در عملیات محرم در اثر اصابت گلوله خمپاره، سر و دست و پای او مجروح می‌شود. بعد از پایان دوران مجروحیت به جبهه باز می‌گردد. در آخرین دیدار با خانواده‌اش به مادر می گوید: " ما مسافر کربلائیم راه کربلا که باز شد برمی‌گردیم. " درسال ۱۳۶۲ عملیات والفجر ۱ منطقه عملیاتی فکه در تنگه ابوغریب هر دو پای علیرضا مورد هدف تیرهای عراقی قرار می گیرد و وقتی فرمانده اش می خواهد به او کمک کند نمی گذارد و می گوید: " شما فرمانده هستید. " علیرضای ۱۶ ساله به سختی خودش را روی زمین کشیده تا به سمت تپه ها برود، که ناگهان یکی از تانک های عراقی عقده گشایی کرده و از روی پاهایش رد می‌شود. 💔۱۶ سال بعد طبق پیش‌بینی‌اش، روزی که اولین کاروان به صورت رسمی عازم کربلا می‌شود پیکرش را در منطقه فکه شمالی پیدا می‌کنند و در روز تاسوعای حسینی تشییع می شود. 🌹 در وصیتش چه شیرین آورده: " هرگز آنان که در راه خدا کشته می شوند مرده نپندارید، بلکه آنان زنده اند و نزد پروردگار خویش روزی می خورند. " ♥️ #شهیدعلیرضا_کریمی تولد: ٢٢/ ۶ /۱٣۴۵ شهادت : ٢٢/ ۱ /۱٣۶٢ مزار: گلزار شهدای اصفهان ꧁•♡ټاشَہـادَټ♡•꧂