بی‌توجهی ایتالیا به‌خواستۀ آمریکا برای تحریم ایران‌ایر 🔹بلومبرگ: یک دیپلمات ارشد غربی که مایل به افشای نامش نیست، می‌گوید ایتالیا علی‌رغم فشارهای آمریکا هنوز با خواستۀ این کشور برای تحریم‌ ایران‌ایر موافقت نکرده است. 🔸آمریکا مدعی‌ است که ایران‌ایر از ایران برای روسیه موشک برده است. @Farsna

🎥 منابع خبری گزارش می‌دهند مقاومت عراق با دسته‌ای از پهپادهای انتحاری به منطقۀ اشغالی غور اردن حمله کرده است @Farsna

🎥 امروز همه در کلاس درس حاضر بودند جز یک نفر @Farsna

🎥 امروز همه در کلاس درس حاضر بودند جز یک نفر @Farsna

#سلام بر #امام_حسین 🌸

یا #صاحب_الزمان 💞

#یادداشت 🔰«بخت ما در جنگ خفته است؛» ✍🏻 سیدعلی کشفی؛ پژوهشگر سیاست‌گذاری فرهنگی 📍چرا فکر فروپاشی اسرائیل امکان هر برنامه سیاسی برای مقاومت است؟ آن‌گاه که زمان از ما ایمان محکم و اراده استوار می‌طلبد، ترس و تردید هوای ما پر کرده است. آن که گرفتار محاسبات و تسویف شده، پیش از آن که ترس از مشکلات ریز و درشت دستانش را لرزان کرده باشد، در هیمنه‌ی ایمانِ قلبش رخنه‌ای وارد آمده است؛

🔹برنامه جامع سیاسی ما اگر راهبرد فرسایش را برگزیده باشد، باید فروپاشی را به عنوان یک هدف عینی سرلوحه خویش قرار دهد. شاید هیچ‌کس چون سنوار شجاع نابودی رژیم را عینا در چشم نداشته باشد؛ 🔸دشمن چون در سوی ما، بلکه حتی در میان متحدان خویش، اراده‌‌ای حقیقی به جنگیدن نمی‌بیند ابتکار عمل را در دست گرفته است. در این میان وضع نتانیاهو متفاوت از ساخت سیاسی مستقر رژیم است؛ 🔹زمان آن‌چنان که ساده‌دلانه می‌پنداریم فرساینده دشمن نیست.بلکه تعلل ما در زمان، او را قوی‌تر و جری‌تر می‌کند.مساله اصلی بر سر همین فرسایش است. ما عوامل فرسایش را آروز می‌کنیم اما به آستانه فروپاشی نمی‌اندیشیم. 🔸غیر از آن که دشمن را باید در جبهه‌های مختلف فرسوده کرد، برنامه جامع سیاسی ما اگر راهبرد فرسایش را برگزیده باشد، باید فروپاشی را به عنوان یک هدف عینی سرلوحه خویش قرار دهد. شاید هیچ‌کس چون سنوار شجاع نابودی رژیم را عینا در چشم نداشته باشد... ➕ متن کامل این گفتگو را در وب‌سایت فکرت مطالعه کنید

📌داستان ما داستان زخم‌خوردگان جنگ بی‌عدل است ✍🏻وحید یامین‌پور 🔸چیزهایی درباره ماجرای اخیر #لبنان و فرجام کار ما با صهیونیسم شیطان‌صفت نوشتم و پاک کردم. باز نوشتم و پاک کردم... دانستنِ آنچه بر ما می‌رود سخت است. 🔹داستان ما، داستان زخم‌خورندگانی است که رنج جنگ، آنها را به ساختن برج و باروهای بلند بر مرزها و تیز کردن شمشیرها و ستبرکردن سپرها کشاند. آنها که افق بلند تاریخ را می‌نگریستند و نخواستند خاطره‌های تلخ‌شان تکرار شود... پس سالها در انتظار جنگ نهایی نشستند... آنقدر که به انتظار "خو" گرفتند! و حالا که گویی آن لحظه‌ی موعود نزدیک شده، بیرون‌رفتن از آن "خو" کار چندان آسانی نیست. نمی‌دانم. 💢آنچه بر ما می‌رود، در مرز باریک دفاع غیرتمندانه از حق و حفظ دماء مسلمین در رفت و آمد است. شجاعتِ متهورانه‌ای که دورانی سخت و غیرقابل پیش‌بینی را آغاز کند، یا پروای عافیت‌طلبانه‌ای که دشمن بد سگال را جری و جسور کند... کدام خِرد میتواند بین این‌دو برای دماء میلیون‌ها مسلمان تصمیم نهایی را بگیرد؟