تیموتی شالامه را میتوان جز بازیگران همه فن حریف حساب کرد، کافی است به نقشهای مختلفی که در طول دوران بازیگریاش انجام داده نگاهی بیاندازید. برای مثال، او در عرض یک سال در نقش یک نوجوان چشم رنگی ایتالیایی و یک پسر زیبا و دلبر منفیباف کالیفرنیایی بازی کرد. این قضیه کاملاً توانایی این بازیگر را نشان میدهد و هیچکس بهتر از شالامه به توضیح این قضیه نپرداخته است. او به ورایتی گفت:”من از بازی کردن در نقش یک آدم خوار محروم از حق و حقوق شهروندی در حومه شهرهای آمریکای دهه هشتاد به سراغ یک قناد بااستعداد جوان و حالا، سراغ یک پیامبر فضایی رفتم.”
پارت 1 .
چگونه او توانست از یک دانش آموز دبیرستانی که ادای نیکی میناژ را در میآورد به یکی از بزرگترین ستارههای حال حاضر سینما تبدیل شود؟ (هرچند، در مصاحبهای با نیویورک تایمز گفت که خودش را بیشتر یک بازیگر میداند تا ستاره سینما) شالامه از همان دوران نوجوانی استعدادهای فراوانی داشته (البته نه مثل شخصیت پل آتریدس در Dune!) اما همیشه در مرکز توجه قرار نداشت. در این مقاله، به کریر تیموتی شالامه نگاهی میاندازیم، از دوران کودکیاش تا بازیاش در قسمت دوم فیلم Dune.
پارت 2
به لطف تاریخچه طولانی حضور و کار خانوادهاش در صنعت سرگرمی، تیموتی شالامه با هالیوود غریبه نیست. شالامه میتواند درباره داشتن پدربزرگی فیلمنامهنویس، عمهای تهیه کننده و مادری رقاص پز بدهد. لازم به ذکر است که خواهر او، پاولینا، در دبیرستان لاگاردیا (جایی که اشخاص بزرگی همچون جنیفر آنیستون و آل پاچینو در آن تحصیل کردند) در رشته هنرهای نمایشی درس خواند. بنابراین، کاملاً مشخص است که شالامه از افراد خوبی در کنار خودش بهره میبرد.
از همان سنین نوجوانی، تیموتی شالامه میدانست که به چه چیزی علاقه دارد و تعدادی از کارهای کریستوفر نولان را منبع الهامش میدانست. او به گاردین، درباره لحظهای که زندگیاش را تغییر داد، گفت:”وقتی دوازده ساله بودم The Dark Knight را دیدم. من اونجا فهمیدم که باید حتماً بازیگر بشم!”
همانند خواهرش، شالامه در دبیرستان لاگاردیا درس خواند. شالامه اعتراف کرد بار اولی که برای نقشی انتخاب شد، انتظار تجربهی متفاوتی را داشت. او به ددلاین گفت:”انتظار داشتم مثل اون وقتایی باشه که توی کلاس درس مینشستیم و درباره دراما درس میخوندیم باشه.” اما در عوض، شالامه خودش را بر روی استیج پیدا کرد و برایش به تجربهای کاملاً درگیر کننده تبدیل شد. در پانزده سالگی، در نمایشی خارج از نمایشهای اصلی برادوی به نام Talls بازی کرد (که خوشبختانه زمان کاریاش در زمان تعطیلی مدرسه افتاده بود) و این کار باعث شد که بیش از پیش به دنبال کردن حرفه بازیگری علاقهمند شود.
همانطور که تیموتی شالامه خودش را به عنوان یک بازیگر پر ذوق و شوق نشان داد، این نظرات بعد از آنکه کریرش شروع به اوج گرفت، پدیدار شدند. البته که او در آثاری همچون Interstellar بازی کرد، اما نقش بسیار کوتاهی داشت. حتی در مهمترین صحنهاش در فیلم، او چندان در تصویر دیده نمیشود و دوربین بیشتر بر روی متیو مککانهی تمرکز دارد. در مصاحبهاش با تایم، شالامه گفت:”یادم میاد که داشتم اون رو میدیدم و گریه میکردم … شصت درصدش به خاطر این بود که خیلی تحت تاثیرش قرار گرفته بودم و چهل درصدش هم به خاطر این بود که فکر میکردم بیشتر از این توی فیلم هستم.”
برای هر فیلم بزرگی که او یک نقش کوچک را بازی میکرد، فیلمهایی هم بودند که نتوانست در آنها نقشی داشته باشد. شالامه گفت که قرار بود نقش اسپایدرمن را بازی کند اما در نهایت، این نقش به تام هالند رسید. او حتی تلاش کرد که در فیلم Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children تیم برتون نیز نقشی داشته باشد اما موفق نشد. او حتی برای نقشی در فیلم Prisoners محصول سال ۲۰۱۳ تست داد، اما باز موفق نشد و بعدها توانست شانس همکاری با دنیس ویلنوو را پیدا کند. شالامه به GQ توضیح داد که برایش سخت بود که این فیلمها را تماشا کند چون میخواست “بخشی از آن فیلم باشد.”
البته، شالامه اعتراف کرد که به دست نیاوردن نقشی در این فیلمهای بزرگ بلاک باستری نیز برایش سودی داشت زیرا توانست بر روی پروژههای کوچکتری که برایش باارزشتر بودند تمرکز کند. او به مجله وی (V Magazine) گفت:”اینکه به جایی اومدم که بیشتر روی ابعاد هنری تمرکز داشت تا یک سری چیزی که فقط محض نمایش دادن باشن، برام لذت بخش بود.”
هرچقدر که شالامه بیشتر تست بازیگری میداد، بیشتر تجربه هم به دست میآورد. او به ام تی وی گفت:”من باید با کارگردانا ملاقات میکردم و با این وجود، به طرز خجالت آمیزی خودم رو جلوشون معرفی میکردم.” هرچند از آن زمان تا به کنون، او به اینکه خود تواناییهایش حرف بزنند، اعتماد کرده است.
در نهایت، شالامه توانست در نمایش Prodigal Son نقشی را به دست بیاورد. هرچند، این موقعیت را به آسانی به دست نیاورد: او مجبور شد سه بار برای این نقش تست بدهد. شالامه به وبسایت برادوی گفت:”این اولین نقشی بود که بعد از خوندنش به خودم گفت:”این منم.”” اینکه چرا شالامه با این نقش همذات پنداری کرد قابل درک است: جفت هنرمندان جوان بااستعدادی بودند که به لطف معلمی که بهشان باور داشت، توانستند به مدارسی با اسم و رسم بروند. شالامه در همان مصاحبه گفت:”من معلمی به نام هری شیفمن داشتم که برای قبول شدنم جنگید، چون خودم به خاطر نمرات و رفتار ضعیفم نتونستم قبول بشم. هزار درصد مطمئنم که اگه به خاطر اون نبود، الآن بازیگر نبودم.”
اگرچه او وارد مدارس بسیار خوبی شد، اما او دوباره به سبک قدیمش به تحصیل پرداخت. او نیم سال از دبیرستانش را به خاطر ایفای نقش پسر معاون رئیس جمهور در سریال Homeland از دست داد. بعدها او وارد دانشگاههای NYU و کلمبیا شد، اما بعد از آنکه کریر بازیگریاش شروع به اوج گرفت (که بیشتر به خاطر یک نقش خاص بود) از آنجا خارج شد.
گفت:”من این باور رو داشتم که لوکا من رو به عنوان یک بازیگر به شدت در نظرش داشت و همچین چیزی برای یک بازیگر جوان کم پیش میاد.”
علی رغم اینکه شالامه همچنان کمتجربه بود، زوج بازیگری او، آرمی همر، از استعداد این بازیگر شگفت زده شده بود. همر به ددلاین گفت:”من از اون درخواست راهنمایی میکردم.” شالامه میخواست که در لایههای عمیقتری از سکانس معروف هلو کند و کاوش کند، به همین دلیل او بسیار با دقت این صحنه را اجرا کرد تا بتواند هر چیزی را به صادقانهترین شکل ممکن به تصویر بکشاند. همچنین برای اینکه بیشتر در نقش غرق شود، ایتالیایی و پیانو یاد گرفت.
شالامه توانست بابت ایفای نقش الیو نامزد اسکار شود و به لطف آن توانست بیش از پیش در معرض توجه قرار بگیرد. این قضیه هیچ گونه ضربهای به بازیگری او در فیلم Lady Bird وارد نکرد، فیلمی که از نامزدهای اسکار آن سال بود و توجهات زیادی را به سمت خودش جلب کرد. این دو فیلم شالامه را به یکی از ستارگان معروف سینما تبدیل کردند و به ناگهان، همه او را میشناختند (و میتوانستند اسمش را تلفظ کنند). البته که به دنبال این شهرت، انتظارات بزرگی هم آمد. او به ام تی وی گفت:”این فیلم با یه جور تحسینی اومد که… من رو تحت یه فشاری قرار داد که من باید خودم رو شبیه کسی با یه لهجه بریتیش نشون بدم یا کسی که خیلی جدیه یا خیلی هنری رفتار میکنه.”
برخلاف نقشهای قبلی که داشته به چالش کشاند.
بر اساس گفتههای شالامه، او برای آماده شدن در این فیلم هشت کیلو کم کرد. به عنوان تحقیق کردن، او ویدئوهای یوتیوب زیادی را از یوتیوبرهایی دید که درباره تجربه ترک اعتیادشان صحبت کردهاند. در طول این مسیر، شالامه به ددلاین گفت که تا به کنون چقدر افکار اشتباهی درباره اعتیاد داشت:”این یه مریضی انسانیه. اون رفتارهای کلیشهای رو برای بازی در نقش یه معتاد انجام ندید. نقش انسانی رو بازی کنید که به یک سری مخدر اعتیاد داره.” بعضی از سکانسها چنان تنش برانگیز بودند که شالامه از بین رفتن مرض بین خودش و شخصیتش را احساس میکرد. او به دبلیو مگزین گفت:”بعضی وقتها که بازی میکنید، ذهنتون خبر داره که دارین بازی میکنین ولی بدنتون نه.”
با دانستن اینکه Beautiful Boy بر اساس زندگی واقعی نیک شف بوده و شالامه باید ترامای یک شخصیت واقعی را به پرده سینما میآورد، او اضطراب این را داشت که نکند نتواند تجربیات شف را همانطور که بوده، به تصویر بکشاند. خوشبختانه، نیازی به نگرانی برای شالامه نبود. شف در مصاحبهای با ددلاین از بازی شالامه تعریف کرد:”من بعد از اولین دیداری که با شالامه داشتم این احساس رو داشتم که به جز اون کسی نمیتونه این نقش رو انجام بده.”