هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
📍تداخل فرهنگ تشیع و تصوف در برخی از زمانها، باعث می‌شد که بیش از هر چیز بر رفتار پارسایانه و تسلیم جویانه‌ی امام تحت عنوان «مظلوم» تأکید شود. این نگرش علی‌رغم خواست ائمه(ع) از امام و عزاداری چهره‌ای ساخت که تعارضی با نظامهای ظالمانه صفویه یا قاجار نداشته باشد و حتی آنان خود تعزیه گردانان این نوع از عزاداری باشند و بعضاً از آن برای تحکیم قدرت خود از آن بهره برداری سیاسی کنند.
🖋 با شروع مبارزات مردم ایران در جریان نهضت مشروطه و سپس در تداوم آن به‌ویژه پس از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ تفسیرهای نوینی از حادثه عاشورا صورت‌گرفت، که مورد تأیید حاکمیت استبداد نبود.
💢در این دوران، نوعی نواندیشی برای پیرایش این واقعه از خرافات و تحریفها و در واقع نوعی تجدید نظر در برخی ازتفسیرها قابل مشاهده است.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
🔳 آنان بر این نکته حساسیت نشان می‌دادند که نباید تفسیر واقعه عاشورا به گونه‌ای انجام گیرد که حرکت امام(ع) یک جریان خاص و منحصر به فرد با مقاصد و انگیزه‌های از پیش طراحی شده و شخصی جلوه کند.
💠 این نواندیشی را می‌توان حول محور سه موضوع‌دانست:
اولا انگیزه قیام سید الشهدا چه بود؟
ثانیاً آیا چنین حرکتی در مقابل‌حاکمیت سیاسی وقت معقول یا مشروع بود؟
ثالثاً آیا روشی که برای نیل به این هدف انتخاب شد درست و نتیجه بخش بود؟
🏴 در غیر این‌صورت، این حرکت غیر قابل تکرار، الگوگیری و بازآفرینی خواهد شد، حال آنکه بر اساس آموزه‌های شیعی، امام الگوی پیروان، و مقتدای آنان است و رفتار وی قابل آموزش و پیروی برای همگان است.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
⚫️ بر این اساس، حرکت امام یک حرکت سیاسی – انقلابی برای براندازی حکومت نامشروع موروثی استبدادی و سلطنتی است و می‌توان آن را الگو قرار داد. بر طبق این تحلیل، حرکت ابی عبدالله(ع) کاری عقلایی، طبیعی و اساساً سیاسی – انسانی است.
◼️ رسالت اصلی که این نوشته بر عهده گرفته، این است که، نسل جوان را با عصاره تفسیرهای مختلفی که از جریان عاشورا انجام شده است، آشنا سازد تا او به اندیشه واداشته شود و سخنان مختلف را بشنود وخود بهترین را انتخاب کند. هدف این نوشتار این نیست که به صحت و سقم یا بررسی و نقد این دیدگاه‌ها بپردازد چرا که پیش فرضهای فکری، اعتقادی، علایق عاطفی و انتظارات هر فرد از یک حادثه، نقش اساسی را در تبیین و تفسیر آن ایفا می کند و نقد هر دیدگاه در مرحله اول مستلزم بررسی و ارزیابی پیش‌فرض‌ها و علایق و انتظاراتی است که پشتوانه هر یک از این نظریه‌هاست.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
♦️ما تنها در هر تحلیل، سعی در برجسته کردن پیش فرضهای آن تفسیر داشتیم، تا هر کس با قبول آن پیش فرض ها تحلیل مورد نظر خود را از بین آنها برگزیند
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
◼️ ۱ـ تفسیر اسطوره‌ای – ماورایی
🕯 این تحلیل از زاویه‌ای کاملا ماورایی و اسطوره‌ای [۶] به حادثه کربلا می‌نگرد.
⚫️ این دیدگاه ابعاد اجتماعی – سیاسی حرکت ابی عبدالله را نادیده می‌انگارد و به عنوان پیش فرض این را پذیرفته است، که حرکت امام حسین(ع) از قبل توسط خداوند طراحی و برنامه ریزی شده بود و پر از رمز و رازهای ناگشودنی برای بشر است و ابعاد آن حرکت برای او قابل فهم نیست.
◾️ در این نگرش تقریباً ویژگی بشری معصومین(ع) و از جمله سید الشهدا نادیده گرفته میشود.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
🔻ملاحسین کاشفی، در روضة الشهدا می نویسد: عداوت یزید و امام حسین(ع) دو نوع بود، ظاهری و معنوی. تمام آنچه اتفاق افتاد مثل اختلاف بنی امیه و بنی هاشم، علی(ع) و معاویه، یزید و امام حسین(ع) اختلاف ظاهری بود که ناشی از اختلاف معنوی این اشخاص در سرشت ارواح آنهاست.
🔮 خداوند دو گونه روح آفریده است. ارواح پاک به هم مایل و ارواح ناپاک به هم متمایل هستند و این دو نسبت به هم دشمن هستند که اجتماع و اختلاف آنها در دنیا خود را نشان می دهد و حادثه کربلا همان قضای مبتنی بر خلقت ارواح است. [۷]
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
💬👁🗨 این دیدگاه اظهار میکند: خداوند در «عالم ذر»، مقرر فرمود که امام‌حسین(ع) در کربلا کشته شود و پیامبر(ص)، علی، فاطمه، حسن و خود امام‌حسین (علیهم السلام) این قرار را امضا نمودند. [۸]
◼️ از همان زمان مقام ابی عبدالله(ع) در نزد ملائک، انبیاء و اولیاء همواره والا بوده‌است و امام همواره در عالم نمود و حضور اسطوره‌ای داشته و احتمالا در آینده نیز خواهد داشت. مقام او در آسمان به مراتب بالاتر از زمین است. خداوند، فرشتگان گنهکاری چون درکائیل، صلصائیل و فطرس را به برکت تولد ایشان بخشد. [۹]
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
🔶 گرفتاری پیامبرانی چون آدم، نوح، ابراهیم، اسماعیل، موسی، سلیمان، عیسی(علیهم السلام) پس از لعن به قاتلین ابی‌عبد الله حل و فصل شد. [۱۰]
⚫️ توبه‌ی حضرت آدم، بر زمین نشستن کشتی نوح، استجابت دعای زکریا برای فرزند، نجات یونس از شکم ماهی، برطرف شدن‌گرفتاری‌های ایوب، نجات اسماعیل از ذبح پدر، نجات یوسف از چاه و زندان و خلاصی یعقوب از غم دوری فرزند، همه و همه فقط با توسل به او ممکن گشت. [۱۱]
🔷 حمل، تولد و نامگذاری امام به صورت معمول‌نیست. [۱۲] شیرخوارگی حسین بن علی(ع)، نه از مادر، بلکه از زبان رسول خدا بوده است. [۱۳]
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
💎این نگرش بر این باور است که: «ائمه‌ی هدی (علیهم صلواه الله) هر کدام تکلیفی آسمانی داشتند که به مقتضای زمان آنان بود.» [۱۴]
🔵 "هر یک از ائمه، نظربه کتاب ممهور که جبرئیل از آسمان آورد، مکلف به تکلیف خاصی بودند و در وقت امامت، آن مهر را باز کرده و به آن عمل می‌نمودند." [۱۵]
🔆 این دیدگاه معتقد است همه چیز مطابق خواست امام انجام میشود. «برگی‌از درخت نیفتد، مگر آنکه با اجازه امام زمان (عج ) است و در آن وقت امام‌زمانی نبود، مگر حضرت حسین(ع).» [۱۶]
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
📍"مردن هر کس را باید امام (هر) زمان‌اجازه دهد و مردن خودش را هم خودش باید اجازه دهد." [۱۷[
🏴 حتی شهید شدن امام حسین(ع) توسط شمر بن ذی الجوشن، بدون اجازه امام حسین(ع) ممکن‌نبود، حضرت با این استدلال که خدا کشته شدن من را از قبل مقرر داشته است، درخواست کمک فرشتگان و قبائل جن را چه در مسیر مدینه به مکه و چه در روزعاشورا نپذیرفت. [۱۸]
🔴 امام در جریان حادثه کربلا رفتارهای معجزه آمیز بسیاری دارد. او شب عاشورا با زدن تبری بر زمین باعث شد از زمین آب فوران کند. [۱۹]
صبح عاشورا با نفرین خود سه نفر از دشمنان را درجا به هلاکت رساند. [۲۰]
او تنها در لحظات آخرکه به دشمن حمله کرد ۱۹۵۰ نفر از کفار را به تیغ در گذراند. [۲۱]
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
🏴 حتی در یک نگاه غیر مشهور، امام حسین(ع) در کربلا شهید نشد، بلکه دشمن شخصی شبیه او را به نام «حنظله بن اسعد» که شبیه او بود را کشت و خدا آن حضرت را به آسمان برد. [۲۳]
💎 در این نگرش، امام شخصیتی کاملا استثنایی دارد، بطوریکه نه کسی می‌تواند مثل او باشد و نه مثل او عمل کند و از ایشان الگو بگیرد.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
⚫️ آنان در پاسخ به این سؤال که بر اساس این تفسیر، فایده‌ی شهادت حسین بن علی(ع) چه بوده‌است؛ می‌گویند: «شهادت آن مظلوم کفاره‌ی گناهان و معاصی عاصیان امت است از گذشته و آینده. و چه منفعت و فایده از این بیشتر و عظیم‌تر» [۲۴]
💎 "شهادت ابی عبدالله لطف است بر شیعیان. ایشان متحمل بار گناهان شیعیان خویش‌گردیدند، لذا مبتلا به این بلاها بودند تا مایه‌ی نجات شیعیان گردیدند… شهادت‌آن جناب مایه‌ی نجات شیعیان و دوستان است از درکات و هلکات و ورطات وعقبات روز قیامت و بضاعت خلاص و نجات از آلودگی‌های گناهان است."
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
◼️ این نگرش، به استناد روایاتی با این مضامین که: «آنان آگاهند که چه زمانی‌می‌میرند.» یا «هر امامی که نداند چه چیز به او می‌رسد و سرانجامش به کجا می‌رسد، او حجت خدا بر خلق نیست» [۲۲]
🔻معتقد است امام حسین(ع) بنا بر علم لدنی خویش از قبل، حتی جزئی‌ترین حوادثی را که برای او اتفاق می‌افتاد و تکالیفی که در مقابل این حوادث داشت را می‌داند. او مسیری را که از قبل برایش‌مشخص شده است به طور دقیق و همانگونه که باید دنبال میکند.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
🔴 علاوه بر این، در عصر حاضر، ثمره شهادت آن حضرت را باید در عزاداری‌ها دید. «به سبب ماتم داری بر آن جناب و بکاء و صرف اموال و سایر خدمات در اقامه‌ی عزای آن حضرت» [۲۵] ثواب به شیعیان می‌رسد. هزاران نفر در اثر زیارت‌امام حسین(ع) آمرزیده می‌شوند و با لعنت به قاتلین وی به بهشت می‌روند، براثر گریه به مصیبت او گناهانشان بخشیده می‌شوند و بیماریهای جسمانی و روحانی شفا می‌یابند.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
✍🏼 جمـع بنــدے :
⚡️خداوند در قرآن دو شخصیت را به عنوان اسوه برای ما معرفی میکند؛ یکی پیامبر اسلام(ص) و دیگری ابراهیم خلیل(ع)
⚡️اسوه با اسطوره فرق میکند. بیشتر پرداخت ما نسبت به کربلا وجه اسطوره‌ای پیدا کرده است و نه اسوه‌ای؛
⚡️وجه اسطوره‌ای آن است که حقیقت تاریخی را با افسانه درآمیزیم و شخصیتی مطرح کنیم که قابل «شدن» نیست، یعنی نمی‌شود به او نزدیک و همچون او شد و فقط ویترینی و قشنگ است.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
⚡️اسطوره فرا انسان است، اما اسوه، انسانِ فراتر است، که میشود رفتار و سلوک او را دریافت کرد و به آن سیره خود را آراست.
⚡️در کربلا مشاهده می‌کنیم که حضرت اباعبدالله(ع) خود را اسوه معرفی میکند و می‌فرماید: «لکم فیه اسوه» من برای شما اسوه هستم.
⚡️واژه «من» به معنای فقط شخص حضرت نیست ، بلکه کل مجموعه حرکت اباعبدالله برای ما اسوه است. اصحاب ایشان، جریان‌های پس از کربلا و ترجمان ارزش‌ها و عظمت این رخداد برای ما اسوه هستند.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
⚡️همه آدم‌ها با هر سن، نژاد و رنگ می‌توانند اسوه خود را در کربلا پیدا کنند.
⚡️ترکیب عجیبی در کربلا داریم، که در هیچ یک از جنگ‌های اسلام دیده نشده است؛ آفریقایی، آسیایی، ایرانی، اروپایی در نهضت امام حسین(ع) هست و به شهادت رسیده‌اند. قصه بسیار شگفت است؛ هیچ عنصری در کربلا زائد نیست، هر کس را که امام با خود همراه کرده است، نقشی دارد که این نقش را یا در کربلا و یا پس از آن ایفا میکند و همه با همان انضباطی که امام تعیین کرد، به وظایف و نقش خود عمل کردند.
⚡️مدیریت پس از کربلا هم به عهده امام حسین(ع) بود؛ ایشان در آخرین لحظات برای امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) و بچه‌هایی که بودند نقش‌ها و وظایف را تعیین و تبیین کردند.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
⚡️در کربلا ابهام وجود ندارد و البته جز این هم انتظار نمی‌رود چون امام مصباح و سفینه است و باید همه چیز را مشخص کند.
⚡️در یک بررسی فقط در یک حرکت ۲۴ روزه امام حسین(ع) از مکه به کربلا ۵۳۷ عبرت استخراج شده است. با اینکه این نهضت کوتاه است میشود برای فرهنگ امام حسین(ع) دانشگاه ترسیم کرد.
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
⚡️امام حسین در آغاز حرکت خود ۱۸ جمله دارد، که دقیقاً پیام‌های یک حرکت مثبت و سازنده را ترسیم میکند. از اینها می‌توان استفاده کرد.
💎 حسین(ع) بین ما ناشناخته مانده است. امام حسین(ع) ۱۹ هزار و ۹۹۹ روز در این دنیا زندگی کرد و ما فقط یک روز عاشورا را می‌دانیم، آن یک روز را هم خوب نمی‌شناسیم. سعی کنیم از وجه اسطوره ای به وجهه اسوه ایِ حضرت بپردازیم ...
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
📝 پی نوشت ها :
[۱] نگاه شود به العواصم من القواصم قاضی ابوبکر محمد بن عبد الله بن عربی، منهاج السنة، ابن تیمیه، البدایة و النهایة، ابن کثیر(متوفی۷۷۴)
[۲] حمید عنایت، اندیشه سیاسی در اسلام، بهاء الدین خرمشاهی، انتشارات خوارزمی، چ۲، ۱۳۶۵،ص۳۱۶-۳۱۴
[۳] اندیشه سیاسی در اسلام، ص۳۲۴
[۴] محمد بن جعفر قمی، کامل الزیارات، مکتبه الصدوق، چ‌اول، ۱۳۷۵، ص۱۰۶-۸۲
[۵] کامل الزیارات، ص۱۱۵-۱۰۶
[۶] اینجا «اسطوره» به معنای حوادث غیر قابل تبیین عقلی است نه امور بی‌پایه و خرافی.
[۷] دوستی و دشمنی در هر نهاد/ زاختلاف روز میثاق اوفتاد/ و آنکه جنس هم نبودند از نخست/ این زمان در دشمنی هستند جست. ملا حسین کاشفی، روضة الشهداء، دفتر نشر نوید اسلام، ۱۳۸۲، ص۲۶۳-۲۶۴
[۸] محمد تقی بروجردی، کتاب الاسرار شهادت، مؤسسه‌ی مطبوعاتی افتخاریان، چاپ سوم، بی‌تا،ص۴۶۱
[۹] ناسخ التواریخ، ج۱، ص۲۲-۱۹
[۱۰] بحارالانوار، ج۱۰، ص۱۵۶
[۱۱] کتاب الاسرار شهادت، ص۴۶۰٫
[۱۲] محمدتقی سپهر، ناسخ التواریخ، انتشارات اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۶۳، ج۱، ص۱۲، ۱۳و۳۱
[۱۳] ناسخ التواریخ، ج۱، ص۲۷-۲۶
[۱۴] کتاب الاسرار شهادت، ص۴۴۶
[۱۵] کتاب الاسرار شهادت، ص۴۵۳
[۱۶] کتاب الاسرار شهادت، ص۴۴۶
[۱۷] کتاب الاسرار شهادت، ص۴۶۵
[۱۸] ناسخ التواریخ، ج۲، ص۱۹-۱۷ و۲۲۹
[۱۹] ناسخ التواریخ، ج۲، ص۲۱۶
[۲۰] ناسخ التواریخ، ج۲، ص۲۲۷-۲۲۶
[۲۱] ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۷۴
[۲۲] محمد تقی مصباح یزدی، راهنماشناسی، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۳۶۷، ص۴۸۲
[۲۳] شیخ طوسی: المفوضه شکوا فی قتل الحسین(ع) کما شک الغلاه فی موت علی(ع). تلخیص الشافی ۴: ۱۹۸ . مرحوم مجلسی در بحار الانوار این دیدگاه را در ضمن روایتی نقل کرده است که مورد انکار امام رضا(ع) قرار گرفته است. ج۴۴، ص۲۷۱، ح۴
[۲۴] کتاب الاسرار شهادت، ص۴۶۴
[۲۵] کتاب الاسرار شهادت، ص۴۵۲
🆔 @AndishkadehFCT
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
animation.gif
1.1M
🕋🏴🕋🏴🕋🏴🕋🏴🕋🏴🕋🏴
جنـــــاب
"استــادسیــد"
بسیـــــار عــــــالی
اجــرتــون بـــا
سالار شهیدان حسین
مظلوم(علیه السلام)
هدایت شده از آرشیو کنفرانس عماریون
animation.gif
124.5K
🕋🏴🕋🏴🕋🕋
از همـراهی همـه کاربران
وادمین ها ومدیران
گروه هـــای ولایــی
که در هماهنگی واجرای
کنفـــرانس ما را
همراهی نمودند
بسیار سپاسگزاریم ..
هدایت شده از 🇮🇷گروه روشنگری و بصیرت 🇮🇷
چهار اشتباه رایج در روایت وقایع عاشورا از نگاه استاد مطهری:
استاد شهید مرتضی مطهری، در کتاب "حماسه حسینی- جلد یک " ، "چهار اشتباه بسیار رایج " در "راویت وقایع عاشورا " را چنین بیان می‌فرمایند:
👈 اشتباه اول:
اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است.
بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را، به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم ، برای حضرت رقیه و شب هفتم را ، برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می‌کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می‌دهند.
همین قرار داد بین مداحان و منبری‌ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه، در روز سوم محرم، به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می‌کنند حضرت ابالفضل(ع)، در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.
✅ اما حقیقت این است که "تمام شهدای کربلا در روز عاشورا " به شهادت رسیده اند و حضرات ابوالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه "عمر بن سعد" کشته شده اند.
حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش، در شام از دنیا رفته است.
👈 اشتباه دوم:
باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند.
✅ اما حقیقت این است که عمر بن سعد، سه روز قبل از عاشورا ، شخصی بنام "عمرو بن حجاج" را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه(رودخانه) فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند.
اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است!
🔹 در "کتاب ارشاد " نوشته شیخ مفید(ره) آمده است:
« در شب عاشورا زینب(س)، دست بر گریبان برده و بیهوش بر زمین افتاد. حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...»
این "نقل معتبر" نشان می‌دهد که تا شب عاشورا ، هنوز آب در خیمه ها بوده و اصل "تشنه کامی" به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.
🔸 شیخ عباس قمی(ره) در کتاب "منتهی الامال " می‌گوید:
«شب عاشورا ، امام حسین(ع)، حضرت علی اکبر(ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید.»
👈 اشتباه سوم:
یکی از معروف‌ترین تحریفها "ماجرای حضرت لیلا ، مادر حضرت علی اکبر(ع)" است و چه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی‌شود.
در روضه ها ذکر میشود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان، با مادرش چه نجواهایی می‌کرد، یا اینکه حضرت لیلا در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است.
✅ اما حقیقت این است که ؛ اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ (البته لیلا مادر حضرت علی اکبر(ع) هست)؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی‌دهد.
👈 اشتباه چهارم:
مطلب بعدی مربوط به "حضرت علی اکبر(ع)" این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ ، از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم؛
✅ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع)، اذن(اجازه) میدان می‌خواست، اگر می‌شد، حضرت برایشان عذری می‌آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند:
«فاستأذن اباه،فأذن له» یعنی تا اجازه خواست ، گفت برو.
حماسه_حسینی : جلد۱
استاد مطهری
هدایت شده از 🇮🇷گروه روشنگری و بصیرت 🇮🇷
🔆متن شبهه:
چرا واقعه عاشورا اتفاق افتاد؟ امام حسین(ع) برای دین مردم قیام کرد یا برای حکومت؟! علت قیام #کربلا چه بود؟ چرا حضرت سیدالشهدا قیام کرد؟ و چرا واقعه قتل عام 72 تن از بهترین فرزندان و یاران رسول خدا(ص) رخ داد؟!
🔆پاسخ شبهه:
برخی ممکن است یکی از جوابهای زیر را به این سوال بدهند:
🔮امام حسین(ع) بخاطر #دعوت کوفیان قیام کرد. (این نظر معتقدست معاذالله حضرت سیدالشهدا، ظرفیت پیروان خود را درست محاسبه نکرده بود.(اشتباه محاسباتی!!))
🔮امام حسین(ع) صرفا برای به دست گرفتن قدرت و سلطنت و بدست گرفتن حکومت بر مسلمین علیه یزید شورید.
🔮امام حسین(ع) قیام کرد که به وصال خداوند برسد! و خداوند او را برای شهادت برگزیده بود و اختیاری نبود! (غیرارادی بودن قیام و تفسیر عاشقانه)
🔮 امام حسین(ع) از قبل می دانست که شهید میشود و از سوی جدشان دستور مستقیم داشت که به سوی کربلا حرکت کند! (مثلا نوعی خودکشی سیاسی)
🔮امام حسین(ع) برای بهشت رفتن شیعیان کشته شد. هر کاری خواستی در طول سال بکن، با گریه 10 روز محرم، پاک می شود. (رویکرد مسیحی)
🔆 اما پاسخ:👇
امام حسین(ع) به طور مشخص به دو علت زیر قیام کردند:
1⃣ امربعروف و نهی از منکر: مبارزه با #ظلم و ستم دستگاه حاکم (یزید) و اعتراض به رویکرد ضداسلامی حکومت یزید. بیعت نکردن با حکومت فاسد و غیرمشروع و نشان دادن انحراف در اسلام.
خطبه امام حسین(ع) در منا در همین مورد است تا به جامعه اعلام کند با حاکم مسلمین که علنا خلاف #اسلام عمل میکند، نباید سازش کرد.
حضرت سیدالشهدا(ع) در این مرحله موفق شد صدای اعتراض به ظلم و انحراف در سیره پیامبر(ص) را نه تنها به مردم آن زمان که به مردم همه زمانها اعلام کند. فریاد #تسلیم نشدن و #سکوت و #سازش با حکام جور را برای همیشه در جهان طنین انداز کرد تا همه بدانند برای جلوگیری از انحراف در اسلام و حکومت طاغوت تا پای جان باید ایستاد. و همرنگ ظالمان نشد. عدم بیعت امام زمینه رشد فکری و قیام های بعدی را نه تنها در بین مردم زمان که تا همیشه تاریخ، ایجاد کرد. دقیقا این ویژگی قیام امام حسین(ع) است که مسیحی و سنی و هر آزاده ای در جهان را مجذوب ایشان می کند.
2⃣ تشکیل #حکومت اجرا کننده اسلام (در صورت مهیا شدن شرایط) (نه رسیدن به قدرت و سلطنت و امارت!!)
امام در این مرحله موفق نشد... و از همین رو، شیعه، "منتظر" است تا با قیام آخرین امام، انتقام خون ایشان گرفته شود و حکومت اسلامی در سراسر جهان برپا شود.
اینکه چرا قیام ایشان به "تشکیل حکومت" که هدف دوم بود نرسید، علل و عوامل مختلفی دارد. از جمله:
1. خواب آلودگی و #انحراف تدریجی جامعه اسلامی از اسلام ناب عصر رسول الله(ص) به مرور زمان و فراموش شدن و غفلت جامعه اسلامی از آموزه های قرآنی. سرگرم شدن جامعه به امور دنیوی و فراموش کردن سلوک پیامبر. #دنیاگرایی و سست عهدی کوفیان، بعنوان مهمترین شهر اسلامی در آن زمان، معلول همین وضعیت بود. آنها به عبیدالله بن زیاد، شمشیر دادند و سکه گرفتند. (و دنیا را بر دین برگزیدند)
🔸حضرت اباعبدالله فرمود: باید خونمان را به صورت این خواب زده ها بپاشیم تا بیدار شوند.
2. #قساوت و بیرحمی حکومت اموی تا آنجا که برای خون عزیزترین فرزند رسول خدا هم ارزشی قائل نبودند و به هر شیوه ای مایل بودند ایشان را به قتل برسانند. علت خروج امام حسین با خانواده شان از مدینه و رفتن به مکه (حرم امن خدا) هم همین موضوع بود. چون به حاکم مدینه فرمان داده شده بود، یا از #امام_حسین (ع) بیعت بگیرد و یا او را به قتل برساند. اما وقتی جان امام در مکه هم در خطر بود، تصمیم به خروج از مکه و حرکت به سمت #کوفه گرفتند.
3. این نکته ناگفته نماند، امام حسین(ع) به شهادت خویش علم داشتند و #آگاهانه راه شهادت را برگزیدند. با این حال نه امام حسین(ع) نه امیرالمومنین(ع) و نه پیامبر(ص) و نه هیچکدام از اهلبیت در زندگی سیاسی خویش از دانش #غیبی استفاده نمی‌‌کردند و پیشگامی و اسوه بودن آنها مبتنی بر وضع موجود و ارزیابی ظاهری بوده است.