eitaa logo
"مکتب گراف"
1هزار دنبال‌کننده
7.3هزار عکس
1.8هزار ویدیو
31 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَميعًا وَلا تَفَرَّقوا 💢همزمان با میلاد رسول گرامی اسلام و فرارسیدن هفته وحدت و برآمدن بانگ اشهدا ان محمد رسول الله در سرتاسر عالم همه با هم فضای مجازی را لبریز میکنیم از عطر پیامبر مهربانی ها، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله در پویش همگانی و مردمی 💢 محورهای مشارکت در پویش: - پاسخ به اهانت بی شرمانه رئیس جمهور فرانسه به ساحت پاک پیامبر گرامی اسلام _ تحریم کالای فرانسوی - بیان ابعاد مختلف سیره نبوی - ابعاد مختلف وحدت مسلمین جهان - نقش زنان در توسعه وحدت جامعه اسلامی - فلسطین محور وحدت جهان اسلام 💢هشتگ های موزد استفاده: 🔴 لطفا همه هشتگ ها استفاده شود 🔴 💢قالب های مختلف تولید محتوا: - متن ادبی - دلنشته - عکس و فیلم - عکس نوشته - کلیپ و پادکست - و... 💢 لطفا نشانی (لینک) صفحه خود در فضای مجازی را پس از انتشار جهت درج در کانال انتشار تولیدات طلاب در فضای مجازی https://eitaa.com/tolid_kosar به نشانی https://eitaa.com/AfsarNoori75 ارسال نمایید 💢 بستر انتشار: - شبکه های اجتماعی - پیام رسان ها - سایت و وبلاگ
نام‌های پیامبر در قرآن رسول خدا(صلى الله علیه و آله) در قرآن ده نام دارد: امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: رسول خدا(صلى الله علیه و آله) در قرآن ده نام دارد . 1 - محمد(صلى الله علیه و آله) و ما محمد الا رسول. 2 و 3 - احمد و رسول؛ و مبشرا برسول یاتى من بعدى اسمه احمد. 4 - عبدالله و انه لما قام عبدالله. 5 – طه، ما انزلنا علیك القرآن لتشقى. 6 – یس، والقرآن الحكیم. 7 - ن والقلم و ما یسطرون. 8 - مزمل یا ایهاامزمل. 9 - مدثر یا ایها المدثر. 10- ذكر قد انزلنا الله الیكم ذكرا رسولا. سپس امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: ذكر از نام‌هاى آن حضرت است و ماییم اهل ذكر كه حق تعالى در قرآن ذكر كرده است كه هر چه ندانید از اهل ذكر سئوال كنید. منبع سایت تبیان
اوصاف پیامبر صلی الله علیه و آله در قرآن  شاهد، مبشر، نذیر، داعی الی الله ، سراج منیر. این اوصاف والا و پرمنزلت در آیه روبرو آمده است: «یا اَیُّهااْلْنَّبیُ اِنّا اَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً* وَ داعیاً اِلَی اللّهِ بِاِذْنِهِ وَ سِراجاً وَ مُنیراً»    رئوف و رحیم این دو صفت به همراه دو ویژگی از ویژگی های اخلاقی حضرت محمد (ص) بیان شده :«لَقَدْ جاءَکُمْ رَسولٌ مِنْ اَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلیْکُمْ بِاْلْمُؤمِنینْ رَئوفٌ رَحیمٌ» «رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنج های شما بر او سخت است و اصرار به هدایت شما دارد و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.» در این آیه، علاوه براین دو صفت به دو ویژگی اخلاقی پیامبر(ص) اشاره شده است. نخست این است که پیامبر اکرم (ص)آن قدر خیرخواه و همدرد و دوستدار مردم بود که از رنجهایی که به مردم می رسید آزرده خاطر می شد، به طوری که برای او سخت بود که ببیند به کسی رنج و سختی برسد. دوم، دلسوزی آن حضرت است. این دلسوزی آن چنان است که خداوند، از اصرار حضرت در هدایت مردم، به «حریص علیکم» تعبیر کرده است. چنان که خداوند در سوره مبارکه کهف در در این باره خطاب به پیامبر اکرم(ص) می فرماید:« فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی ءاثرِهِمْ اِنْ لَمْ تُؤْمِنواْ بِهذا اْلْحَدیثْ أَسِفا» «گویی ـ اگر آنها به این گفتار ایمان نیاورند ـ می خواهی خود را از غم و اندوه به جهت اعمال آنها، هلاک کنی.» مشاهده متن کامل مقالهhttp://noo.rs/CBWR8
«و لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» ۱-هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می رفت. ۲-در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمی کشيد. ۳-نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. ۴-در سلام کردن به همه سبقت می جست. ۵-وقتی با کسی دست می داد دست او را رها نمی کرد، تا وی رها کند. ۶-با مردم چنان معاشرت مي کرد که هرکس گمان می کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. ۷-هرگاه به کسی می نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی کرد. ۸-هرگز به روي مردم خيره نگاه نمی کرد. ۹-چون اشاره می کرد با دست اشاره می کرد نه با انگشت و چشم و ابرو. ۱۰-سکوتی طولانی داشت و در صورت نياز سخن می گفت. منابع: منتهی الآمال محدث قمی _مکارم الاخلاق شیخ طبرسی
اوصاف مشترک قرآنی خدا و رسول صلی الله علیه خداوند قرائت قرآن را همان گونه که به خود نسبت داده و فرموده است: «اِنَّ عَلَیْنا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ فَاِذا قَرَأْناهُ فَاْتَّبِعْ قُرْانَهُ» به پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ نیز نسبت داده و می فرماید: « اِقْرَأْ بِاْسْمِ رَبِّکَ اْلَّذی خَلَقْ».  خداوند، خود را تلاوت کننده قرآن معرفی کرده است: «تِلْکَ آیاتُ اْللّه نَتْلوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ»، پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ را نیز تالی قرآن معرفی می کند: «یَتْلُوا عَلَیْهِمْ ایاتِنا»، و به آن حضرت دستور می دهد تا آیت الهی را بر مردم تلاوت کند: «وَ اْتْلُ ما اُوحی اِلَیْکَ مِنْ کِتاب». خداوند همان طور که ترتیل و منظم و هماهنگ خواندن را به خود اسناد می دهد: «و رتلناه ترتیلا»، آن را به پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ نسبت می دهد: «وَ رَتِّلِ اْلْقُرْآنَ تَرْتیلا».  خداوند آن چنان که خود را معلم قرآن معرفی کرده: «اَلْرَّحْمن * عَلَّمَ اْلْقُرْآن» همین صفت را به پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ نیز نسبت می دهد: «وَ یُعَلِّمُهُمُ اْلْکِتابَ وَ اْلْحِکْمَةِ».البته اسناد وصف «معلمی قرآن» نسبت به خداوند بالذات و بالأصاله است و نسبت به پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ بالعرض و بالتبع.  منبع :مجله فرهنگ جهاد شماره ۴۳ و۴۴ مشاهده متن کامل مقاله http://noo.rs/CBWR8
«و لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» ۱۱-هرگاه با کسی هم صحبت می شد به سخنان او خوب گوش فرا می داد. ۱۲-چون با کسی سخن می گفت، با تمام بدن به سمت او بر می گشت. ۱۳-با هرکه می نشست تا او اراده برخاستن نمی کرد آن حضرت برنمی خاست. ۱۴-در مجلسی نمی نشست و برنمی خاست مگر با ياد خدا. ۱۵-هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزديک درب می نشست نه در صدر آن. ۱۶-در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمي داد و از آن نهی مي کرد. ۱۷-هرگز در حضور مردم تکيه نمی زد. ۱۸-اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. ۱۹-اگر در محضر او چيزی رخ می داد که ناپسند وی بود ناديده می گرفت. ۲۰-اگر از کسی خطایی صادر می گشت آن را نقل نمی کرد. منابع: منتهی الآمال محدث قمی _مکارم الاخلاق شیخ طبرسی