اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ اَعْدائُهُمْ اَجْمَعینْ 🔴 صداقت در اعمال یا ریاکاری؟ ❌ گاهی اعمال نیک آدم از روی هوای نفس و ریاکاری است، در مقابل چشم دیگران به فقیر کمک می‌کند که مردم تحسین‌اش کنند، در مجلسی اگر وارد شد، پائین می‌نشیند که بگویند بفرمائید بالا، گاهی وقت‌ها من قابل نیستم یعنی من قابل هستم، آدم ریاکار عاشق تملق دیگران است، و لذا هر کس صادق است لزوماً آدم خوبی نیست، باید دید با چه نیتی صادق است، خداوند در قرآن می‌فرماید که ما از صادقین هم می‌پرسیم دلیل صداقت شما چی بود؟ «لِّيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ» (احزاب/۸) ﺗﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ (نیت) ﺻﺪﺍﻗﺘﺸﺎﻥ ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻨﺪ. بعضی‌ها اگر پلیس و دوربین سر چهارراه نباشد، چراغ قرمز را رد می‌کنند، اما اگر دوربین و پلیس باشد توقف می‌کنند، اگر چراغ قرمز چهارراه را توقف کردیم از ترس جریمه پلیس، آدم خوبی نیستیم، پلنگ را هم اگر ببندندش مجبور است یک جا بایستد... این ها صداقت نیست، اینها یعنی صداقت اجباری، اگر یک نفر را دست هایش را بستند و از جیبش به زور پول درآوردند برای پرداخت خمس و زکات مالش، این که دیگر خمس و زکات نیست... انسان گام به گام به هلاکت نزدیک می‌شود، ولذا قرآن گفته «خُطُوَاتِ» (بقره/۱۶۸) یعنی گام به گام، اول انسان یک دروغ شوخی می‌کند، بعد یک دروغ جدی، یعنی گناه ذره ذره رشد می‌کند، حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام می‌فرمایند شیطان مثل جوجه است، اول تخم گذاری می‌کند، بعد جوجه می‌شود، بعد جوجه‌ها از تخم می‌آید بیرون، بعد رشد می‌کند، آن قدر رشد می‌کند تا سراپای وجود انسان را بگیرد و اعمال نیکش را آلوده به ریاکاری کند، عمل صالح انجام می‌دهد تا مردم تحسین‌اش کنند، اخلاص در عمل ندارد، آدم ریاکار روز قیامت دستش خیلی خالی است... وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى