eitaa logo
@Torab_bash
3.4هزار دنبال‌کننده
698 عکس
564 ویدیو
14 فایل
تراب باش، فرزند ابوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
🔔 ! ✍🏻... حال که خدای متعال به ما میدان داده است که در دنیا، با به‌سوی او برگردیم، بیایید ماهم واقعاً دنبال باشیم؛ از خود طلب کنیم؛ به‌خاطر خود از او بخواهیم؛ سعی کنیم ماهم این کارها را بکنیم، والّا روزی خواهد آمد که خدای متعال به می‌فرماید: «وَ لَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ» (مرسلات: ۳۶) و رخصت نمى‌یابند تا پوزش بخواهند. ⛔️ خدای نکرده در به ما اجازه نخواهند داد. آنجا دیگر جای غفلت‌های دنیا و عذرخواهی نیست. اینجا که هست، اینجا که عذرخواهی برای ما درجه می‌آفریند، را می‌شوید و ما را و می‌کند، از خدای متعال عذرخواهی کنیم. با و ، لطف خدا و نگاه محبّت الهی را متوجّه و شامل حال خودمان کنیم «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» (بقره: ۱۵۲) مرا به آورید، تا من هم شما را به یاد آورم. 🌸 در همان لحظه‌ای که ما را متوجّه کرده و به یاد خدا می‌افتیم، خدای متعال در همان لحظه، چشم و و متوجّه ماست؛ دست لطف و بذل و بخشش او به‌سوی ما دراز است. خدا را به یاد خودمان بیندازیم، والّا روزی خواهد رسید که به سمتِ می‌‌آید که «فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ» (سجده: ۱۴) پس به‌خاطر آنکه این روزتان را فراموش کردید؛ [عذاب را] بچشید؛ ما [نیز] امروز به شما می‌کنیم! این‌گونه است. 🆔 @Torab_bash
💢 در (۱-۲) ✍🏻... در آیات ۶۳ تا ۷۰ سوره فرقان، خداوند از افراد و به نام ﴿عِبادُ الرَّحْمنِ﴾ صحبت کرده و ۱۴ مورد از آن‌ها را مطرح می‌‌کند. 🔹 اولین خصوصیت‌‌شان این است که با راه می‌‌روند، دومین خصوصیت‌‌شان ﴿إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً﴾ است؛ یعنی وقتی با برخورد می‌کنند؛ رفتار دارند؛ اما عموم ماها وقتی به یک آدم جاهل می‌‌رسیم، پشت سرش کلی می‌‌کنیم که چرا اینکار را کرد؟ چرا این رفتار را کرد؟ چرا این صفت را داشت؟ بعد می‌فرماید: در ﴿يَبيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياماً﴾ پیوسته به و سر می‌کنند؛ و از لحاظ هدف‌‌گذاری‌‌شان؟ به فکر می‌‌کنند و می‌گویند: خدایا! می‌‌شود را از ما کنی و بداری؟ و برخی صفات دیگر... 🔺 خدا در این آیات از جنبه‌‌های مختلف، را می‌‌کند.لذا ماهم باید کنیم که اینها برایمان باشد، اگر می‌‌خواهیم به سمت (ع) برویم و از و ایشان، بهره‌‌مند شویم، سعی کنیم که باشیم تا شاید از بهره‌‌مند شویم؛ چون در آیه ۵۲ سوره شوری می‌فرماید: ﴿وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا﴾ و لکن ما آن را قرار دادیم که هرکس از را بخواهیم به آن نور کنیم. پس باشیم، تا خداوند ما را با از خودش مورد قرار دهد. 💠 زیربنا است. در در همان ابتدای کلام می‌فرماید شما بناست در آینده با ﴿مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ﴾ شوید، لذا را نکنید، ﴿إِيَّاكَ نَعْبُدُ﴾ عبودیت است، باش که هستی، عبدی باش که ، عبدی باش که و... در تشهد نماز نیز می‌‌خوانیم «وَ أشهَدُ أنَ مُحَمَدًا عَبدُه وَ رَسولهُ» یعنی (ص) هم قبل از اینکه باشند، هستند؛ لذا خداوند در می‌‌فرماید قبل از هر چیزی عبد باشید. ⛔️ کسی نیست که صرفاً بخواند؛ بگیرد و این چیزها، عبد کسی است که با خودش باشد؛ درحالی‌که انسان‌‌ها هستند. 🏇 ! 🔚 ! 🆔 @torab_bash
🔔 ! ✍🏻... حال که خدای متعال به ما میدان داده است که در دنیا، با به‌سوی او برگردیم، بیایید ماهم واقعاً دنبال باشیم؛ از خود طلب کنیم؛ به‌خاطر خود از او بخواهیم؛ سعی کنیم ماهم این کارها را بکنیم، والّا روزی خواهد آمد که خدای متعال به می‌فرماید: «وَ لَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ» (مرسلات: ۳۶) و رخصت نمى‌یابند تا پوزش بخواهند. ⛔️ خدای نکرده در به ما اجازه نخواهند داد. آنجا دیگر جای غفلت‌های دنیا و عذرخواهی نیست. اینجا که هست، اینجا که عذرخواهی برای ما درجه می‌آفریند، را می‌شوید و ما را و می‌کند، از خدای متعال عذرخواهی کنیم. با و ، لطف خدا و نگاه محبّت الهی را متوجّه و شامل حال خودمان کنیم «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» (بقره: ۱۵۲) مرا به آورید، تا من هم شما را به یاد آورم. 🌸 در همان لحظه‌ای که ما را متوجّه کرده و به یاد خدا می‌افتیم، خدای متعال در همان لحظه، چشم و و متوجّه ماست؛ دست لطف و بذل و بخشش او به‌سوی ما دراز است. خدا را به یاد خودمان بیندازیم، والّا روزی خواهد رسید که به سمتِ می‌‌آید که «فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ» (سجده: ۱۴) پس به‌خاطر آنکه این روزتان را فراموش کردید؛ [عذاب را] بچشید؛ ما [نیز] امروز به شما می‌کنیم! این‌گونه است. 🆔 @Torab_bash
🌹 ایجادِ جریانِ نشاط در خانواده ✍️... از جنبه ایجادِ نشاط در جمعِ از جمله نشاطِ همسر چه کار کنیم که هم مثبت باشد و هم غلفت آفرین نباشد؟! شاید اولین راهکار این باشد که همه‌ی اهل منزل نسبت به شادابی خانواده احساس کنند؛ یعنی گاهی پدر عامل نشاط بشود؛ یا بعضی وقت‏ها مادرِ خانواده بانی نشاط باشد و برای فرزندان شرایطِ شادی فراهم کند، مثلاً چند تا از دخترانِ هم سن و سال فرزند دخترش را به صورت مدیریت شده دعوت کند و با یک دورهمی ساده اما دلنشین، نشاط ایجاد کند، در عین حال مواظبت کند که بچه‌ها احساس نکنند که یک بزرگ‌تر، بالای سرشان ایستاده و دارد مدیریت‏شان می‌کند. 🚨تا می‏شود مواظبت کنیم که یک میهمانی شاد و یا یک دورهمی بانشاط که برای کودکان ایجاد کردیم؛ به انحراف و کج روی و لودگی کشیده نشوند؛ چراکه در کودکان اثر مستقیم می‌گذارد، کاری کنیم که کودکان شاد شوند؛ اما در عین حال سالم بمانند و صالح هم بشوند. 🌷 مثلاً لباس‏های دل‏نشین بپوشند، اصلاً مجلسی برای چند تا دختر خانم کوچک برپا کنیم که شاد باشند. در خلالِ شادی که هستند و دارند می‏کنند، در اوج شادی‏شان که می‏بینیم شادی در عمق وجودشان نشسته، در آنجا مثلاً بگوییم که بچه‏ها! دوست دارید سلام الله علیها هم در شادی ما شرکت کنند؟ آنهایی که دوست دارند به ایشان یک بفرستند. می‏بینید همه دخترای صلوات فرستادند. 🌹 خودِ این خوب است؛ چرا؟! چون شما با ایجاد یک صحنه‌ی بانشاط و گره زدن کودکان با مادر مهربان سلام الله علیها و دیگر اهل‌بیت علیهم‌السلام، بین ایشان با اهل‌بیت رابطه‌ی و برقرار می‌کنید؛ این یک تصور خوب است و در ذهن و قلب کودک می‌ماند، ما در این روش، در فضایی از اوج شادی‏ها، مادر مهربان سلام الله علیها را پیوند می‌زنیم به شادی‏های فرزندمان. وقتی که فرزندمان دارد لذت می‏برد و کیف می‏کند؛ مادر مهربان سلام الله علیها را به شادی‏های فرزندمان پیوند زده‌ایم، این‌گونه هر موقع که او به مادر مهربان سلام الله علیها می‏افتد؛ یک صحنه‌ی و بسیار در ذهنش تداعی شود. ❤️ به این روش اعتنا کنیم و کودکان و دیگر اعضای خانواده را در فضایی از کیف و شادی با اهل‌بیت علیهم‌السلام گره بزنیم. 🆔 @Torab_bash
🔔 به‌خاطر خود از او بخواهیم! ✍🏻... حال که خدای متعال به ما میدان داده است که در دنیا، با به‌سوی او برگردیم، بیایید ماهم واقعاً دنبال باشیم؛ از خود طلب کنیم؛ به‌خاطر خود از او بخواهیم؛ سعی کنیم ماهم این کارها را بکنیم، والّا روزی خواهد آمد که خدای متعال به می‌فرماید: «وَ لَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ» (مرسلات: ۳۶) و رخصت نمى‌یابند تا پوزش بخواهند. ⛔️ خدای نکرده در به ما اجازه نخواهند داد. آنجا دیگر جای غفلت‌های دنیا و عذرخواهی نیست. اینجا که هست، اینجا که عذرخواهی برای ما درجه می‌آفریند، را می‌شوید و ما را و می‌کند، از خدای متعال عذرخواهی کنیم. با و ، لطف خدا و نگاه محبّت الهی را متوجّه و شامل حال خودمان کنیم «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» (بقره: ۱۵۲) مرا به آورید، تا من هم شما را به یاد آورم. 🌸 در همان لحظه‌ای که ما را متوجّه کرده و به یاد خدا می‌افتیم، خدای متعال در همان لحظه، چشم و و متوجّه ماست؛ دست لطف و بذل و بخشش او به‌سوی ما دراز است. خدا را به یاد خودمان بیندازیم، والّا روزی خواهد رسید که به سمتِ می‌‌آید که «فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ» (سجده: ۱۴) پس به‌خاطر آنکه این روزتان را فراموش کردید؛ [عذاب را] بچشید؛ ما [نیز] امروز به شما می‌کنیم! این‌گونه است. 🚨 ! @Torab_bash
🏴 آمادگی برای همراهی با کاروان حسینی علیه‌السلام (۲) ✍🏻... دوستان عزیز! این را بدانید که هرجا از علیهم‌السلام شود؛ طبق آیات ۳۵ و ۳۶ سوره‌ی نور، اهل‌بیت علیهم‌السلام آنجا هست، تا می‌گوییم یا حسین! امام حسین علیه‌السلام در ما وارد می‌شود، پس ابتدا مولایمان را یاد کنیم؛ وقتی نورِ مولا در قلبمان شدت گرفت؛ در این شرایط؛ بخوانیم «تاسُوعا یوْمٌ حُوصِرَ فیهِ الْحُسَین»، یعنی نور امام حسین علیه‌السلام با و و با جانوران درنده‌ی وجودِ من، محاصره شده است؛ ما چه کار باید بکنیم؟ اینکه صرفاً برای او ؛ باعث نمی‌شود که حسین علیه‌السلام از محاصره شود؛ اینکه صرفاً برای او کنیم؛ با گریه برخی از او تار و مار می‌شوند، نه تمام دشمنان او؛ اینکه برای امام حسین علیه‌السلام صرفاً مجلس عزا و یادبود بگیریم؛ معلوم نیست چقدر ایشان را از محاصره‌ی کربلای وجود خود درآورده‌ایم...! 💠 اگر می‌خواهیم به مولایمان کمک کنیم؛ باید حلقه‌ی محاصره را در وجود خودمان بشکنیم؛ باید خودمان را به امام علیه‌السلام برسانیم و ایشان را کنیم؛ باید را پس بزنیم، باید راهی باز کنیم و خودمان را به مولایمان برسانیم. از که به خودمان نگاه کنیم؛ می‌بینیم که امام علیه‌السلام، در وجود ما توسط افرادی شده‌اند و آن افراد به قدری وحشیانه دارند رفتار می‌کنند؛ و به قدری گرد و خاک کرده‌اند که تمام فضای صحنه مملو از گرد و غبار و تاریکی شده، تاریکی‌های و نابجا! تاریکی‌های ، تاریکی‌های و ، تاریکی‌های و و... همه‌ی اینها وجود من را کرده است!! ⁉️ چگونه بخشی از محاصره‌ی پیرامون امام علیه‌السلام را در خود بشکنم؛ اگر من و شما اعتقاداتمان را تصحیح کنیم؛ فضای کربلای درونِ وجودمان را می‌کنیم و هوای حاکم بر روحمان را از گرد و غبار و از تاریکی‌ها می‌زداییم؛ اگر از خودمان بکنیم و دل به مولایمان بسپاریم؛ اگر از خودمان بگذریم و به مولایمان بپیوندیم؛ بخشی دیگر از محاصره‌ی پیرامون امام علیه‌السلام را می‌شکنیم؛ و اگر اخلاقیاتمان را کنیم و تقوائیات را بیشتر باشیم؛ درصد عمده‌ای از جانوارن و جانور نماهای اطرافِ نورِ امام حسین علیه‌السلام را در وجودِ خودمان پس زده‌ایم. 🔔... @Torab_bash
🏴 بیان برنامه‌های حسینی ع (۳-۷) ۳ـ برنامه [برنامه شهادت] (۱) ✍🏻... یكی دیگر از برنامه حسینی، برنامه است. بر اساس این برنامه، می‌توان هدف امام حسین(ع) از حركت خویش را تحقق مقوله ثارالله دانست. برای آشنایی بیشتر با این برنامه، ابتدا به بیان مفهوم ثار الله می‌پردازیم. 🔺 : اَعمال ناشایست خلایق، به خصوص انسان‌‌‌ها، مدام تبدیل به می‌‌‌شود و این حجاب‌‌‌ها، راه بشریت به سوی آینده خدایی را سدّ می‌‌‌كنند. هرچه اَعمال بدتر باشد، به حجاب‌‌‌های خشن‌‌‌تری تبدیل می‌‌‌شود. بدترین اَعمال تاریخ بشر، بعد از رحلت رسول‌‌‌الله(ص) واقع شد؛ تا حدّی كه به خاطر آنها، حتّی امامت نیز باید پس از امام حسین(ع) منقطع ‌‌‌گردیده و دیگر ادامه نمی‌‌‌یافت، لذا خداوند سالها قبل از وقوع آنها[حدوداً در سال سوّم هجری]، به رسول‌‌‌الله(ص) وحی می‌‌‌فرستد كه اگر می‌‌‌خواهید امامت تا (عج) ادامه یابد، باید فرزندی[حسین(ع)] به دنیا بیاید كه چنین و چنان شهید شود. 📚 از احادیث متعدد برمی‌‌‌آید كه رسول‌‌‌الله(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و حضرت زهرا(س) به‌خاطر همین موضوع بود كه راضی به شدند [رجوع به احادیث مربوط به «وَ وَصَّینَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً» (احقاف ۱۵)]. ▫️ خداوند متعال را مؤثر و شكافنده و زایل كننده بدی‌‌‌ها قرار داده است. البته خون هر شهید مقداری در این موضوع مؤثر است. ، خون آن شهیدی است كه خداوند مقرر داشته تا بوسیله آن: حجاب‌‌‌های سخت و قطور اعماق را تا مسافت‌‌‌های زیاد بشكافد. 🔹 همانگونه كه مشاهده می‌شود در اینجا ما با دو مفهوم شهادت و مواجه هستیم و به تبع هر یک از این دو مفهوم، می‌تواند برنامه‌ای مطرح باشد و در نتیجه مولا حداقل دو برنامه تحت عناوین «برنامه به سوی شهادت» و «برنامه ثار الله» داشته‌اند. ⁉️ اكنون سؤال این است كه آیا «برنامه به سوی شهادت» با «برنامه ثار الله» یكی است؟ در ظاهر، «برنامه به سوی شهادت» مربوط به قبل از شهادت امام حسین(ع) است و
«برنامه ثار الله»
مربوط به بعد از شهادت ایشان. اما اگر از این جنبه نگاه كنیم كه فلسفه «برنامه به سوی شهادت» چیست و اساساً چرا باید چنین برنامه‌ای وجود داشته باشد؟ آنگاه در پاسخ می‌توان چنین گفت كه این برنامه بخاطر «برنامه ثار الله» باید محقق گردد. یعنی اینكه «برنامه به سوی شهادت» مقدمه «برنامه ثار الله» است و «برنامه ثار الله» «برنامه به سوی شهادت» و بلكه در حقیقت این دو برنامه، دو بخش از یک برنامه هستند. 📌 در نگاه کسی که از منظر «برنامه شهادت» به ماجرای امام حسین(ع) نگاه می‌‌‌كند، ، به نوعی، پایان كاروان حسینی(ع) است و بعد از عاشورا فقط می‌‌‌توان به آن «تأسّی» كرد. چنین شخصی می‌‌‌گوید: ایشان شهید شدند و به بهترین سرانجام رسیدند. شهید پیش خدا مأجور است، نزد خدا متنعّم است «بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ» بلكه زنده‏اند كه نزد پروردگارشان روزی داده می‏شوند؛ آل‌‌‌عمران ۱۶۹) در بهترین جایگاه است، آنها به تكلیف‌‌‌شان عمل كردند و به بهترین سرانجام رسیدند. 🔸️ در نزد كسی كه اوج برنامه‌‌‌اش، «برنامه به سوی شهادت» می‌باشد، امام حسین(ع) ۱۴۰۰ سال پیش شهید شده ‌‌است و طبیعتاً پس از آن دیگر كاروانی وجود نخواهد داشت. لذا دیگر کسی نمی‌‌‌تواند وارد كاروان حسینی(ع) شود، بلکه تنها می‌‌‌تواند با كاروان حسینی(ع) زندگی كند. او چون از منظر برنامه پایین‌‌‌تری به نام «برنامه به سوی شهادت» به حركت امام(ع) نگاه می‌‌‌كند، عاشورا را ماجرایی در گذشته می‌‌‌بیند و معتقد است که ما باید به گذشته برویم و در آنجا از عاشورا بهره‌‌‌مند شویم. اما زمانی كه انسان از منظر برنامه بالاتر یعنی «برنامه ثار الله» كه زیرمجموعه‌اش برنامه به سوی شهادت می‌باشد، نگاه می‌كند، كربلا و عاشورا را محدود به یك مكان و یک روز خاص نمی‌بیند. شاید بتوان گفت كه از بارزترین مستندات «برنامه ثار الله»، خطبه امام حسین(ع) در عصر هفتم ذی‌‌‌الحجه در مكه می‌‌‌باشد. برای مطالعه و آشنایی بیشتر با این برنامه باید دانست كه... ▪️... @torab_bash
🏴 تاسوعا روزی که امام حسین(ع) در آن روز محاصره می‌شود. ✍🏻... تاسوعا روزی است که مولایمان امام حسین علیه‌السلام در دشمن قرار گرفتند. امام صادق علیه‌السلام در این‌باره می‌فرمایند: «تاسُوعا یوْمٌ حُوصِرَ فیهِ الْحُسَین علیه‌السلام» یعنی روزی است که مولا امام حسین علیه‌السلام در آن روز شدند. ما اگر می‌خواهیم به این ‎، از نگاه کنیم که برایمان داشته باشد و علاوه‌بر آن به در بیاییم و سازنده داشته باشیم؛ باید در این روایت را به تبدیل کنیم؛ یعنی به جای اینکه بگوییم: محاصره شد؛ بگوییم روزی که امام حسین علیه‌السلام محاصره می‌شوند! ⛔️ اما اگر بگوییم که ، روزی بود که امام حسین علیه‌السلام ، در این صورت، خودمان را برای ماجرای و و نهایتاً با همراه شدن، آماده می‌کنیم؛ لکن اگر تاسوعا و عاشورا را در بدانیم و آنگاه به‌ فراخور حالِ خودمان، به‌جای اینکه بگوییم: تاسوعا روزی بود که، بخوانیم روزی است که امام حسین علیه‌السلام محاصره شده است، در این صورت دیگر نمی‌توانیم بنشینیم؛ دیگر نمی‌توانم آرام بگیریم یا صرفاً یک باشیم و به ایشان نکنیم؛ امام حسین امروز هم محاصره شده است!! 🔺با خود می‌گوییم: توسط چه کسانی؟ در کجا؟ چرا محاصره شده؟ نکند برای ایشان شود، من باشم و مولای من در باشد؟! مگر ممکن است؟! اگر اینگونه به ایام پیش رو نگاه کنیم؛ و به حرکت کاروان حسینی از منظر حسینی علیه‌السلام بنگریم! و دیگر تاسوعا را صرفِ یک ماجرایی در گذشته ندانیم؛ و نیز داشته باشیم که تاسوعا، هم وجود دارد؛ و سال‌های هم وجود خواهد داشت؛ دیگر از امسال چگونه خواهیم کرد؟ چه خواهیم داشت...؟ 👥 اگر باشیم که روزی است که امام حسین علیه‌السلام در محاصره قرار گرفتند؛ و بخواهیم امروز را کنیم؛ باید ببینیم که چگونه در کربلایِ وجود ما، توسط و رذایل ما شده‌اند؛ باید بگوییم: روز است، محاصره شده؛ اما توسط چه کسانی؟ به این چه باید بدهیم که به بیاید و در ما پدیدار شود؟ 💠 هر یک از ما، در خودش، باید به این که «امام علیه‌السلام توسط چه کسانی محاصره شدند» جواب دهد که علیه‌السلام، توسط من محاصره شده‌اند، امام علیه‌السلام توسط من محاصره شده‌اند، اخلاقیات من از هر درنده‌تر است، برخی از اخلاقیات من مانند هستند؛ برخی از رذایلِ من مانند عمربن‌سعد، برخی مانند و برخی دیگر هم مانند هستند! یعنی یک در وجود من هست که آکنده است از شمر و یزید و دیگر ملعونین و که من با آن‌ها گرفته‌ام... ⛔️ اما حالا که مولایم حسین علیه‌السلام در من وارد شده‌اند، چگونه وارد شدند؟ با تاسوعا، با و با اباعبدالله الحسین، ایشان وارد سرزمین وجود من شدند، حالا انسان این را بخواند: «تاسُوعا یوْمٌ حُوصِرَ فیهِ الْحُسَین». اینجا باید چه کار کرد؟ آن چیزی که در سال ۶۱ هجری واقع شد، در دارد واقع می‌شود؛ ما هزار و سیصد سال پیش را می‌بینیم، اما بسیاری از ماها الآن را نمی‌بینیم! چشم ما هزار و اندی کیلومتر آن طرف‌تر در را می‌بیند؛ اما درون را نمی‌بیند! درحالی‌که ما باید هم‌زمان با داشتن ، را هم داشته باشیم تا به و کشیده شویم. @torab_bash
💢صفات بندگانِ خدا در قرآن کریم ✍🏻... در آیات ۶۳ تا ۷۰ سوره فرقان، خداوند از افراد و به نام ﴿عِبادُ الرَّحْمنِ﴾ صحبت کرده و ۱۴ مورد از آن‌ها را مطرح می‌‌کند. 🔹 اولین خصوصیت‌‌شان این است که با راه می‌‌روند، دومین خصوصیت‌‌شان ﴿إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً﴾ است؛ یعنی وقتی با برخورد می‌کنند؛ رفتار دارند؛ اما عموم ماها وقتی به یک آدم جاهل می‌‌رسیم، پشت سرش کلی می‌‌کنیم که چرا اینکار را کرد؟ چرا این رفتار را کرد؟ چرا این صفت را داشت؟ بعد می‌فرماید: در ﴿يَبيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياماً﴾ پیوسته به و سر می‌کنند؛ و از لحاظ هدف‌‌گذاری‌‌شان؟ به فکر می‌‌کنند و می‌گویند: خدایا! می‌‌شود را از ما کنی و بداری؟ و برخی صفات دیگر... 🔺 خدا در این آیات از جنبه‌‌های مختلف، را می‌‌کند.لذا ماهم باید کنیم که اینها برایمان باشد، اگر می‌‌خواهیم به سمت (ع) برویم و از و ایشان، بهره‌‌مند شویم، سعی کنیم که باشیم تا شاید از بهره‌‌مند شویم؛ چون در آیه ۵۲ سوره شوری می‌فرماید: ﴿وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا﴾ و لکن ما آن را قرار دادیم که هرکس از را بخواهیم به آن نور کنیم. پس باشیم، تا خداوند ما را با از خودش مورد قرار دهد. 💠 زیربنا است. در در همان ابتدای کلام می‌فرماید شما بناست در آینده با ﴿مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ﴾ شوید، لذا را نکنید، ﴿إِيَّاكَ نَعْبُدُ﴾ عبودیت است، باش که هستی، عبدی باش که ، عبدی باش که و... در تشهد نماز نیز می‌‌خوانیم «وَ أشهَدُ أنَ مُحَمَدًا عَبدُه وَ رَسولهُ» یعنی (ص) هم قبل از اینکه باشند، هستند؛ لذا خداوند در می‌‌فرماید قبل از هر چیزی عبد باشید. ⛔️ کسی نیست که صرفاً بخواند؛ بگیرد و این چیزها، عبد کسی است که با خودش باشد؛ درحالی‌که عموم انسان‌‌ها هستند. 🏇 ! @torab_bash