‍ ‍ ◀️ در مورد این سؤال طرح شده در عکس؛ نکته‌ای را نه به عنوان پاسخ، بلکه به جهت مقدمه‌ای بر مقایسه هایی از این قبیل: اینکه فوت مظلومانه‌ی آسیه پناهی را در مقام قیاس، همسطح با سنت جنایت آمیز نژادپرستی بدانیم، خودش نوعی ظلم هست. 🔹در نسبت با غرب ما از یک «سیستم فرهنگی» بعلاوه‌ی «ساختار حکومتی» صحبت میکنیم، که ذاتاً، آگاهانه و هدفمند(هم هدف نظری - ایدئولوژیک، و هم هدف عملی) برای انسان ها هیچگونه کرامت و ارزشی قائل نیست. 🔹در اتفاق مربوط به آسیه پناهی، محل دعوا در این بوده و هست، که: «چرا در جمهوری اسلامی.....؟»، «چرا بر خلاف دستور اسلام.....؟»، «چرا در نظامی که در این مسائل دغدغه و تلاش بنیانگذار و مبارزینش بوده؟»، «چرا در دینی که امام اولش فلان رفتارها را در برابر ظلم - ولو به یک نفر - داشته؟» ... و هزاران محل نقد و نزاعی، که حاکی از تناقض میان شعائر و اصول اعلام شده، با نتایج و خروجی های موردی است. 🔺اما نباید فراموش کرد که رسالت اعضای جامعه، #فریاد زدن و مقابله در مواجهه با فوت آسیه پناهی ها، بی آبی غیزانیه، تخریب منازل اهالی ده‌ونک، کولبران مستضعف کرمانشاه، ظلم و اتراف و رانت سرمایه داران و قدرت‌طلبان و مواردی اینچنین، #در_نظام_اسلامی ست. اینگونه اتفاقات، ولو موردی و بدون برنامه ریزیِ قبلی توسط سیستم هم، باید ازسوی مسلمانِ متعهد غیرقابل اغماض و تحمل تلقی شود. 🔻به همان اندازه که «#ایجاد_بستر مبارزه مردم برای تحقق قسط»، از اهداف حکومت دینی ست، سکوت و لاپوشانی در قبال مظالم نیز، نظام مقدس اسلامی را در مسیر استحاله‌ قرار می‌دهد. ✍ #محمد_حسین_صبوری http://Eitaa.com/teribon_ir