✨ما قرار است به خودمان برسیم... ✨سرمایه ی هرکسی خودش است... ✨خبری در ما هست که نسبت به آن بی خبریم و زمین و زمان و ماه و خورشید به هر آدمی نگاه می‌کند که او با سرمایه اش چه میکند؟ ✨سیر افلاک همراه با حرکت انسان خواهد بود... ✨کسی می‌خواهد به گنج برسد باید کاری بکند... چطور توقع داریم امر معنوی و سلوکی خود به خود به جایی برسد؟! 💠جلسه اول مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

توبه نصوح آیت الله حق شناس همین طور که امروز داشتم مقام توبه را نگاه می کردم، دیدم که در شرایط آن نوشته اند که یکی اخلاص سريره است، یعنی نیت و حواسم جز پروردگار جایی نباشد، یکی دیگر هم معرفت مسئول است، یعنی ببینم که پروردگار چه قدر با من مهربان است، من چه پروردگاری دارم؟! توبه نصوح یعنی: پروردگارا ! من بالقطع و اليقين از این معصیت صرف نظر کردم، قاطعا دیگر بر نمی گردم! خوب! یک چنین کسی را نداریم، بالأخره انسان در معرض حوادث است، یک مرتبه باز ممکن است که مرتکب شود؛ ولی حضرت فرمودند: مانع ندارد؛ اول باید قاطعا تصمیم بگیرد، تصمیم قاطع که گرفت، خطاب میرسد: آی ملکین فراموش کنید، ملکین را إنساء می فرماید، یعنی معصیت شما را از ياد ملکین می برد، به اعضا و جوارح هم خطاب تکوینی می شود که در قیامت حق ندارید شهادت بدهید. خوب! چون که: و إن مِن شئ إلا يسبح بحمده و لكن لا تفقهون تسبيحهم همه چیز، حتی در و دیوار هم حیات دارند: ما سمیعیم و بصیریم و خوشیم با شما نامحرمان ما خامشیم آن وقت بقعه های زمین خطاب می رسد که باید از شهادت دادن علیه این آدم خودداری کنید. یک چنین خدائیست باباجان من ! مواعظ ج 2 ص195 @tezkar

اگر یاد خداوندکه نقطه ی اصلی هرم آفرینش است آرامش بخش نباشد،مطمئن باش مخلوقات اوآرامش بخش نخواهند بود،دنبال اوباش وانقدرسرگردان نباش @tezkar

آیت الله کشمیری معمولا ایشان در امور معنوی بیشتر به امیرالمومنین (ع) و حضرت اباعبدالله الحسین (ع) سفارش می کرد. می گفت قرآن بخوانید یا فلان ذکر را بگویید و به آنها هدیه کنید. در امور مادی هم به امام جواد (ع) ارجاع می دادند. شیدا ص 163 @tezkar

اولین قدم مدیریت نفس این است که بفهمیم نفس چیست؟ ✨شما این بدن نیستید اصل هویت انسانی، نفس است ✨شما به حاق وجود خود و به "منِ خود" بدون هیچ قیدی توجه کنید، اولین چیزی که از خود درک میکنید این است که "هستید" ✨انسان هستِ هستِ هستِ هست است ✨صفت واحد بین من و بقیه، "هستی و بودن" است ✨مقام ولایت اهل بیت علیهم السلام، پیوند دهنده ی هستی ها با هم است. 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

🔉 ببینید| محرم امسال؛ فرصتی برای خرق عادت‌ها 🔹آنچه که انسان را نابود می‌کند جهل دینی است. جهل از یک منظر به این معناست که انسان عباداتش را از روی عادت‌های قومی و خانوادگی انجام‌ دهد؛ عمری نماز بخواند ولی نماز برایش عادت شده باشد؛ عمری عزاداری کند -جسارت به نماز و عزاداری نباشد- اما از روی عادت. 🔹در این روزگار خداوند ابتلایی برای ما مؤمنان قرار داده است که به دلیل شیوع بیماری کرونا نمی‌توانیم مانند همیشه سوگواری کنیم. 🔹کرونا از این جهت برای ما نعمت است که حجاب عادت‌هایمان را پاره کنیم. اگر بناست عزاداری کنیم، عزاداری تنها و غریبانه را هم سیدالشهدا(ع) می‌پذیرد؛ مگر نبود که اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) در زمان خلفای ظلم در زیرزمین‌هایشان عزاداری می‌کردند. 🔹 مؤمن و به‌خصوص سوگوار حسینی(ع) سربازی است که اگر در یک جبهه نتواند بجنگد به زمین نمی‌نشیند؛ بلکه در جبهه‌ای دیگر به جنگ شیطان می‌رود و برای محبوب خود ابراز عاشقی می‌کند. محبوب در هر صورتی جلوه کند برای عاشق محبوب است. 🏴 صلی الله علیک یا اباعبدالله... ☑️ کانال جلوه نور علوی 🆔‌‌‌‌‌@jelvehnooralavi

‍ آیت الله قاضی : در مستحبات تعزیه داری و زیارت حضرت سید الشهدا علیه السلام مسامحه ننمایید ؛ و روضه ی هفتگی ولو دو سه نفر باشد ، اسباب گشایش امور است ، و اگر از اول عمر تا آخرش در خدمت آن بزرگوار بجا بیاورید ، هرگز حق آن بزرگوار ادا نمی شود. و اگر هفتگی ممکن نشد ، دهه ی اول محرم ترک نشود . وعن تقریر الاحقر علی بن الحسین الطباطبایی @tezkar

‍ چاره بلا شهید دستغیب می نویسد: از مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری، نقل شده است اوقاتی که در سامرا مشغول تحصیل علوم دینی بودم، اهالی سامراء به بیماری وبا و طاعون مبتلا شدند و همه روزه عده ای می مردند . روزی در منزل استادم مرحوم سید محمد فشارکی، عده ای از اهل علم جمع بودند ناگاه مرحوم آقا میرزا محمد تقی شیرازی تشریف آوردند و صحبت از بیماری وبا شد که همه در معرض خطر مرگ هستند . مرحوم میرزا فرمود: اگر من حکمی بکنم آیا لازم است انجام شود یا نه؟ همه اهل مجلس پاسخ دادند: بلی . فرمود: من حکم می کنم که شیعیان سامرا از امروز تا ده روز همه مشغول خواندن زیارت عاشورا شوند و ثواب آن را به روح نرجس خاتون، والده ماجده حضرت حجة بن الحسن (ع) هدیه نمایند تا این بلا از آنان دور شود . اهل مجلس این حکم را به تمام شیعیان رساندند و همه مشغول خواندن زیارت عاشورا شدند . از فردای آن روز تلف شدن شیعه موقوف شد و همه روزه تنها عده ای از سنی ها می مردند به طوری که بر همه آشکار گردید . برخی از سنی ها از آشنایان شیعه خود پرسیدند: سبب این که دیگر از شما کسی تلف نمی شود چیست؟ آنان گفتند: زیارت عاشورا . آنها هم مشغول شدند و بلا از آنها بر طرف گردید . داستانهای شگفت، ص 399 و 401 @tezkar

💠یا اباعبدالله... 💠آقا ما را نجات بده... #آیت_الله_یعقوبی_قائنی @tezkar

وصیتی تأمل برأنگیز مرحوم آیت الله العظمی مرعشی نجفی ماه های محرم و صفر هر سال را لباس سیاه می پوشیدند و در وصیت نامه خود نوشته اند: لباس سیاهی که در ماه های محرم و صفر می پوشیدم جهت حزن و اندوه در مصیبت های آل رسول اکرم با من دفن شود تا وسیله شفاعت ایشان در روز قیامت باشد سفارش میکنم دستمالی را که اشک های زیادی در رثای جدم حسین مظلوم و اهل بیت مکرم علیهم السلام او ریخته و صورت خود را با آن پاک می کردم بر روی سینه ام در کفنم بگذارند بر ستیغ نور، ص128و 112 @tezkar

مستحبی بالاتر از گریه بر سیدالشهداء نیست آیت الله بهجت بکاء بر مصائب اهل بیت علیهم السلام و به خصوص حضرت سیدالشهداء علیه السلام شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که افضل از آن نیست. بنده خیال می¬کنم، فضیلت بکاء بر سیدالشهداء علیه السلام بالاتر از نماز شب است. آیینه حقیقت، ص63 @tezkar

‍ بحث معیّت با حضرت سیدالشهدا و یارانشان است. می‌گوییم؛  يَا لَيْتَنا كُنا مَعَکم فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا، ما خیلی دلمان می‌خواست با شما باشیم تا به این فوز عظیم برسیم. این معیتی که از اباعبدالله علیه السلام درخواست می‌کنیم، در حد یک کاش و خواهش گزاف است یا در ساختار کلمات اهل بیت علیهم السلام نظامی طراحی شده که نشان می‌دهد این معیت به معنای فعلی و الان است. یعنی اگر کسی بخواهد الان هم میتواند با اهل بیت علیهم السلام باشد. و اگر این درست فهمیده شود و بتوانیم این معنا را برای معیّت، از لابه لای کلمات اهل بیت استخراج کنیم نگرش ما به مسائل دینی خصوصا مسایل فقهی تغییر می‌کند. خطبه ۱۲ نهج البلاغه؛ و من كلام له (علیه السلام) لما أظفره الله بأصحاب الجمل: وَ قَدْ قَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ وَدِدْتُ أَنَّ أَخِي فُلَاناً كَانَ شَاهِدَنَا لِيَرَى مَا نَصَرَكَ اللَّهُ بِهِ عَلَى أَعْدَائِكَ. فَقَالَ لَهُ (علیه السلام) أَهَوَى أَخِيكَ مَعَنَا؟ فَقَالَ نَعَمْ. قَالَ فَقَدْ شَهِدَنَا، وَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِي عَسْكَرِنَا هَذَا [قَوْمٌ] أَقْوَامٌ فِي أَصْلَابِ الرِّجَالِ وَ أَرْحَامِ النِّسَاءِ، سَيَرْعَفُ بِهِمُ الزَّمَانُ وَ يَقْوَى بِهِمُ الْإِيمَان. وقتی خداوند تبارک و تعالی در جنگ جمل سپاه امیرالمومنین علی علیه السلام را به ظفر رساند، يكى از ياران عرض کرد: اى كاش برادرم، مى بود و مى ديد كه چه سان خداوند تو را بر دشمنانت پيروز ساخته است. على (ع) از او پرسيد: آيا برادرت هوای بودن با ما در این جنگ را داشت؟ واقعا میل دلش این بود که با ما باشد؟ گفت: آرى. امام على (ع) فرمود: "پس همراه ما بوده است." ما در اين سپاه خود مردمى را ديديم كه هنوز در صلب پدران و رحم مادران مى باشند، ولى با ما هم عقيده و آرمانند، به زودى متوّلد مى شوند، و دين و ايمان به وسيله آنان تقويت مى گردد. 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا سلام الله علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

کلید موفقیت آیت الله مجتهدی تهرانی علت موفقیت من، همین مجالس توسل و روضه خوانی و سینه زنی در کنار درس های طلبگی است. از زمانی که طلبه بودم، پنج شنبه ها در منزلمان روضه برقرار می¬کردم. وقتی هم که به قم رفتیم، مجلس روضه مان در قم برپا بود. وقتی هم نزد استادمان حاج شیخ علی اکبر برهان در مسجد لرزاده تهران بودیم، ایشان هفته ای یک شب، سینه زنی می¬کردند و می فرمودند: من هرچه دارم از همان روضه ها و سینه زنی¬هایی است که برای اهل بیت گرفته ام. مرحوم مجتهدی در مجالس روضه خوانی چای بازمانده در استکان را که دیگری خورده بود، به عنوان تبرک می¬خورد گلشن ابرار، ج1، ص421 @tezkar

مساله ولایت، مساله ای ست دارای درجات متعدد... سید بحرالعلوم(ره) می‌فرمود من انقدر امام زمان علیه السلام را در آغوش گرفته ام که عطر تن ایشان را می‌شناسم و در رویایی خود را در کربلا و ماجرای قتلگاه دیده اند... چطور میشود کسی آنچنان فکر و ذکرش بشود اباعبدالله علیه السلام که خود را در صحنه کربلا ببیند؟ سیدهاشم حداد تعریف کرده؛ گروهی نزد آیت الله قاضی گفتند چطور ممکن است قومی امام حسین را به آن شکل که نقل شده به شهادت رسانده باشند، آیت الله قاضی پرده ها را کنار زد و آنان شاهد صحنه کربلا شدند و واقعیت را دیدند... یعنی کسی هم می‌تواند انقدر قوی شود که به دیگران نشان دهد حقایق را. معیّت یعنی این! نکته مهم این است که اگر معیّت با دستگاه اباعبدالله و امیرالمومنین علیهماالسلام و ولایت، شدنی باشد نکند که کلاه ما پس معرکه باشد؟ بزرگان فرموده اند کور است چشمی که هر صبح بیدار شود و امام زمانش را نبیند! 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

قطرات اشک مقدس علامه محمدتقی جعفری: بشر مقدس ترین اشکش را در راه حسین ریخت... حرکت کشتی نجات آدمیان احتیاج به دریا ندارد، این کشتی برروی قطرات اشک های مقدسی که برای حسین ریخته می شود، می¬گذرد. اشکی که از اعماق دل برمی¬آید و جان را می شوراند، آنگاه رهسپار پیشگاه مقدس خداوندی می شود. امام حسین، شهید فرهنگ، ص200. @tezkar

‍ روایاتی وجود دارد و قواعدی وجود دارد در کلمات اهل بیت علیهم السلام که این معیّت را برای ما بیشتر ترسیم می‌کند و به ما یاد میدهد که چگونه این معیت را در وجود خود بیدار کنیم. تمام احکام شریعت ذیل این بحث است که چطور در معیت اهل بیت علیهم السلام باشیم. آیت الله پهلوانی می‌فرمود بر همه ی افراد واجب است هر روز یک‌ ساعت را به تحصیل معارف اهل بیت علیهم السلام بپردازند. تمام کلمات اهل بیت و دستورات دین ما را به این سمت حواله می‌کند که بیا و با اهل بیت علیهم السلام باش! دستوری که اهل بیت داده اند و حرکتی که حضرت اباعبدالله علیه السلام صورت داده اند، برای حرکت به سمت معیت با ایشان در همین الان است. دیدنشان، شنیدن از آنها، گفتگو کردن با ایشان، شنیدن تفسیر قرآن از آنها، سیر کردن و نشستن و برخاستن با ایشان... [و در این راه باید کار کرد و زحمت کشید] یک آقایی در دوره ای از عمرش روزی ۱۴ مرتبه زیارت عاشورا را با صد لعن و صد سلام میخوانده. یعنی برای معیت پیدا کردن با اباعبدالله علیه السلام زحمت می‌کشیده! و حالت تشنگی داشته برای این معیت... چطور میشود که خزائن الهی که اهل بیت علیهم السلام باشند‌، هستند راه هم معلوم است ولی بنده نشسته ام و کاری نمیکنم این چیزی جز خسران است؟ ما در روضه امام حسین علیه السلام نشسته ایم و عنایتی به ما هست که از گناه نمیتوانیم لذت ببریم پس دنیای ما هیچ وقت مثل دنیای افراد بی قید و بند نمی‌شود، اگر برای آخرت خود حرکت نکنیم می‌شویم خسر الدنیا و الاخره! قدم اول برای درک این معیت و همراهی؛ معرفت است! مادامی که معرفت به شکلی که باید صورت نگرفته باشد، من چه می‌توانم از معیت بفهمم؟! 🔹جلسه اول معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

روضه خوانی را ترک نکنید. آیت الله شیخ عبدالله مامقانی تا جایی که لقمه نانی از گلویتان پایین می رود، روضه خوانی در منزل را ترک نکنید! طوبای کربلا، ص165 @tezkar

‍ عرض کردیم معیّت با اهل بیت علیهم السلام امکان دارد. حالا باید به این بپردازیم که چگونه این معیت را در وجود خود بیدار کنیم؟ تمام قواعد فقهی و روایی برای این است که ما کارهایی انجام دهیم تا با امام زمان خود در همین دنیا و در همین لحظه ای که هستیم، باشیم! بعضی از بزرگان اهل معنا بودند که حضرت را به صورت مثالی و تَمَثُّلی‌ که حضرت داشتند می‌دیدند. بعضی هم صورت مثالی را می‌دیدند و هم مقام ولایت را، یعنی اینجا که نشسته بودند توامان مقام ولایت را با خود می‌دیدند. بعضی از افرادی هم که نور ولایت را می‌دیدند ایشان را در قالب صورت مثالی نمی‌دیدند. یعنی برای کسی که نور ولایت را می‌بیند و از درون با حضرات در ارتباط است، اینکه صورت مثالی را ببیند موضوعیت خاصی ندارد. بزرگان می‌فرمایند ممکن است کسی صبح و شب با مقام ولایت امام زمان علیه السلام باشد ولی صورت ظاهری و دنیوی حضرت را اصلا ندیده باشد. اصل، ارتباط با مقام ولایت است. ما وظیفه نداریم که جسم امام زمانمان را ببینیم اما وظیفه داریم و اصلا برای این خلق شده ایم که با مقام ولایت ایشان گره بخوریم و معیت داشته باشیم. پس صحبت بر سر مقامی بالاتر از تشرف جسمانی خدمت حضرت است‌. قدم اول این است که بدانیم ساختار وجودی ما ارتباطی با اهل بیت علیهم السلام دارد یا ندارد؟ وجود انسان با یک چیزی درآمیخته است که خدای تبارک و تعالی در قرآن کریم از آن اسم می‌برد، این نیاز به مفسر دارد. درباره این فطرت زُراره از امام معصوم علیه‌السلام سوال کرده است که منظور از «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها» چیست؟ حضرت فرمودند "فَطرَهُم عَلی التَوحید" یعنی خداوند انسان‌ها را طوری خلق کرده که یگانه‌خواه هستند! اصلا زندگیشان با "یکی دیدن" و "یکی‌خواستن"، پیش می‌رود... در روایت بعدی در همین باب فطرت در کتاب توحید شیخ صدوق، عبدالرحمان بن کثیر درباره آیه فوق از امام باقر علیه السلام سوال می‌کند، حضرت می‌فرمایند: "التوحید و محمد رسول الله و علی أمیرالمؤمنین" یعنی خداوند وجود انسان‌ها را طوری خلق کرد که از درون ارتباط ویژه و غیر قابل انفکاکی با اهل بیت علیهم السلام دارند. یعنی وجود ما با وجود پیغمبر اکرم و امیرالمومنین علیهم السلام اصلا خلق شده، گاهی که دل ما می‌گیرد مفتاح و کلید گشایش این قبض روحی؛ فرو رفتن درون خود و جستجو کردن مقام ولایت است! اگر به این نور نزدیک شویم، این نور گسترش پیدا می‌کند، قلب را می گیرد و انفتاح حاصل می‌شود. این حالت قبض در این دنیای کثرت‌زده زیاد پیش می‌آید و چیزی که انسان را آرام می‌کند توجه به ساختاری است که دارد. خدای تبارک و تعالی ما را اینگونه خلق کرده که از درونمان فقر شدیدی به سمت اهل بیت علیهم السلام داریم. نه اینکه اهل بیت علیهم السلام "الله" هستند، خیر! ولی اهل بیت علیهم السلام اسماء الحسنی هستند. "وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها". برای خدا اسماء الحسنی ای وجود دارد که اگر خواستید با خدا ارتباط بگیرید راهی ندارید الّا از طریق اسماء الحسنی. اهل بیت علیهم‌السلام فرموده اند؛ نَحْنُ‏ وَ اللَّهِ‏ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى‏. ما اسماءالحسنی هستیم. هر غم و غصه ای در دل وجود دارد بخاطر خلاء و شکافی است که با اهل بیت علیهم السلام در وجود ما هست! وگرنه مومن را قبض دنیوی نمی‌گیرد‌... 🔹جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor

جلسه دوم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (محرم الحرام ۱۴۳۸) @tezkar

مرحوم آخوند، ملا آقای دربندی در حالات این عالم جلیل القدر، که از شاگردان شریف استاد شیخ انصاری است، نوشته اند: «در اقامه مصیبت حضرت سید الشهداء (ع) اهتمامی فراوان داشت و بر آن مواظبت می نمود . در این امر به گونه ای بود که در بالای منبر از شدت گریه، غش می کرد و در روز عاشورا لباس های خود را از بدن در می آورد و پارچه ای به خود می بست و خاک به سر می ریخت و گل به بدن می مالید و با همان شکل و صورت بر منبر می رفت و روضه خوانی می کرد .» قصص العلما، ص 109 . @tezkar

قداست کتیبه ها یکی از ارادتمندان مرحوم علامه طباطبایی نقل می کنند: با این که حضور ایشان عظمتی به مجلس عزاداری می داد ولی در مجلس سوگواری برای سالار شهیدان (ع) همچونن افراد عادی شرکت می نمود و عقیده اش در حدی بود که می گفت: « این کتیبه های سیاه، که بر در و دیوار حسینیه و محل عزاداری نصب کرده اند، ما را شفاعت می کند.» معظم له در مجلس عزاداری ، آنچنان شدید گریه می کرد، به طوری که دانه های اشک از چشمانش سرازیر می شد. سیل اشک ص50 @tezkar

#روضه_حضرت_زینب #آیت_الله_سیبویه @tezkar