‌ به قدرِ فاصله‌ی‌ ردِّ قامتِ تو تا کفِ دنیا، فاصله‌ی ماست.

به دنبال هر دیده‌ای و دیدنی‌ای دویدن، عمقِ نگاهِ اصیل و غم ناب چشم‌ها را از انسان می‌گیرد.

و امان از آن یگانگیِ منحصر به فرد هر انسانی.

‌ درد ما از فاصله ست باباجان.

وسطِ این موج و موج‌سواری‌ها، یه فاتحه هم واسه مرحومه امینی و تمام از دنیارفته‌ها بخونیم؛ نیاز واقعیِ افراد فوت شده همینه.

‌ یه لایک، یه عضویت یا جوین، یه فوروارد، یه فالو-آنفالو، یه توییت و ری‌توییتِ نابه‌جا و ناحق، ما رو مدیون می‌کنه. مدیونِ عده‌ی زیادی از آدما، گاهی به وسعت مردمِ یک کشور، گاهی هم به وسعت همه‌ی مسلمونای دنیا. توی دنیای الان، واکنش‌ها و کلمه‌های ما دیگه چیز ساده‌ و کمی نیست. - رفقا، ما همه‌مون، به اعمال خودمون ملحق می‌شیم و کنار اعمال خودمونه که #ابدیت در پیش داریم.. • مراقب خودتون و همدیگه باشید؛ شماها خیلی عزیزین برای امام‌زمان.

‌ نبود اگر طبابتت، هزار درد داشتم ولی دوا نداشتم.

‌‌ - یاالله! چه در دل جوشانده‌ای که چَشم‌هایت چنین پرتلاطم، غم دارند پسر؟! - دوری‌اش را. - دلت را به گرمای ذکر، نرم کن تا شاید قدری اشک، جبران چَشمان مُشَوَّشَت را کند. چشمانت یک سکوتِ نجیب را کنار یک غم عظیم حمل می‌کند. بارَش سنگین است. - جز یاد مکرر نام او، ذکر یاد ندارم. - یادت دهم یک ذکر غم‌گریزِ و آرام‌آور؟ - آری. از مجنونی بگو که صد لیلا عاجز باشند از وصف جمالاتش. - تکرار کن از پیِ من؛ یاعلی، - یاعلی، - نام تو بردم .. - نام تو بردم - نه غمی ماند وُ .. - نه غی ماند وُ - نه همّی - نه همّی.

‌ هشت‌سال دفاع کردن و گفتن خون می‌دیم که چادری خاکی نشه؛ چون داغ یه چادر خاکی برای کل تاریخ بسه .. صدها سال گفتن بطنِ قرآن رو دریابید و با حفظ و قرائت خوش ظاهرش غرّه نشین؛ چون اون روزی که قرآن سر نیزه بردن برای عبرت کل تاریخ بسه .. - انتقام منجیِ ما که قطعیه؛ جواب اون سیلی‌ و ضجه‌ها و غربت‌های شیعه قطعیه. اونی که سر قبرش تف هم نمی‌ندازن، کسیه که از خودش حتی هویت نداره و طبق دستور بالا، قرآن آتیش می‌زنه. آخه وقیح؛ بیشتر بسوز.

اگر شما روایت نکنید، دشمن روایت می‌کند. #جهاد_تبیین

بعضیا هم این وسط قصه‌های بچگی‌شون رو جا زدن به عنوان روایت‌شون از ماجراهای اخیر. در حدی داستاناشون سبک و بچه‌گانه ست که انگار دارن می‌گن: "بچه‌ها من امروز رفتم تظاهرات، یه اژدها افتاد دنبالم. نجات پیدا کردم ولی اون خرس‌ قطبیه بود که از جنگل فرار کرده بود؟ اره اون منو گرفت، خورد." #ایران_من

باعث اشک و لرز ناموسِ مردم شدین با هوچی‌گری. شماها دیگه به انصاف هم گفتین دِکّی‌. #ایران_من