. 🔹️حالا آثار خودش را چقدر دوست می‌دارد؟ آثار او محدود هستند اما ارتباطی که با او دارند ارتباط با نامحدود است [پس امکان دارد خداوند آنها را بی‌نهایت دوست بدارد]. 🔹️این که (خداوند) می‌گوید به هر انسانی همه آن نعمت های بهشتی را اگر می دادم باز هم از ملک من کم نمی‌شد، این یعنی از ملک او کم نمی‌شود اما این‌طرف، بنده هست که بیشتر ظرفیت ندارد. 🔹️بنابر این اگر بگوید من هر گنهکاری را بی نهایت دوست دارم که برگردد به طرف من، حرف بی جایی نیست. 🔹️چقدر خداوند از کاری خوب خوشحال می‌شود؟ حد ندارد. یعنی آنچه از سوی او هست کمال است و کمالش هیچ حد و حصری ندارد. او نیازی ندارد به این مخلوقات، او این‌ها را دوست دارد به خاطر اینکه اثر خودش هستند، اثر کمال (دوست داشتنی اش) هستند؛ وقتی چیزی محبوب شد، آثارش هم محبوب می‌شود. این ها شعاع او است، محبت اوست که در این‌ها جلوه می‌کند و هیچ حدی هم ندارد. 🔹️ما چنین خدایی داریم. خدایی که بی حد و اندازه دوست دارد گناهکارانش به طرف او برگردند. (به تعبیر حدیث قدسی) از برگشتن آن‌ها اینچنین شاد می‌شود؛ انتظار می‌کشد، می‌گوید چقدر انتظار بکشم که این بنده هایی که از من روی برگردانده اند دوباره بیایند؟ 🔹️آدم اگر تصور ناقصی از این معانی داشته باشد، دیگر جا دارد که محبت دیگری را در دلش جا دهد؟ لینک متن کامل جلسه لینک صوت کامل جلسه #محبت_خدا 🌐 @mesbahyazdi_ir

📺 #ببینید | اگر چیزی موجب ضرر برای عموم مردم شود باید جلوی آن را گرفت 🔺️قسمت شصت و نهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

چه کسی را زنده می‌دانی؟ 🔺️قسمت صد و سیزدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

چه کسی را زنده می دانی؟ 🔸️«الناس عندهم موتی و الله عندهم حی کریم»(بحار الأنوار، ج‏لد۷۴، ص۲۸) می فرماید اهل آخرت این چنین هستند که مردم در نظر آن ها مرده اند، تنها خدا است که در نظر آن ها زنده است و دست کرمش، گشاده برای خلق است. 🔸️برای تقریب به ذهن، اول اشاره می کنم که ما در قرآن هم چنین تعبیراتی داریم که مردمی مرده هستند. خداوند به پیامبر می فرماید: نگران نباش که مردم حرفت را گوش نمی کنند و ایمان نمی آورند، مرده ها را که نمی شود حرف حالیشان کرد این ها مردگان هستند تو می خواهی به مردگان چیز بفهمانی؟(نمل، ۸۰) 🔸️[بنابر این،] اطلاق واژه «موتی» [به معنی «مردگان»] به این مردمی که ایمان نمی آورند، آن چه باید بفهمند نمی فهمند و آن چه باید انجام دهند انجام نمی دهند، در قرآن سابقه دارد. اما این جا تعبیر و تقابل دیگری است، تقابل بین مردم و خدا است. 🔸️می فرماید: «الناس عندهم موتی و الله عنده حی کریم». می گوید اهل آخرت، آن هایی که -تبعاً- به اوج و قله رسیده اند، اینچنین هستند که وقتی مردم را می بینند حیاتی برای این ها قائل نیستند. منظور از حیات در این جا ظاهرا این است که این مردمان را منشاء اثر استقلالی نمی دانند؛ یعنی مردم را [تاثیر گذار و] کاره ای [در دنیا] نمی دانند. 🔸️در واقع این ها در اثر توحید، به جایی رسیده اند که دست کم در توحید افعالی، خدای متعالی را موثر حقیقی در عالم می دانند. خدایی که قدرتی دارد که هیچ وقت گرفتنی نیست و هیچ کس نمی تواند قدرتش را از او بگیرد و در همه جا آن قدرت حضور دارد، همه چیز را می بیند و اراده اش در همه جا نافذ است. [بر این اساس] یک عنایت خاصی قرآن دارد که تمام پدیده های عالم را به خدا نسبت می دهد. 🔺️ قسمت صد و سیزدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه چهل و نهم درس اخلاق محبت خدا، ۱۳۹۳/۰۵/۰۲ لینک متن لینک صوت #محبت_خدا 💠 @mesbahyazdi_ir

ببین چه کسی پشت فرمان نشسته! 🔺️قسمت صد و چهاردهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

ببین چه کسی پشت فرمان نشسته! ▪️قرآن، عنایت خاصی دارد که تمام پدیده های عالم را به خدا نسبت دهد. [در جایی از قرآن] می فرماید: «ما ابرها را پدید می آوریم، ما آن ها را به حرکت در می آوریم و ما آن ها را سوق می دهیم به زمین های خشک و کویر، آنجا این ابر ها را می بارانیم و در اثر بارش این ابرها زمین را می رویانیم، ما می رویانیم، از رویش زمین گیاه ها و دانه ها و میوه هایی را می رویانیم، تا شما از آن ها ارتزاق کنید، ما به شما روزی می دهیم، از آنچه از زمین می روید»؛ ▪️حتی می فرماید: «آب را که از آسمان می بارانیم، این دانه هایی که روی زمین می افتد، ما این دانه ها را می‌خیسانیم .» (*این عبارات، در چندین آیه، مانند آیه ۵۷ سوره اعراف، اشاره شده است.) ▪️این یک دیدگاه خاصی است که از اول تا آخر قرآن به صورت های مختلفی دیده می شود؛ قرآن می خواهد بشر را از این تنگنای اسباب مادی، فراتر ببرد. ▪️[با این روش می خواهد توجه بدهد که:] نگاهت را فقط به این اسباب ظاهری ندوز که چطور می شود ماشین حرکت می کند!، دقت کن ببین چه کسی پشت فرمان نشسته؟ او را ببین! اوست که باید گاز بدهد، تا بنزین بسوزد. تو بنزین را می بینی، سوختن بنزین را هم می بینی، درست هم هست، اما [راننده را هم ببین!]» ▪️[بنابر این،] فوق این دستگاهِ [دنیا]، یک دستگاه مدیریتی است، که کل عالم را مدیریت می کند، همه دستگاه ها به هم مربوط است، همه آن ها به شکل پازل نامحدودی است، که هر چیزی در یک گوشه ای در جای خودش قرار گرفته است؛ خورشید یک جا، ماه یک جا، ستارگان یک جا، زمین یک جا، انسان یک جا، حیوانات یک جا، مجموعه این ها یک پازل بزرگِ بی شمار و بی حد و حصری است که ما حسابش را نداریم اما خدا می داند، که چه چیزی باید کجا باشد. ▪️[بنابر این] هر کدام از [موجودات وقتی به خودش می نگریم] اثر خودش را دارد اما مدیریتی فوقِ [این ها هست] که جایشان را تعیین می کند، تاثیر و تاثرشان را هم تنظیم می کند، آن [مدیریت]، یک «دست» دیگری است، که باید آن را دید، [نه صرفا این موجودات ظاهری]، باید آن را شناخت و بیشتر به او توجه کرد. 🔺️قسمت صد و چهاردهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه چهل و نهم درس اخلاق محبت خدا، ۱۳۹۳/۰۵/۰۲ لینک متن جلسه لینک صوت جلسه #محبت_خدا 🏴 @mesbahyazdi_ir

راز توسل اهل آخرت 🔺️قسمت صد و پانزدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

راز توسل اهل آخرت ▪️[خداوند متعال در شب معراج برای پیغمبر اکرم‌(صلی ‌الله ‌علیه ‌و آله) در مورد اهل آخرت می فرماید:] «الناس عندهم موتی»؛ همه مردم، نه فقط کفار، همه مردم، پیش این ها مرده اند؛ یعنی هیچ کدام منشاء اثر حقیقی نیستند. در مقابل حیات را برای خدا می دانند، [یعنی خدا] یک موجود زنده ای است که با او حرف می زنند و می شنود و جواب می دهد. ▪️می فرمایند اهل آخرت این طور هستند که: «والله عندهم حیّ کریم»؛ [یعنی اینچنین می نگرند که] همه این نعمت هایی که هست، از کرم اوست، حیات حقیقی برای او است و در مقابل حیات خدا، حیات دیگری نیست. ▪️خیال نکنیم حالا امتیازاتی برای خودمان قائل هستیم، مسلمانیم، شیعه و انقلابی هستیم، در جنگ شرکت کرده ایم، پس نورچشمی هستیم و دیگر هیچ مشکلی نخواهیم داشت. حساب های خدا دقیق است هر کاری می کنید پاداشش محفوظ است، اما ناشکری، فراموشی خدا و درِ خانه غیر خدا رفتن، آن هم حساب خودش را دارد. خدا رهایت می کند به حال خودت، که حالا که سراغ دیگران می روی خب برو! ▪️اگر می خواهیم از الطاف و مددهای الهی در زندگی دنیایمان، برای آخرتمان، برای محفوظ ماندن از بلاها و وساوس شیطانی و نفسانی استفاده کنیم، باید بندگی کنیم. ▪️[برای بندگی،] می بایست آدمی خودش را در مقابل خدا هیچ حساب کند و برای تکمیل این بندگی حتی خودش را لایق نداند که مستقیما با خدا صحبت کند [و] به عنوان ادب، همیشه اولیای خدا را واسطه قرار بدهد و توسل داشته باشد. ▪️«اللَّهُمَّ إِنْ كَانَتْ ذُنُوبِی قَدْ أَخْلَقَتْ وَجْهِی‏ عِنْدَكَ‏ وَ حَجَبَتْ‏ دُعَائِی‏ عَنْكَ‏ وَ حَالَتْ بَیْنِی وَ بَیْنَكَ... فَهَا أَنَا ذَا مُسْتَجِیرٌ بِكَرَمِ وَجْهِكَ وَ عِزِّ جَلَالِكَ مُتَوَسِّلٌ إِلَیْكَ مُتَقَرِّبٌ إِلَیْكَ بِأَحَبِّ خَلْقِكَ إِلَیْكَ وَ أَكْرَمِهِمْ عَلَیْكَ وَ أَوْلَاهُمْ بِك‏»(بحارالأنوار، جلد۹۹، صفحه ۱۷۲، باب الزیارات الجامعه) ▪️یعنی خدایا! اگر گناهان رویم را سیاه کرده و بین من و تو حجابی كشیده كه صدایم را نمی‌شنوی...، من بهترین بندگانت را به درگاهت واسطه قرار می‌دهم. ▪️خدا این واسطه ها را قرار داده تا در چنین اوقاتی هم راهی داشته باشیم با او ارتباط برقرار کنیم و این هم لطف خدا است. 🔺️قسمت صد و پانزدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه چهل و نهم درس اخلاق محبت خدا ۱۳۹۳/۰۶/۰۲ لینک متن جلسه لینک صوت جلسه #اخلاق #محبت_خدا 🏴 @mesbahyazdi_ir

اهل آخرت بیشتر دلسوز‌ مردم هستند 🔺️قسمت صد و شانزدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 📱 @mesbahyazdi_ir

اهل آخرت بیشتر دلسوز مردم هستند! ▪️اهل آخرت که مردم را اصالتاً حساب نمی کنند، با مردم چگونه رفتار می کنند؟ از آن جایی که اهل آخرت، تنها موجود حی و قیوم و موثر در عالم را، استقلالاً خدای متعالی می دانند، پس می دانند که خداوند همه این عالم را از روی رحمت و کرم خودش آفریده و دوست دارد هر چه بیشتر زمینه کرم و رحمت بیشتر فراهم شود؛ یعنی دوست دارد مخلوقاتش تدریجا بتوانند از رحمت او بیشتر استفاده کنند. چون می دانند خدا این چنین دوست دارد، آن ها هم سعی می کنند طوری رفتار کنند که مردم را با خدا آشنا کنند و زمینه استفاده از رحمت و کرم خدا برای آن ها بیشتر فراهم شود. ▪️پس در فضای آگاهانه شان، آن ها منفعت مردم را می خواهند، نه منفعت خودشان را، دلشان می خواهد مردم هدایت شوند، به کمال برسند، به خدا نزدیک شوند و لیاقت رحمت های ابدی خدا را پیدا کنند. ▪️اما از آن جا که در انگیزه انسان، لایه های مخفی ای وجود دارد، وقتی از اهل آخرت، می پرسند «چرا می خواهید مردم به سعادت و رحمت بیشتر برسند؟»، وقتی دقت کنند، می گویند: «چون خدا دوست دارد». ▪️البته یک عامل ناخودآگاهی هم هست که در هر موجود زنده ای این عامل ناخودآگاه وجود دارد که وقتی بپرسند «چرا کاری که خدا دوست دارد را انجام می دهید؟»، نهایتا، در یک انگیزه ناآگاهانه، پاسخ این است: «برای این که خودم به سعادت و رحمت الهی نائل شوم، یعنی وقتی کاری که خدا دوست دارد انجام دادم، خدا لطفش به من بیشتر می شود.» ▪️اهل آخرت وقتی می روند سراغ مردم نه به خاطر این است که از آن ها استفاده مادی ببرند یا به پست و مقامی برسند یا «مرید بازی» کنند و کسانی دورشان جمع شوند، دستشان را ببوسند و احترام بکنند. برای این ها نیست. ارتباط اهل آخرت با مردم برای این است که خود آن ها رشد و ترقی کنند و آماده دریافت رحمت های بیشتر الهی شوند. 🔺قسمت صد و شانزدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه پنجاهم درس اخلاق محبت خدا ۱۳۹۳/۰۵/۰۳ لینک متن کامل جلسه لینک صوت #اخلاق #محبت_خدا 🏴 @mesbahyazdi_ir