🌷نکته تفسیری صفحه ۳۸۲ 🌷 خدایی که دعای درماندگان را اجابت می کند: می دانیم که خداوند با حواس پنجگانه درک نمی شود؛ زیرا او جسم نیست. همچنین ما نمی توانیم حقیقت وجود خدا را دریابیم. از این رو خدا برای آشنا کردن بندگانش با خود، به آن ها نشانه داده است؛ نشانه هایی که برخی از آن ها در جهانِ بیرون مشاهده می شود و بعضی دیگر در وجود خود انسان درک می شود. این آیه، به یکی از نشانه های خدا که در وجود همه‏ ی انسان ها یافت می شود، اشاره می کند. شاید همه‏ ی ما در زندگی خود در احوالی قرار گرفته باشیم که در کارمان گره افتاده باشد و تمام درها را به روی خود بسته دیده ایم؛ زمانی که دیگر از هیچ‏کس و هیچ‏ چیزی کاری برنمی آید و تمام اسباب و علل از کار افتاده است. در این هنگام، در اعماق وجود خویش احساس می کنیم که قدرتی می تواند با دست نیرومند خود و فراتر از اسباب و علل ظاهری، گره از کار ما بگشاید. از این رو با دل کندن از هر علّت و سببی، به دامان او چنگ می زنیم و با زاری و درماندگی، و بی آن که به شخص و چیز دیگری بیندیشیم، از او می خواهیم که به فریادمان برسد. حتّی اگر خود ما تاکنون چنین حالتی را تجربه نکرده باشیم، بدون شک افرادی را دیده ایم که برای شفای بیمار و نجات زندانی خود یا حل مشکلاتشان چگونه به درگاه خدا زاری می کنند. در حدیثی می خوانیم که شخصی از امام صادق(ع) درخواست کرد خدا را برای او معرّفی کند. امام ـ که می دانست حادثه‏ ی عجیبی در زندگی او رخ نموده ـ فرمود: آیا تا به حال بر کشتی سوار شده ای؟ او گفت: آری. حضرت فرمود: و کشتی در جایی شکسته که هیچ کشتی دیگری نبوده که تو را نجات دهد، و شنا کردن نیز برایت فایده ای نداشته؟ گفت: آری. امام فرمود: و در آن هنگام، دلت به جایی گره خورده که چیزی از چیزها می تواند تو را از این ورطه نجات دهد؟ شخص گفت: آری. امام فرمود: آن چیز، خدایی است که می تواند آنگاه که هیچ نجات بخشی نیست، نجات بخشد، و آنجا که هیچ فریادرسی نیست، به فریاد رسد . از آیات قرآن فهمیده می شود که خدا دعای دعاکنندگان را اجابت می کند؛ ولی استجابت دعا، شروطی دارد. بر اساس این آیه، یکی از مهم ترین شروط دعا، «مضطر بودن» است؛ یعنی شخص دعاکننده در هنگام دعا، از همه چیز و همه کس دل کنده و تنها به خدای توانا امیدوار باشد. البتّه این مطلب به معنای تنبلی و تلاش نکردن نیست؛ بلکه بدین معناست که انسان هیچ کس و هیچ چیز را به خودی خود مؤثّر نداند و تأثیر همه چیز را از خدای بزرگ بشمارد. در این‏ صورت، در عین استفاده از اسباب و علل، ایمان دارد که این خداست که به هر چیز اثر خاصّی بخشیده، و همو به یاری و گره‏ گشایی از بندگانش تواناست. در روایات معصومین ذکر شده که یکی از نمونه های روشن این آیه، دعای امام زمان در هنگامی است که ظلم و بی عدالتی بر تمام زمین سایه افکنده و دیگر از هیچ کس کاری بر نمی آید. در آن هنگام، بهترین انسان روی زمین در کنار مقدّس ترین مکان زمین ـ یعنی کعبه ـ دست به دعا می گشاید و از خدا می خواهد که مشکلات زمینیان را برطرف فرماید. خدا نیز دعایش را اجابت می کند و او را نجات بخش زمینیان قرار می دهد. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

☀️ به نام حضرت دوست که هرچه داریم از اوست سلام صبحتون به خیر و شادی طلوع دیگری از زندگی بر شما مبارک ان شاءالله دلتون شاد از غم ها آزاد خانه اميدتون آباد زندگیتون فقط جای خوشبختی 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹اللهم عجل لولیک الفرج🌹 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅سلام و ادب روز جمعه زیبایتان به خیر 🌺اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ ✅ ذکر روز جمعه :  اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ ( خدایا رحمت بفرست بر محمد و خاندان محمد ) 100 مرتبه 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼 آیات صفحه🌹(383)🌹را تلاوت کرده و به پیامبران، اماممان‌، خانم فاطمه الزهرا(س)و خانم معصومه(س)هدیه می نماییم: ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه ۳۸۳ مصحف شریف سوره مبارکه نمل #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه 383 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه 383 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

قرآن ترجمه المیزان سوره 27 سوره مبارکه النمل صفحه 383 أَمَّنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَمَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (64) يا کيست که آفرينش [انسان] را آغاز مى کند، سپس آن را [در قيامت] بازمى گرداند و کيست که از آسمان و زمين به شما رزق مى دهد؟ آيا با خدا معبودى ديگر هست؟ بگو: اگر راست مى گوييد برهان خود را بياوريد. (64) قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (65) بگو: در آسمان ها و زمين هيچ کس جز خدا غيب نمى داند و آنان خبر ندارند چه وقت برانگيخته مى شوند. (65) بَلِ ادَّارَكَ عِلْمُهُمْ فِي الْآخِرَةِ ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْهَا ۖ بَلْ هُمْ مِنْهَا عَمُونَ (66) ولى علمشان [به قيامت] در آخرت کامل مى شود امّا [فعلاً] آنها از آن در شکّ اند; بلکه آنان از [درک] آن کوراند. (66) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَإِذَا كُنَّا تُرَابًا وَآبَاؤُنَا أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ (67) و آنان که کفر ورزيدند گفتند: آيا وقتى که ما و پدرانمان خاک شديم، به راستى [از خاک] بيرون آورده خواهيم شد؟ (67) لَقَدْ وُعِدْنَا هَٰذَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (68) همانا اين به ما و به پدرانمان پيش از اين، وعده داده شده است، اين نيست مگر افسانه هاى پيشينيان. (68) قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (69) بگو: در زمين سير کنيد پس بنگريد که فرجام مجرمان چگونه بود؟ (69) وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ (70) و بر [بدبختى] آنان غصّه مخور و از نيرنگى که به کار مى برند دلتنگ مباش. (70) وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (71) و مى گويند: اگر راست مى گوييد اين وعده [عذاب] کى خواهد بود؟ (71) قُلْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ رَدِفَ لَكُمْ بَعْضُ الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ (72) بگو: شايد بخشى از آن [عذابى] که شتاب در آن را طلب مى کنيد، در پى شما باشد. (72) وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ (73) و همانا پروردگار تو داراى فضلى [بزرگ ]بر مردم است، ولى بيشتر آنان شکر نمى کنند. (73) وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ (74) و بى شک پروردگار تو آنچه را سينه هايشان پنهان مى دارد و آنچه را آشکار مى کند مى داند. (74) وَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (75) و هيچ ناپيدايى در آسمان و زمين نيست، مگر اين که در کتابى نمايان [نزد خدا ثبت] است. (75) إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ يَقُصُّ عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَكْثَرَ الَّذِي هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (76) همانا اين قرآن بيشتر آنچه را بنى اسرائيل در آن اختلاف دارند [صحيح آن را] بر آنان حکايت مى کند. (76) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۸۳🌷 جز خدا کسی از غیب آگاه نیست: از آیات قرآن استفاده می شود که جهان هستی به دو بخش «غیب» و «شهود» تقسیم می شود . غیب، بخشی پوشیده از ماست که ما با حواس پنجگانه ی خویش نمی توانیم به آن راهی داشته باشیم؛ امّا شهود، قسمتی از جهان است که با حواس پنجگانه درک می شود. بر اساس برخی از آیات قرآن ـ مانند این آیه‏ ـ آگاهی از عالم غیب، تنها به خدا اختصاص دارد و هیچ کس جز او از آن آگاه نیست؛ امّا از آیات دیگری از کتاب خدا و نیز روایات فراوانی که از معصومین به ما رسیده ، فهمیده می شود که پیامبر(ص) و اهل بیت(ص) از بسیاری از علوم غیبی آگاه بوده اند. در اینجا این سؤال پیش می آید که چگونه خدا در آیاتی آگاهی از غیب را تنها به خود نسبت داده است، و در آیاتی دیگر، برخی از مخلوقات دیگر را نیز بدان آگاه خوانده است. در پاسخ باید گفت که این دو گروه از آیات قرآن، هیچ اختلافی با هم ندارند؛ بلکه هر یک به واقعیتی اشاره می کند که مکمّل بخش دیگر است. توضیح این پاسخ این است که گروه یکم از آیات، بیانگر این است که هیچ کس به خودی خود و بدون یاد گرفتن از خدا، از علم غیب آگاه نیست، و تنها خدای یکتاست که به طور مستقل و بدون این که از منبع دیگری آموخته باشد، از علم غیب آگاهی دارد؛ امّا گروه دوّم آیات به این واقعیت اشاره می کند که خدا هر کس را که بخواهد، از علم غیب آگاه می کند؛ همانطور که فرشتگانی را که پیام هایش را برای پیامبران می آوردند، از وحی غیبی خود آگاه می کرد و به ‏وسیله‏ ی آنان، پیامبران خدا نیز از برخی از علوم غیبی آگاه می شدند. به ‏همین ‏ترتیب، امامان معصوم نیز به سبب لطف ویژه ی خدا به ایشان، از بخش وسیعی از علوم غیبی آگاه بوده و هستند، و البته این آگاهی، تنها به خواست خدا ایجاد شده و آن انسان های بزرگ هیچ گاه ادعا نکرده اند که به خودی خود، علم غیب دارند. در روایتی می خوانیم که شخصی به نام «عمّار ساباطی» از امام صادق پرسید: «آیا امام [به خودی خود] از غیب آگاه است؟» حضرت فرمود: «خیر؛ ولی هنگامی که بخواهد چیزی را بداند، خدا آن را به او می آموزد.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛