#برگزاری_دوره_آموزشی 🔹دوره تربیت مدرس و مشاور تربیت و #سلامت_جنسی خانواده محور با رویکرد اسلامی 🔹77 ساعت حجم برنامه آموزشی 🔹ویژه روانشناسان و مشاوران با حداقل مدرک کارشناسی ارشد 🔹همراه با گواهی پایان دوره 🔹شروع دوره آموزشی مهر ماه 1398 🔹جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام تماس با 09354720331، 09150759781 و 05137139415 (داخلی 111) https://eitaa.com/umefafgaraei

#سلام_بر_محرم اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ #عفافگرایان ارجمند و #دوستداران_عفاف در این ایام که از #رحمت و #برکت انباشته است؛ در این روزها که #فرشته_ها راحت میان ما قدم می زنند؛ و در این شب ها که از #انوار_خدا سپیدی گرفته اند، ما را از نسیم #دعا فراموش نکنید. 🔸ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ حضرت ﻣﻮسی (ع) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺎ ﺯﺑﺎنی #ﺩﻋﺎ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ #ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍی ﺗﺎ ﺩﻋﺎﻳﺖ #ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺷﻮﺩ. 😊 🔸ﻣﻮسی ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ 🔸ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ #ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﮕﻮ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﻨﺪ. ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍی. 😊 #التماس_دعا https://eitaa.com/umefafgaraei

نشست #کارگروه عفافگرایی و تربیت جنسی در تاریخ چهارشنبه 16 مرداد با عنوان: #کنترل_نابهنجاری_ها: استفاده از #قانون یا "#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر" 🔹به دلیل اهمیت موضوع #حجاب در جامعه و نیاز به رفع مشکلات ناشی از گستردگی بد حجابی، تلاش گردید که بحث مطرح شده در کارگروه 16 مرداد، به صورت کاملتر، جهت ارائه به اعضای محترم کارگروه و کانال عفاف گرایی و تربیت جنسی ارائه گردد. پیشاپیش از اشکالات ویراستاری و ضعف های نگارشی عذرخواهی می گردد. سعی گردید تا حد امکان از دخل و تصرف در بیانات اعضای کارگروه، اجتناب گردد. https://eitaa.com/umefafgaraei

بسمه تعالی 🔹آقای دکتر سعیدی رضوانی: بحث امروز بر اساس جملاتی است که در ادامه گفته می شود و این جملات توسط یکی از روحانیون مسئول در حوزه امر به معروف و نهی از منکر بیان شده است: "مثلاً دیر رسیدن به جلسه یک منکر است که اگر یکی دیر برسد، میداند بد است. اما الان در مورد حجاب اینگونه نیست. در مورد تقلب هم اینگونه نیست. یعنی دانشجویان و خود من و شما هم احتمالاً اینگونه بودیم (آنهایی که خندیدند هم انگار همینطور بوده اند) در مورد تقلب، دانشجو تقلب را بد نمیداند. زرنگی می داند! خوبیها و بدیها اول باید تبدیل به معروف و منکر بشوند تا بشود امر به معروف و نهی از منکر کرد و اِلّا شکاف اجتماعی به وجود می آید و دعوا می شود". https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹آقای دکتر سعیدی رضوانی: گوینده این جملات اضافه کردند "امروزه در برخی مناطق کشور، مقوله حجاب در امر به معروف و نهی از منکر نمی گنجد. چون مردم اساساً بدحجابی را منکر نمی دانند. یعنی اگر کسی چیزی را منکر دانست آن وقت می‌توان او را از آن کار منع نمود یا اگر معروف دانست می‌توان او را امر به آن نمود. مثال ایشان کلمه به کلمه و واضح بود. دانشگاه تهران را مثال زدند و گفتند: چون ما این مسأله را رعایت نکردیم، وقتی خواستیم امر به معروف و نهی از منکر کنیم، دعوا شد. گفتند شهر تهران دیگر جای امر به معروف و نهی از منکر نیست. سپس ادامه دادد: من زنجانی هستم و در زنجان مشکلی نیست. گفتند حجاب در آنجا خوب است. من با بدحجابی مخالف هستم اما در زنجان با گفتن جواب می دهد؛ ولی در تهران دعوا می شود. مثال دیگری را زدند و گفتند من به حجاب خیلی معتقدم و نسبت به بی حجابی حساس هستم اما کاری که می کنم، زمان تدریس (تاکنون 4000 دانشجو داشتم)، در طی یک جلسه برای دانشجویان به بیان ضرورت حجاب می پردازم. نکته جالبی که گفتند این بود که وقتی برای آنها از حجاب می گویم همه قانع می شوند و حرفی برای گفتن ندارند؛ اما ایشان تصریح نمود با این 4000 نفر که در طول این سال‌ها صحبت کرده‌ام، حتی یک نفر از آنهایی که اعتقادی به حجاب نداشتند، با حجاب نشدند. اما من وظیفه خود را انجام دادم و در واقع معروفیت حجاب و منکر بودن بد حجابی را به آنها رساندم". 🔹آقای دکتر سعیدی رضوانی: اگر اجازه بدهید دیدگاه خودم را در رابطه با این جملات بگویم و سپس به موضوع جلسه بپردازیم. امر به معروف و نهی از منکر و یا قانون؟ جلسه ای را با آقای محمدی داشتیم. در آن جلسه بحث این بود که برای برخورد با مسئله بدحجابی و بی عفتی چه باید کرد؟ با این توضیح که بحث کارگروه ما خیلی مسئله حجاب نبوده است. چون حجاب یک نماد است. نمی خواهم آن را بی ارزش کنم، اما بحث ما عفاف بوده است. در آن جلسه آقای محمدی گفتند که شما از پتانسیل امر به معروف و نهی از منکر غفلت می کنید. من نیز گفته ایشان را تأیید نمودم. اما مجدداً شنیدن جمله بالا، من را وادار کرد که این دیدگاه را پیدا کنم که اساساً برای مقابله با بدحجابی و بی عفتی - البته بحث های فرهنگی و تربیتی هر یک جایگاه خود را دارند و وظیفه اصلاح ساختارها را هم داریم - یک راه باقی می ماند و آن اجرای قانون است. حداقل باید گفت قانون اولویت دارد. به بیان دیگر بحث من و آقای محمدی این بود که من به قانون معتقد بودم، اما ایشان معتقد بودند که پتانسیل امر به معروف و نهی از منکر بسیار عظیم است و چرا باید فقط به سراغ قانون برویم. این جمله فوق الذکر مسئول محترم مرا برگرداند به اینکه بهتر است که اتفاقاً به سراغ قانون برویم. به نظر شما چرا نظر بنده از قانون به امر به معروف و نهی از منکر تغییر کرد و سپس مجدداً به قانون برگشت؟ ببینید این جمله ای که مطرح شده است، جمله سعیدی رضوانی نیست که بگویید گفته است که گفته! حرف بنده چه تأثیری ممکن است بر روی دیگران داشته باشد؟ این جمله ای که در ابتدای جلسه مطرح شد، جمله دبیر ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، آقای دکتر محبی می باشد.{ضمناً لازم است این را نیز اضافه کنم، همان طور که خدا شاهد است و نمی خواهم پیش خدا شرمنده باشم، ایشان و خصوصاً معاون ایشان آقای میرزایی، سخنان بسیار ارزشمند و خوبی را در آن جلسه ارائه کردند. که خارج از بحث فوق الذکر بود}. https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹آقای دکتر سعیدی رضوانی: انشاالله در ادامه توضیح خواهم داد که چرا باید در برابر مظاهر ظاهری فساد، به جای امر به معروف و نهی از منکر به سراغ قانون برویم. جمله ای را که آقای دکتر محبی گفتند به همراه مثال هایی که ارائه کردند نشان می دهد که قبل از امر به معروف و نهی از منکر باید دید که در محیط و بین افراد دعوا می شود یا خیر؟ وقتی این بحث مطرح می شود، اشکالاتی پیدا می کند. اگر اجازه بدهید مصادیق این جمله را بیان کنم که متوجه عواقب این جمله خواهید شد. مثلاً ایشان بعد از این جمله گفتند که رهبری گفتند: در امر به معروف و نهی از منکر "بگو و دَر برو" که چون قشنگ نبود که در رسانه ها مطرح شود، با اجازه خود رهبری جمله به "بگو و برو" تغییر کرد. حال مشکل از کجا پیدا می شود؟ جایی که یک تفسیر از فرمایش رهبری در خصوص امر به معروف و نهی از منکر، کم کم جای قانون را می گیرد. ایشان ادامه دادند که سردار اشتری یا یکی از مسئولین نیروی انتظامی حرفی را زدند و طرحی را در تهران دادند. که همین افراد ستاد فوق الذکر به عنوان اعضای اصلی در این جلسه دعوت می‌شوند. سردار اشتری و یا معاون ایشان اعلام کردند که ۶۰۰ نقطه در شهر تهران شناسایی شدند که پایگاهی تذکر به بدحجابها باشد برای مثال تقریباً ۱۵ نفر در هر یک این نقطه ها مستقر گردند تا به ارائه تذکر لسانی بپردازند و از طرف این پایگاه های انتظامی نیز حمایت شوند. یعنی خانمی که پوشش مناسبی ندارد، وقتی که در خیابان راه می رود، احتمال زیادی دارد که با یکی از این ۶۰۰ نقطه برخورد کند. در آن جلسه که این طرح مطرح می‌شود، دوستان ستاد احیا اعلام می‌کنند که مگر شما سخن رهبری را درخصوص "بگو و برو" نشنیده‌اید؟ رهبری عقیده دارند برای امر به معروف و نهی از منکر نباید در مکانی ایستاد و بعد از تذکر لسانی باید محیط را سریع ترک نمود و اعلام می کنند این طرح نیروی انتظامی با سخن رهبری تضاد دارد. این دو روحانی راستگو و صادق اعلام کردند که ما طرح نیروی انتظامی را به خاطر تضاد با فرمایش رهبری درباره امر به معروف و نهی از منکر رد کردیم. عرض بنده این است که سردار اشتری به عنوان نماینده قانون با کمک چند روانشناس و جامعه شناس و ... می توانند مبنای خود را تعیین و کار خود را شروع کنند و این چه ارتباطی به ستاد امر به معروف و نهی از منکر دارد؟ قانون می‌گوید نیروی انتظامی این کار را انجام بدهد؛ ارتباط آن با ستاد امر به معروف و نهی از منکر چیست؟!؟ جالب است از یک طرف گفته می‌شود که بحث حجاب و عفاف در تهران، بر اساس جمله فوق الذکر، در حیطه امر به معروف و نهی از منکر نیست! بنابراین اگر قرار است که سردار اشتری برای حجاب طرحی بریزد، پس نباید این افراد دوستان ستاد در آن جلسه حضور داشته باشند. ولی این دوستان عملاً از اعمال قانون براساس تفسیر، به نظر این حقیر از فرمایش رهبری جلو گیری کردند. https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹آقای دکتر سعیدی رضوانی: نکته بعدی این است که به گفته ایشان، پیشنهاد شده که بسیج، نیروی انتظامی و وزارت کشور، با سه اونیفورم مختلف، وظیفه داشته باشند که در تابستان جاری، اطراف دریاها کشیک بدهند. باز هم این دوستان ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر گفتد که ما خودمان شخصاً به آنها گفته ایم که این همه افراد، با آن اونیفرم های مختلف باعث می شوند که به افرادی که برای تفریح آمده‌اند خوش نگذرد! در آن جلسه از آقای محبی و میرزایی معاون ایشان پرسیده شده که اکنون باید چه کرد؟ آنها پاسخ دادند حوزه علمیه بقیه الله بابلسر که خدا به آنها خیر بدهد، حرکت های بسیار خوبی را انجام داده‌اند و اخیراً جلسات جُنگ شادی را برگزار می کنند و طبق آماری که گرفته شده است تا ۳ هزار نفر در این جُنگ شرکت می کنند. یکی از اساتید، با شنیدن این پاسخ گفتند: حال فرض بگیریم که 3 هزار نفر در جُنگ شادی شرکت می کنند؛ در این میان افرادی که در این جُنگ حضور نداشته و مشغول انجام آن کار دیگر در کنار دریا هستند را چه می شود کرد؟ پاسخ به سؤال ایشان قابل تأمل بود. ایشان پاسخ دادند "بگو و برو". یعنی "بگو و ‌بروی" رهبری جایگزین تمام کارهایی قانونی ای شد که قرار بود انجام بشود. شاید برخی به من بگویند که بروم و از رهبری جویای این مسئله بشوم. اما من به رهبری دسترسی ندارم. اما این سؤال مطرح است که آیا باید نیروی انتظامی و قانون به دلیل تفسیر ستاد، مبنی بر تضاد طرح های قانونی وزارت کشور و .. با فرمایش رهبری تعطیل بشود؟! تمام عرض بنده در این جلسه این است که اگر قرار باشد در مقابل مظاهر فساد و بدحجابی اقدامی انجام شود، قانون بهتر جواب می دهد. علت آن نیز وجود روحانیت است. چون روحانیت مسئول ستاد، تفسیر روایت و قرآن می کند و به میدان می آید و می گوید: ارشاد غیر از امر به معروف و نهی از منکر است. یا تفسیر حرف رهبری این است و.. پس مسأله به کلی از حیطه امر به معروف و نهی از منکر خارج‌ می شود و ضمناً جلوی کارهای قانونی نیز گرفته می شود!. در پایان لازم به ذکر است در اصل فرمایش آقای محبی نیز مغالطۀ روشنی وجود دارد. آیا دعوا به دلیل جهل به موضوع است؟ یعنی دانشجویان آقای دکتر که از لحاظ ذهنی قانع شدند ولی ایمان نیاوردند و محجبه نشدند، دیگر با آمر و ناهی دعوا نمی کنند؟ عکس نمی گیرند؟ سربازی مصی ... را انجام نمی دهند؟!؟ و از سوی دیگر فرض کنیم تمام خانمهای توی خیابان در مورد ضرورت حجاب چیزی نمی دانند ولی آمران و ناهیان با زبان نرم و با شیوۀ رهبری، با آنها برخورد کنند، آیا دعوا می کنند؟ به نظر می رسد دعوا و سر وصدا بیش از هر چیز به رفتار آمر و ناهی و شرایط اجتماعی مربوط است نه آگاهی قبلی از فلسفه حجاب. https://eitaa.com/umefafgaraei

نظرات برخی از اعضای محترم کارگروه 🔹آقای دکتر محمدجواد مغربی: متأسفانه در مفاهیم معروف و منکر تصرف می کنند. برای مثال در دانشکده مهندسی، در جلسه امتحان دانشجو تقلب کرد و این تقلب محرز شد و به کمیته انضباطی فرستاده شد؛ منتها بعد از یکی دو ماه برای استاد نامه آمد که تخلف وی احراز شده نه تقلب او. به همین سادگی مفاهیم را جابجا می کنند. به همین خاطر گاهی معروف منکر می شود و منکر معروف؛ که باید مراقب باشیم. 🔹جناب آقای عطاری: مواردی را چند روز پیش در خصوص امر به معروف و نهی از منکر در خیابان مطهری دیدم که قابل توجه بود. دو یا سه خانم در جای خاصی ایستاده بودند و به هر کسی که با پوشش نامناسب رد میشد، با روی باز و لحن خوب به او در خصوص پوششش تذکر می دادند. خانمی را دیدم که سرتا پا صورتی پوشیده بود و دو بار پشت سر هم به جمع این خانمها در دو ایستگاه متوالی رسید. به طوری که از هر دو گروه با لبخند تذکر گرفت. به نظر می رسد که این امر به معروف و نهی از منکرها بی تأثیر نباشد و بالاخره تأثیر خودش را خواهد داشت. فرمایش رهبری هم در خصوص امر به معروف و نهی از منکر به جاست و با آن چیزی هم که شما فرمودید منافات ندارد. حضرت آقا که این گونه فرمودند (بگو و برو) به من و شما فرمودند که کاره ای نیستیم و حق نداریم اعمال قانون کنیم. باید بگوییم و برویم. اما کسی که مأمور قانون است می تواند بایستد و حتی دستگیر کند. https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹آقای دکتر اسلامیان: اگر در ابتدا تعریفی از امر به معروف و نهی از منکر ارائه می دادید، خیلی خوب بود. امر به معروف به این صورت است که یک معلم در کلاس می تواند این کار را انجام بدهد. وقتی که بچه ها را به خوبی ها دعوت می کند این امر به معروف می شود. پیش فرض ذهنی همه ما از امر به معروف و نهی از منکر این است که به خیابان بیاییم و ببینیم که اگر کسی کار اشتباهی می کند ما موظفیم که به او تذکر بدهیم که این کار را نکن و یا بجای این کار آن را انجام بده. عملاً امر به معروف و نهی از منکر، محدود به این نمی شود. نکته بعدی اینکه اگر تربیت را فردی ببینیم و آن اقدام را روشی تربیتی بدانیم، عملاً کسی را نمی شناسیم و پیش فرض های ذهنی از او نداریم و ممکن است که به احتمال خیلی زیاد کار ما هیچ فایده ای که نداشته باشد، نتیجه عکس هم بدهد. مثلاً اگر ببینیم که دختر و پسری در حال گفتگو هستند چه به آنها بگوییم؟ در واقع ما شناختی از آنها نداریم. نمی دانیم که از چه خانواده ای هستند و در ذهن آنها چه می گذرد. اینکه گفته شده این عمل صورت بگیرد و نیروی انتظامی هم همکاری های لازم را انجام می دهد، عملاً همه می دانیم که در کشور ما اگر این اقدام صورت بگیرد، به احتمال زیاد به زد و خورد منجر می شود. در مورد جمله حضرت آقا نیز آنهایی که مخالف هستند می توانند بگویند و بایستند. آن افرادی که می توانند بایستند بایستند. اشکالی ندارد. آنجا که بحث بگو و برو است، اگر بخواهی توقف و یا بحث بکنی، ممکن است که نتیجه عکس بدهد. تمام عرض بنده این است که برای هر عبارت و عمل باید یک تعریفی داشته باشیم. مثلاً استادی که با دو و سه جلسه در کلاس، از دانشجو به یک شناختی به صورت کلی می رسد و ایده هایی را برای آنها مطرح می کند، همان امر به معروف است. بهتر است که فرد در هر مکان و هر موقعیتی که احساس می کند حرف و ایده اش مورد پذیرش و یا حداقل امکان پذیرش آن امر به معروف زیاد است اقدام کند و اگر به هر حال این احتمال را می دهد که عکس می شود یا نتیجه ای ندارد فکر نمی کنم که منطقی باشد که ما در خیابان از افراد بخواهیم که کاری را انجام ندهند و یا بدهند. 🔹آقای دکتر سعیدی رضوانی: واقعاً تفاوتی بین امر به معروف و نهی از منکر با تربیت وجود دارد و یا خیر؟. اگر دوستان نظری در این خصوص دارند نیز ارائه بفرمایند. با توجه به اینکه تربیت مسلتزم دستیابی به یک شناخت نسبی است. 🔹جناب آقای فرخ منش: ما دو آموزه قرآنی داریم. "فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ ". این یک باب عملیاتی و یک تکنیک است. که می توان را پیاده کرد و این پیاده سازی و مدل سازی و عملیاتی کردن وظیفه جامعه نخبگان می باشد. از این مدلسازی ها خیلی کم شده و ما خیلی عقب هستیم. آموزه بعدی "بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ" است. یعنی آخرین حد آگاهی را خود انسان نسبت به اعمال خودش دارد. بنابراین بعد از مدلسازی، آن مدل، بابی برای تذکر می شود. https://eitaa.com/umefafgaraei

https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹جناب آقای ابوترابیان: به نظر می رسد که رویکرد را از دو نگاه شرع و عرف داریم که بر هم تأثیر می گذارند و ما عملاً نمی توانیم بگوییم که آن منکری که از نگاه شرع منکر است از بین رفته است و منکر به نظر همان منکر هست. اما در عرف ممکن است که غیر از این باشد و یک مقدار بعضی چیزها برای ما عادی شده است. اما در خصوص فرمایش رهبری نیز، مخاطب های صحبت ایشان مهم هستند. چون یک تذکر لسانی داریم که طبیعتاً وظیفه همه افراد جامعه است؛ البته با لحاظ نمودن یک سری ماده و تبصره. این تذکر لسانی باید شیوع پیدا کند. فرض کنید که فردی در خیابان سیگار می کشد؛ اگر کسی چیزی به او نگوید طبیعتاً او جری می شود. اما اگر در ده قدم یک نفر به او تذکر بدهد، این نَکش نَکش ها آن اثر تربیتی را خواهد داشت. طبیعتاً نیروی انتظامی به عنوان عامل حکومتی وظیفه دیگری دارد. ممکن است تذکر لسانی را نیز انجام بدهد، اما مرز آن باید تعیین شود. اینکه بگوییم قانون یک چیز و امر به معروف چیز دیگر است، این طور نیست. چون امر به معروف خودش قانون است ولی حدود وظیفه برای افراد جامعه فرق می کند و تذکر لسانی "بگو و برو" آن چیزی است که رهبری تأکید کردند، به این خاطر است که درگیری پیش نیاید. من گاهاً در طی روز به افراد بسیاری تذکر می دهم که سیگار نکشید و از این بین شاید فقط یک نفر بگوید که به شما ربطی ندارد و مابقی می گویند چشم. بالاخره امر به معروف و نهی از منکر تأثیر مثبت خودش را دارد. یکی از آقازاده ها نیز خطایی انجام داده بود و یکی از مسئولین در توجیه این امر، گفتند که او جهل به قانون داشته است. در حالی که جهل به قانون توجیهی برای هیچ عمل اشتباه افراد نیست. 🔹آقای دکتر حسین زاده: اگر اشتباه نکنم فرمایش "بگو و برو" رهبری، ناظر به تفسیر آیه "إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلاَماً"، می باشد که برخورد باید برخوردی مسالمت آمیز باشد و سریع رد شوید. بحث قانون گرایی نیز قابل توجه است. بزرگترین معروف در جامعه خود قانون است و حتی خود پیامبر شأنیتش در قانون است. بدترین تهدید خدا به مخاطبان در قانون گریزی، نسبت به شخص پیامبر بود که با نزول آیه ای بیان گردید که خود پیامبر هم نمی تواند قانون گریزی بکند و در این صورت با خود خدا طرف خواهد بود. تذکر لسانی بسیار خوب است اما ما در جامعه و حکومت اسلامی زندگی می کنیم. درست است که حکومت اسلامی در تمام شئون کامل محقق و مستقر نشده است اما برای اینکه ما از تنش های اجتماعی و شکاف های بین افراد و جامعه جلوگیری بکنیم، ناچاریم که قانون را فصل الخطاب قرار دهیم. پیشنهاد بنده نیز این است که تمرکز خود را بر قانون قرار دهیم و این تمرکز بر قانون ممکن است که بین قسمتی از جامعه و حکومت، ایجاد فاصله بکند. اما به هر حال برای انجام کارهای بزرگ باید هزینه های آن را نیز بپذیریم و البته پیوستهای متناسب را نیز با توجه به آموزه های قرآنی باید تدوین بکنیم و مدلسازی ها انجام بشود. https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹جناب آقای محروقی: سؤالی که بنده دارم این است که برای مظاهر منکرات علنی در خیابان، باید قانونی برخورد نمود و یا از موضع امر به معروف و نهی از منکر؟. همانطور که برادرمان فرمودند به نظر می آید که هر دو قابل جمع باشد. منتها کار تشکّلی را حتماً نباید به نیروی انتظامی واگذار کنیم. وظیفه سپاه طبق قانون اساسی، حفظ دستاوردها و ارزش های اسلام و انقلاب اسلامی است. یکی از دستاوردها نیز موضوع حفظ عفت عمومی در جامعه است که بعد از دفاع مقدس می بینیم که روز به روز به افول رفته است. بنابراین سپاه باید در این حوزه وارد میدان شود و از ظرفیت نیروهای بازنشسته خود استفاده کند. بسیاری از این افراد تشنه این کار هستند. همان طور که آن زمان با سلاح وارد میدان شدند، اکنون نیز باید با سلاح امر به معروف و نهی از منکر وارد شوند. حتی کسانی که شاغل هستند، عصرها می توانند وقت خود را به این امور اختصاص دهند. همان طور که نماز و روزه جزء واجبات هر فردی است و کسی برای ادای آنها پولی دریافت نمی کند، امر به معروف و نهی از منکز نیز باید همین گونه باشد. اما نکته اساسی تر بحث تربیت افراد است که باید از دوره پیش دبستانی آغاز شود و در کتب درسی بیاید. با اینکه 40 سال از انقلاب اسلامی می گذرد، در کتب درسی و یا حتی در دروس دانشگاهی، واحدی به نام معروفات و منکرات و درسی به نام امر به معروف و نهی از منکر نداریم و شواهد و مصادیق اینها مشخص نشده است. البته حوزه هم ورود نمی کند. اگر مجلس وظایفش را درست انجام نمی دهد، بالاخره یکی از مواردی که باید مراجع عظام ورود کنند همین مباحث است. وارد کار بشوند و از کمیسیون های فرهنگی مجلس نیز دعوت کنند و مردم را در جریان این ارتباطات قرار دهند. بخشی از این مشکلات به قانون گذاری های ما بر می گردد. اگر آنها درست عمل نکنند و نظارت نکنند، آموزش و پرورش کار خود را انجام می دهد و زیرپوستی 2030 را جلو می برد. بخشی هم آگاه سازی مردم است که رسانه های ملی در این زمینه کوتاهی می کنند؛ با اینکه مسئول اصلی آن را مقام معظم رهبری انتخاب می کنند. رسانه ملی بیست و چند شبکه دارد؛ که حداقل باید روزی نیم ساعت و یا یک ساعت را به تبیین مفاد امر به معروف و نهی از منکر بپردازد. متأسفانه در شورای شهر نیز افراد خیلی کارها می توانند در این زمینه انجام دهند ولی اقدامی نمی کنند. بیلبوردهایی که در سطح شهر نصب شده است، مکان مناسبی برای تبیین احکام شرعی و بیان مضرات اجتماعی و فرهنگی و تربیتی عدم رعایت احکام اجتماعی می باشد که مورد توجه قرار نمی گیرد. اگر توجه به این مسائل عمومیت پیدا کند، کار هم بیشتر در این زمینه انجام می شود. در ضمن امر به معروف و نهی از منکر خودش می تواند ابزاری برای تربیت و پرورش استعدادهای بالقوه و تزکیه باشد. در این صورت امر به معروف و نهی از منکر زیر مجموعه تربیت و به نوعی تبشیر و انذار است. 🔹جناب آقای بشیر خلیلی: همان افرادی که دارند در یک دستگاهی فعالیت می کنند، خودشان انسان هستند و جزء مردم حساب می شوند و یک سری وظایف دینی دارند. از یک حیث نیروی دستگاه انتظامی حساب می شوند و از یک حیث انسان هستند و وظیفه امر به معروف دارند؛ به این خاطر وظیفه سنگین تری نسبت به سایرین دارند. https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹آقای دکتر عرفی شیرازی: ما چون حکومت اسلامی داریم، به نظر کل فعالیت هایی که قرار است در مسائل اجتماعی و سیاسی و اقتصادی انجام بگیرد باید از مسیر فقه بگذرد. چند وقت پیش بر روی سایت شبکه اجتهاد، یکی از علمای قم بحثی را با عنوان از حجاب واجب تا حجاب معمولی مطرح کرده بود. ایشان نوشتند که یکی از مشکلات ما همین است که فکر می کنیم هر مطلوبیت شرعی، لزوماً باید مطلوبیت عرفی هم باید داشته باشد. اگر یک مطلوب شرعی به خاطر بی کفایتی ادبیات دینی بنده، به مطلوب عرفی و اجتماعی تبدیل نشود، نوبت به امر به معروف و نهی از منکر نمی رسد و جایی که منکر وجود ندارد، جای تعلیم و تربیت است. این مسأله از یک فقیه مطرح شده منشأ تحولات زیادی می تواند باشد. به عقیده ایشان اگر یک امری منکر و معروف شرعی باشد، اما در اجتماع مورد پذیرش قرار نگیرد، ما نمی توانیم امر به معروف و نهی از منکر کنیم و برای منکر و معروف بودن باید تبدیل به منکر و معروف عرفی و اجتماعی هم بشود. در خصوص قانون نیز عرض کنم که اگر مبنا را قانون قرار دهیم، ضابطین قضایی هر یک در جای خود مشخص شده اند و ما نمی توانیم برویم و به افراد در خصوص حجاب تذکر بدهیم. در خصوص رابطه تربیت و امر به معروف نیز، تربیت بیشتر جنبه ارشاد و آگاهی و امر به معروف جنبه اجرایی دارد. 🔹آقای دکتر تقی پور: هر سه مورد چه قانونگذار، چه مجریان اجرایی و چه کسانی که مبانی علمی این قضیه را تعریف می کنند، همه انفعالی عمل می کنند. یعنی منتظر هستیم که چه مسأله ای رخ می دهد و ما چه نقشی را باید بازی کنیم و یک سردرگمی نیز در عملکردها احساس می شود و در این سردرگمی، آنها میدان دار بهتری شدند. مثلاً در بحث طراحی لباس و نوع فیلمها و سریال هایی که نمایش داده می شود، میدان دار بهتری هستند. چون به یک عرصه هایی ورود پیدا کردند که قانون را به دست دارند و زمینه هم هست. مثلاً در نماز جمعه قبلی آقای علم الهدی فرمودند که از شورای شهر آمدند و گفتند که کلمه زائر را از مشهد حذف کنیم و گردشگر بگذاریم. اگر این کلمه جا بیفتد و قانون بشود، شرایط و موضوع گردشگر با یک زائر متفاوت می شود. برای زدن بنر و مواردی در خصوص نصب روی بیلبورد نیز، اگر حمایت مالی توسط نهادهای مشخصی صورت بگیرد، امکان پذیر است. در این خصوص جلساتی برگزار می شود که افرادی که باید حضور داشته باشند نیستند. شاید اگر افراد مؤثری در این خصوص از سطح شهر به این کارگروه دعوت شوند و از آنها خواسته شود که از عملکرد خود توضیح دهند و از آن دفاع نمایند، خوب است. برای مثال آنهایی که در بحث توزیع لباس و سایر امور فرهنگی هستند. https://eitaa.com/umefafgaraei

https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹سرکار خانم درویش زاده: قانون باید در میدان باشد؛ به این خاطر که الان مردم جری شده اند. اگر قانون و اهرم های قانونی نباشد تذکرهای لسانی به جایی نمی رسد. در خصوص تربیت نیز، تربیت سه مرحله تعلیم، تزکیه و تذکر دارد. در مرحله تعلیم بحث آموزش و شناخته شدن معروف ها و منکرها است و با شناخته شدن اینها امر و نهی به مردم صورت می گیرد. امر به معروف و نهی از منکر در وادی تزکیه مطرح می شود. 🔹سرکار خانم کمالی: در خصوص جلسه ای که فرمودید سردار اشتری با آقای دکتر محبی داشتند و طرح مطرح شده رد شده است؛ به نظر من ما نباید نیروهای انتظامی را وارد حیطه تذکر لسانی کنیم. به اندازه کافی بهانه جوها و دشمنان دنبال این هستند که آتو بگیرند و مردم را بر علیه نیروی انتظامی پیش ببرند. کار نیروی انتظامی اجرای قانون است و یک ضابط قانونی است. اگر که تذکر لسانی مربوط به تشکّل ها از قبیل بسیج، ستاد امر به معروف و نهی از منکر و سایر ارگانها باشد و نیروی انتظامی را وارد نکنیم، شاید کار عاقلانه تری باشد و احتمال اینکه دکتر محبی این را رد کردند، شاید به این دلیل باشد. 🔹سرکار خانم اسلامیه: اینکه رهبری فرمودند "بگو و برو" نشان می دهد که چقدر امر به معروف و نهی از منکر مهم است. سؤالی در این خصوص دارم و آن اینکه آیا این کارگروه می تواند در خصوص امر به معروف و نهی از منکر، زمینه و یا فعالیتی را آغاز کند و بعد از چند جلسه اساتید و اعضای حاضر در جلسه به یک توافق و نتیجه ای برسند و جلسات یک خروجی ای داشته باشد که مثلاً راهکارها به افرادی در جامعه ارائه بشود؟ 🔹یکی از اعضای حاضر در جلسه: در خصوص صحبتی که در خصوص به میدان آمدن سپاه مطرح شد، ای کاش وارد میدان نشود و همان مقداری هم که حضور دارد، کمتر شود. چون از کارهایی که دارند انجام می دهند خبرهای بدی می رسد و جبهه گیری های بدی صورت می گیرد. برای نمونه دوستانم در جلسه ای می گفتند که الان سپاهی ها طرحی را دارند که ویژه کشف حجاب هایی که در ماشین صورت می گیرد و خانم هایی در مقابل عدم رعایت حجاب پافشاری می کنند (البته نمی دانم که تاکنون اجرایی شده یا خیر؟). ظاهراً آنها را ملزم به حضور در خانه سالمندان می کنند و این خانم هایی که در ماشین حجاب خود را برداشته اند مجبور می شوند که سه ماه به خانم های سالمند در خانه سالمندان ارائه خدمات بهداشتی و شخصی نمایند. در این مسأله جدای از وجه های تربیتی آن، چه ارتباطی بین عمل انجام شده و تنبیه در نظر گرفته شده آن مطرح است؟ چه خروجی تربیتی می تواند داشته باشد؟ خدا کند که این مسئله بین مردم پخش نگردد و افرادی که با این کار تنبیه می شوند از ترس آبرو و خجالت آن را در جایی مطرح نکنند. در این صورت افراد مذهبی نیز باید در مقابل این گونه تصمیمات واکنشی نشان دهند تا ادامه پیدا نکند. بنابراین ای کاش ارگان هایی که آموزش ندیده اند و نمی دانند که باید چه کار کنند به این مسأله ورود نکنند. چون در این صورت نه تنها امر به معروف صورت نمی گیرد بلکه عین منکر است و هیچ خروجی ای ندارد. https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹خانم دکتر اسلامیان: سؤال آقای دکتر سعیدی رضوانی سؤال پیچیده و مهمی است که تاکنون هیچ یک از افرادی که در این زمینه کار می کنند به جواب مشخصی برای آن نرسیدند و نتیجه ای هم از امر به معروف و نهی از منکر و برخوردهای نظامی نگرفتند و در این زمینه نیاز به تحقیق و تفحص است. اگر بخواهیم که اقدامات ما مؤثر باشد، نیاز به کارهای خلاقانه تری داریم. امر به معروف و نهی از منکر سالها است که اجرا می شود و به نظر می رسد که نتیجه مطلوب را نداشته و از طرفی وقتی هم که بحث قانون و گاهاً برخوردهای نظامی و نیروی قهریه به میان می آید؛ یعنی ارزشهایی که داریم و نفوذ مکتب و آموزه های ما نتوانسته اثربخش باشد. به نظر این چالش بزرگی است که باید از خود پرسید که چرا به اینجا رسیدیم؟ اگر ما بخواهیم که صرفاً بر روی پیامدها کار کنیم، به نظر نتیجه بخش نخواهد بود. ما باید ببینیم که چه اتفاقاتی افتاده که ما فردی بی حجاب و بی اعتقاد داریم که برابر این مسائل می ایستند؟ ما باید ببینیم که چطور این نتایج چه در مردان و چه در زنان حاصل شده است. اگر به فکر ریشه ها باشیم فکر می کنم که موفق تر هستیم وگرنه اگر به دنبال وضع قانون های این مدلی باشیم، جریان های مخالف بیشتری در میان افرادی که با آنها برخورد شده شکل می گیرد و گاهاً ممکن است حاکمیت، سیاست و دین را با این مسائل زیر سؤال ببرند و چالش های اساسی ایجاد بکنند. به نظر باید برخوردها غیرمستقیم باشد. ضمناً تربیت لحظه ای و ثانیه ای نیست و ما نیاز داریم که هم در مدارس و هم آموزش عالی، کار را بسیار حرفه ای انجام بدهیم و تربیت یک انسان هم ابعاد مختلفی دارد و اگر بدون توجه به مسائل اجتماعی و سیاسی و ... فقط بگوییم که این کار را بکن و یا نکن، کار عملاً بی فایده ای به نظر می رسد. 🔹جناب آقای محمدی مقدم: به عنوان شاهد مثال برای مباحث مطرح شده، مقاله ای را با عنوان الزام حکومتی حجاب آری یا خیر را نوشته ام که در آنجا به مراتب مختلف امر به معروف و نهی از منکر اشاره کرده ام. مرتبه ابتدایی و نازل آن در روایات این است که فرد با دیدن منکری، قلباً ابراز تنفر بکند. در مرحله دوم تذکر لسانی مطرح است و مرحله سوم بازدارندگی سخت و فیزیکی است. بالاخره آن چیزی که در قانون و اسلام حرام است نباید انجام بگیرد. وظیفه عموم مردم طبق قوانین موجود مرحله دوم است و مرحله سوم جزء وظایف عوامل قانون می باشد. یعنی خود قانونی که در اسلام نوشته شده، مرتبه ای از امر به معروف و نهی از منکر است. اینکه آیا عدم علم ما باعث می شود که قانون اعمال نشود؟ خیر. چرا که در تمام دنیا قوانین راهنمایی رانندگی، برای کسانی که علم داشته باشند و یا نداشته باشند، یکسان است. اگر در قانون آمده که حجاب واجب است و بی حجابی جرم است، باید با آن برخورد شود. 40 سال از انقلاب می گذرد اما هنوز برخی افراد در جامعه نسبت به مسأله جرم بودن بی حجابی ناآگاه هستند. در سال 1359 که حدوداً یک سال از پیروزی انقلاب گذشته بود، حضرت امام در خصوص موضوع حجاب که برخی بر این باور بودند که تازه انقلاب شده و فرهنگ شاهنشاهی حاکم بوده و در خصوص حجاب سخت گرفته نشود، به شدت موضع می گیرند و می گویند که این حرف ها حرف های غربی است و اسلام باید پیاده بشود و احکام اجرا شود. الان که 40 سال از این مسئله می گذرد گفته می شود که مردم آگاه نیستند و باید آگاه شوند. آگاه کردن مردم با اعلام قانون به راحتی صورت می گیرد و مشکلی نیست. بنده به مسئله قانون و اعمال آن به شدت معتقدم و تذکر لسانی نیز به عنوان وظیفه مردم در کنار قانون می تواند باشد. https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹آقای دکتر صابری فتحی: در خصوص راهنمایی و رانندگی ما گمان می کنیم که تخلفات خیلی بیشتر است. مدتی پیش خبرگزاری فارس فیلم کوتاهی را در خصوص بررسی و کنترل کل دوربین های سطح کشور منتشر کرد. طبق آن فیلم و دوربین های نصب شده، تنها 5 درصد مردم قوانین را رعایت نمی کنند. اما در ذهن ما شاید 20 درصد مردم قوانین را درست اجرا نمی کنند. دو روز قبل (14 مرداد) خبرگزاری ایسنا خبری را در خصوص اعتقاد زنان ایرانی به حجاب را منتشر کرده است. طبق این پژوهش انجام شده که در قالب پیمایش ملی فرهنگ پوشش و حجاب بود، 88.9 درصد زنان ایرانی اساساً به حجاب اعتقاد دارند و 72 درصد هم اذعان داشتند که اگر حجاب آزاد شود با حجاب از منزل خارج خواهند شد. برای اطلاع از جزییات این پژوهش می توانید به خبرگزاری ایسنا مراجعه نمایید. 🔹آقای دکتر تقی پور: پژوهش صورت گرفته نشان می دهد که فاصله اعتقاد تا عمل بسیار زیاد است. آنها که با حجاب موافق بودند باید به گفته آنها شک نمود. چرا که در غیر این صورت، این همه افراد با پوشش های نادرست از کجا آمده اند؟. مورد بعدی اینکه می توان مطالبه ای را از این کارگروه انجام داد که امر به معروف و نهی از منکر چقدر در کتاب های درسی به عنوان یک مفهوم اصلی اشاره شده است؟ یا اینکه شورای امر به معروف استان چقدر به این امر می پردازد؟ اگر بشود که یک کارگروه دانشگاهی حداقل یک سؤال را از مراجع قانونی و نهادهای مسئول داشته باشد خوب است. 🔹آقای دکتر صابری فتحی: خانم هایی که بیرون هستند، الزاماً همه خانم های جامعه نیستند. مشهد و تهران و شهرهای بزرگ نیز الزاماً کل جمعیت ایران نیستند. با در نظر گرفتن این موارد آمار بیان شده درست است. در شهرهای کوچک مثل کاشمر و تربت حیدریه وضعیت متفاوت است. همچنین خانم هایی که حجاب خود را رعایت می کنند، در برخی خیابان ها، برای مثال خیابان راهنمایی قدم نمی زنند. 🔹آقای دکتر گلدانی: عرض بنده این است که امر به معروف و نهی از منکر یک طیف خیلی وسیعی است؛ ولی ما در هر جلسه ای که می نشینیم می گوییم حجاب و یا اینکه حجاب لازمه و یا بستر عفاف است و روی آن بحث می کنیم. باید در امر به معروف و نهی از منکر تخصصی وارد شد. به فرمایش برادرمان اگر در این 40 سال موفق نبودیم، یک دلیل آن این بود که تخصصی وارد نشدیم. یعنی طرز برخورد و نحوه صحبت را نمی دانستیم. آیا لازم است که با لبخند باشد، با اخم باشد و یا با تشر باشد و ...؟ در نهایت اینکه دانش این کار را داشته باشیم. فکر می کنم یکی از جنبه های عدم موفقیت همین تخصصی وارد نشدن است. حجاب و عفاف در جای خودش بسیار ارزشمند است؛ اما امر به معروف و نهی از منکر طیف وسیعی دارد. آشغال نریختن در طبیعت، آتش خاموش کردن در طبیعت، آسیب نرساندن به پرندگان و حیوانات، کمک به پیرمردان و پیرزنان، همه معروف است. با انجام صحیح امر به معروف در سایر زمینه ها می توانیم در امر به معروف در حجاب و عفاف هم موفق باشیم. در شهرهای بزرگ خصوصاً تهران که گفته شده که دیگر از دست خارج شده است، چه خوب است که انرژی خود را بیشتر روی اشتغال زایی، کارآفرینی و محرومیت زدایی متمرکز نموده و سرمایه گذاری کنیم. اگر به این معروف ها نیز پرداخته شود مؤثر است. عرض بنده این است که امر به معروف و نهی از منکر را به جنبه های اقتصادی و اجتماعی نیز توجه داشته باشیم. در طول این 30 سالی که در دانشگاه هستم، گردش های علمی و کلاس ها و جلسات مختلفی را رفتم؛ باید بگویم درصد کمی از خانم ها و آقایان (چرا که حجاب متعلق به هر دو گروه است) به ظاهر مذهبی و خانم هایی که چادر سر می کنند در گردش های علمی، رفتارهای نادرستی دارند و اگر بدتر از بدحجابها نباشند، بهتر نیستند. متأسفانه در چنین فضاهایی که خود را محدود نمی بینند خود را نشان می دهند. 🔹جناب آقای محروقی: منظور بنده از ورود سپاه، جنبه نظامی گری آن نبود. این بود که یک نیروی سپاهی، یک روحانی و یا هر فرد آموزش دیده، به این عرصه ورود پیدا کند. سپاه دوره های مختلف آموزشی دارد و کسانی که می خواهند وارد میدان شوند حتماً باید آموزش های لازم را ببینند و معروفات و منکرات را بشناسند. در ضمن بحث عفاف و حجاب بحثی چند بعدی است و شامل حوزه های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی می گردد و از ابعاد مختلف باید بررسی گردد. برخی بدحجابی ها به دلیل عدم ازدواج به موقع، مطلقه بودن و ... است. حتی خود پیغمبر اکرم نیز نتوانستند همه را آدم کنند. ابوجهل و ابولهب در مقابل ایشان ایستادند. https://eitaa.com/umefafgaraei

🔹آقای دکتر سعیدی رضوانی: ضمن تشکر از تمامی اعضای محترم کارگروه، این کارگروه نوعی اتاق فکر است. اینکه می توانیم بیانیه بدهیم یا ندهیم قابل عرض نیست. شاید این بیانیه دادن و مطالبه گری مربوط به سایر نهادها باشد. با این حال باید از مسئولین پژوهشکده سؤال شود که تا چه حد می توانیم ورود کنیم. ضمناً موضوع جلسه صحبت در خصوص امر به معروف و نهی از منکر در زمینه مبحث حجاب بود. آقای محبی و آقای میرزایی حرف های خوبی در آن جلسه زدند و تنها انتقاد ما به آن جمله ای بود که در ابتدای جلسه مطرح گردید. https://eitaa.com/umefafgaraei

#حجاب 🔴حجابی که روزنامه دولتی #ایران در صفحه اول خود ترویج می کند‼️ 😳 https://eitaa.com/umefafgaraei

#ولنگاری_فرهنگی مسئولان #آموزش_و_پرورش در یکی ‌از شهرستان‌های استان بوشهر، برای تجلیل از دانش آموزان برگزیده #قرآنی و #دینی و #ورزشی مراسمی را برگزار کردند و در این مراسم از چند دختر برای اجرای ساز و آواز دعوت کردند!!! 😏😢 https://eitaa.com/umefafgaraei

❌🚨❌ دبیرکل کمیسیون ملی #یونسکو در ایران، سرپرست دانشگاه شهید بهشتی شد!! #اجرایی_شدن_2030_ممنوع 🔸 سعدالله نصیری قیداری، که متصدی اصلیِ پیاده‌کردن #سند۲۰۳۰یونسکو از طرف سازمان‌ملل در ایران بود، حالا سرپرست دانشگاه شهید بهشتی شده است!!! 🔻 مبتنی بر آن‌چه ژولین هاکسلی، مؤسس یونسکو در کتاب "مذهب بدون وحی" نوشته است و بعد کتاب وی، مبنای فعالیت‌های یونسکو شد، (نقل به مضمون) می‌گوید: "ما ادیان را جمع می‌کنیم و طبیعت‌گرایی را جایگزین دین می‌کنیم!!" 🔸 نصیری قیداری که از طرف حزب اعتماد ملی کاندیدای مجلس هشتم شده بود، پس از راه‌یابی به مجلس، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات شد. 🔸 در شهریور ۱۳۹۲ جعفر توفیقی، سرپرست وزارت علوم، نصیری قیداری را به عنوان معاون حقوقی و پارلمانی منصوب کرد و در ۲۸ آذر ۱۳۹۲ نیز حمید میرزاده، او را به عنوان نماینده وزیر علوم و عضو هیأت امناء دانشگاه آزاد منصوب کرد. 🔸 فرهادی پس از روی کار آمدن در وزارت علوم، قصد جابه‌جایی نصیری قیداری را داشت اما با فشار عبدالحسین فریدون، پسرعموی رئیس جمهور، نه تنها حکمش را پس گرفت که نصیری قیداری را با حفظ سِمت در تاریخ ۱۱ خرداد ۹۴ به عنوان دبیر کمیسیون ملی یونسکو در ایران منصوب کرد. 🔸 بیش‌ترین حواشی نصیری قیداری مربوط به زمانی است که کمیسیون ملی یونسکو با اجرای #سند۲۰۳۰ در کشور، اعتراض خیلی‌ها را برانگیخت. 🔸 نصیری قیداری که ۵ اردیبهشت ۹۷ از کمیسیون ملی یونسکو خداحافظی کرد، 11 شهریور با حکم منصور غلامی، سرپرست دانشگاه شهید بهشتی شد!! https://www.msrt.ir/fa/news/49688/ https://eitaa.com/umefafgaraei

#گناه_همخانگی ⭕️ اعتراف دختری که با #همخانه_شدن با مردان، آنها را بیهوش می کرد و سپس با کمک دستیارانش، از منزل آنها دزدی می کرد. 🔸 من و همکارانم در سایت دیوار، مردانی را که دنبال همخانه بودند، 😏😏😏 شناسایی می کردیم و بعد از ورود به منزل، به اهداف خود می رسیدیم!. ⭕️حال سؤال اصلی اینجا است که چرا حکومت باید اجازه آگاهی همخانگی را به افراد بدهد؟!؟ 😔 ⭕️همخانگی مردان با زنان در یک کشور اسلامی چه معنایی می تواند داشته باشد؟!؟ 😔 https://eitaa.com/umefafgaraei

#عفافگرایی #عفت_در_رفتار #عفت_در_پوشش #عفت_در_گفتار 🔻 شرافت زن اقتضا می کند، هنگامی که از خانه بیرون می رود، متین، سنگین و باوقار باشد. 🔻 در طرز رفتار و لباس پوشیدنش، هیچ گونه عمدی که باعث تحریک شود به کار نبرد. 🔻 زباندار لباس نپوشد، 🔻 زباندار راه نرود، 🔻 و زباندار و معنی دار به صدای خود آهنگ ندهد. 🔻 گاهی اوقات ژست ها، سخن می گویند؛ 🔻 راه رفتن سخن می گوید؛ 🔻 چنین چیزی در حجاب های غیر اسلام بوده است. 📚منبع: کتاب مسأله حجاب نوشته #استاد_شهید_مطهری https://eitaa.com/umefafgaraei

#معرفی_کتاب 📚 📖 عنوان کتاب: مروارید💎عفاف (کاوشی در حیا، غیرت و حجاب) ✏️به قلم: سید حسین اسحاقی ناشر📝: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما ❣️"در این كتاب نخست، مقوله #عفاف و پاكدامنی با استناد به آیات #قرآن، احادیث و روایات تعریف می‌شود، سپس چگونگی آراسته شدن به این فضیلت بیان می‌گردد . 💫 و با مطالبی درباره #فواید عفاف، پیامد های ناشی از بی عفتی و احكام فقهی عفاف به پایان می‌رسد ." ✅ تنظیم شده در 4 فصل: ⤵️ فصل اول: بایسته های پوشش و عوامل بی حجابی 💅 فصل دوم: تأثیر حیا بر پوشش بانوان 😇 فصل سوم: ضرورت ها و بایسته های غیرتمداری 💯 فصل چهارم: عوامل مؤثر در سست شدن فرهنگ حجاب و پیامدهای آن 🚫 فصل پنجم: بایسته ها و راه کارهای ترویج فرهنگ حجاب فصل ششم: سخنی با زنان و دختران مسلمان 👑 https://eitaa.com/umefafgaraei

#عفت_در_روابط 📌اختلاط با #محارم، ناامنی در حریم محرمیت 🔰اختلاط #زن و #مرد گاهی آنقدر آسیب‌زا است که اسلام در مورد ارتباط محارم و معاشرت‌های خانوادگی هم دقت نظر داشته و اختلاط آزاد و بی‌ قید و شرط با محارم (به جز شوهر)، بی‌حجابی و آرایش در برابر آن‌ها و رفتارهای #غیرعفیفانه را منع کرده است🚫 🔰تا مردان و زنان به بهانه محرم بودن، گرفتار #گناه و بی بندباری نشوند. چون #غریزه_جنسی حد و مرزی ندارد و #محرم و #نامحرم برای آن فرقی نمی‌کند و هر کجا زمینه‌ای فراهم بشود ممکن است #تحریک شود.💥 📚منبع: کتاب «حجاب عزت است یا اسارت؟» جلد دوم نویسنده: محمد صادق ذبیحی https://eitaa.com/umefafgaraei