آیت الله حسن زاده آملی ره: من به آقای سید محمد حسن الهی، برادر بزرگتر مرحوم علامه طباطبائی که درعرفان و سیر و سلوک از شاگردان مرحوم سید علی قاضی بود مکرر عرض می کردم: وقتی خدمت آقا (علامه قاضی) می رسید از جانب من از ایشان خواهش کنید که مرا هم در تشرف به خدمت بقیة الله - عجل الله تعالی فرجه - شریک خود نمایید و برای من نیز اجازه ملاقات بگیرید (چون می دانستم این دو بزرگوار به این سعادت عظمی می رسند). روزی در شهر آمل بعد از ظهر خواستم استراحت کنم، بچه ها داد و فریاد کردند و مانع استراحتم شدند. من عصبانی شدم و با آن ها تندی نموده و پرخاش کردم؛ ولی بعد، از آن حرکات خودم پشیمان شدم از این که بچه ها را ناراحت کردم وجدانم ناراحت بود، عصر رفتم بازار و مقداری شیرینی و میوه خریدم و به منزل آوردم که شاید بدین وسیله دل بچه ها را به دست آورم، با این حال وجدانم آرام نمی گرفت آشفته خاطر بودم. بالاخره تصمیم گرفتم سفری به شهر تبریز کرده و با مرحوم سید محمد حسن الهی ملاقات کنم. رفتم تبریز، وقتی به خدمت ایشان رسیدم پیش از این که علت مسافرتم را بگویم، گفتم: عرض مرا به خدمت استاد (سید علی قاضی) رساندید؟ فرمود: من راجع به این موضوع نامه ای به شما نوشتم و چون آدرس شما را نداشتم به خدمت آقای اخوی (سید محمد حسین طباطبایی) فرستادم که به شما برسانند، و در آن نامه یادآور شدم که: وقتی پیام شما را به آقا عرض کردم آقا تاملی کرد و سپس با ناراحتی فرمودند: ایشان چگونه می خواهند این راه را طی نمایند با آن اخلاقی که نسبت به عائله و کودکان انجام داده و با آن ها دعوا کردند با آن اخلاق و تندی چگونه می شود به این رتبه و مقام رسید. آری در این راه، ناهمواریها، دست اندازها، پیچ و خمها و خطرهای زیادی هست که سالک باید هشیارانه مواظب و مراقب خود باشد و تمام اعضا و جوارح خود را همیشه کنترل نماید. https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

شالوده اساسی عرفان ،تقوا و ترک گناه : (قسمت پنجم) دوری از گناه: یعنی مرتکب گناه نشدن و به عبارت دیگر انجام واجبات و ترک محرمات دین که در رساله توضیح المسائل مراجع بیان شده است. انسان تا زمانی که از محرمات الهی دوری نکند، محرم درگاه الهی نخواهد شد. لذا لازم است تا مکلف با مطالعه احکام، با حرام و واجبات دین آشنا شده و به آنها عمل نماید. مرحوم آیت الله خوشوقت(ره) همیشه می فرمودند: گناه نکن تا همه چیز درست شود. مرحوم آیت الله انصاری همدانی (ره) می‌فرمایند: شروع حرکت، شرع است و اگر این کارتان ایراد داشته باشد و جاهل باشید، به هیچ جا نمی‌رسید!(سوخته، ص 79) مرحوم آیت الله بهجت (ره): هیچ ذکری، بالاتر از «ذکر عملی» نیست؛ هیچ ذکر عملی، بالاتر از «ترک معصیت در اعتقادیات و عملیات نیست.» و ظاهر این است که ترک معصیت به قول مطلق، بدون «مراقبه دائمیه»، صورت نمی گیرد.(افق حوزه،ص14) آیت الله بهاالدینی (ره) در این خصوص می‌فرمایند: تأثیر روزه و نماز شب با دست کشیدن از گناه و دوری از محرمات حاصل می‌شود. و الا روزه ای که تنها گرسنگی باشد و نماز شبی که فقط بیداری و پس از آن گناهان گوناگون و یا فخر و تکبر و خود نمایی، هیچ ارزشی ندارد. (آیت بصیرت، ص 97) مرحوم آیت الله بهجت (ره) در جواب سؤال ذیل می‌فرمایند: سؤال: این جانب تصمیم دارم که به خداوند، قرب پیدا کنم و سیر و سلوک داشته باشم، راه آن چیست؟ پاسخ مرحوم آیت الله بهجت (ره): بسمه تعالی – چنانچه طالب، صادق باشد، ((ترک معصیت)) کافی و وافی است برای تمام عمر، اگرچه هزار سال باشد. (به سوی محبوب، ص 67) مرحوم آیت الله بهجت (ره) می‌فرمایند: همه می‌دانند که رساله عملیه را باید بگیرند و بخوانند و بفهمند و تطبیق عمل بر آن نمایند و حلال و حرام را با آن تشخیص بدهند؛... پس نمی‌توانند بگویند: ما نمی‌دانیم چه بکنیم و چه نکنیم؟(به سوی محبوب، ص 33) https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

#فکر_چاره_باش با صدای شهيد حاج شيخ احمد كافے بیچاره نیستم من و در فکر چاره ام بیچاره آن کسی است که در فکر چاره نیست https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

🔸مرگ همیشه با ماست 🔹استاد فرحزاد https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

#کلیپ_تصویری سخنرانی حاج آقا قرائتی موضوع: وقتی خدا حالتو میگیره! https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

آیت الله حسن زاده آملی ره: طالب علم و معرفت باید قلب خود را از وساوس شیطانی، و وجود خود را از هواجس نفسانی (آرزوهای نفسانی که در دل میگذرد) تصفیه و تنقیه (پاک) نماید و امراض روحانی را به تهذیب معالجه کند، بعد از آن شروع به تحصیل علوم نموده لذایذ روحانی را ادراک نماید، همچنانکه تغذیه جسم به مأکولات (خوردنی ها) است تغذیه روح نیز به معلومات (علم) است... https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

در میان عبادات، برخی واجب و فریضه است، مثل نماز و روزه؛ ولی برخی عبادات جنبه کمالی دارند، و از این حیث ضرورت دارند؛ مثل نماز اول وقت، که اگر بخواهیم اهل کمال باشیم، اهل حمد باشیم، این واجب کمالی را باید انجام بدهیم، باید تهجد داشته باشیم: «وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا»(اسراء-۷۹) اگر می‌خواهیم به مقام محمود برسیم، این واجبات کمالیه را باید انجام بدهیم. در میان واجبات کمالی، انجام نوافل خیلی اهمیت دارد. این روایت خیلی آرام‌بخش و خیلی امیدوارکننده هست که خدای تبارک و تعالی می‌فرماید وقتی بنده‌ای از بندگان من دچار گناهی می‌شود که هم عقوبت دنیوی دارد، و هم عقوبت اخروی؛ «قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اَلْعَبْدَ مِنْ عَبِيدِيَ اَلْمُؤْمِنِينَ لَيُذْنِبُ اَلذَّنْبَ اَلْعَظِيمَ مِمَّا يَسْتَوْجِبُ بِهِ عُقُوبَتِي فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ...»(الکافی، ج۲، ص۴۴۹) ولی خدای متعال عذاب اخروی را اصلا از او بر می‌دارد، و عذاب دنیوی را در حق او مقدر می‌کند؛ ولی «فَأَتَرَدَّدُ فِي ذَلِكَ مِرَاراً عَلَى إِمْضَائِهِ» منِ خدا به تردید می‌افتم، او را عذاب بکنم یا نکنم؟ چون کارهای خوبی انجام می‌دهد؛ «فَأَتَطَوَّلُ عَلَيْهِ بِالْعَفْوِ عَنْهُ وَ اَلصَّفْحِ مَحَبَّةً لِمُكَافَاتِهِ لِكَثِيرِ نَوَافِلِهِ اَلَّتِي يَتَقَرَّبُ بِهَا إِلَيَّ فِي لَيْلِهِ وَ نَهَارِهِ فَأَصْرِفُ ذَلِكَ اَلْبَلاَءَ عَنْهُ...» و به خاطر نوافل زیاد و کارهای مستحب و خوبی که انجام می‌دهد، عذاب دنیوی را هم از او برمی‌دارم! مثلا اگر می‌خواست تصادف کند، پایش بشکند، چند ماه بستری بشود، درد بکشد، چقدر باید هزینه کند؛ این تصادف و عذاب دنیوی و خرج و زحمت و درد و تمام آن چیزها که باید می‌کشید، را بر می‌دارد، و علاوه بر آنکه این سختی‌ها را بر می‌دارد، پاداش آن سختی‌هایی را که منتفی شده را هم به او می‌دهد! به کی می‌دهد؟ به کسی که «کثیر نوافل» را در طول روز انجام می‌دهد. یعنی اگر کسی می‌خواهد مشمول رحمت خاص خداوند متعال بشود، عذاب‌های اخروی از او برداشته شود، عذاب‌های دنیوی از او برداشته شود، و ثواب عذاب‌های دنیوی – که بر او وارد هم نشده- را خدا به او بدهد؛ التزام به این نوافل داشته باشد. یعنی بعضی از کارها را برای خودش واجب بداند؛ واجب محبتی، نه واجب شرعی! «فَأَتَرَدَّدُ فِي ذَلِكَ... مَحَبَّةً لِمُكَافَاتِهِ لِكَثِيرِ نَوَافِلِهِ اَلَّتِي يَتَقَرَّبُ بِهَا» بدون اینکه انسان متوجه بشود و اذیتی ببیند: «... وَ لَمْ يَشْعُرْ بِهِ وَ لَمْ يَصِلْ إِلَيْهِ أَذَاهُ وَ أَنَا اَللَّهُ اَلْكَرِيمُ اَلرَّءُوفُ اَلرَّحِيمُ» انصافا این روایت زیبا و امیدبخش است. 👤 بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت‌پرور(ره) https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

مجالست و همنشینی 👇👇 حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: از واضحات است که خواندن قرآن در هر روز و ادعیه‌ی مناسبه‌ی اوقات و امکنه(مکان‌ها)، در تعقیبات و غیر آن‌ها؛ و کثرت تردّد در مساجد مشاهد مشرّفه و زیارت علما و صلحا و هم‌نشینی با آنها از مرضیّات(موجب رضایت) خدا و رسول صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله است و باید روزبه‌روز مراقب زیادتی بصیرت و انس به عبادت و تلاوت و زیارت باشید. 🔸و برعکس، کثرت مجالست (هم‌نشینی زیاد) با اهل غفلت، مزید (سبب افزایش) قساوت و تاریکی قلب و استیحاش (رمیدن و انس نگرفتن) از عبادت و زیارات است. از این جهت است که، احوال حسنۀ حاصلۀ از (حالات خوبی که نتیجه) عبادات و زیارات و تلاوت‌ها، به سبب مجالست (هم‌نشینی) با ضعفای در ایمان، به سوء حال (حال بد) و نقصان مبدّل می‌شوند. 🔹پس مجالست با ضعیف‌الایمان – در غیر اضطرار و برای غیر هدایت آن‌ها – سبب می‌شود که ملکات حسنه‌ی خود را از دست بدهد بلکه اخلاق فاسده‌ی(ناپسند) آنها را یاد بگیرد: ▫️« جَالِسُوا مَنْ يُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ رُؤْيَتُهُ وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي الْآخِرَةِ عَمَلُهُ؛ با کسانی نشست و برخاست کنید که برخورد و دیدن آنان شما را به یاد خدا آورد و گفتارشان موجب افزونی دانش شما و اعمال آنان موجب رغبت و تمایل شما به آخرت گردد» (برگرفته از فرمایش امام صادق علیه‌السلام. اصول کافی، ج۱، ص ۳۹). https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

شالوده عرفان ،تقوا و ترک گناه : (قسمت ششم) هركس كه هواى كوى دلبر دارد از سر بنهد هر آنچه در سر دارد ورنه به هزار چلّه ار بنشيند سودش ندهد كه نفس كافر دارد برادرم قدم اوّل در سلوك توبه و پاكى از گناه و دورى از گفتار ناپاك، و كردار و انديشه‏ هاى ناشايسته و خويهاى نكوهيده است. در كلام خداى غفور رحيم نيكو تدبّر كن كه فرمود: "إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ " (بقره، 223) سعى كن تا محبوب كردگار شوى. از شيخ عارف شبسترى يادى شود: موانع تا نگردانى ز خود دور درون خانه دل نايدت نور موانع چون درين عالم چهار است طهارت كردن از وى هم چهار است‏ نخستين پاكى از احداث و انجاس دوم از معصيت و ز شرّ وسواس‏ سيم پاكى ز اخلاق ذميمه است كه با وى آدمى همچون بهيمه است‏ چهارم پاكى سرّ است از غير كه اينجا منتهى مى‏ گرددش سير 📚 منبع : کتاب نامه ها برنامه ها، ص 31 و 32 حفظ امید در صورت لغزش : 💢 برخی از سالکین می پندارند که اگر سلوک را آغاز کردند و به توبه و جبران گذشته کوشیدند , باید درخت گناه در همان ابتدای حرکت از وجودشان ریشه کن شود و دیگر معصیتی از ایشان سر نزند ! غافل از اینکه تا رسیدن به مقام مخلصین , ریشه ی گناه و غفلت در انسان نمی سوزد و لغزش و زمین خوردن , امری متوقع خواهد بود . سالک باید بداند که پس از آغاز سلوک و معاهده با استاد کامل و توبه و انابه , احتمال گناه و لغزش از او منتفی نمی شود . 🔻انسان در سیر روحی خود , مانند طفلی است که برای راه رفتن می کوشد , طبیعی است که در اوایل این سیر , مدام زمین بخورد . سالک تا ایمانش قوی نشده و از بیت مظلم نفس به کلی خارج نشده است , می لغزد و به گناه می افتد . آنچه برای سالک مهم است , زمین نخوردن نیست , بلکه این است که هر وقت زمین خورد , برخیزد و نا امید نشود . 🔺سالک باید بعد از خطا , توبه و تدارک کند و در طلب محبوب , جدیت داشته باشد , مانند کودک زمین خورده , اگر برنخیزد و دوباره تلاش نکند و از راه رفتن نا امید گردد , فلج می شود و هیچ گاه قدرت راه رفتن را نخواهد یافت . 📚 بدایه السلوک , ص ۵۴ و ۵۵ https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

استاد عالی: یکی از عناصر موفقیت در تربیت خانواده این است که بزرگتر ها خود به توصیه ها و سفارش ها و امرونهی های خود عمل کنند تا فرزندان با مشاهده پایبندی های عملی بزرگترها به اخلاق پای بند شوند. 💠 باید پذیرفت که صرفِ توصیه و سفارش برای تربیت فرزندان کافی نیست. الگوی عملی و اخلاقی شدن اقتضای این میدان است. باید بدانیم و قبول کنیم که فرزندان آنچنان می شوند که ما هستیم نه آنچنانکه ما می خواهیم. 💠در محیط خانوادگی که همه اعضای خانواده از تمام ابعاد رفتاری و خلق و خوی همدیگر آگاهند توصیه کار نمی کند؛ جز اینکه بزرگترها الگوی اخلاقی شوند. 💠باید هوشیار بود که عمل دینی داشتن برای تربیت فرزندان کافی نیست. چه بسا افرادی که عمل دینی دارند اما در تربیت فرزندان موفق نیستند. چون اخلاق دینی ندارند. بنابراین باید اخلاق دینی هم داشت تا کار تربیت پیش برود. https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

چهارم؛ «حقایقی فراتر از عالَم دنیا» حجت‌الاسلام‌والمسلمین استاد #مؤیدی رمضانیه 1401 برگرفته از سلسله‌جلسات شرح دعای مکارم‌الأخلاق جلسه سوم | دقیقه ششم ~ 4 دقیقه | 10 مگابایت نسخه صوتی: eitaa.com/ShiaTowhid/1280 https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

آیت الله مظاهری: یکی از فضایل فراموش شده که باید خیلی هم دربارۀ آن صحبت شود، «خلوص»، در مقابل «تظاهر» و «ریا» است. 🔹قرآن کریم می‌فرماید: «صِبْغَةَ اللهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللهِ صِبْغَةً»؛ رنگ خدا، چه رنگ خوبی است. 🔹متأسفانه فضیلت خلوص در جامعه فراموش شده و جایش در بین مردم خالی است. 🔹انسان باید اعمال خویش را فقط برای خدا انجام دهد تا خلوص در آن راه یابد. 🔹 اگر رنگ خدا به گفتار و کردار انسان بخورد، ولو کار کوچک باشد، ولو به حسَب ظاهر کم قیمت باشد؛ اما به اندازه‌ای قیمت پیدا می‌کند که قیمتش از دنیا و آنچه در دنیاست، بالاتر می‌شود. 🔹گفتار و کردار بدون اخلاص، ولو خیلی با اهمیت و به حسَب ظاهر خیلی باارزش باشد، به پر کاهی نمی‌ارزد. 🔹علامه طباطبائی«ره» می‌فرمودند: در قرآن بیش از سیصد آیه، به اقرار سنی و شیعه، راجع به امام علی«ع» آمده است و بهترینِ آن آیات، آیۀ ولایت است. 🔸انگشتر امیرالمؤمنین«ع» ارزش مالی نداشت، اما چون خلوص امیرالمؤمنین«ع» به آن انگشتر خورد، ارزشش بیشتر از تمام دنیا و متعلّقات آن شد، یک افتخار و پایه برای تشیّع شد که مسلمان‌ها به آن می‌بالند. 🔹طبق روایتی، در قیامت بنده‌ای را به صف محشر می‌آورند و می‌گوید: من به جبهه رفتم، در راه خدا جنگیدم تا شهید شدم. خطاب می‌شود دروغ است، در راه خدا نجنگیدی، بلکه به جبهه رفتی تا تو را تحسین کنند و تو را شجاع بخوانند. سپس دستور داده می‌شود که او را به رو به آتش جهنم بیندازند. 🔸شخص دیگری را می‌آورند و می‌گوید: عالم و قاری قرآن بودم. به او نیز گفته می‌شود، تعلیم و تعلّم تو و قرائت قرآن تو رنگ خدایی نداشته است. بالأخره خطاب می‌شود او را نیز به رو به آتش جهنّم بیندازید. 🔹در روایت دیگری آمده است کسی که در دنیا انفاق کرده است را می‌آورند. خطاب می‌شود: انفاق تو برای خدا نبود، بلکه دوست داشتی مردم بگویند تو سخاوتمند هستی! سپس او را نیز به جهنّم می‌فرستند. 🔹در قیامت پرده‌ها کنار می‌رود و باطن اعمال و نیّت افراد آشکار می‌شود. در آن روز به بندگان گفته می‌شود: حجاب و پرده از مقابل شما برداشته شد و چشم‌های شما امروز تیزبین است. 🔸پس در قیامت، تظاهر و ریا از خلوص تشخیص داده می‌شود. عملی که رنگ خدایی داشته باشد، نورانی است و عمل بدون رنگ خدا، ظلمانی است. 🔹به‌دست آوردن خلوص بسیار مشکل است، مبارزه و کار و تمرین می‌خواهد. 🔹 ممکن است انسان در روز قیامت دریابد که اعمال او همراه با تظاهر و تعریف از خود بوده، یا برای رسیدن به ریاست و ثروت دنیا و در جهت ریاست‌طلبی بوده است. 🔹تمرین خلوص آن است که انسان در هر کاری خداوند را در نظر بگیرد و عملی که مطابق رضایت خداست را برای او به‌جا آورد. در این صورت به ازای عمل خود بیشترین ثواب را می‌برد. 🔹جامعۀ ما باید اقرار کند که شبانه روز تظاهر دارد. 🔸آقا و خانم! اگر عرفان می‌خواهید، خلوص داشته باشید و اگر می‌خواهید راه صد ساله را بپیمایید، خلوص داشته باشید و اگر می‌خواهید عمر و مال شما پربرکت باشد، خلوص داشته باشید و اگر می‌خواهید اولادتان پربرکت باشند، خلوص داشته باشید و غیر از این راهی نیست. https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2