او برای ایفای چند نقش بزرگ رد شد

همانطور که تیموتی شالامه خودش را به عنوان یک بازیگر پر ذوق و شوق نشان داد، این نظرات بعد از آنکه کریرش شروع به اوج گرفت، پدیدار شدند. البته که او در آثاری همچون Interstellar بازی کرد، اما نقش بسیار کوتاهی داشت. حتی در مهم‌ترین صحنه‌‌اش در فیلم، او چندان در تصویر دیده نمی‌شود و دوربین بیشتر بر روی متیو مک‌کانهی تمرکز دارد. در مصاحبه‌اش با تایم، شالامه گفت:”یادم میاد که داشتم اون رو می‌دیدم و گریه می‌کردم … شصت درصدش به خاطر این بود که خیلی تحت تاثیرش قرار گرفته بودم و چهل درصدش هم به خاطر این بود که فکر می‌کردم بیشتر از این توی فیلم هستم.” برای هر فیلم بزرگی که او یک نقش کوچک را بازی می‌کرد، فیلم‌هایی هم بودند که نتوانست در آن‌ها نقشی داشته باشد. شالامه گفت که قرار بود نقش اسپایدرمن را بازی کند اما در نهایت، این نقش به تام هالند رسید. او حتی تلاش کرد که در فیلم Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children تیم برتون نیز نقشی داشته باشد اما موفق نشد. او حتی برای نقشی در فیلم Prisoners محصول سال ۲۰۱۳ تست داد،‌ اما باز موفق نشد و بعدها توانست شانس همکاری با دنیس ویلنوو را پیدا کند. شالامه به GQ توضیح داد که برایش سخت بود که این فیلم‌ها را تماشا کند چون می‌خواست “بخشی از آن فیلم باشد.” البته، شالامه اعتراف کرد که به دست نیاوردن نقشی در این فیلم‌های بزرگ بلاک باستری نیز برایش سودی داشت زیرا توانست بر روی پروژه‌های کوچک‌تری که برایش باارزش‌تر بودند تمرکز کند. او به مجله وی (V Magazine) گفت:”اینکه به جایی اومدم که بیشتر روی ابعاد هنری تمرکز داشت تا یک سری چیزی که فقط محض نمایش دادن باشن، برام لذت بخش بود.” هرچقدر که شالامه بیشتر تست بازیگری می‌داد، بیشتر تجربه هم به دست می‌آورد. او به ام تی وی گفت:”من باید با کارگردانا ملاقات می‌کردم و با این وجود، به طرز خجالت آمیزی خودم رو جلوشون معرفی می‌کردم.” هرچند از آن زمان تا به کنون، او به اینکه خود توانایی‌هایش حرف بزنند، اعتماد کرده است. در نهایت، شالامه توانست در نمایش Prodigal Son نقشی را به دست بیاورد. هرچند، این موقعیت را به آسانی به دست نیاورد: او مجبور شد سه بار برای این نقش تست بدهد. شالامه به وبسایت برادوی گفت:”این اولین نقشی بود که بعد از خوندنش به خودم گفت:”این منم.”” اینکه چرا شالامه با این نقش همذات پنداری کرد قابل درک است: جفت هنرمندان جوان بااستعدادی بودند که به لطف معلمی که بهشان باور داشت، توانستند به مدارسی با اسم و رسم بروند. شالامه در همان مصاحبه گفت:”من معلمی به نام هری شیفمن داشتم که برای قبول شدنم جنگید، چون خودم به خاطر نمرات و رفتار ضعیفم نتونستم قبول بشم. هزار درصد مطمئنم که اگه به خاطر اون نبود، الآن بازیگر نبودم.” اگرچه او وارد مدارس بسیار خوبی شد، اما او دوباره به سبک قدیمش به تحصیل پرداخت. او نیم سال از دبیرستانش را به خاطر ایفای نقش پسر معاون رئیس جمهور در سریال Homeland از دست داد. بعدها او وارد دانشگاه‌های NYU و کلمبیا شد، اما بعد از آنکه کریر بازیگری‌اش شروع به اوج گرفت (که بیشتر به خاطر یک نقش خاص بود) از آنجا خارج شد.

Call Me By Your Name نقطه اوج گرفتن او بود

گفت:”من این باور رو داشتم که لوکا من رو به عنوان یک بازیگر به شدت در نظرش داشت و همچین چیزی برای یک بازیگر جوان کم پیش میاد.” علی رغم اینکه شالامه همچنان کم‌تجربه بود، زوج بازیگری او، آرمی همر، از استعداد این بازیگر شگفت زده شده بود. همر به ددلاین گفت:”من از اون درخواست راهنمایی می‌کردم.” شالامه می‌خواست که در لایه‌های عمیق‌تری از سکانس معروف هلو کند و کاوش کند، به همین دلیل او بسیار با دقت این صحنه را اجرا کرد تا بتواند هر چیزی را به صادقانه‌ترین شکل ممکن به تصویر بکشاند. همچنین برای اینکه بیشتر در نقش غرق شود، ایتالیایی و پیانو یاد گرفت. شالامه توانست بابت ایفای نقش الیو نامزد اسکار شود و به لطف آن توانست بیش از پیش در معرض توجه قرار بگیرد. این قضیه هیچ گونه ضربه‌ای به بازیگری او در فیلم Lady Bird وارد نکرد، فیلمی که از نامزدهای اسکار آن سال بود و توجهات زیادی را به سمت خودش جلب کرد. این دو فیلم شالامه را به یکی از ستارگان معروف سینما تبدیل کردند و به ناگهان، همه او را می‌شناختند (و می‌توانستند اسمش را تلفظ کنند). البته که به دنبال این شهرت، انتظارات بزرگی هم آمد. او به ام تی وی گفت:”این فیلم با یه جور تحسینی اومد که… من رو تحت یه فشاری قرار داد که من باید خودم رو شبیه کسی با یه لهجه بریتیش نشون بدم یا کسی که خیلی جدیه یا خیلی هنری رفتار میکنه.”

Beautiful Boy به او اجازه داد که خودش را به چالش بکشاند

برخلاف نقش‌های قبلی که داشته به چالش کشاند. بر اساس گفته‌های شالامه، او برای آماده شدن در این فیلم هشت کیلو کم کرد. به عنوان تحقیق کردن، او ویدئوهای یوتیوب زیادی را از یوتیوبرهایی دید که درباره تجربه ترک اعتیادشان صحبت کرده‌اند. در طول این مسیر، شالامه به ددلاین گفت که تا به کنون چقدر افکار اشتباهی درباره اعتیاد داشت:”این یه مریضی انسانیه. اون رفتارهای کلیشه‌ای رو برای بازی در نقش یه معتاد انجام ندید. نقش انسانی رو بازی کنید که به یک سری مخدر اعتیاد داره.” بعضی از سکانس‌ها چنان تنش برانگیز بودند که شالامه از بین رفتن مرض بین خودش و شخصیتش را احساس می‌کرد. او به دبلیو مگزین گفت:”بعضی وقت‌ها که بازی می‌کنید، ذهنتون خبر داره که دارین بازی می‌کنین ولی بدنتون نه.” با دانستن اینکه Beautiful Boy بر اساس زندگی واقعی نیک شف بوده و شالامه باید ترامای یک شخصیت واقعی را به پرده سینما می‌آورد، او اضطراب این را داشت که نکند نتواند تجربیات شف را همانطور که بوده، به تصویر بکشاند. خوشبختانه، نیازی به نگرانی برای شالامه نبود. شف در مصاحبه‌ای با ددلاین از بازی شالامه تعریف کرد:”من بعد از اولین دیداری که با شالامه داشتم این احساس رو داشتم که به جز اون کسی نمیتونه این نقش رو انجام بده.”

شالامه در آثار تاریخی بازی کرد (و یک مدل موی جدید زد)

توی Lady Bird داشتیم خودش رو دوباره اینجا تونست نشون بده.” برای The King، در ابتدا شالامه نسبت به این نقش اضطراب داشت، و علتش ارتباط چندانی به اینکه قبل از او بازیگرانی دیگر نقش شاه هنری پنجم را با ظرافت بیشتری به تصویر کشیدند نداشت. او به اله (Elle) گفت:”من به دنبال یه کاری بودم که خیلی من رو به چالش بکشونه. ولی زیاد خودم رو توش موفق نمی‌دیدم.” هرچند، بعد از اینکه شالامه با دید دیوید میشد برای فیلم آشنایی پیدا کرد، اطمینان بیشتری برای بازی در این نقش یافت. بزرگترین تغییری که شالامه برای این نقش متحمل شد، خداحافظی با آن چهره جذابش بود. برای اینکه بتواند از لحاظ تاریخی شبیه به هنری پنجم شود، شالامه به یک مدل موی راهبی نیاز داشت. اگر شالامه به روی صحنه، با آن مدل موهای فرش می‌‌رفت، قطعاً حواس پرتی بیشتری را پدید می‌آورد. شالامه اعتراف کرده است که در ابتدا، به شدت از آن مدل مو خجالت می‌کشید و به طنز، درباره اینکه برای پنهان کردنش کلاه می‌پوشید صحبت می‌کرد. او به ورایتی گفت:”آن اوایل خیلی اضطراب زا بود. ولی بعداً اینجوری بودم که نه، می‌تونم انجامش بدم.” خبر خوش برای هوادارانش، این بود که بعد از تمام شدن ساخت فیلم The King شالامه دوباره موهای خودش را بلند گذاشت.

او با فیلم Dune به سراغ سینمای بلاک باستری آمد

در مصاحبه‌ای با فیلیپین دیلی اینکوایرر (The Philippine Daily Inquirer) تیموتی شالامه گفت:”من همیشه به خودم می‌گفتم که اگه قراره یه فیلم بزرگی رو بازی کنی، مطمئن باش که قراره با یه کارگردان بزرگ انجامش بدی.” قبلاً، شالامه به شدت از بازی کردن در فیلم‌های بزرگ با بودجه‌های سنگین اجتناب می‌کرد، اما این بار او برای دنیس ویلنوو استثنایی قائل شد. همین که او خبردار شد دنیس ویلنوو قرار است Dune را اقتباس کند، او هشدار گوگل نیوزش را روشن کرد تا هیچ خبری را از دست ندهد. تلاش‌های او نتیجه داد: شالامه به عنوان بازیگر اصلی فیلم انتخاب شد. ویلنوو به بک‌استیج درباره چرایی انتخاب شالامه توضیح داد:”من به روحی پیر در بدن یک نوجوان نیاز داشتم و اون بازیگر بسیار مناسبی برای نشون دادنش است.” اینکه چرا شالامه به این نقش می‌خورد ساده است: او در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز گفت که او نقاط مشترک زیادی را بین خودش و پاول می‌دید. به هر حال، اوج گرفتن درخشانش در بازیگری (و انتظارات بزرگی که به دنبالش آمدند) بسیار شبیه به فشار زیادی بود که پاول در خاندان آتردیس تجربه می‌کرد. در کنار نقش کوتاهش در Interstellar، فیلم Dune دومین اثر بلاک باستری بود البته که شالامه بازی کردن در فیلم‌های مستقل را نیز فراموش نکرد. در همان سال که Dune عرضه شد، شالامه در فیلم The French Dispatch وس اندرسون بازی کرد، یکی از فیلم‌های مستقلی که شاهدش بودیم. وقتی که اسمتان همانند تیموتی شالامه شناخته شده است .

او فیلم‌های مستقلی مانند Bones and All را تبلیغ کرد

حتی موفقیت بزرگ فرنچایز Dune، دلیلی نشد که تیموتی شالامه کار کردن در فیلم‌های مستقل را متوقف کند. او به ورایتی گفت:”بعد از Dune، من احساس کردم که نیاز دارم دوباره به اون چالش بازی کردن در فیلم‌هایی با “فضایی مستقل” برگردم.” در واقع، او از شهرت سرتیتر اخبار شدنش برای یک فیلم بلاک باستری، برای تبلیغ کردن فیلم‌های مستقل استفاده کرد. با الهام گرفتن از فیلم Nomadland، شالامه قصد داشت که در فیلمی با چنین حال و هوایی بازی کند، فیلمی که در محیط روستایی شمال غربی آمریکا روایت می‌شود. او جوابش را در فیلمی که کارگردان Call Me By Your Name مشغول ساختش بود، یافت. یک داستان عاشقانه آدم خواری به نام Bones and All. بر اساس مصاحبه شالامه با GQ، لوکا گواداگنینو فیلمنامه را به او داد و گفت:”من به شرطی انجامش میدم که تو هم بخوای انجامش بدی.” قاعدتاً، شالامه نمی‌خواست که فرصت دوباره کار کردن با گواداگنینو را از دست بدهد. فیلمسازان برای تهیه بودجه‌ای که بتواند این فیلم نامتعارف را پشتیبانی کنند، به مشکل برخورده بودند و به گفته گوداگانینو، اگر کمک تیموتی شالامه نبود فیلم Bones and All هیچوقت ساخته نمی‌شد. یکی دیگر از نکات قابل توجه Bones and All، این است که شالامه برای اولین بار در مقام تهیه کننده اثری ظاهر شده است. به علاوه آن، شالامه به عنوان نویسنده نیز در اثر کار کرد. وقتی که شالامه نگرانی‌هایش را درباره اینکه شخصیت گوشت خوارش می‌تواند بیشتر بسط پیدا کند، گواداگنینو شالامه را برای همکاری در کنار نویسنده اثر دیوید کاجگانیچ و پرورش شخصیتش دعوت کرد.