با دلارامی مرا خاطر خوش است

ننگرد دیگر به سرو اندر چمن

✍آیت الله مجتهدی تهرانی می فرمود: بدبختی این است که آخرین عمل انسان گناه باشد! و در این‌ حال بمیرد ، سعادت این است که "انسان" در حال "عبـادت " بمیرد. مثلا در حال خواندن "نماز شب"، یا در راه مشهد و کربلا ... حاج‌ جواد اطمینان"درِ خانه" کسی رفت تا قباله بگیرد می‌ خواست برای جهاز دختر آن خانواده "قـالی‌" و یخچال تهیه کنـد ، ولی همانجا سکته کرد و از دنیا رفت عمل آخری او کمک به بندگان خدا بود. این را در نامـه عمل او می‌ نویسند. پس "همیشه" بعد از نمازهایتان از خداوند بخواهید که خدایا ، عمل آخر ما را عمل خیر قرار بده بعضی ها هستند که وقتی به آنها "نامـه" ای می دهید فقط اول و آخر نامه را می‌خوانند، لذا می‌ گویند: این دعا را زیاد بخوانید : اللهم‌ اجعل عواقب امورنا خیرا اگر عربیِ"دعا" را بلد نیستید، بعد از هـر نماز بگویید: خدایا عاقبت ما را ختم به خیر کن. یعنی آخـرین عمل مرا عبادت قرار بده... 💫#آیت_الله_مجتهدی_تهرانی

این فیلم رو هزار بار هم ببینید باز تازگی داره و هر بار اشک تو چشم حلقه میزنه و دل میلرزه... 🌹جواب تکان دهنده ی دختر ۷ ساله حافظ قران 🌱الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَجْ🌱

🏔صعود بانوی محجبه کوهنورد گرگانی خانم عباسی برفراز قله آرارات کشور ترکیه واهتزاز پرچم یاحسین باشعار #حجاب_هویت_من_است ‼️ اون وقت یه عده هم برای بی بندوباری و #بی_حجاب شدن بهانه میارن که #حجاب دست و پا‌گیره

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت8 6⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨ بسم اللّه الرّحمن الرّحيم✨ 🌹شرح #حکمت8 🔴 قسمت ششم خطبه ۱۶۵ بند چهارم: بر فراز گردن طاووس به جای يال، کاکلی سبز رنگ و پر نقش و نگار روييده و برآمدگی گردنش مانند آفتابه ای نفيس و نگارين است و از گلوگاه تا روی شکمش به زيبايی وَسْمِه يمانی رنگ آميزی شده يا چون پارچه حرير بَرّاق يا آيينه ای شفّاف که پرده بر روی آن افکندند. در اطراف گردنش گويا چادری سياه افکنده که چون رنگ آن شاداب و بسيار می باشد می پنداری با رنگ سبز تندی در هم آميخته است، در کنار شکاف گوش طاووس خطی است باريک، مانند سَرِ قلم به سفيدی گل بابونه که در کنار سياهی آن جلوه خاصّی دارد. کمتر رنگی می توان يافت که طاووس از آن در اندامش نداشته باشد يا با شفّافيّت و صيقل فراوان و زرق و برق جامه اش آن را جلای برتری نداده باشد. طاووس مانند شکوفه های پراکنده ای است که باران بهار و گرمای آفتاب را در پرورش آن نقشی چندان نيست و شگفت آور آن که هر چند گاهی از پوشش پرهای زيبا بيرون می آيد،( یعنی پرهایش می ریزد) و تن عريان می کند پرهای او پياپی فرو می ريزند و از نو می رويند، پرهای طاووس مانند برگ خزان رسيده می ريزند و دوباره رشد می کنند و به هم می پيوندند تا ديگر بار شکل و رنگ زيبای گذشته خود را باز می يابد، بی آنکه ميان پرهای نو و و پرهای ريخته شده تفاوتی وجود داشته باشد يا حتی رنگی جابجا برويد. اگر در تماشای يکی از پرهای طاووس دقّت کنی، لحظه ای به سرخی گل و لحظه ای ديگر به سبزی زَبَرجَد و گاه به زردی زر ناب است. راستی هوش های ژرف انديش و عقل های پُرتلاش چگونه اين همه از حقايق موجود در پديده ها را می توانند درک کنند؟ و چگونه گفتار توصيف گران به نظم کشيدن اين همه زيبايی را بيان توانند کرد؟ و در درک کمترين اندام طاووس گمان ها از شناخت، درمانده و زبان ها از ستودن آن در کام مانده اند. پس ستايش خداوندی را سزاست که عقل ها را از توصيف پديده ای که برابر ديدگان جلوه گرند ناتوان ساخت، پديده محدودی که او را با ترکيب پيکری پرنقش و نگار با رنگ ها و مرزهای مشخّص می شناسد، باز هم از توصيف فشرده اش زبان ها عاجز و از وصف واقعی آن درمانده اند! (حال چگونه خدا را می توان درک کرد؟) 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت8 7⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨ بسم اللّه الرّحمن الرّحيم✨ 🌹 شرح #حکمت8 🔴 قسمت هفتم 🔻6. بررسی شگفتی خلقت مورچه: موجود دیگری که حضرت به دقت و ظرافت در روزگاری که امکانات آزمایشگاهی و بررسی علمی مثل امروز نبوده است، اندام او را بررسی کرده اند مورچه است. در خطبه ۱۸۵ ، بند سوم می فرمایند:« به مورچه و کوچکی جثّه آن بنگريد، که چگونه لطافت خلقت او با چشم و انديشه انسان درک نمی شود، نگاه کنيد چگونه روی زمين راه می رود و برای به دست آوردن روزی خود تلاش می کند. دانه ها را به لانه خود منتقل می سازد و در جايگاه مخصوص نگه می دارد، در فصل گرما برای زمستان تلاش کرده و به هنگام درون رفتن، بيرون آمدن را فراموش نمی کند. روزی مورچه تضمين شده و غذاهای متناسب با طبعش آفريده شده است. خداوند منّان از او غفلت نمی کند و پروردگار پاداش دهنده محرومش نمی سازد، حتی اگر در دلِ سنگی سخت و صاف يا در ميان صخره ای خشک باشد. اگر در مجاری خوراک و قسمت های بالا و پايين دستگاه گوارش مورچه و آنچه در درون شکم او از غضروف های آويخته به دنده تا شکم و آنچه در سر اوست از چشم و گوش انديشه نمايی، از آفرينش مورچه دچار شگفتی شده و از وصف او به زحمت خواهی افتاد. پس بزرگ است خدايی که مورچه را بر روی دست و پايش برپاداشت و پيکره وجودش را با استحکام نگاه داشت، در آفرينش آن هيچ قدرتی خدا را ياری نداد و هيچ آفريننده ای کمکش نکرد. اگر انديشه ات را به کار گيری تا به راز آفرينش پی برده باشی دلايل روشن به تو خواهند گفت که آفريننده مورچه کوچک، همان آفريدگار درخت بزرگ خرماست، به جهت دقّتی که جدا جدا در آفرينش هرچيزی به کار گرفته و اختلافات و تفاوت های پيچيده ای که در خلقت هر پديده حياتی نهفته است». 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...