درباره معیت سایر موجودات با اباعبدالله علیه السلام به این روایت توجه کنید امام صادق علیه السلام: "یَا زُرَارَهُ إِنَّ السَّمَاءَ بَکَتْ عَلَى الْحُسَیْنِ ع أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالدَّمِ وَ إِنَّ الْأَرْضَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالسَّوَادِ وَ إِنَّ الشَّمْسَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِالْکُسُوفِ وَ الْحُمْرَهِ وَ إِنَّ الْجِبَالَ تَقَطَّعَتْ وَ انْتَثَرَتْ وَ إِنَّ الْبِحَارَ تَفَجَّرَتْ وَ إِنَّ الْمَلَائِکَهَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً عَلَى الْحُسَیْنِ ع وَ مَا اخْتَضَبَتْ مِنَّا امْرَأَهٌ وَ لَا ادَّهَنَتْ وَ لَا اکْتَحَلَتْ وَ لَا رَجَّلَتْ حَتَّى أَتَانَا رَأْسُ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ مَا زِلْنَا فِی عَبْرَهٍ مِنْ بَعْدِهِ ای زراره آسمان چهل روز بر اباعبدالله علیه‌السلام خون گریست و زمین با سیاه شدنش گریست و خورشید چهل روز با کسوف و سرخی اش بر ایشان گریه کرد. کوه ها از هم پاشیدند و در هم فرو ریخته شدند و دریاها شعله ور و منفجر شدند." یعنی نه تنها انسان وظیفه دارد در حال بکاء بر اباعبدالله علیه السلام باشد بلکه تمام موجودات هم در همین حال هستند... @sholeye_toor

آیت الله حسن الهی طباطبایی : از حسنات اعمال تان که خیال می کنید حسنه است ، توبه کنید ؛ چه رسد به معاصی ! ♦️تذکرة الاولیاء @tezkar

‍ اثر ولایت حقیقی آیت الله انصاری همدانی (ره) ولایت واقعی و دوستی ائمّه‌ی اطهار (ع) آن‌جایی مؤثّر است که انسان را سریع و بدون درگیری به معرفت و حقیقت برساند. انسان در سایه‌ی آن بزرگواران زودتر به نتیجه می‌رسد؛ و این اثر ولایت حقیقی است… ولایتی که انسان را به معرفت نرساند و چشم‌های باطنی انسان را روشن نکند و نتواند آسان حقایق را درک کند، ولایتی خودبافته است و تصوّری بیش نیست. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۴۹ ♦️تذکرة الاولیاء @tezkar

کهکشان نیسیتی را با ۴ هزار تومان بخوانید. اگر در فیدیبو عضو نیستید و تا بحال هیچ خریدی نداشته اید از لینک زیر وارد شوید و در بخش کد تخفیف کلمه ی salam را وارد کنید و فایل کتاب را در قالب فیدیبو با ۴ هزار تومان بخوانید.🔻 http://www.fidibo.com/book/view/110581 (در فیدیبو امکان خواندن چندین صفه از کتاب به صورت رایگان و نمونه مهیاست) سفارش نسخه ی فیزیکی کتاب با ۱۵ درصد تخفیف🔻 https://b2n.ir/kahkeshan @kahkeshaneh_nisti

‍ #حدیث #نماز_شب الامام الصادق(ع): ما مِنْ عَمَلٍ حَسَنٍ یَعْمَلُهُ الْعَبْدُ إلّا و لَهُ ثَوابٌ فِي القرآن إلٌا صَلٓاةَ اللَّيْلِ؛ فَإنَّ اللهَ لَمّ يُبَيِّنْ ثَوابَها لِعِظَمِ خَطَرِها عِنْدَه، فقال "تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ" #ترجمه: امام صادق(ع): هر کار نیکی که بنده می‌کند، در #قرآن برایش ثوابی ذکر شده، جز نماز شب که از بس نزد خدا پر اهمیت است، پاداشش را بیان نکرده و فرموده است: تنشان از بستر جدا می‌شود [و به نماز می‌ایستند] در حالی که پروردگار خود را با بیم و امید می‌خوانند، و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم، می‌بخشند! هیچ کس از آن روشنی بخش چشمها که برای آنان نهفته شده، آگاه نیست. این، پاداش کاری است که انجام می‌دادند.(سجده/٦١) منبع: #بحارالانوار، ج۸۷، ص۱۴۰، ح۸. ♦️تذكرة الاولياء @tezkar

✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ما برای اوقات خواب خود افسوس می‌خوریم که چرا برای #نماز_شب بیدار نمیشویم، در صورتی که اوقات بیداری را به #غفلت میگذرانیم! زیرا اگر در بیداری به توجه و #بندگی مشغول بودیم، توفیق بیداری شب را نیز برای #تهجد و خواندن نافله شب و تلاوت قرآن پیدا می‌کردیم. 📚 بهجت الدعا، ص٣٨۵ @tezkar

‍ ✨اباعبدالله علیه‌السلام حقیقت توحید در دنیاست وقتی حقیقت توحید در دنیا به این شکل به صلابه کشیده شد، موجودات عالم نمی‌توانند عکس العمل نشان ندهند. همانطور که ما فطرتا به گونه ای خلق شده ایم که با اهل بیت علیهم‌السلام ارتباط تنگاتنگ داریم و نسبت به موجودات عکس العمل نشان می‌دهیم، موجودات هم همینطور هستند و اصلا نمی‌توانند از ضابطه و شاکله ی وجود خود که مرتبط بودن با اهل بیت علیهم السلام است، خارج شوند. اینکه روایت می‌فرماید چهل روز آسمان خون گریست و زمین سیاه شد و خورشید کسوف کرد، تعجبی ندارد! ارتباط اشیاء و موجودات با اهل بیت علیهم السلام ارتباطی ویژه و ارتباط درونیِ ولاییِ تکوینی است. ✨در ادامه روایت می‌فرماید: وَ إِنَّ الْمَلَائِکَهَ بَکَتْ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً عَلَى الْحُسَیْنِ ع وَ مَا اخْتَضَبَتْ مِنَّا امْرَأَهٌ وَ لَا ادَّهَنَتْ وَ لَا اکْتَحَلَتْ وَ لَا رَجَّلَتْ حَتَّى أَتَانَا رَأْسُ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ مَا زِلْنَا فِی عَبْرَهٍ مِنْ بَعْدِهِ؛ ملائکه چهل روز بر امام حسین علیه السلام گریستند، در این فاصله کسی از ما زینت نکردو... تا سر عبیدالله بن زیاد لعنه الله علیه را برای ما آوردند. و ما بعد از امام حسین علیه السلام کارمان فقط گریه بود... زندگی امام سجاد علیه السلام را نگاه کنید. یک عمر اقامه ی عزا برای سیدالشهدا علیه السلام می‌کردند‌. تا آخر عمر، برایشان غذا می‌آوردند گریه می‌کردند، آب می‌آوردند گریه می‌کردند... امام صادق علیه السلام در وصف امام سجّاد علیه السلام به زراره فرمودند: وَ کَانَ جَدِّی إِذَا ذَکَرَهُ بَکَى حَتَّی تَمْلَأَ عَینَاهُ لِحْیتَهُ وَ حَتَّى یبْکِی لِبُکَائِهِ رَحْمَةً لَهُ مَنْ رَآهُ؛ هر وقت اسم امام حسین علیه‌السلام می‌آمد، جدّم چنان گریه می‌کرد که تمام صورت و محاسنش پر از اشک می‌شد. و آنقدر گریه ایشان شدید بود که حاضران از گریه ی او به گریه می‌افتادند. طبق روایت همین الان ملائکه ای دور حرم مطهر امام حسین علیه السلام هستند که پریشان و ژولیده موی در حال گریه هستند و اهل آسمان از گریه آنها می‌کنند‌. در زیارت ناحیه مقدسه فرموده که برای شهادت امام حسین علیه السلام حور العین در بهشت به خود لطمه زد... عالم بالا که عالم ملال و رنج نیست در روز شهادت امام حسین علیه السلام و برای شهادت ایشان، سیاه پوش و عزادار می‌شود. ✨ادامه روایت را ببینید؛ امام صادق(ع) فرمود: لقد خرجت نفسه فزفرت جهنم زفرئ کادت‌ الارض... وقتی اباعبدالله علیه السلام ندای "ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً" را پاسخ گفتند و روح از بدن مبارکشان حرکت کرد به سمت عالم حقایق خودشان، جهنم از شدت غضب چنان شعله ای کشید که نزدیک بود حقیقت زمین منهدم شود. یعنی گریه جهنم بر اباعبدالله علیه السلام به این شکل بود. و می‌فرماید: زمانی که عبیدالله بن زیاد و یزید به معاویه لعنه الله علیهم به درک واصل شدند جهنم آنچنان شهقه و صیحه ای زد که اگر خداوند تبارک و تعالی به وسیله ی خُزّان جهنم، جلوی جهنم را نگرفته بود، بساط زندگی دنیایی برچیده می‌شد و هرکسی روی زمین بود را می‌سوزاند! 🔹جلسه پنجم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (روز عاشورا، محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

‌ بزرگی میفرمود : هر موقع ، حال خوشی به شما دست داد و متوجه شدید که دعایتان مستجاب است ، بگویید : اللهم اقض حوائج مولانا المهدی ، پروردگارا ، حاجات مولای ما ، امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف را روا بفرما ؛ در این صورت ، اگر حاجات شما ، جزو حاجات امام عصر باشد که مستجاب می گردد و اگر در بین حاجات ایشان نباشد ، متوجه می شوی که آن حاجت ، حاجت مطلوبی نبوده است. امام عصر ناظر است و می بیند که شما ، حال خوش ات را برای او ایثار نموده ای. تذکرة الاولیاء @tezkar

آیت الله حجت کوه‌کمرى (ره) پیش از فرارسیدن زمان وداع از دنیا تربت سالار شهیدان را طلب کرد ، کمی از آن را بر زبان گذارد و فرمود : . " آخر زادي من الدنیا ، تربة الحسین (ع) " . آخرین توشه ام از دنیا ، تربت حسین (علیه السلام) است . وقتی خبر رحلت ایشان به آیت الله بروجردی رسید فرمود :" کمرم شکست". 📚 کتاب افلاکیان خاک نشین ، ص ۳۱ .

💠 #گناه و طاعت، اثرش بر قلبه؛ #آیت_الله_یعقوبی_قائنی @tezkar

‍ ببینید گریه هایی که می‌کنیم [در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام] چه می‌شود و به کجا می‌رسد؟ امروز [روز عاشورا] گریستن با روزهای دیگر فرق می‌کند. اهل بیت علیهم السلام خزائن اشک هستند، التماس کنیم از ایشان توجه کنیم به مقامشان توسل کنیم، تعهد کنیم گناه نکنیم، تا اشک بیاید. خیلی وقتها که اشک نداریم بخاطر عدم تعهد نسبت به گناه نکردن است. در روایت می‌فرماید: اذا كان يوم العاشر من المحرم تنزل الملائكة من السماء، و مع كل ملك قارورة من البلور الابيض، و يدورون في كل بيت و مجلس يبكون فيه علي الحسين عليه السلام، فيجمعون دموعهم في تلك القوارير، فاذا كان يوم القيامة فتلتهب نار جهنم فيضربون من تلك الدموع علي النار، فتهرب النار عن الباكي عن الحسين عليه السلام مسيرة ستين الف فرسخ؛ ✨به هنگام روز عاشورا، در ماه محرم، فرشتگان از آسمان به سوی زمین فرود مي آيند، و با هر فرشته شيشه اي از بلور سفيد است، آنها در هر خانه و مجلسي كه در آنجا بر امام حسين عليه السلام گريه مي نمايند؛ مي گردند، و اشك هاي ديدگان عزاداران را در اين شيشه ها جمع مي كنند. هنگامي كه روز قيامت فرارسد، و آتش جهنم شعله و زبانه مي كشد، فرشتگان اين اشكها را بر آتش مي ريزند، و آتش از شخصي كه بر امام حسين عليه السلام گريه كرده به فاصله ي شصت هزار فرسنگ فرار كرده و دور مي شود. این یک حیثیت اشک بر اباعبدالله علیه السلام است که به ما بگویند اگر این کار را کنید این مزد و پاداش شماست اما یک حیثیت لطیف تر هم دارد که در روایت آمده؛ قال الصادق علیه السلام: مَا عَيْنٌ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ وَ لَا عَبْرَةٌ مِنْ عَيْنٍ بَكَتْ وَ دَمَعَتْ عَلَيْهِ وَ مَا مِنْ بَاكٍ يَبْكِيهِ إِلَّا وَ قَدْ وَصَلَ فَاطِمَةَ سلام الله علیها وَ أَسْعَدَهَا عَلَيْهِ وَ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله وَ أَدَّى حَقَّنَا وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُحْشَرُ إِلَّا وَ عَيْنَاهُ بَاكِيَةٌ إِلَّا الْبَاكِينَ عَلَى جَدِّي فَإِنَّهُ يُحْشَرُ وَ عَيْنُهُ قَرِيرَةٌ وَ الْبِشَارَةُ تَلْقَاهُ وَ السُّرُورُ عَلَى وَجْهِهِ وَ الْخَلْقُ فِي الْفَزَعِ وَ هُمْ آمِنُونَ وَ الْخَلْقُ يُعْرَضُونَ وَ هُمْ حُدَّاثُ الْحُسَيْنِ صلوات الله علیه تَحْتَ الْعَرْشِ وَ فِي ظِلِّ الْعَرْشِ لَا يَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ يُقَالُ لَهُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ فَيَأْبَوْنَ وَ يَخْتَارُونَ مَجْلِسَهُ وَ حَدِيثَه‏. هیچ چشمی نزد خداوند از آن چشمی که برای حسین علیه‌السلام گریه کند، محبوب تر نیست و هیچ گریه‌ای نزد او از اشکی که بر آن مظلوم جاری شود، محبوب‌ترنیست ✨و هیچ گریه کننده‌ای بر سیّد‌الشّهداء علیه‌السلام نمی‌گرید مگر آنکه اشکی که می‌ریزد به دست حضرت فاطمه سلام الله علیها می‌رسد و ایشان را شاد می‌کند و این اشک آنچنان ارتقا پیدا می‌کند و بالا میرود که به دست پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله هم می‌رسد. و این اشک ریختن حق ما اهل بیت را ادا میکند! 🔹جلسه پنجم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (روز عاشورا، محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

توصیه آیت الله العظمی بهجت به محاسبه نفس و خودسازی @tezkar

‍ 🔻لحظه لحظه قضایایی که در زندگي حضرت امام حسن مجتبي عليه‏السلام اتفاق افتاد، از مرگ سخت‏ تر است؛ مصیبت هایی که برای مادر حضرت در کودکی و مقابل چشم ایشان اتفاق افتاد؛ تا غربت و مظلومیت و شهادت پدرشان؛ تا جسارت هایی که به پدرشان روی منابر می کردند و همچنین اذیت هایی که از اطرافیان خود کشیدند؛ تا جایی که حتي بعضي از اطرافيان حضرت به ران حضرت خنجر زدند یا ایشان را با لقب يا مُذلل المؤمنين،(ای ذلیل کننده مومنین) خطاب می کردند، يك سري هم زخم زبانها را شروع كردند. واقعا چه قدر سخت است؛ اما آقا امام مجتبي علیه السلام فقط به خاطر مصالحي كه از ناحيه حق تعالي تعریف شده بود ، بايد تحمل می کردند و كاملاً صبوري كردند. ‌ 🔺 حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری @tezkar

‍ اباعبدالله علیه السلام کیست که تمام موجودات برای ایشان اینگونه می‌گریند؟ ابا عبدالله علیه السلام کسی هستند که نسبت به پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و نسبت به حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها و نسبت به امیرالمومنین علیه السلام و نسبت به امام حسن علیه السلام که امام ایشان هستند، فنای محض بودند یعنی از اراده ی آنها خارج نمی شدند. و وقتی یزید لعنه الله علیه جانشین معاویه ملعون شد، و خواست به هرطریقی شده از ایشان بیعت بگیرد، امام حسین علیه السلام زیر بار ظلم نرفتند. از این زوایه، اباعبدالله علیه السلام بعنوان امام معصوم زمانه خود است که در کربلا حاضر شدند و بیعت یزید را نپذیرفتند و زیر بار ظلم نرفتند حتی با وجود بی وفایی کوفیان. این یک زاویه ی ماجراست... زاویه ی دیگر، "نگاه توحیدی" به قضیه است. یعنی اباعبدالله علیه السلام نمی‌خواستند زیر بار کثرات بروند. اباعبدالله علیه السلام می‌خواستند در این روز [عاشورا] خداوند تبارک و تعالی را با تمام اسماء و صفاتش به تماشا بنشینند. یعنی روز لقای اباعبدالله علیه السلام با خدای تبارک و تعالی است! چیزی که برای هر انسانی در دنیا قابل ترسیم است و اصلا هدف همین است که هر انسانی در زندگی اش طوری حرکت کند که منجر شود به دیدار خدا، در همین دنیا برسد به لقاءالله. برای اینکه خدا دیدار شود باید هر اضافاتی غیر از توحید و هر تعلّقاتی غیر از توحید باید نابود و منهدم شود، باید بسوزد... با شرایطی که خارج برای اباعبدالله علیه السلام ایجاد کرد و یک جور امتحان بود برای ایشان، حضرت به گونه ای حرکت کردند که به سمتی بروند که به تماشای خدای تبارک و تعالی منتهی شود. بعضی از بزرگان اهل معرفت فرموده اند تمام عشق در روز عاشورا ظهور کرد و دیگر در طول تاریخ چنین طلوعی نخواهیم داشت. یک مرد، ایستاد در میانه ی میدان و به تمام کثرات گفت؛ نه! به تمام غیر خدا گفت نه! تا جایی که سپاه ملائکه آمدند و التماس کردند برای یاری حضرت ولی اباعبدالله علیه‌السلام داغ به دل آنها نهاد که شما کی هستید وقتی خدا هست؟! حضرت به احد الناسی نظر نداشت و از همه چیز گذشت... در زیارت ناحیه مقدسه فرموده اند: وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِی الْهَبَواتِ ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِیّاتِ ،قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَهُ السَّماواتِ،فَأَحْدَقُوا بِک َ مِنْ کُلّ ِالْجِهاتِ ، وَ أَثْخَنُوک َ بِالْجِراحِ ... تو بر نیزه ای تکیه زده بودی، دور تا دورت را نا نجیبان گرفته بودند و ملائکه آسمان از صبر تو در حیرت بودند... چون تو کسی بودی که اگر اشاره می‌کردی کل عالم قلع و قمع میشد‌ اما اباعبدالله علیه السلام صبر کرد و به همه گفت نه... " صَبْراً عَلى قَضائِکَ یا رَبِّ لا إِلهَ سِواکَ" این مناجات حضرت است در گودی قتلگاه... 🔹جلسه پنجم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (روز عاشورا، محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

✨نمازگزار با افريدگارش گفتگو ميكند ، و جَسته جَسته بدانجا ميرسد كه هميشه و همواره خودش را در پيشگاه او مي بيند ، و هيچگاه خودش را فراموش نميكند ، و پيوسته كشيك خويش ميكشد تا درست گفتار و نيكو كردار و پاكيزه رفتار باشد ✨و مي يابد كه با انجام دادن اين آيين و روش پسنديده و روش بسيار سودمند و ارزشمند و گرانبها ، دارد خودش را راست و درست مي سازد ✨پيامبر بزرگوار اسلام فرمود : اگر ميخواهيد با خدا گفتگو كنيد نماز بخوانيد ، و اگر ميخواهيد خدا با شما گفتگو كند قرآن بخوانيد هزار و يك كلمه ج ٢ 📚 علامه حسن زاده حفظه الله ✍️ @tezkar

💠 مگر #پیغمبر اکرم صلوات‌الله علیه، برای همه موعظه نمی کردن؟! آیت‌الله یعقوبی @tezkar

✨این من و این هستِ من طوری خلق شده که اگر به دنیا و ماده توجه کند خود را آنجا می‌یابد و اگر به عالم مافوق دنیا و مافوق حس توجه کند، خود را مافوق حس می بیند و خود را در حضور خدا می‌یابد. ✨ذکر زیاد گفتم، زیارت عاشورا زیاد خواندم، مجلس زیاد رفتم، نماز شب خواندم، اربعین پیاده به زیارت رفتم پس چرا خودم را در دنیا می‌یابم و دری باز نمی‌شود؟ چون توجه ام معطوف به عالم دنیا بوده. ✨نفس و حقیقت انسان به هر چیز و هر جا توجه ‌کند خود را آنجا می‌یابد... 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

برشی از فرمایشات عارف بالله مرحوم حاج سید علی اکبر صداقت رحمة الله علیه اقدم تلامذه حضرت آیت الله کشمیری ره @tezkar

مراسم پیاده روی در عصر مرجعیت شیخ مرتضی انصاری (1214- 1298ق) نیز با شکوه تمام رواج داشت و پس از وی، کم کم به فراموشی سپرده شد و عملی کم ارزش تلقی گردید؛ به طوری که به طبقه فقرا و نیازمندان اختصاص یافت؛ اما بعدها محدث نامدار، میرزای حسین نوری، این مراسم را در میان مردم رونق بخشید. مرحوم شیخ آقابزرگ تهرانی که از نزدیک شاهد تلاش استادش بوده، می نویسد: استاد ما چون وضع را بدین منوال دید، به این شیوه خداپسندانه (پیاده روی) همت گماشت و به آن ملتزم گشت و در عید اضحی برای حمل اثاث و بار سفر، حیوان کرایه می کرد؛ ولی خود و یارانش پیاده راه می رفتند و او به دلیل ضعف مزاج، نمی توانست مسافت بین نجف ـ کربلا را با گذراندن یک شب طی کند؛ همان طور که رسم چنین بود. بنابراین، سه شب در راه بودند و بر اثر این اقدام، در سال های بعد، رغبت مردم و صالحان به این موضوع بیشتر شد و دیگر عار محسوب نمی شد؛ به طوری که در برخی سال ها، تعداد چادرها و خیمه های راه پیمایان، به سی عدد می رسید و هر چادر به بیست تا سی نفر تعلق داشت و به این ترتیب، این سنت حسنه، دوباره مرسوم شد و رونق گرفت. آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج1، ص349؛ رضا مختاری، سیمای فرزانگان، ص193. @tezkar

آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، با استناد به حدیث علامت های پنج گانه مؤمن می فرمودند: بر مراقبه کننده لازم است که بیستم صفر (اربعین) را برای خود روز حزن و ماتم قرار داده، بکوشد که امام شهید را در مزار حضرتش زیارت کند؛ هرچند تنها یک بار در تمام عمرش باشد @tezkar

زیارت اربعین آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی نیز از عالمان و استادان نجف بود که همواره در مراسم پیاده روی حضوری پیوسته و جدی داشت. او مقید بود که در تمام ایام زیارت های مخصوص امام حسین(ع) (اول و نیمه رجب، نیمه شعبان، عرفه و به خصوص اربعین) پیاده از نجف به کربلا برود و در میان راه، گاهی کف پایش تاول می زد و زخمی می شد؛ ولی باز هم با شور و شوق تمام، به راه خود ادامه می داد و اصرار دوستان را برای سوار شدن به وسیله نقلیه، حتی در قسمتی از راه نمی پذیرفت و چون به نزدیک کربلا می رسید و نگاهش به گنبد و گل دسته های حرم امام حسین(ع) و پرچم سرخ رنگ آن می افتاد، بی اختیار اشک از چشمانش سرازیر می شد و مصیبت اهل بیت(ع) را زمزمه می کرد و به سر و سینه می زد و عزاداری و نوحه سرایی می کرد. وی در این سفر، بدون توجه به این که فرزند مرجع بزرگ تقلید، امام خمینی(ره) است، مانند یک طلبه ساده در خدمت همسفران بود و از کمک به آنان دریغ نمی کرد و در هنگام توقف و استراحت نیز به بحث علمی می پرداخت.  آقای محتشمی می گوید: در اوقات صبح، ظهر و شام، نماز به امامت آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی(ره) اقامه می شد و شب هنگام، پس از نماز مغرب و عشاء، دعای توسل و زیارت عاشورا خوانده می شد. اگر شب جمعه در راه بودیم، دعای کمیل و ذکر مصیبت توسط دوستان انجام می گرفت. از خصوصیات مرحوم حاج آقا مصطفی این بود که هر شب، قبل از اذان صبح برمی خواست و به نماز شب می پرداخت. او بسیار خوش مشرب و خوش مسافرت بود و در سفرها با همراهان دوست و رفیق بود و همواره سعی می کرد به کسی سخت نگذرد و مواظب بود کسی عقب نیافتد و جا نماند. در جلسات گفت وشنودی که اغلب شب ها رفقای همسفر دور هم جمع می شدند، از هر دری سخنی به میان می آمد و حاج آقا مصطفی، پیوسته متذکر بود و زیر لب اذکاری را زمزمه می کرد. در تابستان ها به علت گرمی طاقت فرسای هوا، بعد از اذان صبح حرکت می کردیم و تا دو سه ساعت بعد از طلوع آفتاب، راه می رفتیم؛ سپس در محلی توقف می کردیم و صبحانه و نهار در همان جا صرف می شد و عصر که مقداری از گرمای هوا کاسته می شد، باز حرکت از سر گرفته می شد. محمدحسن رحیمیان، حدیث رویش، ص 149.  خاطرات سیدعلی اکبر محتشمی، ص123 @tezkar

شاه کلیدی که حلال همه مشکلات است حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد @tezkar

2⃣ چرا من خودم را اینجا، در این بدن، رنج کشیده می‌یابم؟ چرا هرکاری می‌کنم قلبم تنگ است؟ چرا نمی‌توانم آزاد فکر کنم؟ چرا نمی‌توانم روحم را پرواز دهم؟ علتش این است که؛ "من و هستِ من" طوری خلق شده که اگر به دنیا و ماده توجه کند خود را آنجا می‌یابد و اگر به عالم مافوق دنیا و مافوق حس توجه کند خود را مافوق حس می بیند و خود را در حضور خدا می‌یابد. پس چرا خودم را در دنیا می‌یابم و چرا دری باز نمی‌شود؟ چون توجه من به پایین است. ذکر زیاد گفتم، زیارت عاشورا زیاد خواندم، مجلس زیاد رفتم، نماز شب خواندم، اربعین پیاده به زیارت رفتم ولی توجه ام معطوف به عالم دنیا بوده. نفس و حقیقت انسان به هر چیز و هر جا توجه ‌کند خود را آنجا می‌یابد... 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

از شمار دو چشم یک تن کم و از میان خرد هزاران بیش رحلت این مرد الهی را خدمت بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف و تمامی جویندگان حق و حقیقت تسلیت می گوییم. با قرائت فاتحه ای به روح این بزرگ مرد خود را سر سفره ی شهود وصالش میهمان کنید. تذکرة الاولیاء @tezkar

حضور امام موسی صدر امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان که در شهریور 1357 توسط صهیونیست ها ربوده و ناپدید شد، یکی از شیفتگان مراسم پیاده روی از نجف به کربلا بود. مرحوم آیت الله سید محمدعلی موحد ابطحی، یکی از عالمان بزرگ اصفهان که در نجف با امام موسی صدر هم بحث بود، می گوید: وقتی که امام موسی صدر همراه ما با پای پیاده از نجف به کربلا می رفت، در این سفر، حضوری عاشقانه داشت و در وقت دعا و زیارت عاشورا، از همه باحال تر بود و هنگام گریه، چشمانش از شدت گریه سرخ می شد و وقتی نوبت ذکر مصیبت و خواندن اشعار و نوحه سرایی به او می رسید، با حال جان کاهی در مصیبت اهل بیت(ع) اشعار فارسی و عربی فصیحی می خواند و هنگام کار و حمل اثاثیه سفر، وی بیش از همه کار می کرد و هنگام شوخی و مزاح، مزاح هایی بیان می کرد که بعد علمی و اخلاقی جالبی داشت. عبدالرحیم اباذری، امام موسی صدر امید محرمان، ص178ـ176. @tezkar

دستورالعمل آیت الله کشمیری بسیار دیده و شنیده شد که افراد برای امور مادی، مانند خرید خانه، ماشین، برکت رزق و ازدواج، از وی راهنمایی می‌خواستند. 🔹آن بزرگوار می‌فرمود: 《سوره‌ی یس بخوانید و ثواب آن را به امام جواد‌ علیه السلام تقدیم کنید》 حاجت شما را خواهند داد. گاه امر می‌کرد صلوات برای حضرتش هدیه کنند و آن را در توسل به این امام کریم مجرب می‌دانست.» 📚روح و ریحان، ص 101-102 @tezkar