🖤 قَالَ سَيِّدُ الْعَابِدِينَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ: إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. 🖤 امام سجاد علیه السلام فرمودند: برای عباس علیه‌السلام نزد خداوند جایگاهی است كه در روز قيامت همه‌ی شهداء به آن غبطه می‌خورند. 📚 کامل الزیارات، ص ۲۵۶ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

🎤👈 حاج آقا فاطمی نیا 🔶 علاّمه طباطبایی از استادشان آیت الله میرزا علی قاضی رحمة الله علیه نقل نمودند که ایشان گفته اند: تمام فیض ها از مسیر حضرت أباعبدالله علیه السلام به عالم می رسد؛ و پیشکار ایشان هم حضرت أبوالفضل علیه السلام هستند. 📚 نکته ها از گفته ها، ج ۱ ص ۱۵۴ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

✅👈 استاد صفایی رحمة الله علیه 🔷 حسين علیه السلام آمد تا كشته شود، تا شفيع ما باشد، تا آبروى ما باشد. حسين آمد تا با خون خود، نهال دين را آبيارى كند. قتل او، شهادت او به نفع اسلام بود. 🔷 اين دو تحليل، به اين گونه، همان رضايت به قتل حسين علیه السلام است و خشنودى از شهادت اوست؛ كه در زيارت او مى‏ خوانيم: «لَعَنَ اللَّهُ امَّةً قَتَلَتْكَ». «لَعَنَ اللَّهُ امَّةً ظَلَمَتْكَ». «وَ لَعَنَ اللَّهُ امَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ». اين دو توضيح به اين گونه، با اين جمله‏ هاى زيارت عاشورا ناسازگار است. 🔷 آرى! اين شهادت، انتخاب حسين است و اين شفاعت نتيجه ‏ى كار عظيم او. شهادت انتخاب است، نه هدف. و شفاعت نتيجه است، نه مقصد. تمام مطلب در همين نكته نهفته است كه انتخاب با هدف تفاوت دارد. 🔷 گاهى انسان كارى را انتخاب مى‏ كند و هدفش چيز ديگر است. اميركبير، هنگامى كه در فين كاشان به مرگ مجبور مى‏ شود، آن نوع مرگ «رگ زدن» را انتخاب مى‏ كند. اين گونه مردن، انتخاب اوست، در حالى كه هدفش نيست. هدفش زندگى است و آرزويش در دارالفنون... 🔷 همين طور اثر با هدف تفاوت دارد. كسى كه در راه اطاعت گام بر مى ‏دارد، به كرامت‏ها و قدرت‏هايى مى‏ رسد، در حالى كه خودش آن را نمى‏ خواهد و در حالى كه هدفش جز قرب حق نبوده است. 🔷 من هنگامى كه چراغ را روشن مى‏ كنم تا راه را بيابم، ناچار در كنار روشنايى حرارت هم به دست مى ‏آيد، در حالى كه هدف، يافتن راه است، نه گرماى چراغ. 🔷 شفاعت همراه اين انتخاب بزرگ هست و شهادت بهترين انتخاب است، در حالى كه رضايت به مرگ و به شهادت او هم در كار نيست. فقدان او بزرگ‏ترين مصيبت است، كه شفق را غمگين كرد و سنگ‏ها را به خون نشاند. 📚 عاشورا، ص۵۳ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

🎤👈 عارف سالک حاج آقا توسلی رضوان الله تعالی علیه 🖤 برای تبلیغ در ماه محرم به روستای کِرمِجگان قم رفته بودم. اهالی آنجا روز عاشورا مراسم تعزیه خوانی را به صور مفصل برگزار می کنند. 🖤 خیمه درست می کنند؛ چقدر زیبا و با چه پارچه هایی؛ چه ظروفی؛ یک بساطی که از بیان آن عاجز هستم. در این تعزیه، لشکر ابن سعد به خیمه ها حمله می کنند و شروع می کنند به غارت و آتش زدن خیمه ها. ♠️ من چیزی با خودم گفتم که حالا می گویم غلط کردم و آن وقت هم گفتم غلط کردم. یک وقت به خودم گفتم که چرا این پارچه ها، این ظرفها را دیگر آتش زدند؛ اینها را می دادند به فقرا؛ این پارچه ها حیف نیست، این ظرفها حیف نیست⁉️ 🖤 یک وقت کسی بلند در گوشم گفت:«حیف امام حسین بود. اینها حیف نیست». برگشتم، کسی را ندیدم. فهمیدم اسراری هست. 🖤 اهالی گفتند:حاج آقا، یک سال این نذر را که خیمه گاه را درست می کنیم، انجام ندادیم. صدمه دیدیم. 🖤 از آنوقت، عهد کردیم که ما و اولاد ما این بساط را در زمستان و تابستان برگزار کنیم. خرج دارد، ولی خداوند می دهد. ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

✅👈 حاج آقا قرائتی ◼️ خداوند توفيق داد چند سال روز عاشورا در كربلا بودم. در آنجا رسم بود در روز عاشورا به ياد خيمه‏هاى امام حسين عليه السلام خيمه‏هايى را بر پا مى‏كردند و غروب عاشورا آنها را آتش مى‏زدند. ◼️ پرسيدم: آيا اين كار اسراف نيست؟ ◼️ گفتند: اگر بخواهيم وحشى‏گرى بنى‏اميّه و مظلوميّت أباعبداللَّه الحسين عليه السلام را به خوبى نمايش دهيم، خرج دارد و اين تعظيم شعائر است. 📚 خاطرات حجة الاسلام قرائتى ج‏ ۱ ص ۸۶ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

🎤👈 حاج آقا قرائتی 🖤 توفيقى بود چند عاشورا كربلا بودم. روز عاشورا مردم كربلا عزادارى را زود تمام كرده و به استقبال هيئت طويريج‏ (طويريج شهرى است در چهارفرسخى كربلا) مى‏ روند. 🖤 من علماى زيادى را ديدم كه پابرهنه در اين هيئت شركت كرده و به سر و سينه مى ‏زدند، از جمله شهيد محراب آيت ‏اللّه مدنى. 🖤 از ايشان پرسيدم: راز اين قصه چيست؟ فرمودند: سيد بحرالعلوم كه از علماى بزرگ نجف بود، براى زيارت به كربلا آمده بودند. در مسير راه حرم، به تماشاى هيئت عزاداراى طويريج مى ‏ايستد. 🖤 ناگهان مردم مى‏ بينند سيد بحرالعلوم عبا و عمّامه را به كنارى گذارده و به داخل جمعيّت رفته و يا حسين! يا حسين مى ‏كند. طلبه ‏ها مى ‏روند آقا را از داخل جمعيّت نجات دهند تا زير دست و پا له نشود؛ امّا اجازه نمى ‏دهند. 🖤 بعد از عزادارى مى ‏بينند سيّد در آستانه غش كردن است، علّت اين حركت را مى ‏پرسند؟ سيّد مى‏ گويد: همين كه مشغول تماشاى هيئت بودم، حضرت مهدى عليه السلام را ديدم كه با پاى برهنه و سر بدون عمامه، در ميان عزاداران به سر و سينه مى‏ زند، من شرم كردم كه تماشاچى باشم. 📚 خاطرات حجة الاسلام قرائتى، ج ‏۱ ص ۶۶ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

🎤👈 عارف روشن ضمیر حاج آقا جعفر توسلی رحمة الله علیه 🖤 در این دو ماه محرم و صفر، در یک بلندی که نزدیک حرم نورانی آقا امام حسین علیه السلام هست، آقا امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف خیمه ‏ای بر پا می ‏کنند، که به تقدیر الهی، از چشم مردم عادی مخفی است. 🖤 تمام کارکنان این خیمه، ملائک سماوات هستند. همه پذیرایی این مجلس را آنها انجام می‏ دهند. 🖤 امام عصر علیه السلام بعد از اقامه نماز ظهر و عصر، برای جدش اقامه عزا می‏ کنند و خودشان زیارت ناحیه مقدسه را هر روز قرائت می ‏کنند. 🖤 و خودشان بعد از روضه اطعام می‏ دهند و بزرگان در این مراسم شرکت می‏ کنند. دعا کنید ما را هم راه بدهند. ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

✅👈 آیت الله خرّازی 💠 مرحوم حجة الاسلام سید عباس حسینی قمی واعظ گفت: شخصی در قم با اینکه شغلش حلبی سازی است و درآمد زیادی ندارد، مقیّد به روضه خوانی در وفات ائمه اطهار علیهم السلام است. 💠 به او گفتم: شما که کسب پُر درآمدی نداری، چرا در هر وفات، مجلس روضه برقرار می کنی؟ 💠 گفت: من از أهل بیت علیهم السلام دست برنمی دارم. من در مسجد عشقعلی برای استماع روضه شرکت می کردم. 💠 شبی هیئتی در آخر وقت آمدند چایی خوردند و عزاداری کردند، آقای حاج میرزا عباس هدایتی که شخص محترمی بود، برخاست و استکان ها را جمع کرد. 💠 شب در عالم خواب دیدم امام حسین علیه السلام به مسجد عشقعلی آمدند و روی منبر نشستند و فرمودند: اسامی خدمت گزاران را بیاورید، اسامی را آوردند. 💠 حضرت فرمودند: چرا نام حاج میرزا عباس ذکر نشده است، ایشان هم استکان ها را جمع آوری کرد. 📚 روزنه هایی از عالم غیب، ص ۱۱٠ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

✅👈جان دادن شتر در غم شهادت امام سجاد علیه السلام️ 🖤 امام باقر علیه السلام فرمود: پدرم على بن الحسين علیه السلام شترى داشت كه ۲۲ مرتبه با آن به حجّ رفت و يك بار هم به او شلاق نزد. 🖤 پس از دفن امام سجاد علیه السلام يكى از غلامان آمد و گفت: شتر از خانه خارج شده و كنار قبر على بن الحسين علیه السلام رفته و همان جا زانو زده و سر و گردنش را به قبر می مالد و ناله می كند. 🖤 گفتم: او را دريابيد و پیش من بیاورید قبل از آنکه دیگران از قضیه آگاه شوند. امام باقر فرمود: آن شتر اصلاً قبر پدرم را نديده بود. 🖤 در روايت ديگر آمده كه سه مرتبه شتر را به خانه بردند باز برگشت، در مرتبه سوم امام باقر علیه السلام فرمود او را رها كنيد كه از عمرش چيزى نمانده! پس از سه روز از دنيا رفت. 📚 بحار الأنوار ج‏ ۴۶ ص ۱۴۸ ⬛ سالروز شهادت زین العابدین،سید الساجدین حضرت امام سجاد علیه السلام تسلیت باد. ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

✅👈 آیت الله سعادت پرور 🔷 «وَ أَسَلُهُ أَنْ يُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ.» و از خدا مى‏خواهم كه مرا به مقام محمودى كه شما نزد خداوند داريد، نايل گرداند. 🔷 اين جمله، روشنگر آن است كه: اوّلاً: رسيدن به مقام محمود،كه مقام محمّدى صلّى اللَّه عليه وآله و سلّم است، براى غير معصوم، به قدر ظرفيّت هر شخص ميسّر است، هر چند نمى‏توان مانند رسول و امام شد. 🔷 ثانياً: اين مقام رفيع را از طريق‏ توسّل‏ به سيّدالشّهدا عليه ‏السّلام مى‏توان به دست آورد. 📚 فروغ شهادت، ص ۳۹۲ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

◼️حاج ملاّ سلطان على روضه‏ خوان تبريزى كه از جمله عبّاد و زهّاد بود، گفت: در عالم رؤيا به حضور حضرت بقيّة اللّه علیه السلام مشرّف شدم. ◼️ عرض كردم: مولانا! آيا آنچه در زيارت ناحيه مقدّسه ذكر شده كه مى ‏فرماييد:«فَلأَنْدُبَنَّكَ‏ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ لأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً»، اى جدّ غريبم! من هر صبح و شام بر تو گريه مى‏ كنم و به جاى اشك، خون گريه مى ‏كنم، صحيح است⁉️ ◼️ فرمودند: بلى! صحيح است. عرض كردم: آن مصيبتى كه به جاى اشك، خون گريه مى‏ كنيد، كدام است؟ ◼️ آيا مصيبت حضرت على اكبر است؟ فرمودند: نه! اگر على اكبر زنده بود او هم در اين مصيبت، خون گريه مى‏ كرد. ◼️ گفتم: آيا مصيبت حضرت عبّاس است؟ فرمودند: نه! بلكه اگر حضرت عبّاس زنده بود، او هم در اين مصيبت، خون گريه مى‏ كرد. ◼️ عرض كردم: لابد مصيبت حضرت سيد الشّهداست. فرمود: نه! اگر حضرت سيّد الشّهدا عليه السّلام زنده بود، ايشان هم در اين مصيبت، خون گريه مى‏ كردند. ◼️ عرض كردم: پس اين كدام مصيبت است⁉️ ◼️ فرمودند: آن مصيبت اسيرى عمه ام حضرت زينب سلام الله علیها است. 📚 عبقری الحسان، ج ‏۲، ص ۴۵۸ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi