آخرین روزهای سال۱۳۹۹
برنامه و اهداف سال جدید رو بنویسیم؟؟
پیش به سوی آینده
@tele_text
چون که تقدیر چنین است، چه تدبیر کنم؟
چند روزی هست که در حال جنگیدن برای تصمیم جدید تشکیلاتی هستم...
روزهای سختیِ
کارها مونده
ذهنم آروم نیست
کمی هم اضطراب دارم
دائم درحال مرور کردن گذشته هستم...
شاید تصمیم جدید جدیترین چالش باشه برام
بگذریم...
فرصتی هم شد بخشی از دستنوشتههای احمدآقا رو بیارم خونه و شروع به مطالعه کنم
خاطرم هست خیلی سال قبل، اولین باری که جلسهی رسمی باهم داشتیم ایشون قبل از جلسه نشسته بود با کلی کاغذ که اطرافش پهن کرده بود و داشت آماده میشد برای جلسه
دقیق و دغدغهمند
همهی موضوعات براش مهم بود و ساده گذر نمیکرد
سوژهها و ایدههای کاربردی، تلخیص کتب تشکیلاتی، نظام جلسات و مباحث آینده رو لیست کرده بود
ناراحتم از این که نیست
ناراحتم از این که از دستش دادیم
کاش کارهاش و مسیرش روی زمین نمونه...
به قول یکی از رفقا: احمد طول عمرش کوتاه بود اما عرض عمرش زیاد
ویژه دعام کنید
ممنون
#داغون
@tele_text
اگر نمیدانی به کجا میخواهی بروی، چه فرقی میکند از کدام راه بروی؟
#جهت
@tele_text
تعطیلات، فرصتی برای مطالعهی بیشتر
شهریورماه بود که یک هفتهای تهران بودیم و مشغول به بازدید از مجموعه و الگوهای موفق در وادی مظلوم #فرهنگ...
موضوعات ریز و درشتی بررسی شد
از اقتصادِ فرهنگ تا گردشگری
از جمعیت و خانواده تا مطالبه گری
از رسانه تا گفتمان انقلاب
از کانون اصلاح و تربیت تا قرآن، هیات، هنر و...
اینکه این سفر و سفرهای قبلی و آینده چقدر روی مسیر و جهتگیری تخصصی تشکیلات تاثیر داشته حرفی برای گفتن نیست. (فعلا)
اما
بیایم صادق باشیم!
تقریبا دوهفتهای شده که با کشیدن ترمز دستی به دنبال #خودم هستم
آروم و بدون سروصدا...
دستنوشته های خودم و احمدآقا
کتاب هام
کلی دفتر و جزوه
فایلهای موجود
بخشی از خونهی مارو تبدیل کرده به موزهی تشکیلات
برای پیدا کردن اسرار نهفته یا شاید هم نهان اما برای کسی که بصیرت داشته باشد
خلاصه کلام اگر این روزها فرصتی پیش آمد تاملی و تمرکزی کنید روی مسیر
پیشنهادی هم برای رفقا و اهالی محترم جبهه فرهنگی انقلاب (هرچند که خود مدیر و مدبر اند) که لطفا و حتما ویژه نامه تخصصی جهت، با موضوع جستاری در انتخاب و پیداکردن مسیر تخصصی را که اسفندماه امسال منتشر شد مطالعه کنید.
بخشی از متن:
«در نهایــت به آدم شــفاهیای تبدیل شــدیم کــه حرفهای خوبــی بــه گوشــمان خــورده ولــی آن حرفهــا را بــا مطالعــه و تفکــر شــخصی بــه دســت نیــاوردهایم.»
قال حقیر: ساده گذشتیم...
والسلام
یکم فروردین ۱۴۰۰
@tele_text
مشقی برای خودم و اهالی محترم جبهه فرهنگی...
روزانه nبار بنویسیم:
نظم
نظم
نظم
نظم
نظم
نظم
و ...
رفقا #شهید باقری فرمود: گیجی و بیبرنامگی نیروها رو خسته میکنه
دقت میکنید!؟
وسط این هیاهو برای انتخابات چه کنیم؟
اگه راهکاری دارید برای افزایش #مشارکت مردمی حتما به اشتراک بگذارید
@tele_text
شرط #پیشرفت ما در این است که مردم را حفظ کنیم و با مردم کار کنیم؛ اگر با مردم باشیم حتما موفق خواهیم بود.
مقام معظم رهبری
@tele_text
حمایت کنیم یا گلایه!!
یکی از اتفاقاتی که اخیرا برایم آزاردهنده شده و دعا میکنم از روی بیتقواییام نباشد، مطرح کردن طرحهای اجرایی در جلساتی است که مخاطبین با ذائقه خود آنرا پیش میبرند...
چند شب پیش با یکی از دوستان هنری طرح مسئلهای داشتیم و در بحث سرود و تواشیح پیشنهادی دادم، صبح فردایش اولین جلسه را گذاشته بود
روز دوم مجوز استانی را گرفت
و امروز اطلاع دادند قرار است صبح پروژه آغاز شود...
حال اینکه اصلا فرصت نشد بهجز آن شب نشستی برای این موضوع داشته باشیم
در نگاه اول خوب است که معطل نماندیم... اما!
آیا واقعا نسبت به الزامات و مبانی کار سرخط را گرفتهایم یا هیجانی، احساسی و غیرعقلانی تصمیم گرفته شد؟
یا ۳شب مانده به ماه مبارک با عزیزی پیرامون یک اثر تصویری گپ زدیم
کاری که یکسال بود برای اجرایش برنامه ریزی کرده بودیم
ولی...
شب دوم ماه رمضان تماس گرفت و خروجی کار برایم فرستاد!!
هرچند در جلسهای از خودخواهیش عذرخواهی کرد
اما مگه نیاز به عذرخواهی بود؟!
قبلا هم گفتم ایراد شهرما دو مورد است
اولا نظم
دوما عدم پیگیری
عادت کردهایم حسب اجتهاد فردی اقدام کنیم
غافل از نگاه جامع و منظومهای
و صدالبته تشکیلات...
بگذریم
از این موارد زیاد هست و زیاد خواهد بود
و چقدر کارهایی که ذبح شدند بخاطر سلیقهها
حرف آخر(قربه الی الله و به نیت تشکیلات):
طراحی عملیات مفهومی انتزاعی نیست، لذا باید با رعایت جایگاه صف و ستادی اجرا شود.
و اگر طراح عملیات در زمان عملیات غایب باشد احتمال خطا افزایش پیدا میکند.
@tele_text
مشارکت حداکثری یا انتخاب اصلح؟!
عجب دوگانهی جالبی...
اوایل هفته بود که بعداز مدتها پرداختن به مبانی انتخابات و جلسه گذاشتن با چهرههای مختلف برای طرح مسئله، تصمیم گرفتیم نشستی باحضور اکثریت رفقا برگزار کنیم.
حدود ۳ساعت بحث و تبادل نظر
ذهنیتهای مختلف با حرفهای مختلف
نتیجه اما ملموس نبود
فیالواقع خود ماهم سردرگم بودیم!
از اولین شبی که برای مشارکت حداکثری در انتخابات نشستیم تا همین الان هنوز مضطربم
نه اینکه بگویم محافظهکارم که شاید هم باشم
اما مضطرب از تصویرسازی بچهها نسبت به جبهه فرهنگی بودم...
دقایقی پیش با کمک ۳نفر از رفقا کار جمعآوری بازخوردهای جلسه تمام شد...
چه آدمهای سختی هستیم ما!
عزیزی به طعنه گفته بود آقایان رشد خوبی کرده اند...
دیگری از حضور آدمهای تکراری گلایه میکرد...
آن یکی با تندی از موضوع جلسه ناراحت بود...
در این میان چند جمله ذهنم را به هم ریخت:
اولی: مدتی هست میشنویم درگیر کارهای سیاسی شدهاید... امیدواریم حزب بازی نکنید!
دومی: متوجه شدیم بنای حمایت از افراد دارید!! چرا تفرقه ایجاد میکنید؟
سومی: بعضی از چهرهها بنای به مطرح شدن دارند و میخواهند...(سانسور شد)
در این کنار با هرکسی هم مجالی بود حضوری صحبت کنیم، روضهای سوزناک میخواند و داد و هوار میکرد... (البته من باب خیرخواهی)
در پایان علت نوشتن این چند خط، نکات دقیق آقا روحالله رشیدی در جلسه مجازی دیشب بود:
در سال۹۸ که میزان مشارکت کاهش یافت، چه کسی غصه خورد؟ اصلا این موضوع برای کسی مسئله شد؟ مسئله #جمهوریت چقدر وارد گفتوگوهای ما شد؟ یک عده گفتند که اصلا این مسئله مهم نیست! عدهی دیگری گفتند که خیلی این موضوع را مطرح نکنید. همین خوب است!
چرا؟؟
چون آدمهای ما رفتند در مجلس...
همینکه مجلس انقلابی تشکیل شده کافیست.
وقتی رفتار مردم را تحلیل نکنیم و آنرا معنادار معنادار فرض نکنیم، همین میشود.
ما برای نیامدن #مردم، معنا قائل نیستیم.
هستیم برآن عهدی که بستیم
@tele_text
شهید حسن باقری:
اگر از دست کسی ناراحت هستید دو رکعت نماز بخونید و بگید خدایا، این بندت حواسش نبود، من ازش گذشتم، تو هم بگذر...
@tele_text