eitaa logo
🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
2.3هزار دنبال‌کننده
4.5هزار عکس
528 ویدیو
47 فایل
هر روز 10 دقیقه وقت بگذاریم یک صفحه تلاوت کنیم ثواب تلاوت هدیه می‌شود به تمامی شهدای والامقام که همان روز سالگردشان میباشد بخصوص شهید عزیزی که روزانه مشخصاتش بارگزاری می‌شود. کپی مطالب با ذکر صلوات هدیه به شهدا_امواتم آزاد آی دی مدیر کانال @FMajdi46
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 به نام او که به سویش باز می‌گردیم سلام بر شما همدل و همراه قلبتان نورانی، ضمیرتان آرام، عاقبتتان به خیر و لحظه هاتون سرشار از سلامتی 🌺اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب صبح یکشنبه زیبایتان به خیر 🌺اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ🌺 ✅ ذکر روز یکشنبه :   ( یا ذوالجلال و الاکرام/ ای صاحب جلالت و کرامت ) 100 مرتبه. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹 آیات صفحه🌹(147)🌹را تلاوت کرده و به پیامبران، اماممان‌، خانم فاطمه الزهرا(س)و خانم معصومه(س)هدیه می نماییم: ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
صفحه ۱۴۷ مصحف شریف سوره مبارکه انعام 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
4_5798909094660146671.mp3
903.2K
‌🔸ترتیل صفحه ۱۴۷ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
4_5798909094660146672.mp3
1.75M
🔸ترتیل صفحه 147 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
قرآن ترجمه المیزان سوره 6 سوره مبارکه الانعام صفحه 147 ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۖ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (143) [از دام ها ]هشت تا [آفريد]: از بره دو تا و از بز دو تا. بگو: آيا [خدا ]نرهاى آنها را حرام کرده يا ماده ها را يا آنچه را که رحم ماده ها در بر گرفته است؟ اگر راست مى گوييد از روى دانش به من خبر دهيد. (143) وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَٰذَا ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (144) و از شتر دو تا و از گاو دو تا. بگو: آيا [خدا ]نرهاى آنها را حرام کرده يا ماده ها را يا آنچه را که رحم ماده ها در بر گرفته است؟ آيا وقتى خدا شما را به اين [تحريم ]توصيه کرد حاضر بوديد؟ پس کيست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغ ببندد تا به نادانى مردم را گمراه کند؟ همانا خدا گروه ستمکاران را هدايت نمى کند. (144) قُلْ لَا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنْزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (145) بگو: در آنچه به من وحى شده است غذايى نمى يابم که بر خورنده اى که آن را مى خورد حرام باشد مگر آنکه مردار يا خون ريخته شده يا گوشت خوک باشد که آن پليد است يا حيوانى باشد که [وقت ذبح ]به گناه نام غير خدا بر آن برده شده باشد. پس کسى که ناچار شود [و بخورد ]در حالى که خواهان [لذّت ]نباشد و [از حدّ ضرورت ]تجاوز نکند قطعاً پروردگار تو آمرزگار و رحيم است. (145) وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِبَغْيِهِمْ ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (146) و [در زمان موسى ]هر حيوان ناخن دارى را بر يهوديان حرام کرديم، ولى از گاو و گوسفند فقط چربى هاى آن دو را بر آنان حرام کرديم مگر آنچه بر پشت آنها بر روده هايشان باشد يا آنچه به استخوان چسبيده است اين [تحريم ]را به سبب ظلمشان به آنان کيفر داديم. و ما قطعاً [در گزارش اين خبر ]راستگوييم. (146) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌷نکته تفسیری صفحه ۱۴۷🌷 👈👈خوراک های حرام: خداوند در آیات 136 تا 139 همین سوره بیان فرموده که مشرکان با دروغ بستن بر خدا، خوردن برخی از خوراکی ها را بر خود یا دیگران ممنوع اعلام می‏ کردند. این آیه در پاسخ به این اعتقاد جاهلانه می گوید: خوراکی هایی را که شما حرام می دانید، خدا حرام نکرده است؛ بلکه خوراکی هایی حرام هستند که خدا مشخص کرده است و خود شما از برخی از آنها استفاده می کنید؛ مانند گوشت مردار، خون، گوشت خوک و چهارپایی که در هنگام ذبحش، به جای نام پاک خدا، نام بت های بی جان برده شده است. بدون‏ شك ممنوعیّت استفاده از غذاهایی که در این آیه، حرام اعلام شده، مانند همه‏ ی دستورهای خدا، علّت خاصی دارد که به ویژگی های جسمی یا روحی انسان مربوط است. پیشوایان معصوم ما به زیان های این غذاها اشاره کرده اند و امروزه پیشرفت‏ های علمی بشر نیز پرده از روی برخی از این رازها برداشته است. امام صادق، خوردن گوشتِ مردار را باعث ضعف بدن، کم شدن نیرو و بروز سکته و مرگ ناگهانی دانسته اند. این مشکلات شاید معلول این باشد که دستگاه گوارش انسان نمی تواند از مردار، خون سالم و زنده بسازد. به علاوه، مردار، کانونی از انواع میکروب هاست. دومین چیزی که در آیه ممنوع اعلام شده، خوردن خون است. خون خواری، بر جسم و جان انسان اثر منفی می‏گذارد؛ زیرا خون به شدّت میکروب ها را به خود جذب می کند و گلبول‏های سفید موجود در خون که پاسداران کشور تن هستند، پیوسته در منطقه‏ ی خون پاسداری می کنند تا میکروب ها به این سنگر حساس که با تمام مناطق بدن ارتباط نزدیک دارد، راه پیدا نکنند. البته هنگامی که خون از جریان می افتد و به اصطلاح می میرد، گلبول های سفید از بین می روند و میکروب ها فضای مناسبی برای رشد و تکثیر پیدا می کنند. از سوی دیگر، خوردن خون باعث سنگ دلی می شود؛ به صورتی که این کار، ضرب المثلی برای بی رحمی شده است. سومین غذای حرام در این آیه، گوشت خوک است. خوردن گوشت خوک نیز مانند خون، تأثیرات ناگواری بر جسم و روح دارد. خوک از کثافات و حتّی مدفوع خود تغذیه می کند و گوشت او سرشار از میکروب ها به-خصوص دو نوع انگل خطرناک به نام‏های «کرم تریشن» و «کرم کدو» است. ویژگی مهم تر اینکه خوک ذاتاً نسبت به جفت خود بی غیرت است، و خوردن گوشت آن، موجب ایجاد این صفت زشت در آدمی می شود. شایع بودن این ویژگی در جوامعی که از گوشت خوک تغذیه می کنند، دلیل روشنی بر این ادعاست. آخرین خوراک حرام، گوشت دامی ست که در هنگام ذبح، به جای نام پاک خدا، نام مخلوقات ناچیز و حتّی بت های بی جان بر آن برده شده است. اگرچه خوردن گوشت این حیوانات در ظاهر ضرری به بدن نمی رساند، اثر روانی و تربیتی نامطلوبی دارد؛ زیرا یادآور سنّت پلید شرک و بت پرستی است. این کار همچنین زیر پا گذاشتن مهم ترین اصل دین یعنی توحید است. البته باید توجّه داشت که اگرچه تمام دستورهای دین، علت و حکمت مهمی دارد، مهم ترین انگیزه برای انجام آنها، فرمانبرداری از دستور خداست، و نه بهره مندی از آثار مادّی و معنوی آن دستور. آری، اسلام، دین تسلیم در برابر خدا و خواست و اراده‏ی اوست، و انسانِ مسلمان، دستورهای الهی را با جان و دل می پذیرد؛ چه حکمت آن را بفهمد و چه از آن بی خبر باشد. 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
╭❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╮ ✨ بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح (3) 🔹 بیماری و پاک شدن گناهان 🔻مورد بعدی شکایت از شرایط و اوضاع زمانه است. مولا علی (علیه السلام) در نامه ۱۵ در قالب مناجات به درگاه خدا اینگونه عرضه می دارد : «اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ غَيْبَةَ نَبِيِّنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا»؛ خدایا ما به تو شکایت می کنیم از فقدان پیامبر (صلوات الله علیه) و کثرت دشمنان و متشدّد بودن خواسته هایِ مردممان. البته شکوه های مولا از دست خواص و عوام جامعه و دوست و دشمن فصل مفصلی از نهج البلاغه را تشکیل می دهد که در این مجال کوتاه فرصت بیان آن ها نیست . نکته آخر در بحث شکایت به درگاه خدا اثرِ شکوه مؤمن است. مولا علی (علیه السلام) در همین حکمت ۴۲ که موضوع بحث ماست اثر صحیح شکوه از درد و بیماری به درگاه خدا را ریزش گناهان و اثر نادرست و غیر واقعی را اجر بردن معرفی می کنند . از طرفی می فرمایند: «جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَيِّئَاتِكَ»؛ خدا این شکوه و شکایتی که از درد و بیماری دارید باعث ریزش گناهانت قرار داده است. بعد می فرمایند : «فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِيهِ» البته اینجور نیست که بیماری ثواب داشته باشه چون ثواب دائر مدار عمل است . این بحث اول در بحث موضع شکوا که شکایت به خداست. اما موضع دوم شکوا و شکایت ، شکایت به مومن است. از نگاه مولا علی (علیه السلام) اگر کسی دردش ، حاجتش ، مشکلش را به مؤمنی بگوید و شکوه بکند، گویا به خداوند رفته و به درگاه خدا شکایت می کند . شما در حکمت ۴۲۷ می خوانید، کسی که حاجتش را به مؤمنی شکوه کند گویا آن حاجت را به درگاه خدا برده و شکوه کرده است. مصادیقی هم برای این شکوه به مؤمن هست که مصداق اصلیش در نهج البلاغه شکوه مردم به کارگزاران حکومت اسلامی است. در نهج البلاغه گله و شکوه مردم از مشکلات و ناراحتی هایشان به کارگزاران حکومت اسلامی، مصادیق متعددی دارد که به چند دسته تقسیمش کردند: اول شکوه به امیرالمؤمنین (علیه السلام) به عنوان رهبر جامعه از دست مسؤولین زیر دست. نمونه اش در نامه ۱۹ هست. حضرت در نامه به حاکم فارس نوشتند: « همانا دهقانان سرزمین تو از دست تو به خاطر غلظت و خشونت و قساوت و تحقیر مردم و سختگیری شکوه و شکایت به من کردند.» 🎙 حجت الاسلام 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛