eitaa logo
ترویج امید
309 دنبال‌کننده
276 عکس
96 ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
ترویج امید 👇 سرلشکر صفوی مشاور فرمانده کل قوا با بیان اینکه انسجام ملی و استحکام قدرت درون‌زا با حل مشکلات اقتصادی مردم و جدی‌گرفتن رضایت آنان از وضعیت کشور ممکن می‌شود، تصریح کرد: از طلب‌های چند میلیارد دلاری که وصول می‌کنیم، یک میلیارد دلارش را هم به سفره‌ها و یخچال‌های مردم برسانیم www.isna.ir/amp/1402081712403 مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid
8.47M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
رفتار متقابل جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل از نگاه صادق زیباکلام و کوروش علیانی 👆
4.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
نظر نوام چامسکی، نظریه پرداز و فیلسوف برجسته آمریکایی در مورد فلسطین مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid
شفافیت در انتخابات.pdf
حجم: 1.36M
🔴 محتوای بالا گزیده ای است از مسائل محوری و ضروری در جهت ارتقای شفافیت انتخاباتی که به همت دفتر دیده‌بان شفافیت و عدالت اصفهان جمع آوری شده است. امید است افزایش آگاهی در زمینه شفافیت، خود گامی باشد جهت ارتقاء و بسط آن در فضای سیاسی کشور.
10.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
‌ترویج امید 👇 کارگاه آموزشی پرورش کودک با عزت نفس، شجاع، امیدوار، با توکل، مومن، حق‌طلب... همگی در یکی دو دقیقه. مبتنی بر تجربه زیسته مادرانی که انگار از یک دنیای دیگر آمده‌اند! https://eitaa.com/motherlydays https://eitaa.com/tarvijomid
🔴جَلّاسانِ گِردگو دکتر محمد فاضلی (عضو سابق هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی) ✅ واژه‌های طبّاخ، قصّاب و خبّاز را شنیده‌اید، نام مشاغل‌اند، و کسانی هم هستند که بر وزن همین مشاغل می‌توان آن‌ها را «جَلّاس» نامید، اگرچه چنین واژه‌ای وجود نداشته باشد. این‌ آدم‌ها را حتماً می‌شناسید. این دسته – که هر یک از ما هم می‌توانیم یکی از آن‌ها باشیم – کارشان این است که از این جلسه به آن جلسه در حرکت هستند. اگر طبّاخ یعنی «بسیار طبخ‌کننده»، «جَلّاس» نیز «بسیار نشیننده در جلسه است، بسیار جلوس‌کننده» ✅ خصیصه بارز دستگاه اداری این مملکت انبوه جلسات است و «جَلّاسان» بوروکرات‌هایی هستند که در هر روز چندین جلسه شرکت می‌کنند. تقصیر خودشان نیست، ساختار است که آن‌ها را صبح تا شب دور میزهایی می‌نشاند تا فرسوده‌شان کند، تا فرصت نکنند چیزی بخوانند، فکر کنند و به کار و بارشان برسند. همه در جلسه‌اند. ✅ «جَلّاسی» بیماری نظام اداری‌ است. نظام اداری به دلیل ابهام در وظایف، کمبود دانشی که به مدیران جرأت تصمیم‌گیری بدهد، فقدان شفافیتی که اطلاعات را با سرعت و دقت به گردش درآورد و لازم نباشد در جلسه اطلاعات را رد و بدل کرد، و ساختار مستعد تخلف که مدیران را در معرض رسیدگی سازمان‌های نظارتی قرار می‌دهد، به تدریج هر تصمیمی را مؤکول به جلسه می‌کند. اکثریت مدیران قادر به تصمیم‌گیری نیستند و بنابراین وقت گرانبها صرف جلوس در جلسات می‌شود و به تدریج «جَلّاسان» ظهور می‌کنند. ✅ نظام اداری «جَلّاس‌پرور» به این حد نیز قناعت نمی‌کند. کثیری از «جَلّاسان» به تدریج خود را به خُلقی دیگر نیز می‌آرایند و آن «گِردگویی» است. «گِردگو» کسی است که ماهرانه درباره هر مسأله مهمی چنان سخن می‌گوید که نه سیخ بسوزد نه کباب. «گِردگو» می‌تواند چنان سخن بگوید که دل همه را به دست آورد، سخنش هیچ گوشه‌ای ندارد و رئیس فعلی و رؤسای محتمل آتی را خرسند می‌سازد. گِردگو می‌تواند چنان سخن بگوید که هیچ مسئولیتی را متوجه اظهارنظرش نسازد. ✅ «گِردگویان» طائفه‌ای هستند که جز در مواردی که ناچار شوند، پای هیچ اظهارنظری را امضا نمی‌کنند تا مبادا امروز و فردایی گریبانش را بگیرند. این جماعت از مکتوب کردن بیزارند و ترجیح می‌دهند صدای‌شان در کنار صداهای همگان قرار گیرد و همواره مسئولیت تصمیم‌ها میان همگان تقسیم شود. دیوار حاشا برای «جَلّاسان گِردگو» بلند است. ✅ «گِردگویی» مهارتی است برای گفتن سخنانی که آن‌قدر گرد هستند که در هر زمینی می‌توان آن‌ها را غلطاند، و به هر زمان و مکانی می‌توان آن‌ها را قِل داد. گویِ گِرد را از هر زاویه که نگاه کنید، فرقی نمی‌کند، جهت خاصی ندارد. ✅ «جَلّاسانِ گِردگو» محصول نظام اداری‌ای هستند که بر سنت شفاهی بنا شده و گزارش کارشناسی مکتوب و امضاشده در آن جایگاهی ندارد. نظامی که در غوغای آمارهای متناقض همواره می‌توان هر اظهارنظری را توجیه کرد. اکثریت آدم‌ها در چنین سیستمی آخر و عاقبت حرفه‌ای‌شان «جَلّاسی» و «گِردگویی» است؛ حرفه‌ای که در آن می‌آموزند چگونه سی سال بمانند و کسی را نرنجانند؛ روی حرفی نایستند، و مسئولیت هیچ مخاطره حرفه‌ای را نپذیرند. ✅ «جَلّاسی» و «گِردگویی» بسیار به هم مرتبط هستند، زیرا گردگویان بسیاری را دیده‌اید که چون جلسه تمام می‌شود و بیرون از اتاق جلسه، ایستاده در کنار شما سخن می‌گویند، حرف‌هایی می‌گویند که از خود می‌پرسید چرا این‌ها را همان‌جا داخل جلسه نگفت؟ گویی وقتی می‌نشینند و آن‌گاه که ایستاده‌اند، متفاوت‌اند. گِردگویی در این نظام اداری، راهی برای ماندن است. «جَلّاسان گِردگو» خود می‌مانند، بی هیچ صراحتی، سی سال یا بیشتر، اما سرمایه‌های بسیاری را به فنا می‌برند. 🔴🔴 چند نکته پیشنهادی به مدیران با توجه به مطلب فوق : ☑️ از برگزاری جلسات بدون دستور جلسه خودداری کنید ( دستور جلسه را قبل از جلسه به اعضاء اطلاع دهید تا با آمادگی در جلسه شرکت کنند ) ☑️ فقط کسانی را در جلسه دعوت کنید که از سویی برای موضوع جلسه مفید هستند و از سوی دیگر با صراحت نظر خود را بیان می کنند حتی اگر نظرشان بر خلاف نظر شما باشد . ☑️ از طولانی نمودن جلسات خودداری کنید ( از مدل جلسات مفید جلساتی است که به صورت ایستاده تشکیل می گردد چرا که کسی که ایستاده ، کم گو و گزیده گو است ) ☑️ دقت داشته باشید که برگزاری هر جلسه از سویی موجب نارضایتی ارباب رجوع می شود ( اگر در زمان اداری باشد ) و از سوی دیگر با عنایت به وقتی که شرکت کنندگان در جلسه می گذارند هزینه سنگینی به سازمان تحمیل می کند 🟢🟢🟢 در پایان مطلب ، بخشی از فرمان حضرت امام علی علیه السلام خطاب به مالک اشتر که مرتبط با مطلب فوق است را تقدیم می کنم ، حضرت می فرمایند : مشاوران و کارگزاران خود را از کسانی برگزین که در حق‌گویی ( هر چند برای تو تلخ باشد ) صراحت بیشتری داشته باشند مطالب و نکات با انتخاب سعید کریمی https://eitaa.com/tarvijomid