خاطره ای از شریف زاهدی روحانی برجسته اهل سنت بلوچستان که پس از تحقیق و بررسی به مذهب اهل بیت علیهم السلام گروید. او در بیان خاطرات خود چنین می آورد: «خیلی فکر کردم که با کدام روایت یا کتاب برای اهل تسنن ثابت کنم که «مولی» در حدیث غدیر، به معنای دوست نیست، بلکه به معنای پیشوا و رهبر است. تا این که روزی مشغول مطالعه یکی از کتاب‌های «مولوی محمد عمر سربازی» بودم. مطالعه‌ام که تمام شد و کتاب را که بستم، دیدم روی جلد آن نوشته شده: «نویسنده مولانا محمد عمر سربازی» فوراً به ذهنم آمد که از مولوی ها، معنای کلمه ی مولانا را بپرسم و سؤال کنم که چرا به محمد عمر سربازی، مولانا می‌گویند؟ از چند مولوی سؤال کردم. پاسخی که به من دادند، این بود که: «مولانا» یعنی واجه ؛ یعنی رهبر ما، پیشوا ی ما. به آن‌ها گفتم: من تعجب می‌کنم «مولا» درباره ی بزرگانتان معنای واجه و رهبر می‌دهد ولی در سخن پیامبر (صلی الله علیه وآله) به معنای دوست آمده است! روزی یکی از دوستان اهل تسنن به دیدنم آمده بود. گفت وگوی مفصلی درباره حقانیت اهل بیت داشتیم از جمله به خطبه ی حضرت رسول اکرم ( صلی الله علیه وآله ) در غدیر خم استناد کردم. ایشان می‌گفت: «مولا» در این حدیث به معنای دوست آمده است. نهایتاً هر چه دلیل آوردم قبول نکرد. خداحافظی کرد و به سمت بلوچستان حرکت کرد. یک ساعت از رفتنش گذشته بود که به او زنگ زدم و گفتم: کار خیلی مهمی با شما دارم باید برگردی. گفت: من باید بروم، وقت ندارم برگردم. خانواده‌ام منتظرم هستند، چه کاری با من داری؟ تلفنی بگو. گفتم: کار مهمی دارم، نمی توانم تلفنی بگویم، باید خودت اینجا باشی. خیلی اصرار کردم تا این که برگشت. وقتی به من رسید گفت: چه کار مهمی داری که من را از این همه راه برگرداندی؟ گفتم: می‌خواستم بهت بگم: دوستت دارم. گفت: همین! گفتم: بله. همین را خواستم به شما بگویم. دوستم ناراحت شد و گفت: خانواده‌ام منتظرم بودند و باید می‌رفتم، این همه راه من را برگرداندی که بگویی دوستت دارم، اذیت می‌کنی؟ گفتم: سؤال من همین جاست. چطور وقتی شما با عجله به سمت خانواده ای که منتظرت هستند می‌روی و شما را از راهتان بر می‌گردانم تا به شما بگویم «دوستت_دارم»؛ ناراحت می‌شوی و در عقل من شک می‌کنی، ولی وقتی پیامبر اسلام| ده‌ها هزار نفر را که با عجله به سمت خانواده ی خود می‌رفتند، سه روز در زیر آفتاب سوزان معطل کردند که فقط بگویند: «هر کس من را دوست دارد، علی را دوست بدارد» این کار پیامبر را عاقلانه می‌دانی؟ آیا این اقدام پیامبر ناراحتی مسلمانان را در پی نمی داشت؟ آیا آنان در عقل چنین پیامبری شک نمی کردند؟ با این کاری که کردم، دوستم با تمام وجود احساس کرد که چه حرف خنده داری زده است و اقرار کرد که پیامبر - در جریان غدیر خم - می‌خواست نکته ی مهم تری را بیان کند وگرنه برای بیان دوستی اش با علی (علیه السلام) نیازی نبود مسلمانان را از راهشان برگرداند.» 📚باید شیعه می شدم، خاطرات شریف زاهدی ،ص 138 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

✅ از علی آموز ... حضرت علی (ع) مردي را دید که آثار ترس و خوف در سیمایش آشکار است. از او پرسید: چرا چنین حالی به تو دست داده است؟ مرد جواب داد: از خدا می ترسم. امام فرمود: بنده خدا! 🔹 از #گناهانت بترس. 🔹 از ظلمهایی که به بندگان خدا کرده اي، بترس. 🔹 از عدالت خدا بترس. 🔹 از انجام #گناهانی بترس که خدا به خاطر خودت تو را از آنها نهی کرده است و از دستورات #واجب و #حرام خدا نافرمانی نکن! 🔹 در این صورت از خدا نترس؛ زیرا او به کسی ظلم نمی کند و هیچ گاه بدون #گناه، کسی را مجازات نمی کند. داستانهای بحار الانوار، ج 2 ، 49 باکمی ویرایش 📱 کانال سبک زندگی #متقین: https://eitaa.com/mottagheen

خطابه غدیر (۱۸): بیعت با #امام_علی(علیه السلام) و یادآوری نکات ضروری ...مَعاشِرَ النّاسِ، إنَّکُمْ أَکْثَرُ مِنْ أَنْ تُصافِقُونی بِکَفٍّ واحِدٍ فی وَقْتٍ واحِدٍ وَ قَدْ أَمَرَنِی اللّه‏ُ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ آخُذَ مِنْ أَلْسِنَتِکُمُ الإقْرارَ بِما عَقَّدْتُ لِعَلِی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ لِمَنْ جاءَ بَعْدَهُ مِنَ الأئِمَّةِ مِنّی وَ مِنْهُ، عَلی ما أَعْلَمْتُکُمْ أَنَّ ذُرِّیتی مِنْ صُلْبِهِ. ای مردم، شما بیش از آن هستید با یک دست و در یک زمان با من دست دهید و پروردگارم مرا مأمور کرده است که از زبان شما اقرار بگیرم درباره آنچه منعقد نمودم برای علی امیرالمؤمنین و امامانی که بعد از او می‌‏آیند و از نسل من و اویند، چنانکه به شما فهماندم که فرزندان من از صلب اویند. فَقُولُوا بِأَجْمَعِکُمْ: «إنّا سامِعُونَ مُطیعُونَ راضُونَ مُنْقادُونَ لِما بَلَّغْتَ عَنْ رَبِّنا وَ رَبِّکَ فی أَمْرِ إمامِنا عَلِی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ مَنْ وُلِدَ مِنْ صُلْبِهِ مِنَ الأئِمَّةِ. نُبایعُکَ عَلی ذلِکَ بِقُلُوبِنا وَ أَنْفُسِنا وَ أَلْسِنَتِنا وَ أَیدینا. عَلی ذلِکَ نَحْیی وَ عَلَیهِ نَمُوتُ وَ عَلَیهِ نُبْعَثُ وَ لا نُغَیرُ وَلا نُبَدِّلُ وَ لا نَشُکُّ وَ لا نَجْحَدُ وَ لا نَرْتابُ وَ لا نَرْجِعُ عَنِ الْعَهْدِ وَلانَنْقُضُ الْمیثاقَ پس همگی چنین بگویید: «ما شنیدیم و اطاعت می‏‌کنیم و راضی هستیم و سر تسلیم فرود می‌‏آوریم درباره آنچه از جانب پروردگار ما و خودت به ما رساندی درباره امر امامتِ اماممان علی امیرالمؤمنین و امامانی که از صلب او به دنیا می‏‌آیند. بر این مطلب با قلب‏‌هایمان و با جانمان و با زبانمان و با دستانمان با تو بیعت می‏‌کنیم. بر این عقیده زنده‏ایم و با آن می‌‏میریم و روز قیامت با آن محشور می‏‌شویم. تغییر نخواهیم داد و تبدیل نمی‏کنیم و شک و انکار نمی‌‏نماییم و تردید به دل راه نمی‏‌دهیم و از این قول بر نمی‏‌گردیم و پیمان را نمی‏‌شکنیم. وَعَظْتَنا بِوَعْظِ اللّه‏ِ فی عَلِی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ الأئِمَّةِ الَّذینَ ذَکَرْتَ مِنْ ذُرِّیتِکَ مِنْ وُلْدِهِ بَعْدَهُ، الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ مَنْ نَصَبَهُ اللّه‏ُ بَعْدَهُما تو ما را به موعظه الهی نصیحت نمودی درباره علی امیرالمؤمنین و امامانی که گفتی بعد از او از نسل تو و فرزندان اویند، یعنی حسن و حسین و آنان که خداوند بعد از آن دو منصوب نموده است. فَالْعَهْدُ وَالْمیثاقُ لَهُمْ مَأْخُوذٌ مِنّا، مِنْ قُلُوبِنا وَأَنْفُسِنا وَ أَلْسِنَتِنا وَ ضَمائِرِنا وَ أَیدینا. مَنْ أَدْرَکَها بِیدِهِ وَ إلاّ فَقَدْ أَقَرَّ بِلِسانِهِ وَ لا نَبْتَغی بِذلِکَ بَدَلاً وَ لا یرَی اللّه‏ُ مِنْ أَنْفُسِنا حِوَلاً. نَحْنُ نُؤَدّی ذلِکَ عَنْکَ الدّانی وَ الْقاصی مِنْ أَوْلادِنا وَ أَهالینا وَ نُشْهِدُ اللّه‏َ بِذلِکَ وَ کَفی بِاللّه‏ِ شَهیدا وَ أَنْتَ عَلَینا بِهِ شَهیدٌ» پس برای آنان عهد و پیمان از ما گرفته شد، از قلب‏هایمان و جان‏هایمان و زبان‏هایمان و ضمائرمان و دستهایمان. هر کس توانست با دست بیعت می‏نماید و گرنه با زبانش اقرار می‏کند. هرگز در پی تغییر این عهد نیستیم و خداوند (در این باره) از نفسهایمان دگرگونی نبیند. ما این مطالب را از قول تو به نزدیک و دور از فرزندانمان و فامیلمان می‏رسانیم، و خدا را بر آن شاهد می‏گیریم. خداوند در شاهد بودن کفایت می‏کند و تو نیز بر این اقرار ما شاهد هستی» مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ ؟ فَإنَّ اللّه‏َ یعْلَمُ کُلَّ صَوْتٍ وَخافِیةَ کُلِّ نَفْسٍ، «فَمَنِ اهْتَدی فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإنَّما یضِلُّ عَلَیها»، وَمَنْ بایعَ فَإنَّما یبایعُ اللّه‏َ، «یدُ اللّه‏ِ فَوْقَ أَیدیهِمْ» ای مردم، چه می‏‌گویید؟ خداوند هر صدایی را و پنهانی‏‌های هر کسی را می‏‌داند. پس هر کس هدایت یافت به نفع خودش است و هر کس گمراه شد به ضرر خودش گمراه شده است، و هر کس بیعت کند با خداوند بیعت می‏‌کند. دست خداوند بر روی دست بیعت‌کنندگان است. مَعاشِرَ النّاسِ، فَبایعُوا اللّه‏َ وَ بایعُونی وَ بایعُوا عَلِیا أمیرَالْمُؤْمِنینَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ وَ الأئِمَّةَ مِنْهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ کَلِمَةً باقِیةً ؛ یهْلِکُ اللّه‏ُ مَنْ غَدَرَ وَ یرحَمُ مَنْ وَفی. «فَمَنْ نَکَثَ فَإنَّما ینْکُثُ عَلی نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفی بِما عاهَدَ عَلَیهُ اللّه‏َ فَسَیؤْتیهِ أَجْرا عَظیما» ای مردم، با خدا بیعت کنید و با من بیعت نمایید و با علی امیرالمؤمنین و حسن و حسین و امامان از ایشان در دنیا و آخرت، به عنوان امامتی که در نسل ایشان باقی است بیعت کنید. خداوند بیعت‌شکنان را هلاک و وفاداران را مورد رحمت قرار می‏‌دهد. و هر کس بیعت را بشکند به ضرر خویش شکسته است، و هر کس به آنچه با خدا پیمان بسته وفا کند خداوند به او اجر عظیمی عنایت می‌‏فرماید... https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

🍃بخش پایانی #خطابه_غدیر (۱۹) مَعاشِرَ النّاسِ، قُولُوا الَّذی قُلْتُ لَکُمْ وَ سَلِّمُوا عَلی عَلِی بِإمْرَةِ الْمُؤْمِنینَ وَ قُولُوا: «سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَکَ رَبَّنا وَ إلَیکَ الْمَصیرُ»، وَ قُولُوا: «الْحَمْدُ للّه‏ِِ الَّذی هَدانا لِهذا وَ ما کُنّا لِنَهْتَدِی لَوْلا أَنْ هَدانَا اللّه‏ُ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ» ای مردم، آنچه به شما گفتم بگویید، و به علی به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام کنید و بگویید: «شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا مغفرت تو را می‏‌خواهیم و بازگشت به سوی توست» و بگویید: «اَلْحَمْدُ للّه‏ِِ الَّذی هَدانا لِهذا وَ ما کُنّا لِنَهْتَدِی لَوْ لا اَنْ هَدانَا اللّه‏ُ...» : «حمد و سپاس خدای را که ما را به این راه هدایت کرد، و اگر خداوند هدایت نمی‏‌کرد ما هدایت نمی‌‏شدیم. فرستادگان پروردگارمان به حق آمده‏‌اند». مَعاشِرَ النّاسِ، إنَّ فَضائِلَ #عَلِی_بْنِ_أَبیطالِبٍ عِنْدَ اللّه‏ِ عَزَّ وَجَلَّ ـ وَقَدْ أَنْزَلَها فِی الْقُرْآنِ ـ أَکْثَرُ مِنْ أَنْ أُحْصِیها فی مَقامٍ واحِدٍ، فَمَنْ أَنْبَأَکُمْ بِها وَ عَرَفَها فَصَدِّقُوهُ ای مردم، فضایل علی بن ابی‏‌طالب نزد خداوند ـ که در قرآن آن را نازل کرده ـ بیش از آن است که همه را در یک مجلس بشمارم. پس هر کس درباره آنها به شما خبر داد و معرفت آن را داشت او را تصدیق کنید. مَعاشِرَ النّاسِ، مَنْ یطِعِ اللّه‏َ وَ رَسُولَهُ وَ عَلِیا وَ الأئِمَّةَ الَّذینَ ذَکَرْتُهُمْ فَقَدْ فازَ فَوْزا عَظیما ای مردم، هر کس خدا و رسولش و علی و امامانی را که ذکر کردم اطاعت کند به رستگاری بزرگ دست یافته است. مَعاشِرَ النّاسِ، السّابِقُونَ إلی مُبایعَتِهِ وَ مُوالاتِهِ وَ التَّسْلیمِ عَلَیهِ بِإمْرَةِ الْمُؤْمِنینَ أُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ فی جَنّاتِ النَّعیمِ ای مردم، کسانی که برای بیعت با او و قبول ولایت او و سلام کردن به عنوان «امیرالمؤمنین» با او، سبقت بگیرند آنان رستگارانند و در باغ‏‌های نعمت خواهند بود. مَعاشِرَ النّاسِ، قُولُوا ما یرْضَی اللّه‏ُ بِهِ عَنْکُمْ مِنَ الْقَوْلِ، فَإنْ تَکْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِی الأرْضِ جَمیعا فَلَنْ یضُرَّ اللّه‏َ شَیئا ای مردم، سخنی بگویید که به خاطر آن خداوند از شما راضی شود و اگر شما و همه کسانی که در زمین هستند کافر شوند به خدا ضرری نمی‏‌رسانند. اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ بِما أَدَّیتُ وَ أَمَرْتُ وَ اغْضِبْ عَلَی الْجاحِدینَ الْکافِرینَ وَ الْحَمْدُ للّه‏ِِ رَبِّ الْعالَمینَ. خدایا، به خاطر آنچه ادا کردم و امر نمودم مؤمنین را بیامرز، و بر منکرین که کافرند غضب نما، و حمد و سپاس مخصوص خداوند عالم است.» منابع: ابن طاووس، الاقبال، دارالکتب اسلامیه، تهران. ابن طاووس، التحصین، دارالکتاب، قم. ابن طاووس، الیقین، تحقیق محمدباقر انصاری، دارالکتاب، قم. ابن فتال نیشابوری، روضةالواعظین، شریف رضی، قم. انصاری، محمدباقر، خطابه غدیر، انتشارات دلیل ما، قم. حسین بن جبور، نهج الایمان، نسخه خطی کتابخانه امام هادی(علیه السلام)، مشهد. طبرسی، الاحتجاج، نشر مرتضی، مشهد. علم الهدی، نزهةالکرام، تحقیق محمد شیروانی، انتشارات ترقی، تهران. علی بن یوسف بیاضی، الصراط المستقیم، مطبعه حیدریه، نجف. علی بن یوسف حلی، العُدَدُ القَویة، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

«یا علی» گفته عشق در آغاز، تا که این‌قدر ماندگار شده هر کسی با ابوتراب نرفت، به هوا رفته و غبار شده کعبه برخاست احترام کند، لب گشوده‌ست تا سلام کند او هم از سینه چاکی‌ش پیداست که به عشق نجف دچار شده کاش می‌‌شد که در سکوتی ژرف به تماشا نشینمت اما چه کنم با لغات مستی که در صف ذهن من قطار شده عشقِ مالک، امیرِ عماری،  طعم شیرینِ درد تماری آن یکی زیر سایه‌ات سردار، این یکی پیر سر به دار شده نظرت ذره را ابوذر کرد، عشق را اعتبار قنبر کرد کوه زر شد دل ابوذرِ تو، قنبرت شاه تاجدار شده عَمرو! پیکار با حریفان، نه، پهلوان! کشتن ضعیفان، نه مردن آنهم به دست‌های علی ست که برای تو افتخار شده لرزه بر قامت زمین انداخت، پای تا در رکاب زین انداخت دشت لرزید، همه فهمیدند، میر بر مرکبش سوار شده هر کسی سر به عاشقی نسپرد، مرده است و دوباره خواهد مرد هر کسی عشق در دلش خشکید، قسمتش تیغ آبدار شده همه را بی‌قرار کرده علی، با دو تیغش دو کار کرده علی دشمنش سهم ذوالفقار شده، دوست با ابرویش شکار شده   زر بگیرند کاش دستش را آن‌که این‌قدر خوب سنگم زد ابروی راستم شکست آری! در عوض شکل ذوالفقار شده بوی عطر علی‌ست می‌آید، این جوانمرد کیست می‌آید؟ شال سبزش به عاشقان فهماند: نو بپوشند، نوبهار شده قاسم صرافان https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

#امام_کاظم علیه السلام به هشام فرمود: «... ای هشام! آفریدگان برای فرمانبرداری از خدا آفریده شده اند و نجاتی نیست جز در فرمانبرداری از خدا. فرمانبرداری با دانش و دانش با یادگیری و یادگیری با خرد استوار می گردد. و دانش جز از عالم ربانی به دست نیاید و شناخت دانشمند به خرد حاصل گردد... یا هشام نصب الخلق لطاعة الله...» تحف العقول، ابن شعبه حرانی (قرن ۴ق)، ص۷۰۴ 💐ولادت با سعادت باب الحوائج #امام_موسی_بن_جعفر علیه السلام مبارک باد. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit