استاد اصغر طاهر زاده
زيركى بفروش و حيرانى بخر
تأكيد بعدى هم باز روى ماه رجب است. ماه رجب قدرت آدمْ درست كردن دارد. ما چيزى نمى دانيم به شما بگوييم، فقط همين را بگوييم كه: مرحوم آيت الله ملكى تبريزى «رحمة الله عليه» در كتاب المراقبات مى فرمايد:
«حتّى به علماء پيشنهاد مى كنم كه اين ماه، تحقيقِ علمى- يعنى حتى تحقيق در قرآن و روايت را- كم كنند و به عبادت بپردازند».
چه كسى اين را مى گويد؟ كسى كه هم مجتهد است و هم در عين حال شاگردِ ملّا حسينقلى همدانى است، حسّى غيب شناس دارد، غيب را مى شناسد.
مى فرمايد: من پيشنهادمى كنم در اين ماه تحقيق علمى، بحث و درس را كم كنيد و به عبادت بپردازيد. يعنى ادراك مقام رجب طبق دستوراتى كه ائمه (عليهم السلام) به ما داده اند از طريق عبادت بيشتر ممكن است.
منبع کتاب ماه رجب ماه یگانه شدن با خدا
🔺کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
♦️دریچه ی سقوط♦️
بعض اهل سلوک فرموده اند سالهای مدیدی بر سالک مبتدی میگذرد تا از قضاوت دیگران خارج شود.
قضاوت دیگران تفسیر باطنی از خویشتن است که فرافکنی نفس اجازه ی تشخیص هویت خویش در ظهورات خارجی را بر نمی تابد.
چه روزها و شب ها باید بر امثال ما بگذرد تا به این مقام برسند که دیگران را فارغ از نقائص خود قضاوت نکنند.
و چه شیرین فرمود سالار و سید شهیدان اباعبدالله الحسین علیه السلام در جواب کسی که از ایشان درباره ی ادب پرسید:
سُئِلَ الاْمامُ الْحُسَيْنُ عليه السلام عَنِ الاَْدَبِ، فَقالَ:هُوَ اَنْ تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِكَ، فَلا تُلْقِىَ اَحَداً اِلاّ رَأَيْتَ لَهُ الْفَضْلَ عَلَيْكَ
(موسوعه کلمات الامام الحسین علیه السلام)
ادب آن است که هرگاه از خانه خارج شدی،احدی را نبینی الا اینکه او را برتر و با فضیلت تر از خویش بدانی.
و چه بسا معنای" بیتک " همان خروج انسان از توجه به خویشتن به خارج از خویش و توجه به تمثلات خارجی نفس باشد.
رزقنا الله و ایاکم
♦️تذکرة الاولیاء
@tezkar
استاد سیدعبدالله فاطمی نیا:
" متأسفانه بسیاری از جوانان ما برخورد و رفتار مناسبی با #والدین خود ندارند.
عاق والدین فقط آن نیست که خدای نکرده سیلی به پدرومادر بزنی!
گاهی یک جواب نیمه تلخ به پدرومادر کدورت و ظلمتی می آورد که صدتا نماز شب خواندن، آن را جبران نمی کند!
امام زمان هم به انسان توجه نمی کند!
امام رضا هم از انسان گله مند است."
-------------------------------
📔 کتاب نکته ها از گفته ها،دفتر اول ص ۸۶
🔻تذكرة الاولياء
@tezkar
همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس!
که دراز است رَهِ مقصد و من نوسفرم(حافظ)
با دوام همت است که می توانم طریق رسیدن به قرب تورا، با آنکه طولانی است، بپیمایم که :"المَرءُ بِهِمَّتِهِ،لابِقُنیَتِهِ."(ارزش مرد به همت اوست،نه به دارایی او.)
"اُطلُبنی بِرَحمَتِکَ،حتّی اَصِلَ اِلیکَ،وَاجذِبنی بِمَنِّکَ حتّی اُقبِلَ عَلَیکَ." با رحمتت مرا به سوی خود بخوان تا به تو واصل شوم، و با منّت و عطایت مرا به خود جذب کن تا بر تو روی آورم.
📚کتاب جمال آفتاب و آفتاب هر نظر ج8 ص225
🔶تذکره الاولیاء
@tezkar
🔻مرحوم میرزا جواد آقا ، بعد از ذکر روایت شریف ملک داعی ماه رجب مینویسد:
«افسوس از كوتاهی ما در طاعت خدا! كجايند شكرگزاران؟! كجايند تلاشگران؟! آيا عاقلان توان فهم حق اين ندای آسمانی را دارند؟! چرا جوابی نمیشنوم؟! كجايند عارفانی كه میدانند كسی توان شكر اين نعمت را ندارد؟! كجايند كسانی كه اقرار به كوتاهی و عجز دارند كه در جواب اين منادی آسمانی بگويند: اجابت كرده و ياريت میكنيم...
ای وعده دهندهی سعادت! با خوشآمدگویی و كمال ميل و جانفشانی ندای تو را اجابت میكنيم؛ زيرا ما را به تسبيح كردن مالك كريم خود توجه دادی و ما را ترغيب به اطاعت از مولای مهربان خود كردی و ما را به كرامت پروردگار رساندی.
ای منادی! زبان حال افراد پست پاسخت میدهند كه ما را بهرهمند ساخته و بزرگ داشتی و دعوت به بزرگترين سعادتها نمودی.
پستی و فساد و كوچكی ما كجا و تسبيح و تمجيد خدايمان كجا! خاك كجا و خدای خدايان كجا! آلوده به پليدیها كجا و مجلس پاكان كجا! و اسير در زنجير كجا و منزل آزادگان كجا! ولی لطف پروردگار باعث شده تا به ما اجازهی تسبيح خود را بدهد. و حكمت او ما را مشرّف به اين تكليف كرده است.
چه رسوايی بزرگی اگر بعد از اين بخشش بزرگ، در تسبيح او كوتاهی و در فرمانبرداری او سستی كنيم! چه آقای كريمی و چه بندههای پستی! چه خدای بردبار و چه بندگان كمعقلی!...»
♦️ تذکرة الاولیاء
@tezkar
دلبرا! بنده نوازیت که آموخت؟ بگو
که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم
معشوقا! این تویی که در بنده نوازی عاشقانت نظر داری تا آنان به تو واصل آیند و از جمال و کمالت بهره مند گردند. کجا مرا لیاقت آن همه عنایاتت می باشد.
"الهی ! هذا ذُلّی ظاهِرٌ بَینَ یَدیکَ، و هذا حالی لا یَخفی عَلَیکَ، مِنکَ اَطلُبُ الوُصُولَ اِلَیکَ،و بِکَ اَستَدِلُّ عَلَیکَ،فَاهدِنی بِنُورِکَ اِلَیکَ،واَقِمنی بِصِدقِ العُبُودِیَّهِ بَینَ یَدَیکَ."
"معبودا! این خواری من که در پیشگاهت آشکار است و این حالم که بر تو پنهان نیست. از تو بار یافتن به تو را خواستارم و تنها به تو،بر تو راهنمایی می جویم؛پس با نور خویش مرا به سویت رهنمون شو، و با بندگی راستین در پیشگاهت برپا دار."
📚 کتاب جمال آفتاب و آفتاب هر نظر ج8 ص224
🔶 تذکره الاولیاء
@tezkar
ظرائف سلوکی
- بزرگان عرفا به سالکین الی الله ، دستور به رفتن قبرستان می دادند و از آن به عنوان " توحید عملی در مدرسه ی قبرستان " یاد می کردند ؛ باری ، در قدیم ، قبرستان های شهر و یا روستا را در بین خانه ها و محل کار قرار می دادند تا مردم شهر ، هر صبح در هنگام رفتن به محل کار و در شب ، جهت رفتن به منزل از قبرستان عبور کنند تا باد مرگ در قلب آنها خاموش نشود ؛ آری یاد مرگ ، بهترین واعظ است.
- در صورت امکان ، رفتن به قبرستان های بزرگ و مخروبه جهت احیای حال معنوی در هر هفته ، مخصوصا در ماه مبارک رمضان مطلوب است ؛ به تعبیر مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی ، وقتی به قبرستان مشرف می شوید ، در هنگام بازگشت از قبرستان ، به یاد شب اول قبرتان باشید و یاد کنید آن روزی که از خدا می خواهید تا به دنیا برگردید و عمل صالح انجام دهید و در آن موقع با خود بگویید : خداوند به تو عمری دوباره داد تا عمل صالح انجام دهی ، حال مراقب باش و از فرصت کمال استفاده را کن !
- در قبرستان تنها مشرف شوید و با خود تفکر کنید که اینجا مردمی خوابیدند که همه ی آنها روزگاری گریان و خندان بودند و حال همه ی شان ساکت و تسلیم اعمال صالح و یا غیر صالح خود هستند.
آری بهجت العرفا می فرمود : هر شب از طریق خواب ، در عوالمی از برزخ می رویم که اختیار هیچ کدامش دست ما نیست ، با این حال این همه از مرگ غافلیم.
♦️کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
ای عزیزان من !
توبه به معنی رجوع است، گویا غفلت از خداوند موجب دوری از او می شود یا پشت کردن به او و توجه نداشتن به او، لذا آنچه برما لازم است اینکه در زندگی غفلت از حق در هیچ آنی از آنات نداشته باشیم و چون این امر برای عموم ممکن نیست بلکه برای همه به اعتبار مقام شناسایی(است)، لذا هر کسی را وظیفه بر آن است که از توبه کردن غفلت ننماید.کسانی که مراقب خود هستند این امر را در هر آن انجام می دهند و کسانی که مراقب نیستند باید لااقل روزی یک مرتبه محاسبه نفس خود کنند و از غفلات توبه و استغفار نمایند.
📚 کتاب رسائل عرفانی، رساله وصایا، ص197
🔶 تذکره الاولیاء
@tezkar
mirzamohamady1.mp3
10.23M
♦️با توجه به توصیه ی مرحوم قاضی نسبت به اقامه ی عزای بر سیدالشهداء ان شاءالله هر هفته پنجشنبه ها اگر توفیق باشد،با هم روضه ای گوش خواهیم داد.
بلکه ان شاءالله این سنت حسنه و جلسات کوچک خانگی احیاء شود که بسیاری از برکات و رفع مشکلات را در پی دارد.
#روضه_ی_هفتگی
#هفته_۶
♦️تذکرة الاولیاء
@tezkar
توکل و اطمینان
شهید ثانی می نویسد: آنچه بر معلم و شاگرد –پس از تصفیه باطن از رذایل اخلاقی و به کار گرفتن علم- لازم است اینکه سراپای وجودش را از درون و برون متوجه خدا کند و در تمام شئونِ زندگانی به او متکی باشد و فیض را از پیشگاه الهی بخواهد و برعلل و اسباب طبیعی تکیه نکند. اگر عالِم درشئون مختلف زندگانی تنها به علل و اسباب متکی باشد و امور خود را به همان ها واگذار کند، همین علل و اسباب به صورت بار گران بر دوش او سنگینی می کند و موجب انحطاط وی می شود.
امام صادق سلام الله علیه:
اوحی الله(عزَّوجلَّ)الی داودد علیه السلام: ما اعتَصَمَ بی عَبدٌ مِن عِبادی دُونَ اَحدٍ مِن خَلقِی، عَرَفتُ ذلکَ مِن نِیَّتِهِ، ثُمَّ تَکیدُهُ السَمواتُ والارضُ ومَن فیهِنَّ اِلّا جَعَلتُ لَهُ المَخرَجَ مِن بَینِهِنَّ. و ما اعتَصَمَ عَبدٌ مِن عِبادِی بِاحَدٍ مِن خَلقی، عَرَفتُ ذلِکَ مِن نِیَّتِهِ اِلّا قَطَعتُ اسبابَ السمواتِ والارضِ مِن یَدَیهِ و اَسختُ الارضَ مِن تَحتِهِ و لَم اُبالِ بِاَیِّ وادٍ هَلَکَ.
خداوند-عزوجل-به داوود وحی فرستاد: هیچ یک از بندگانم بدونِ توجه به احدی از مخلوقاتم، به من پناهنده نشود که من بدانم نیت او همین است؛سپس آسمانها و زمین و هر که درآنهاست با او نیرنگ بازند،مگر آن که راهِ چاره از بین آنها را برایش بگشایم.وهیچ یک از بندگانم به یکی از مخلوقاتم پناه نبرد، که بدانم قصدش همان است؛ جز آنکه اسباب آسمانها و زمین را از دستش برم و زمین زیر پایش را فرو برم و به هر وادی هلاکتی افتد باک ندارم.
📚 سیمای فرزانگان ص298و299
🔶 تذکره الاولیاء
@tezkar
آیت الله حق شناس
ماه شریف ماه رجب یا یک قدری از معصیتت کم کن، یا یک قدری بر طاعتت اضافه کن. مثلا وقتی اذان می گویند، وقت اذان صحبت نکن! استاد من رحمه الله می گفت: هر كس موقع اذان صحبت دنیا و متفرقه کند، زبانش هنگام مردن برای گفتن شهادتین لکنت پیدا می کند. اذان را حکایت بکن؛ مثلا وقتی مؤذن می گوید: الله اکبر، تو هم بگو: الله اكبر.
یک چیزی اضافه کن! قرآنت را اضافه کن، توجهت را به پروردگار اضافه کن. پروردگار می فرماید: فوق تصور شماست آن چیزی که من برای عباد صالح خودم ذخیره کرده ام.
این روایت را هم برای نماز شب خوانها دارد و هم برای اهل ماه رجب، این قدر که من می ریزم بر سر بندگان صالح خودم از مغفرت و رحمت. حالا بیا و جلوی اراده های خودت را بگیر؛ اینقدر نگو من این همه عبادت کردم. اول گناه تو همین است. چون تو این روایت را نشنیدهای: إذا أراد الله بعبد خيرا ألهاه عن محاسنه و جعل مساويه بين عينيه و کرهه مجالسة المغرضين عن ذكر الله.
اگر خیر متوجه یک بنده ای بشود، اصلا خودش را که هیچ می بیند، عبادتش را هم هیچ تصور می کند. اگر خداوند برای بنده ای خیر بخواهد، او را از عبادیات خودش منصرف می کند. چقدر من نماز جماعت خواندم، دیشب هم نماز شب خواندم، چقدر صدقه دادم، نه! هیچ اینها را به حساب نمی آورد. اما بر عکس، عیوبش را جلوی چشمهایش قرار می دهد.
مواعظ 2 ص 18
کانال تذکرة الاولیاء @tezkar
در ایتا eitaa.com/tezkar سروش https://Sapp.ir/tezkar