افراد عزیزی که بیماریِ فراموشی می‌گیرن، امام‌حسین'ع هم یادشون می‌ره؟

‌ دلم نمی‌خواد بگم نزدیک اربعین، باز ماجرا درست شده. دلم نمی‌خواد بنویسم از تعصب‌های دو سر طیف و نگاه‌های صفر یا صدی. دلم نمی‌خواد بگم از چشم‌بستن‌‌های کلافه‌کننده روی خیلی‌چیزا‌. دلم نمی‌خواد بگم "دودقیقه صبر کنید بعد تحلیل‌گر بشید." دلم نمی‌خواد بگم از روزایی که حنجره پاره و انگشت خسته کردیم پای فضای حقیقی و مجازی برای چشم‌باز کردن "همه‌ی" حزب‌ها. دلم نمی‌خواد بگم "اسم دین با خودِ دین فرق داره." من واقعا دلم نمی‌خواد حالِ "اعتقادهامون" اِنقدر بد باشه ‌.. #برداشت‌آزاد

‌ چهل‌شب شد؛ و به سرانجام رسید حوادثی که قرن‌ها پیش، مُنجر به خلقِ شکافی جاودان میان درکِ عقل وَ عشقِ حسین‌ شد؛ زینب، دیگر، به برادر رسید ..

من واقعا شرمنده‌تونم. ببخشید که نمی‌تونم از درد و حالِ کسایی بنویسم که رفتن کربلا و برگشتن. چون واقعا هیچ تجربه‌ای ندارم از این حس .. اینو گفتم برای اینکه شاید اکثرتون زائر بوده باشین و عده‌ی کمتری اینجا باشن که قسمت‌شون نشده زیارت اباعبدالله. بازم شرمنده‌م؛ من فقط برای شما عزیزان می‌تونم بگم که "بیچاره‌تر اونکه دید کربلاتو"

من که خودم حسین گُم کرده‌ام..

برای ساعاتِ پایانی اربعینِ ۱۴۴۴.

‌ - اللهم جعل عواقبنا خیرا

‌ زان پیشتر که عالم فانی شود خراب ما را ز جام باده‌ی گلگون خراب کن -حافظ • الله‌اکبر ..

.

‌ به قدرِ فاصله‌ی‌ ردِّ قامتِ تو تا کفِ دنیا، فاصله‌ی ماست.

به دنبال هر دیده‌ای و دیدنی‌ای دویدن، عمقِ نگاهِ اصیل و غم ناب چشم‌ها را از انسان می‌گیرد.

و امان از آن یگانگیِ منحصر به فرد هر انسانی.