« شرایط کنونی منطقه به گونهای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط #مرگ و #زندگی است و هم برای جبهه حق!!»
این جمله حضرت آقا خیلییییییییی جای فکر داره
■ https://eitaa.com/tohiidii
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداى بخشنده مهربان
اَللّهُمَّ اِنّا نَشْکوُ اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَالِهِ
خدایا ما به تو شکایت کنیم از نبودن پیامبرمان که درودهاى تو بر او و آلش باد
وَغَیْبَهَ وَلِیِّنا وَکَثْرَهَ عَدُوِّنا وَقِلَّهَ عَدَدِنا وَشِدّهَ الْفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَ
و از غیبت مولایمان و از بسیارى دشمنان و کمى افرادمان و از سختى آشوبها و از کمک دادن اوضاع
الزَّمانِ عَلَیْنا فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَاَعِنّا عَلى ذلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ
زمانه به زیان ما پس درود فرست بر محمد و آلش و کمک ده ما را بر این اوضاع به گشایش
تُعَجِّلُهُ وَبِضُرٍّ تَکْشِفُهُ وَنَصْرٍ تُعِزُّهُ وَسُلْطانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَرَحْمَهٍ
فورى از طرف خود و برطرف کردن رنج وناراحتى و یارى با عزت و ظاهر ساختن سلطنت حقه و رحمتى
مِنْکَ تَجَلِّلُناها وَعافِیَهٍ مِنْکَ تُلْبِسُناها بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
از جانب تو که ما را فراگیرد و تندرستى از طرف تو که ما را بپوشاند به رحمتت اى مهربانترین مهربانان
■ https://eitaa.com/tohiidii
ما آرزو داریم این جملات کتاب مقدس متعلق به همین روزها باشد ؛؛
یا رب العالمین -- یا عدتی فی شدتی ....
■ https://eitaa.com/tohiidii
هیچ دعایی بی اثر نیست.
با تمام وجود برای پیروزی جبهه مقاومت دعا کنیم.
نذر صلوات و آیت الکرسی و هر دعای خیری میتونیم.
سیلی از امداد الهی راهی جبهه مقاومت کنیم.
علی الحساب 5 صلوات .....🙏🏻
هدایت شده از معاتبه: سید محمد انجوی نژاد
✔️ در دنیایِ شمشیرها و موشکها!
حَقّ شمشیرها را اَدا کنید، پَهلوی دشمن را به خاک بکشید، خود را برای زدنِ نِیزه کاری و ضربهی شَدیدِ شمشیر تشویق کنید. صداها را در سینه خاموش کنید که ترس و بَددلی را از شما دور کند.
- مولا علی(ع) -
نهجالبلاغه، نامه۱۶
#پزشکیان
#انجوی_نژاد
.
🔗 کانون رهپویان وصال | صوت سخنرانیها | اینستاگرام | آپارات
.
@seyyedanjavi
رسانه ی جبهه یمقاومتباشیم !
دعابرایجبههمقاوتکنیم !
بیکارننشینیم!
#ربانصرنصرالله
■ https://eitaa.com/tohiidii
امروز درباره ی دوتا از دعاهای مهم روز جمعه [سمات و عشرات ] چندتا مطلب میذارم.
دعای عَشَرات
از دعاهای معتبری که در بیشتر کتابهای دعای شیعه آمده است. این دعا را امام علی(ع) به امام حسین(ع) آموخت. خواندن آن در هر صبح و شام مخصوصا در عصر روز جمعه در روایات تاکید شده است.
دعا عشرات دربر دارنده مضامین اخلاقی و اعتقادی مانند اقرار به وحدانیت خدا، نبوت رسول اکرم(ص) و امامتحضرت علی(ع) است.
سند دعا
دعای عشرات را سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از شیخ طوسی و شیخ طوسی از احمد بن محمد بن سعید بن عقده از علی بن حسن بن علی بن فضال از ثعلبه بن میمون از صالح بن فیض از ابن مریم از عبدالله بن عطا نقل کرده است که میگوید امام محمد باقر(ع) از پدرش حضرت علی بن الحسین(ع) و او از پدرش امام حسین(ع) نقل کرده است که امیرالمومنین(ع) این دعا را به من آموخت.[۱] علامه مجلسی در بحارالانوار،[۲] دعای عشرات را از جمال الاسبوع سید بن طاووس و در جای دیگر[۳] از مهج الدعوات با سند دیگری از امام صادق(ع) از امیرالمومنین(ع) نقل کرده است. کفعمی در بلدالامین[۴]به نقل از شیخ طوسی و در مصباح با نقل دیگر[۵] و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان[۶] به نقل از شیخ طوسی نقل کرده است.
وجه نامگذاری
وجه نامگذاری این دعا به عشرات آن است که قسمتی از جملات پایانی آن ده بار باید تکرار شود.
ثواب قرائت
امام باقر(ع) فرمودند: امیرالمومنین علی(ع) به امام حسین(ع) فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوهای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو میگویم تا یکسال پس از شهادت من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری میدهم که اصل آن از خداوند متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم مینمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار فرشته را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در بهشت فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت رسول خدا(ص) باشی و در دارالسلام برای تو خانهای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامهای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ... و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و شیعیانو دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن میخواهد و بر آورده شود.[۷]
زمان قرائت
مستحب است دعای عشرات، صبح یا شب خوانده شود. بهترین اوقات قرائت این دعا بعد از عصر روز جمعه است.[۸]
مضامین
• دعای عشرات با تنزیه، حمد، اقرار به وحدانیت و بزرگی خدا و ذکر حوقله شروع میشود. با تنزیه خداوند به عبارتهای مختلف ادامه مییابد. سپس بر رسولان الهی درود میفرستد و حمد و سپاس نثار خداوندی میکند که پروردگار جهانیان است و بار دیگر خداوند تنزیه میشود.
• در فراز بعد نعمت، خیر، برکت و عافیت خداوند یاد میشود و بر پیامبر(ص) و خاندان او درود فرستاده و از خدا درخواست میکند تا «نعمت و خیر و برکات و سلامتی را بر من، با نجات از آتش دوزخ تمام کن» و از خداوند میخواهد تا «شکرگزاری و سلامتی و فضل و کرامت خود را همواره تا زمانی که زنده هستم روزیام فرما.»
• در فراز دیگر دعاکننده به وحدانیت خدا، نبوت حضرت محمد(ص) و معاد اقرار میکند. به حقانیت امامتعلی(ع) و اولاد آن حضرت شهادت میدهد و میگوید: «بار الها! این شهادت را نزد خود برای من ثبت کن، تا آن را در روز قیامت بر زبانم جاری کنی درحالی که از من خشنود باشی، همانا تو بر آنچه میخواهی توانایی»
• در ادامه، خداوند را با عبارات مختلفی حمد، و شکر میگوید مثل؛ «و تو را سپاس به میزان وزن آبهای دریا، و تو را سپاس به شماره برگ درختان، و تو را سپاس به عدد آنچه روی زمین است، و تو را سپاس به تعداد آنچه کتابت برشمرده و تو را سپاس به عدد آنچه دانشت آن را فراگرفته، و تو را سپاس به شماره آدمیان و پریان و حشرات و پرندگان و چهارپایان و درندگان.» و در پایان جملاتی آمده است که ده بار باید گفته شود و این جملات دلالت بر وحدانیت، زنده بودن و قدرت خداوند دارد.
۱• ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص۴۵۳-۴۶۴.
۲• مجلسی، بحارالانوار، ج۸۷، ص۷۳.
۳• مجلسی، بحارالانوار، ج ۹۲، ص۴۰۸.
۴• کفعمی، بلدالامین، ص۴۶-۴۲. کفعمی معتقد است که دعای عشرات با شش روایت مختلف وارد شده است رجوع کنید به: پاورقی بلدالامین، ص۴۲.
۵• کفعمی، مصباح، ص۱۳۲-۱۲۶.
۶• قمی، مفاتیح الجنان، ص۱۲۷-۱۲۱.
۷• ر.ک:صدر حاجسیدجوادی، دائره المعارف تشیع، ج۷، ص۵۳۰؛ ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص۴۵۶-۴۵۳.
۸• شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ص۷۷-۷۶.
دعای سمات دعایی منقول از امام باقر(ع) که خواندن آن در آخرین ساعات روز جمعه مستحب است. بنابر روایتی از امام محمد باقر(ع) اسم اعظم الهی در این دعا ذکر شده است. ، شرحهای بسیاری بر این دعا نوشته و منتشر شده است مانند «روائح النسمات فی شرح دعاء السمات» به زبان فارسی از آثار سید محمدحسن میرجهانی، دانشمند شیعی قرن پانزدهم قمری.
سبب نامگذاری
سمات جمع «سِمَه» به معنی علامت و نشانه است. گفتهاند که چون نشانههای استجابت در این دعا بسیار است، به این نام نامیده شده است.[۱] ویا به این جهت که نشانههای خداوند متعال در این دعا فراوان آمده است. و اسم دیگر آن (شُبّور) است و وجه تسمیه آن به شبور یا به واسطه آن است که از ریشه «شَبَر» به معنی عطا است، گویا این دعا عطائی است از جانب خداوند و یا آن که شبور به لغت عبرانی به معنی یوم سَبْت است یعنی دعای روز شنبه و یا آن که چون شبور به معنی بوق است و چون این دعا در بوق خوانده شده است به این اسم خوانده شده است . و کیفیّت آن بنابر گزارش علامه مجلسی در بحارالانوار [۲] این است که چون یوشع بن نون وصی حضرت موسی با عَمالقه [یادداشت ۱] برای جنگ با عمالقه مواجه شد فرمان داد که هر یک از خواص بنی اسرائیل کوزههایی را همراه خود بردارند و شاخی از گوسفند که سوراخ باشد در نزدیک دهان خود نگه داشته و این دعا را به آهستگی در آن بخوانند که مبادا بعضی از شیاطین، جن و انس استراق سمع کنند و آن را فرا گیرند پس بنی اسرائیل شبانه آن چه را که یوشع علیه السلام گفته بود به جای آوردند . چون شب قریب صبح به پایان رسید آن کوزه ها را در میان لشگریان عمالقه انداخته و شکستند و چون صبح شد عمالقه را دیدند که با شکم باد کرده (گویی تنههاى نخلهاى ميان تهىاند) مردهاند.[۳]
سند
دعای سِمات را شیخ طوسی در مصباح المتهجد،[۴] ابن طاووس در جمال الاسبوع،[۵] کفعمی در البلد الامین[۶] و مصباح،[۷] مجلسی در بحارالانوار[۸] و زاد المعاد[۹] با سندهای معتبر از محمد بن عثمان عمری (از نواب خاص امام زمان (عج)) با واسطه از امام صادق(ع) و ایشان از پدرشان امام محمد باقر(ع) نقل شده است.[۱۰] سید بن طاووس در جمال الاسبوع این دعا را از سه طریق نقل میکند.[۱۱] شیخ عباس قمی این دعا را در مفاتیح الجنان[۱۲] به نقل از مصباح شیخ طوسی آورده است.
ابوالقاسم خویی قوت سند را تأیید نمیکند.[۱۳] بنا به گفته مجلسی این دعا در بین اصحاب در غایت شهرت بوده و به طور منظم آن را میخواندند.[۱۴]
زمان قرائت
امام خمینی:
«دعای عظیم الشان (سمات) كه منكران را جرأت انكار سند و متن آن نیست و مقبول عامه و خاصه و عارف و عامی است و در آن دعای شریف مضمونهای عالی مقام و معارف بسیار است كه شمیم آن قلب عارف را بیخود كند و نسیم آن نفخه الهیه در جان سالك دمد.»
امام خمینی، تفسیر سوره حمد، ص۱۹.
خواندن این دعا در آخرین ساعات روز جمعه[۱۵] و شبهای شنبه مستحب است و نیز هرکه در وقت رفتن به جایی یا طلب حاجتی و یا روی آوردن به دشمنی که از او بیمناک است یا زمامداری که از او هراسان است این دعا را بخواند حاجت او برآورده میشود و از شر دشمن محفوظ میماند و هر کس نتواند این دعا را بخواند این دعا را بنویسد و بر بازوی خود ببندد یا در بغل بگذارد، همان تأثیر را دارد.[۱۶] شیعیان دعای سمات را در ساعات پایانی روز جمعه به صورت جمع در مکانهای مذهبی، یا به صورت فردی میخوانند.
محتوا
در دعای سمات، خدا را به اسم اعظم، پیامبران و مکانهای مقدسی که خداوند در آن مکانها با رسولانش تکلم نمود و بر آنان وحی فرستاد، قسم داده یا خوانده میشود. ابتدای دعا با مناجات خداوند آغاز شده و در ضمن آن به نعمتهای خداوند اشاره شده است. همراهی حضرت موسی با بنیاسرائیل عبور آنها از دریا و هلاک فرعون و لشگریان فرعون را یاد کرده است. در بندهای دیگر سخن گفتن خداوند با موسی بن عمران، ابراهیم، اسحاق، یعقوب و اینکه خداوند آنها را یاری رسانده را ذکر کرده است. رحمت خداوند را به حضرت آدم و ذریه او یادآوری میکند و سپس برکت خداوند بر امتهای گذشته را خاطر نشان میکند و بر شمول برکت خداوند بر امت، ذریه و امت پیامبر(ص) تأکید میکند و از خداوند میخواهد که بر پیامبر(ص) و خاندان او صلوات فرستاده و برکت و رحمت خویش را بر آنها شامل کند، کما اینکه بر ابراهیم و آل ابراهیم درود، برکت و رحمت خود را شامل کرده است.
جایگاه
در حدیثی از امام باقر(ع) آمده است که فرمودند: اگر سوگند یاد کنم که در این دعا اسم اعظم الهی است درست گفتهام. با این دعا علیه ستمگران در حق ما و کسانی که قصد خوار کردن ما و گردن فرازی در برابر ما را دارند نفرین کنید.
۱• دایرة المعارف شیعه، ج۷، ص۵۲۷
۲• مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۷، ص۱۰۲.
• http://askdin.com/thread/دعای-سمات-دعاشناسی-اهل-بیت-علیهم-السلام.
۳• طوسی، مصباح المتهجد،۱۴۱۱ق، ۱۹۹۱م، ج۱، ص۴۲۰ ـ ۴۱۷
۴• ابن طاووس، جمال الاسبوع، ناشر: دار الرضي، ص۵۳۸ ـ ۵۳۳
۵• کفعمی، بلدالامین، ۱۴۱۸ق،ص۹۱ ـ ۹۰
۶• کفعمی، مصباح، ۱۴۰۵ق،ص۴۲۶ ـ ۴۲۴