به یاد عبد صالح خدا... اولین باری که دیدمش روز جمعه و توی مصلی نماز جمعه شهر بود یکی از مسجدی ها سید رو بهم معرفی کرد از اهالی مسجد بود شال سبز دور گردنش بود ریش کامل سفیدش که نشونه پیری نبود بهم گفت از قشر فرهنگیانِ و امسال برای نمایندگی مجلس کاندید شده گذشت پای ثابت محافل مذهبی بود و بسیاد ساده و صمیمی رفتار میکرد چند وقت بعد توی اولین اعتکاف زندگی‌م باز هم دیدمش پای ثابت جلسات ختم صلوات بود خیلی روی قرائت بچه ها ایراد می‌گرفت و انصافا صدای خوبی داشت روز اولی که بیمارستان بستری شد حالش اصلا بد نبود دائم پیام می‌داد که بزودی مرخص میشم برام دعا کنید صبح امروز پایان ۵سال آشنایی ما بود برات نماز خوندم سید اشک ریختم غم پسر کوچولوتو دارم... ببخش اگه یتیم نوازی بلد نیستم عکست قاب میشه کنار مابقی توی جلسات ختم صلوات مرد استقلالی و خوش خنده سیدعبدالصالح جلویانی آروم باشی امشب خدایا میشه مارو ببخشییییی!! محرم نزدیکه‌ها... به‌حق حسین به‌حق اشک های مادرم زهرا آدم خوبای شهرم داره کم میشه کاش دیگ کسی نره... #بدرود @tele_text

#نیاز های #مردم به شما؛ #نعمت‌ های #خدا به شما، هستند. امام حسین(علیه‌السلام) بحارالانوار، ج۷۴، ص۲۰۵ #ما_مردم @tele_text

کرونا نوشت_۳ سال جدید رسید... هیچ شباهتی با سال‌های قبل نداشت حتی برای ما خبری از سفره‌ی هفت‌سین هم نبود تصمیم ستاد بر این شده بود که در زمینه آموزش اقدام بکنیم بجز جلسات حضوری آموزش برای اقشار، مقدمات آموزش مجازی هم فراهم شد ۵شب با کرونالایو مهمان خانه ها بودیم... شاید از نظر محتوایی آنچنان تاثیری نداشت اما ایجاد یک فضای صمیمی باحضور جمعی از بچه های رسانه‌ای، تجربه بسیار لذت بخشی بود اگر کرونا نبود جنوب این روزها میزبان هزاران زائر سرزمین نور بود چند روز بعد با جمعی از رفقا و کمک بچه‌های پایتخت عطر شهدا در فضای مجازی پیچیده شد اینبار با روایتگری لایو در شلمچه، علقمه، اروندکنار، گلزار غریب آبادان و باغ موزه دفاع مقدس شب هایی که مشغول ضبط روایت آسمانی‌ها بودیم حال دل‌هامون خوب بود نفس کشیدن در کنار شهدا و صدها پیامی که هرشب از خادمین شهدا به‌هم می‌رسید انرژی زیادی بهمون داده بود روضه‌ی شب آخر کنار هشت شهید یادمان والفجر۸ با صدای ناله‌ی بچه‌ها همراه بود شب وداع، شده بود شلوغ‌ترین شب برنامه هنوز هم نوشتن خاطراتش دلتنگی میاره... روزهای زندگی با کرونا تکراری شده... #کرونائیسم ادامه داره @tele_text

📌مجموعه یادداشت‌های من الحقیر الی رفقای فرهنگی قسمت 1: باید فحش شنید قسمت 2: اجتهادهای فردی قسمت 3: اخلاص قسمت 4: فرهنگ را مردمی کنیم قسمت 5: سازوکار قسمت 6: خدمت به مردم قسمت 7: خط قرمزهای خودساخته! قسمت 8: شناسایی بلد نیستیم... قسمت 9: حواست کجاست برادر جان قسمت 10: لطفا انحصار طلب نباشید قسمت 11: محرمانه‌ای به همرزمان فرهنگی قسمت 12: تکلیف محور یا میل محور قسمت 13: دغدغه و هدف مشترک نیست قسمت 14: دست های خالی در کار فرهنگی قسمت 15: بشناسید و بشناسانید قسمت 16: در حسرت فهم درست قسمت 17: من به چشم خویشتن دیدم... قسمت 18: شکست بخورید ولی بلاتکلیف نباشید قسمت 19: چرا هیچ کس نیست به خط شود؟! قسمت20: ما همه با هم هستیم؟! قسمت21: فعالان فرهنگی یا بچه های ریش‌دار؟!

امیدوارم تا این لحظه فرصت کرده و این چند قسمت یادداشت من الحقیر الی رفقای فرهنگی رو مطالعه کرده باشید‌... چندتا نکته مهم و کوتاه پیرامونش: انگیزه این نوشته ها بحث های تشکیلاتیه، درواقع هربار که توی جلسات ایرادی رو حس میکردم(عموما از جانب افراد) برای اینکه غیرمستقیم بهش تذکری داده باشم این‌هارو آماده میکردم... هرچند اخیرا عده‌ای از رفقا متوجه این موضوع شدن و اعتراض کردن تا الان شده ۱۹قسمت و شایدم ۲۰قسمت بیشتر نشه چون رفقارو دچار سوبرداشت کرده و داره به حاشیه کشیده میشه برای نوشتن این قسمت ها بعضا تا چندروز وقت پژوهش گذاشته و مطالعه می‌کنم... شاید بخاطر همین شده که برای نشرش وسواس دارم چون به همین تعداد که منتشر شده، قسمت منتشر نشده دارم که خودم از قلم خودمم راضی نبودم هرجایی هم از متن عزیزان خوش‌قلمی که در موضوع مرتبط نوشته بودن راضی بودم، استفاده کردم در این مدت و با گذشت زمان احتمالا متن‌ها پخته‌تر شده و رنگ‌وبوی تجربه هم بیشتر ملموس باشه... نتیجه می‌گیریم که گویا داریم بزرگ می‌شیم پ‌ن: درمورد بذرپاش و سمت جدیدش فعلا چیزی برای بیان ندارم تا بزودی... @tele_text

و اما شب گذشته علیرغم رطوبت ۸۰درصدی هوای شهر بازهم رفتیم سمت رفقا گزینه دیشب از نفراتی بود که خودش چندباری پیگیر شده بود بشینیم باهم گپ بزنیم از اولی که شروع کرد تا انتهای ماجرا رو خوندم بخش کوچکی از صحبت‌هاشو بازگو می‌کنم و بیشتر بنا دارم از منظر خودم به قصه بپردازم گلایه هاش از جایگاه کم ارزش بچه های مذهبی در شهر بود می‌گفت چرا کسی برای زحمات بچه ها ارزش قائل نیست؟ چرا بین بچه ها اتحاد وجود نداره؟ چرا حاضر نیستیم کنارهم باشیم از رفتار و گفتار بعضی‌ها که خودی هم بودن خیلی شاکی بود می‌گفت منفعت شخصی رو وارد کارفرهنگی کردن و... دیشب و طبق روال سعی کردم شنونده خوبی باشم و بیشتر از چندخط صحبت نکنم موقع حرفام سرتکون می‌داد و واگویه می‌کرد این رو هم اضافه کنم که بعضی از حرفاش حسابی ترسناک بود و دیشب برای چندمین بار به خودم یادآوری کردم هنوز بچه‌هارو خوب نشناختم کمی بعد... از نظر من اکثر حرفاش درست بود ولی نگاهش به قصه مثل بازی برد_برد بود یعنی حاضر نبود ی جاهایی پله بشه واسه بقیه داشت تلاش می‌کرد حرفه‌ای برخورد کنه با همه چیز و این ماهیت مردمی بودن رو تحت الشعاع قرار میده اگه تخصص جذب قشر خاکستری و سیاه رو نداریم پس بهتره سمتش نریم چون هیج تضمینی نیست بتونیم خودمون رو حفظ کنیم حداقل من یکی نمی‌تونم از جماعت حزب الله این حرفارو قبول کنم... ته ماجرا دچار نشتی عقیدتی نشیم! من یاد گرفتم بین بچه هایی که هرچقدر به زندگی شخصی شون نزدیک میشی صفا، معنویت و سادگی بیشتر دیده میشه با بقیه فرق بذارم عرض آخرم این باشه رفقای جان یادمون نره ماها باید هرجا بحث #مردم اومد وسط نفر اول باشیم اما نه از اون نفرات اولی که صرفا برای حضور داشتن، اومدن هروقت یاد گرفتیم نیتی غیر از خدمت نداشته باشیم، مطمئن باشید مردم هم اعتماد خواهند کرد✌️ #ما_مردم @tele_text

صبح خود را چگونه آغاز کردم!! یا شاید بهتر باشه بگم شب خود را چگونه به پایان رساندم... چند دقیقه مانده به ۱۲شب بود و بنده در حال تماشای برنامه‌های صداوسیمای ملی که گوشی زنگ خورد از رفقای تشکیلات بود گمان کنم بیش از یک‌ماه بود به دلایلی که در ادامه ذکر خواهم کرد تلفنی باهم صحبت نکرده بودیم آخرین مکالمه هم اصلا خاطره خوشی نیست حدود یک‌ساعت بحث و دعوا و البته دلخوری... اولش فکر کردم برای کار دیگه ای تماس گرفته داشتم توی ذهنم سناریو پیش‌بینی می‌کردم که گفت: وقت داری ۵دقیقه مزاحمت بشم؟! و این یعنی آماده باش برای جنگ یک‌ساعته... خیلی منطقی و بدون رودربایستی شروع کرد خوشم اومد که بی‌پرده نکات رو گفت شاید اگه خیلی قبل‌ترها این اتفاق افتاده بود، بهتر بود سعی کردم بیشتر گوش کنم و عصبی نشم از همه چیز گفت البته مقداری اغراق آمیز بود چندجایی حرفش رو قطع کردم و جواب دادم که می‌گفت قانع نشدم خلط کردن مباحث شخصی با تشکیلاتی موضوع اصلی‌ش بود اینقدر گفت تا بالاخره حرفاش تمام شد صادقانه بهش گفتم که امشب فقط ابهام و شبهه ایجاد کردی و چیزی که خیلی پررنگ بود تهدید بود تهدید؟!!!! خیلی خویشتن‌داری کردم که در جواب ناراحتش نکنم برای اولین بار توی زندگی‌م بیشتر از ۴یا ۵ کلمه بهش چیزی نگفتم حس کردم خودش متوجه شد داره چی میگه با خداحافظی سرد و بی‌روح مکالمه دیشب تمام شد اما... این متن اینجا به یادگار خواهد ماند برای عزیزی که دیشب با سیاه‌بافی همه چیز رو تلخ کرد و من که باید دوباره آماده بشم برای نبرد در یک جنگ روانی صبح خوبی داشته باشید @tele_text

یکی از رفقا متن رو خونده بود و بیتی از ملک الشعرای بهار فرستاد: این است پند من که ز خوب و بد جهان نه غره شو، نه رنجه که هر چیز بگذرد #بی_اخلاقی @tele_text

شنبه ۱۱مرداد ۱۳۹۹ آخرهفته به‌صورت فشرده مشغول صحیفه‌خوانی بودم جلد اول کتاب #صحیفه_آفتاب تمام شد... تاریخ همیشه برای من جذابیت داشته اما مرور تاریخ از سال ۱۳۴۰ آن‌هم با کلام و قلم امام روح الله طعم دیگری دارد. دقیق نمی‌دونم ولی چندباری هست با کتب مختلف سعی دارم نسبت به امام، مردی که ظرفیت مردم را شناخت و از آن استفاده کرد شناخت پیدا کنم ولی ناکام ماندم... شخصیتی عمیق، محکم، بااحساس، شجاع و البته مردمی تفاوت در نوع برخورد با خانواده، مسئولین و حتی مردم لایه‌هایی پنهان از امام را در ذهنم ایجاد کرده این ایام از امام بیشتر می‌خوانم، می‌بینم و می‌شنوم و سعی دارم مشی امام را فرابگیرم تا بتوانم معنی و مفهوم مردم را درک کنم. #ما_مردم #روزمره_نویسی @tele_text

شنبه ۱۱مرداد ۱۳۹۹_ بعداز اقامه نماز ظهر مدتی هست با جمعی از رفقا پروژه رسانه‌ای رو شروع کردیم باعنوان #پروژه_حرکت برای شروع، حرکت کن... هرچند این پروژه بیشتر موفقیت پژوهی بوده و در باب نقد مکاتب غیراسلامی‌ست اما حداقل عنوانش برای اهالی جبهه تلنگر خوبیِ امروز جلسه انگیزشی داشتیم خیلی خیلی نیاز بود حرفای قدیمی با چاشنی امید این مورد هم از واجبات تشکیلاتِ اما در بیشتر موارد فراموش میشه ماحصل جلسه امروز حتی اگه تهی هم باشه ولی همون خنده‌هایی که از ته دل بود و خیلی وقت‌ها از هم پنهونش می‌کنیم ارزشمند بود... خلاصه اینکه هرکه آمد اندکی مارا پریشان کرد و رفت الهی حال دلتون خوبِ خوبِ خوب باشه یاعلی #روزمره_نویسی @tele_text

یک‌شنبه ۱۲مردادماه ساعت ۱۶ مکان: مهم نیست... امروز یادم افتاد از آزمون دکتری امسال بنویسم!! اینجانب دانش آموخته برق، در مقطع بعد مکاترونیک و بعدترش که قرار بود سیستم‌های قدرت باشد اما در جلسه آزمون حاضر نشدم تا این روند ناکام بماند. هرچند عدم حضورم سرجلسه آزمون بی‌ربط با اوضاع کرونا نبود اما واقعیت تصمیم جدیدی گرفته بودم خیلی بیشتر از قبل انگیزه دارم برای تحصیل... نه فورا ولی حتما برای مقطع دکتری نام‌نویسی میکنم این‌بار اما رشته‌ای نزدیک‌تر به وضعیت فعلی خودم مثلا مدیریت فرهنگی، راهبردی، کسب و کار، رسانه و یا حتی علوم شناختی هرچند موافقت کردن با پذیرش ماهایی که از فنی اومدیم خیلی سخته لذا هرچه پیش آید خوش آید #روزمره_نویسی @tele_text

دیشب توفیقی شد در جلسه مجازی استاد خسروپناه باحضور اهالی محترم جبهه فرهنگی حضور پیدا کنم بحث ایشون درمورد خودسازی معرفتی و سلوکی بود انصافا پرمحتوا و قابل استفاده از ابتدای بیانات ایشون داشتم فکر می‌کردم که چقدر خلا درس اخلاق ویژه فعالان فرهنگی حس میشه... داشتم گره‌های ذهنی‌م رو باز می‌کردم که یکی از دوستان سوالی پرسید! استاد بفرمائید که حدنصاب و کفایت خودسازی برای فعالان فرهنگی به چه میزان و مقدار است؟(از قضا برادری که سوال کرد توی کانال عضو بود اگر ترک نکرده باشه) وقتی توصیه‌ها و دستورالعمل های استاد رو شنیدم تقریبا به این باور رسیدم که تا چراغ‌های جلسه خاموشه بزنم بیرون... ولی الحمدلله آخرای بحث با ذکر نکته‌ای کمی اوضاع تلطیف پیدا کرد حرف آخر اینکه پشت‌پرده‌ی فعالیت های فرهنگی خیلی کمرنگه... آقایون رفقا این یکی رو حداقل توجه کنید(به بعضی‌ها باید ملتمسانه گفت!) نیازمندیم(نیازمندم) بیشتر و جدی‌تر به خودسازی بپردازم #روزمره_نویسی #اخلاق @tele_text