#نکات_ویرایشی
#درست_بنویسیم
ها (نشانه جمع): در ترکیب با کلمه‌ها به هر دو صورت پیوسته و جدا صحیح است:
كتابها/كتابها، باغها/باغها، چاهها/چاهها، كوهها/كوهها
اما در موارد زير بايد جدا نوشته شود:
1- هرگاه بعد از كلمه‌های بيگانه نامأنوس به كار رود:
فمینیست‌ها، فرماليست‌ها
2- هنگامی كه بخواهيم اصل كلمه را برای آموزش يا برای برجسته‌سازی مشخص كنيم:
كتابها، باغها، متمدن‌ها، ايرانی‌ها
3- هرگاه كلمه پر دندانه (بيش از سه دندانه) شود و يا به « ظ» و « ط» ختم شود:
پيش‌بينی‌ها، حساسيت‌ها، استنباط‌ها، تلفظ‌ها
4- هرگاه جمع اسامی خاص مد نظر باشد:
سعدی‌ها، فردوسی‌ها، مولوی‌ها
5- كلمه به«های» غير ملفوظ ختم شود:
ميوه‌ها، خانه‌ها
6- كلمه به «های» ملفوظی ختم شود كه قبل از آن حرف متّصل باشد:
پيه‌ها، فقيه‌ها، به ها
@telavate_aramesh
#تمدن_اسلام هرگز غروب نکرده‌است. این ابرهای سیاه تمدن مادی غرب است که جهان را از نور این خورشید تابان بی بهره کرده... اما اکنون نسیمی وزیدن گرفته... نسیمی که ابرها را کنار خواهد زد و تلألؤ این خورشید را به جهانیان عرضه خواهد کرد.
#حیات_طیبه، تمدن گمشده یک #امت
#تلاوتی_از_جنس_آرامش
ادمین سفارش:
@telavat_aramesh
02632777066
#نکات_ویرایشی
#درست_بنویسیم
«هم» همواره جدا از كلمه پس از خود نوشته می‌شود، مگر در موارد زير:
۱. كلمه بسيط گونه باشد:
همشهری، همشيره، همديگر، همسايه، همين، همان، همچنين، همچنان
۲. جزء دوم تك هجايی باشد:
همدرس، همسنگ، همكار، همراه
تذكر: در صورتی كه پيوسته‌نويسی«هم» با كلمه بعد از خود موجبِ دشوارخوانی شود، مانند: همصنف، همصوت، همتيم، در اين صورت جدانويسی مرجّح است:
همصنف، همصوت، همتيم
۳. جزء دوم با مصوت «آ» شروع شود:
همايش، هماورد، هماهنگ
تذكر: در صورتی همزه تلفّظ شود، حرف «هم» جدا نوشته می‌شود:
هم آرزو، هم آرمان
۴. «هم» بر سر كلمه‌هایی كه با «م» يا «الف» آغاز می‌شود، جدا نوشته می‌شود:
هم اسم، هم مرز، هم مسلك
@telavate_aramesh
برنارد شاو: اساس مباحث #حقوق_بشر و #حقوق_زن را در جهان، متفکران اسلامی ریختند و برای نخستین بار، اصل #عدالت را در دنیا تئوریزه کردند... همه‌ی آنچه دین محمد (ص) حق بشر دانست، ما در غرب برای به دست آوردن تک تک آنها قرن‌ها جنگیدیم.
#ما_طلبکاریم، کتابی که زن‌ها نباید بخوانند!!
ادمین سفارش:
@telavat_aramesh
02632777066
#نکات_ویرایشی
#درست_بنویسیم
آن، اين: جدا از جزء و كلمه پس از خود نوشته می‌شود، مگر در:
آنچه، آنكه، اينكه، اينجا، آنجا، وانگهی
بی: هميشه جدا از كلمه پس از خود نوشته می‌شود، مگر آنكه كلمه بسيط گونه باشد، يعنی معنای آن دقيقاً مركّب از معانی اجزای آن
نباشد، مانند:
بيهوده، بيخود، بيراه، بيچاره، بينوا، بيجا
تر و ترين: همواره جدا از كلمه پيش از خود نوشته می‌شود، مگر در:
بهتر، مهتر، كهتر، بيشتر، كمتر
@telavate_aramesh