eitaa logo
تذکره الاولیاء
11.5هزار دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
536 ویدیو
98 فایل
احوالات و کلمات بزرگان اهل معرفت
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ آیت الله قاضی : در مستحبات تعزیه داری و زیارت حضرت سید الشهدا علیه السلام مسامحه ننمایید ؛ و روضه ی هفتگی ولو دو سه نفر باشد ، اسباب گشایش امور است ، و اگر از اول عمر تا آخرش در خدمت آن بزرگوار بجا بیاورید ، هرگز حق آن بزرگوار ادا نمی شود. و اگر هفتگی ممکن نشد ، دهه ی اول محرم ترک نشود . وعن تقریر الاحقر علی بن الحسین الطباطبایی @tezkar
‍ چاره بلا شهید دستغیب می نویسد: از مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری، نقل شده است اوقاتی که در سامرا مشغول تحصیل علوم دینی بودم، اهالی سامراء به بیماری وبا و طاعون مبتلا شدند و همه روزه عده ای می مردند . روزی در منزل استادم مرحوم سید محمد فشارکی، عده ای از اهل علم جمع بودند ناگاه مرحوم آقا میرزا محمد تقی شیرازی تشریف آوردند و صحبت از بیماری وبا شد که همه در معرض خطر مرگ هستند . مرحوم میرزا فرمود: اگر من حکمی بکنم آیا لازم است انجام شود یا نه؟ همه اهل مجلس پاسخ دادند: بلی . فرمود: من حکم می کنم که شیعیان سامرا از امروز تا ده روز همه مشغول خواندن زیارت عاشورا شوند و ثواب آن را به روح نرجس خاتون، والده ماجده حضرت حجة بن الحسن (ع) هدیه نمایند تا این بلا از آنان دور شود . اهل مجلس این حکم را به تمام شیعیان رساندند و همه مشغول خواندن زیارت عاشورا شدند . از فردای آن روز تلف شدن شیعه موقوف شد و همه روزه تنها عده ای از سنی ها می مردند به طوری که بر همه آشکار گردید . برخی از سنی ها از آشنایان شیعه خود پرسیدند: سبب این که دیگر از شما کسی تلف نمی شود چیست؟ آنان گفتند: زیارت عاشورا . آنها هم مشغول شدند و بلا از آنها بر طرف گردید . داستانهای شگفت، ص 399 و 401 @tezkar
وصیتی تأمل برأنگیز مرحوم آیت الله العظمی مرعشی نجفی ماه های محرم و صفر هر سال را لباس سیاه می پوشیدند و در وصیت نامه خود نوشته اند: لباس سیاهی که در ماه های محرم و صفر می پوشیدم جهت حزن و اندوه در مصیبت های آل رسول اکرم با من دفن شود تا وسیله شفاعت ایشان در روز قیامت باشد سفارش میکنم دستمالی را که اشک های زیادی در رثای جدم حسین مظلوم و اهل بیت مکرم علیهم السلام او ریخته و صورت خود را با آن پاک می کردم بر روی سینه ام در کفنم بگذارند بر ستیغ نور، ص128و 112 @tezkar
مستحبی بالاتر از گریه بر سیدالشهداء نیست آیت الله بهجت بکاء بر مصائب اهل بیت علیهم السلام و به خصوص حضرت سیدالشهداء علیه السلام شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که افضل از آن نیست. بنده خیال می¬کنم، فضیلت بکاء بر سیدالشهداء علیه السلام بالاتر از نماز شب است. آیینه حقیقت، ص63 @tezkar
‍ بحث معیّت با حضرت سیدالشهدا و یارانشان است. می‌گوییم؛  يَا لَيْتَنا كُنا مَعَکم فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا، ما خیلی دلمان می‌خواست با شما باشیم تا به این فوز عظیم برسیم. این معیتی که از اباعبدالله علیه السلام درخواست می‌کنیم، در حد یک کاش و خواهش گزاف است یا در ساختار کلمات اهل بیت علیهم السلام نظامی طراحی شده که نشان می‌دهد این معیت به معنای فعلی و الان است. یعنی اگر کسی بخواهد الان هم میتواند با اهل بیت علیهم السلام باشد. و اگر این درست فهمیده شود و بتوانیم این معنا را برای معیّت، از لابه لای کلمات اهل بیت استخراج کنیم نگرش ما به مسائل دینی خصوصا مسایل فقهی تغییر می‌کند. خطبه ۱۲ نهج البلاغه؛ و من كلام له (علیه السلام) لما أظفره الله بأصحاب الجمل: وَ قَدْ قَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ وَدِدْتُ أَنَّ أَخِي فُلَاناً كَانَ شَاهِدَنَا لِيَرَى مَا نَصَرَكَ اللَّهُ بِهِ عَلَى أَعْدَائِكَ. فَقَالَ لَهُ (علیه السلام) أَهَوَى أَخِيكَ مَعَنَا؟ فَقَالَ نَعَمْ. قَالَ فَقَدْ شَهِدَنَا، وَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِي عَسْكَرِنَا هَذَا [قَوْمٌ] أَقْوَامٌ فِي أَصْلَابِ الرِّجَالِ وَ أَرْحَامِ النِّسَاءِ، سَيَرْعَفُ بِهِمُ الزَّمَانُ وَ يَقْوَى بِهِمُ الْإِيمَان. وقتی خداوند تبارک و تعالی در جنگ جمل سپاه امیرالمومنین علی علیه السلام را به ظفر رساند، يكى از ياران عرض کرد: اى كاش برادرم، مى بود و مى ديد كه چه سان خداوند تو را بر دشمنانت پيروز ساخته است. على (ع) از او پرسيد: آيا برادرت هوای بودن با ما در این جنگ را داشت؟ واقعا میل دلش این بود که با ما باشد؟ گفت: آرى. امام على (ع) فرمود: "پس همراه ما بوده است." ما در اين سپاه خود مردمى را ديديم كه هنوز در صلب پدران و رحم مادران مى باشند، ولى با ما هم عقيده و آرمانند، به زودى متوّلد مى شوند، و دين و ايمان به وسيله آنان تقويت مى گردد. 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا سلام الله علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor
کلید موفقیت آیت الله مجتهدی تهرانی علت موفقیت من، همین مجالس توسل و روضه خوانی و سینه زنی در کنار درس های طلبگی است. از زمانی که طلبه بودم، پنج شنبه ها در منزلمان روضه برقرار می¬کردم. وقتی هم که به قم رفتیم، مجلس روضه مان در قم برپا بود. وقتی هم نزد استادمان حاج شیخ علی اکبر برهان در مسجد لرزاده تهران بودیم، ایشان هفته ای یک شب، سینه زنی می¬کردند و می فرمودند: من هرچه دارم از همان روضه ها و سینه زنی¬هایی است که برای اهل بیت گرفته ام. مرحوم مجتهدی در مجالس روضه خوانی چای بازمانده در استکان را که دیگری خورده بود، به عنوان تبرک می¬خورد گلشن ابرار، ج1، ص421 @tezkar
4_5807574509007407859.m4a
12.14M
مساله ولایت، مساله ای ست دارای درجات متعدد... سید بحرالعلوم(ره) می‌فرمود من انقدر امام زمان علیه السلام را در آغوش گرفته ام که عطر تن ایشان را می‌شناسم و در رویایی خود را در کربلا و ماجرای قتلگاه دیده اند... چطور میشود کسی آنچنان فکر و ذکرش بشود اباعبدالله علیه السلام که خود را در صحنه کربلا ببیند؟ سیدهاشم حداد تعریف کرده؛ گروهی نزد آیت الله قاضی گفتند چطور ممکن است قومی امام حسین را به آن شکل که نقل شده به شهادت رسانده باشند، آیت الله قاضی پرده ها را کنار زد و آنان شاهد صحنه کربلا شدند و واقعیت را دیدند... یعنی کسی هم می‌تواند انقدر قوی شود که به دیگران نشان دهد حقایق را. معیّت یعنی این! نکته مهم این است که اگر معیّت با دستگاه اباعبدالله و امیرالمومنین علیهماالسلام و ولایت، شدنی باشد نکند که کلاه ما پس معرکه باشد؟ بزرگان فرموده اند کور است چشمی که هر صبح بیدار شود و امام زمانش را نبیند! 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor
قطرات اشک مقدس علامه محمدتقی جعفری: بشر مقدس ترین اشکش را در راه حسین ریخت... حرکت کشتی نجات آدمیان احتیاج به دریا ندارد، این کشتی برروی قطرات اشک های مقدسی که برای حسین ریخته می شود، می¬گذرد. اشکی که از اعماق دل برمی¬آید و جان را می شوراند، آنگاه رهسپار پیشگاه مقدس خداوندی می شود. امام حسین، شهید فرهنگ، ص200. @tezkar
‍ روایاتی وجود دارد و قواعدی وجود دارد در کلمات اهل بیت علیهم السلام که این معیّت را برای ما بیشتر ترسیم می‌کند و به ما یاد میدهد که چگونه این معیت را در وجود خود بیدار کنیم. تمام احکام شریعت ذیل این بحث است که چطور در معیت اهل بیت علیهم السلام باشیم. آیت الله پهلوانی می‌فرمود بر همه ی افراد واجب است هر روز یک‌ ساعت را به تحصیل معارف اهل بیت علیهم السلام بپردازند. تمام کلمات اهل بیت و دستورات دین ما را به این سمت حواله می‌کند که بیا و با اهل بیت علیهم السلام باش! دستوری که اهل بیت داده اند و حرکتی که حضرت اباعبدالله علیه السلام صورت داده اند، برای حرکت به سمت معیت با ایشان در همین الان است. دیدنشان، شنیدن از آنها، گفتگو کردن با ایشان، شنیدن تفسیر قرآن از آنها، سیر کردن و نشستن و برخاستن با ایشان... [و در این راه باید کار کرد و زحمت کشید] یک آقایی در دوره ای از عمرش روزی ۱۴ مرتبه زیارت عاشورا را با صد لعن و صد سلام میخوانده. یعنی برای معیت پیدا کردن با اباعبدالله علیه السلام زحمت می‌کشیده! و حالت تشنگی داشته برای این معیت... چطور میشود که خزائن الهی که اهل بیت علیهم السلام باشند‌، هستند راه هم معلوم است ولی بنده نشسته ام و کاری نمیکنم این چیزی جز خسران است؟ ما در روضه امام حسین علیه السلام نشسته ایم و عنایتی به ما هست که از گناه نمیتوانیم لذت ببریم پس دنیای ما هیچ وقت مثل دنیای افراد بی قید و بند نمی‌شود، اگر برای آخرت خود حرکت نکنیم می‌شویم خسر الدنیا و الاخره! قدم اول برای درک این معیت و همراهی؛ معرفت است! مادامی که معرفت به شکلی که باید صورت نگرفته باشد، من چه می‌توانم از معیت بفهمم؟! 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor