#عکس_نوشت اعمال ما بر امام زمان (عج) عرضه می‌شود امام زمان از هر آنچه که از نشانه های مسلمانی و عزم راسخ ایمانی در آن هست و از ما سر میزند خرسند می‌شود اگر خدای نکرده عکس این عمل بکنیم امام زمان را ناخرسند میکنیم. #آیت_الله_خامنه_ای 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

#سخنرانی شیطان سعی می‌کند ما را ناامید کند برای اینکه ما را ناامید کند به ما القا می‌کند که ما به درد اهل بیت نمیخوریم. #حاج_علی_قربانی 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

#مداحی بیا آفتاب پس ابر تا تموم شه غروبای دلواپسی یه حسی همش داره میگه بهم یكی از همین جمعه ها میرسی ینی میشه آقا یه روز بشنوم كه از جمع یارات یكیشون منم #سید_مجید_بنی_فاطمه 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

#عکس_نوشت بزرگترین برکت ماه رمضان، پیراستن و دور کردن یا کاستن آلودگی ها از جانمان و از خلقیاتمان است اگر ماه رمضان بیاید و بگذرد و اخلاق ما همان اخلاق ناپسندی باشد که داشتیم ماه کم برکتی برای ما بوده است. #شهید_بهشتی 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

#سخنرانی بخواهیم یا نخواهیم ما را دارند به مهمانی می‌برند نه اینکه ما می‌رویم.. بعد حضرت گفتند بسیار بخوان این دعا را: اللَّهُمَ‌ إِنْ‌ لَمْ‌ تَكُنْ‌ غَفَرْتَ‌ لَنَا فِيمَا مَضَى‌ مِنْ‌ شَعْبَانَ‌ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ‌ مِنْهُ‌ #آیت_الله_مجتبی_تهرانی 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

هوالمحبوب ‍ نامه عرفانی حضرت امام خمینی در افسوس و اندوه از تمام شدن ماه شعبان، و عدم آمادگی برای ضیافت الله ماه مبارک رمضان! امام خمینی در نامه ای که به درخواست بانو فاطمه طباطبایی- عروس شان- خطاب به ایشان نوشته اند، اندرزهایی عرفانی و اخلاقی را یادآور شدند. در این نامه که به تاریخ اردیبهشت سال ۶۶ مطابق با شعبان ۱۴۰۷ قمری نگارش شده است، به پایان یافتن روزهای ماه شعبان و آماده نبودن برای ورود به ضیافت الهی اشاره شده و این که با همه این اوصاف، نباید از رحمت الهی ناامید بود متن نامه به شرح زیر است:   بسم اللَّه الرحمن الرحیم‌ فاطى دختر عزیزم! از من مى‌ خواهى براى تو چیزى بنویسم؛ چه بنویسد کسى که خود، مبتلاىِ به نفسِ امّاره بالسوء است و هرگز نتوانسته، بلکه نخواسته این بت بزرگ را بشکند! اکنون در آستانه شهر اللَّه، و مقام ضیافت اللَّه هستیم و من خود اقرار دارم که لایق این ضیافت نیستم.  شهر شعبان المعظم- که شهر امامان است- در شُرفِ گذشتن است و ما خود را نتوانستیم مهیا کنیم براى شهر اللَّه! دعاها را گاهى با لقلقهِ لسان خواندم و از آن ها چیزى حاصل نشد در این آخر شهر عرض مى‌ کنم:  «اللَّهُمَّ انْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیِما مَضى‌ مِنْ شَعبانَ فَاغْفِرْ لَنا فِیما بَقِىَ مِنهُ» از رحمت حق تعالى مأیوس نیستم و مباش! در دنیا [مباد] روزى، که گناهان به آن جا رسد که از رحمت حق مأیوس شویم. دخترم! این چند روز خواهد گذشت، چه با عیش و نوش، و چه با رنج و تعب؛ چه با غفلت از فطرت، و چه با توجه به آن. عزیزم! خداوند- جل وعلا- نور هدایت را در همه مخلوقات، خصوصاً انسان نهفته است. فطرت اللَّه، ما را خواهى نخواهى به او متوجه کرده و همه مخلوقات، در هر حدى که هستند و به هر مذهبى که گراییده‌ اند، جز به حق تعالى و کمال مطلق، به حسبِ فطرت به هیچ چیز توجه ندارند، گرچه خود ندانند و معتقد به غیر آن باشند. انسان کمال مطلق را مىجوید و مى‌‌خواهد چه آنان که به توهّم، بت را مىپرستند و چه آن هایى که حق- جل وعلا- را منکرند و به دنبال ریاست. ملحدها گمان مى‌کنند متوجه به دنیا و خواستار ریاست و زعامت هستند، لکن به حسب واقع، متوجه و خواهان قدرت مطلقه هستند و در جستجوى کمال مطلق، و خود گمان خلاف مى‌ کنند و شاید عذاب و عقاب براى همین جهل و توهّمات باشد. تو که مثلًا دنبال لباس خوب هستى و زینت بهتر، دنبال حق مى‌گردى و کاخ‌ نشینان نیز دنبال قدرت مطلق هستند «وَ إِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ إلّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ،  وَ قَضى‌ رَبُّکَ الّا تَعْبُدوا إِلّا إِیَّاهُ»، بنا بر وجهى این کلام، دامنه دارد. بهتر آن که درز بگیرم و تو را و خود و همگان را به خداى تعالى بسپارم. والسلام علیک و على عباد اللَّه الصالحین. روح اللَّه الموسوی الخمینى‌  صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۲۵۴-۲۵۳ 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

#مداحی ماه ها منتظر ماه مبارک بودیم آمد ای منتظران ماه خدا بسم الله سفره ی بندگی ماه خدا پهن شده سفره ی ماست کنار شهدا بسم الله #حاج_منصور_ارضی 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

#قرار_اول یک سؤال مطرح است؛ به حسب ظاهر، ما مؤمن هستیم، ما مهمان خدا هستیم. امشب شب اوّل این مهمانی است؛ تازه وارد این خانه شده‏ایم، سؤال من این است: اگر مهمان تقاضایی از میزبانش داشت، وقتی همان ابتدای ورود به خانهٔ میزبان به صاحب‎خانه بگوید: من چنین گرفتاری‏ دارم، کرامت او چه اقتضا می‎کند؟ آیا این‏طور اقتضا می‏کند که مهمان بدون روا شدن حاجتش از خانه اش برود، یا همین‏که وارد خانه شد، همان‎جا خواسته اش را بدهد؟ خدایا! امشب، شب اوّل است و ما پایمان را داخل خانه‎ات گذاشته‏ایم؛ مهمانت هم هستیم؛ همین دَمِ در بیا دستمان را بگیر و کار را تمام کن! نگذار تا آخر ماه طول بکشد؛ بگذار امشب که ما از اینجا می‎رویم، همهٔ حاجت‎هایمان را بگیریم و برویم. کرامتت همین را اقتضا می‎کند؛ آقایی‎ات این است؛ ربوبیّتت این است؛ حاجات ما را همین الآن به ما بده. #حاج_مجتبی_تهرانی 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

#عکس_نوشت سحرها را از دست ندهید؛ ولو دو رکعت هم اگر میتوانید نماز (نافله شب) بخوانید. سحرها را ضایع نکنیم، اگر نماز مستحبی هم نخواندیم حداقل ده مرتبه "یا ارحم الراحمین" بگوییم. #استاد_فاطمی_نیا 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران

#سخنرانی زمانیکه شب اول ماه مبارک رمضان می‌رسد و انسان مهیا می‌شود برای روزه گرفتن و بندگی خدا خداوند به ایشان نگاه می‌کند اگر خدا نگاه با محبت به کسی کند اصلا عذاب نمی‌شود. #حجت_الاسلام_مومنی 🆔 @Tekyemedia تکیه حسینیه‌ای به وسعت ایران