🎯 آدم‌ها طی روز مجبورند در برابر دیگران نقش‌های مختلفی بازی کنند، نقشِ دوست، همکار، شهروند و حتی نقش پدر و مادر. اما تنها جایی که از نقششان بیرون می‌آیند، و تبدیل می‌شوند به خودِ حقیقی‌شان، «تنهایی» است. بدون تنهایی، همۀ عناصر شخصیت‌ساز ما، یعنی همۀ عشق‌ها و نفرت‌هایمان، تکه‌تکه می‌شود در وجود انبوهی از افرادی که با آن‌ها سروکار داریم و نهایتاً چیزی برای خودمان باقی نمی‌ماند. از سوی دیگر ممکن است، در انزوا و گوشه‌گیری، چیزی جز یأس و افسردگی دستمان را نگیرد. راه چاره چیست؟ 📌 مطالب این پرونده را در لینک زیر بخوانید: tarjomaan.com/report/8958/ 🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

🎯 ویتگنشتاین شش سال از ایام جوانی‌اش را صرفِ تدریس در دبستانی روستایی کرد. یک‌بار که عصبانی شد، پسربچه‌ای را آن‌قدر کتک زد که از هوش رفت. لودویکِ گناهکار دانش‌آموز را به دفتر مدیر بُرد، پزشک را خبر کرد و زد به چاک. بعداً هم هرچه از او پرسیدند، به‌دروغ، چیزی به گردن نگرفت. این اتفاق نقطۀ پایانی بر معلمی او بود و نقطۀ آغازی بر فلسفه‌ورزی‌اش: فیلسوفی که به دیگران دروغ می‌گوید، چگونه می‌تواند در شناختِ حقیقت با خودش صادق باشد؟ 🔖 ۱۸۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۱۱ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: tarjomaan.com/neveshtar/9156/ 🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

🎯 از وقتی یادمان می‌آید، در حال تحصیل بوده‌ایم. دوازده سال از دبستان تا دبیرستان و بعد هم دانشگاه. مداوماً به ما گفته‌اند که اگر درس نخوانی، به جایی نخواهی رسید. اما زندگی واقعی، به خیلی‌هایمان نشان داده است که تحصیلات ربط چندانی ندارد به جایگاهی که در جامعه خواهیم داشت. آیا همین یک نکته، کافی نیست که در فایدۀ آن همه درس‌خواندن شک کنیم؟ اقتصاد می‌گوید کافی است، اما فلسفه مخالف است. 🔖 ۲۱۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۱۳ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: tarjomaan.com/interview/9157/ 🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

📮 دربارۀ تصویر جلد هشتمین فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی ⏰ میشل فوکو در یکی از مصاحبه‌هایش داستان کسی را تعریف می‌کند که میانه‌های شب از خواب می‌پرید و فریاد می‌زد: «می‌خواهم قضاوت کنم». کسانی که در شبکه‌های اجتماعی حضور دارند فوران این میل به قضاوت را بارها تجربه کرده‌اند، این خواستِ نشان‌دادن نفرت را. چطور می‌شود در برابر آدمی که حرفی بسیار نامنصفانه یا کاری بسیار زننده کرده است ساکت بود؟ چطور می‌شود بی‌رحمی و دروغ‌گویی و تحقیر را دید و دم نزد؟ اما، در این دادگاه شبانه‌روزی، قاضی کیست و قربانی کدام؟ 📌 اگر در شبکه‌های اجتماعی از کسی خشمگین نشده باشیم، حتماً شاهد خشم افراد نسبت به هم بوده‌ایم. گاهی پس از اِبراز خشم به خودمان افتخار می‌کنیم و گاهی احساس عذاب وجدان به سراغمان می‌آید. گذشته از این‌ها، شاید در جهانِ بیرون از این شبکه‌ها اصلاً این‌قدر نسبت به یکدیگر بی‌رحم و خشمگین نباشیم. برای مطالعۀ بیشتر در این باره، می‌توانید پروندۀ هشتمین فصلنامۀ ترجمان را بخوانید. در این شماره به این پرسش پرداخته‌ایم که «شبکه‌های اجتماعی چگونه شیوه‌های بروز خشم را تغییر می‌دهند؟». 📕 تصویرسازی روی جلد هشتمین شمارۀ فصلنامۀ ترجمان مربوط است به پروندۀ «ما خشمگینیم و عضو شبکه‌های اجتماعی». 🔺 طراح جلد: محمود منفرد 🔻 تصویرساز: سجاد شاه‌منصوری. 🖇 برای خرید اینترنتی فصلنامه بر روی لینک زیر کلیک کنید: goo.gl/U1FYcH 🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

🎯 وقتی فرانسه مراکش را به استعمار خود درآورد، آن‌قدر این سرزمین حاصل‌خیز بود که فرانسویان یاد کشتگاه‌های اسطوره‌ای روم باستان افتادند. سدسازی، کانال‌سازی و کشاورزی صنعتی برای تولید گندم، هندوانه و مرکباتی که باید به اروپا صادر می‌شد شروع شد و شیوۀ سنتی تقسیم آب در مراکش را متلاشی کرد. حالا، هوا هر سال گرم‌تر می‌شود و زمین خشک‌تر و چشم‌انداز آینده یاد تشبیهی را زنده می‌کند که یک‌بار هایدگر بین هولوکاست و کشاورزی صنعتی برقرار کرده بود. 🔖 ۲۲۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۱۴ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: http://tarjomaan.com/neveshtar/9160/ 🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

🎯 اورول آیندۀ غرب را جامعه‌ای انضباطی می‌دانست. اما دنیا در سال ۱۹۸۴، شباهت چندانی به پیش‌بینی‌های ضدآرمان‌شهری او نداشت. اپل به‌تازگی مکینتاش را عرضه کرده بود و رایانه‌ها که نویدبخش آزادی و دسترسی همگانی بودند با سرعت پیشرفت می‌کردند. بعد نوبت اینترنت، گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی رسید. خبری از جامعۀ انضباطی نبود. اما فیلسوف عجیب‌وغریب و منزوی آلمانی، بیونگ‌چول هان، می‌گوید فریب نخورید. حالا تک تک ما انسان‌ها، برادر بزرگ‌تر شده‌ایم. 🎧 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بشنوید: tarjomaan.com/sound/9163/ 📌 نوشتار این مطلب را اینجا بخوانید: tarjomaan.com/barresi_ketab/8884/ 🔗 @tarjomaan

🔗 @tarjomaan

📍نسخۀ دیجیتال فصلنامۀ ترجمان را از برنامک‌های زیر دریافت کنید: 📎 طاقچه: goo.gl/FDy9 📎 فیدیبو: goo.gl/SafQCn 📎 پاتوق کتاب: goo.gl/PHmZgE 📍 اشتراک نسخۀ کاغذی: goo.gl/U1FYcH 🔗 @tarjomaan

🎯 هر وقت زمان انتخابات می‌رسد، آدم‌های تحصیل‌کرده با خودشان می‌گویند «چرا بی‌سوادها هم باید به اندازۀ من حق رأی داشته باشند؟ آن‌ها که از سیاست سر درنمی‌آورند». این سؤال همان‌قدر که درست به نظر می‌رسد، اشتباه هم هست: هرطور حساب کنیم، متخصص‌ها دربارۀ اوضاع و احوال مملکت‌داری دانش بیشتری دارند تا مردم کوچه و بازار. اما چه کسی تعیین می‌کند فرد متخصص کیست و تخصصش باید در چه زمینه‌ای باشد؟ کتاب جدید دیوید رانسیمن دنبال حل همین تناقض‌هاست. 🔖 ۴۵۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۲۸ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: tarjomaan.com/barresi_ketab/9162/ 🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

🎯 هر وقت زمان انتخابات می‌رسد، آدم‌های تحصیل‌کرده با خودشان می‌گویند «چرا بی‌سوادها هم باید به اندازۀ من حق رأی داشته باشند؟ آن‌ها که از سیاست سر درنمی‌آورند». این سؤال همان‌قدر که درست به نظر می‌رسد، اشتباه هم هست: هرطور حساب کنیم، متخصص‌ها دربارۀ اوضاع و احوال مملکت‌داری دانش بیشتری دارند تا مردم کوچه و بازار. اما چه کسی تعیین می‌کند فرد متخصص کیست و تخصصش باید در چه زمینه‌ای باشد؟ کتاب جدید دیوید رانسیمن دنبال حل همین تناقض‌هاست. 🔖 ۴۵۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۲۸ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: tarjomaan.com/barresi_ketab/9162/ 🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

🎯 شبکه‌های اجتماعی سیلابی از اختلاف‌نظر را بر روابط انسانی روانه کرده است. صبح تا شب یا خودمان مشغول جدل با دیگرانیم یا شاهد مجادلات سایرین هستیم. این وسط، آنچه قربانی شده، بحث‌های سازنده و معنادار است. آناتول رپوپورت معتقد است برای نجات از این آشوب باید دو اصل را محور هر بحثی قرار بدهیم: اولاً مدعای رقیب را در کامل‌ترین صورت خود درک کنیم و ثانیاً نقاط اشتراکمان با طرف مقابل را آشکارا تصدیق کنیم. 🎧 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بشنوید: tarjomaan.com/sound/9166/ 📌 نوشتار این مطلب را اینجا بخوانید: tarjomaan.com/neveshtar/8968/ 🔗 @tarjomaan

🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

📌 «خشم مانند هر محرک دیگری دارای خاصیتی اعتیادآور است: به آن عادت می‌کنید و آن‌وقت به‌دنبال چیزهایی می‌گردید که شما را عصبانی کند». 🔖 از پروندۀ «ما خشمگینیم و عضو شبکه‌های اجتماعی» در هشتمین فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی 📷 عکس از صفحۀ توییتر خانم شبنم کهنچی 📍 خرید اینترنتی فصلنامه: goo.gl/U1FYcH 🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

🎯 «دوستان قدیمی دیگر زنگ نمی‌زنند، آزادیِ جسمی و روحی‌ از بین می‌رود و حس سرباربودن دست از سر آدمی برنمی‌دارد». این وضعیتِ ناراحت‌کننده ممکن است برای بسیاری از بیماران رخ بدهد. به همین خاطر، درد اصلاً دوست‌داشتنی نیست، اما شاید بدین معنا نباشد که درد چیز بدی است. اگر کسی درد را هیچ‌وقت به‌خوبی تجربه نکند، به غرور و نخوت دچار می‌شود، توان همدلی با دیگران را از دست می‌دهد، و بدتر از همه یادش می‌رود که «انسان» است. 📌 مطالب این پرونده را در لینک زیر بخوانید: tarjomaan.com/report/9159/ 🔗 @tarjomaan

@tarjomaan 👇

🎯 لیسا بعد از مرگ استیو جابز، بارها با جوانانی روبه‌رو می‌شد که پدرش را مثل یک ابرانسان می‌پرستیدند و او را «پدر» خودشان می‌دانستند. برای او، این‌ حرف‌ها تناقضی غم‌انگیز با تجربۀ خودش داشت. استیو جابز، مادر او را رها کرده بود و تا سه سالگی انکار می‌کرد که پدر اوست. بعدها در همان شهری که استیو با ثروت بی‌کران خود می‌زیست، او و مادرش با فقر و افسردگی دست‌و‌پنجه نرم می‌کردند. کتاب خاطرات لیسا چهرۀ دیگری از استیو جابز را برملا کرده است. 🔖 ۲۱۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۱۳ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: tarjomaan.com/barresi_ketab/9164/ 🔗 @tarjomaan