«اگر بخواهید بی‌خوف و هراس در مقابل باطل بایستید، و از حق دفاع کنید، و ابرقدرتان و سلاح‌های پیشرفته آنان، و شیاطین و توطئه‌های آنان در روح شما اثر نگذارد، و شما را از میدان به در نکند، خود را به ساده زیستن عادت دهید، و از تعلق قلب به مال و منال، و جاه و مقام بپرهیزید.» امام خمینی رحمت الله علیه

🔸 ساده‌زیستی 🔹 حضرت امام خمینی رحمت الله علیه، نماد عظمت و نفوذناپذیری روحی، و هیبت و ابهت در نگاه و رفتار بودند. به نحوی که دشمنان از نگاه کردن به چشمان ایشان هراس داشتند، و ایشان نیز هیچ‌گاه سر سوزنی از دشمن نترسیدند. 🔹 به نظر می‌رسد این عظمت دست‌نیافتنی، فرمول پیچیده‌ای داشته‌باشد، اما امام خمینی آن را در چند کلمه خلاصه کرده‌اند: ساده‌زیستی، و وارستگی نسبت به دنیا 🔹 متأسفانه در سال‌های گذشته، طیف جدیدی به طور گسترده در خانواده‌های مذهبی، (خصوصاً از نوع جوان و تازه تأسیس!)، ظهور کرده که سطح زندگی ایشان با سطح متوسط جامعه دارای یک شکاف و فاصله‌ جدی است. در حالی که از یک شخصیت انقلابی انتظار می‌رود که ظواهر مادی زندگی خود را با توجه به واقعیات عمومی جامعه بنا نهد، نه زندگی سطوح بالاتر از متوسط، و یا اقلیت قشر مرفه! 🔹 جالب اینجاست که اغلب زوج‌های جوان مذهبی این طیف، بعد از آنکه تمام لوازم زندگی خود را به سبک کاملا دلخواه تهیه کردند، و وسایل منزل، از سرویس چوب و مبل و فرش و تلویزیون و یخچال و ماشین لباسشویی و وسایل آشپزخانه و.. را بدون کم و کسری از تعداد و اندازه و متراژ و اینچ!، و با رعایت استانداردهای روز دنیا! و بدون ذره‌ای محدودیت (غیر از برخی محدودیت‌های تحمیلی مادی)، تمام و کمال خریداری نمودند، اقلام معدود تجملی باقیمانده را به حساب اعتقادات فاکتور می‌کنند و سر دین و جامعه منت هم می‌گذارند که: «من ساده گرفتم»! و مثلا می‌توانستم فلان مدل یخچال یا ماشین ظرفشویی، یا مبل سری دوم و سوم، یا فلان جور فرش دستبافت را هم بخرم، ولی نخریدم! در حالی که یک نگاه ساده به شکل و شمایل و کمیت و کیفیت و ترکیب وسایل خانه‌های مذهبی امروزی، نشان می‌دهد مسئله‌ای که کمتر از هر چیز دیگری در خرید آنها لحاظ شده، ساده‌زیستی است. و مسائلی چون دلبخواه زوج و خانواده‌هایشان، و محدودیت‌هایی مانند ظرفیت و متراژ خانه، و سقف توان مالی، حرف اصلی را در انتخاب، و کیفیت و کمیت وسایل زده‌اند. 🔹 در واقع عمده خانواده‌های جوان مذهبی، سطح زندگی خود را با سطح زندگی امروز خانواده و فامیل خود (که در حالت عمومی، از سطح متوسط جامعه بالاتر است)، و حتی بالاتر از آن تنظیم می‌کنند، نه سطح متوسط جامعه. 🔹 البته انتظاری نیست که جوانی که در یک خانواده نسبتاً مرفه زندگی و رشد کرده‌است، حتما زندگی خود را با اقشار ضعیف و کم بضاعت، و زیر خط فقر جامعه تطبیق دهد، اما به نظر می‌رسد برای یک زندگی قابل قبول از دیدگاه انقلابی، باید لااقل «ضعیف ترین اقشار طبقه متوسط جامعه» را در نظر گرفت. به نحوی که اگر پایین‌ترین اقشار طبقه متوسط جامعه (به لحاظ درآمدی)، زندگی ما را دیدند، حسرت داشته‌های مادی ما را نخورند، و تهیه جزئیات مادی این زندگی، در حالت عادی، و با کار و تلاش متعارف، برای «تمام» طبقه متوسط جامعه قابل دسترسی باشد، این حداقل زندگی ساده است. 🔹 وگرنه زوجی که همان ابتدای تشکیل خانواده، از حیث ظواهر مادی، مانند یک خانواده کاملا جاافتاده در قشر متوسط زندگی می‌کند، نمی‌تواند اسم ساده‌زیستی یا زندگی انقلابی بر رفتار خود بگذارد. درست است که مفهوم ساده‌زیستی در طبقات مختلف جامعه، و توانایی مالی افراد می‌تواند تا حدودی تعاریف متفاوتی داشته باشد، اما این نسبیت باعث شده که هر کسی بر اساس خواسته‌های خود از زندگی، تعریف خود را بر ساده‌زیستی تحمیل کند، 🔹 در حالی که به نظر می‌رسد در شرایط امروز جامعه ما و با توجه به فشارهای اقتصادی، و علاوه بر آن در هم تنیدگی روابط فقیر و غنی در تعاملات مختلف، و در معرض دید بودن مظاهر مادی زندگی افراد در سطح جامعه، هر تعریفی از ساده‌زیستی، باید «حداقل» دو جزء اساسی زیر را داشته‌باشد: ▪️ ۱. مظاهر مختلف مادی در یک زندگی ساده، باید برای ضعیف ترین اقشار طبقه متوسط هم قابل دسترسی باشد. ▪️ ۲. هیچ‌گونه قصد نمایش و تفاخری، چه در مرحله تهیه، و چه در مرحله استفاده هر نوع وسیله یا چیز دیگری، نباید وجود داشته‌باشد. 🔹 البته مسئله زهد و دلبستگی نداشتن به دنیا و مظاهر مادی زندگی، باید به عنوان روح حاکم بر ساده‌زیستی جریان داشته‌باشد، اما نمی‌توان سرتاپای زندگی را در تجمل و مظاهر دنیوی غرق کرد، و ادعای زهد و وارستگی از تمام آن تجملات داشت. 🔹 اصلا نکته کار همینجاست که تجمل، روحیات تجملی را با خود خواهدآورد، و به مرور باعث دلبستگی به دنیا، و عادت کردن به یک زندگی متعارف و بی‌دغدغه و بی‌دردسر، و در نتیجه آسیب‌پذیری روحی در مقابل فشارهای دنیایی خواهدشد. و اگر چنین شد، از آن روحیات انقلابی و تحول آفرین، و صلابت و عظمت روحی حضرت امام و یاران ایشان، در روح و روان ما اثری نخواهد بود. و همین یک قلم، برای سقوط ما و کوتاه آمدن از آرمان‌های انقلابی کفایت می‌کند. @valaadiyat #ساده‌زیستی

پیش‌بینی حضرت امام خمینی از آینده انقلاب، از زبان استاد جواد منصوری @valaadiyat

🔸 اقتدار نمایشی 🔹 در روزهایی که گذشت، جلسه شورای حکام آژانس، با دستور کار قطعنامه پیشنهادی سه کشور اروپایی علیه ایران برگزار شد. پیش از جلسه شورای حکام، جناب ظریف و جناب صالحی، تهدید کرده بودند که در صورت صدور رای بر علیه ایران، ایران پاسخ خواهدداد! جمله‌ای که در این سال‌ها برای غربی‌ها تکراری شده، و می‌دانند که در پس آن هیچ چیزی مگر چند توئیت و بی‌معرفت! و بی‌وفا خواندن غربی‌ها نخواهدبود. 🔹 واضح است که آژانس و خصوصاً سه کشور اروپایی، به هیچ عنوان تحت تاثیر تهدیدهای این بزرگواران قرار نگرفته‌اند، و آنها سالهاست که دولت ایران و امثال ظریف و صالحی را به طور کامل شناخته‌اند 🔹 اما از آن طرف، همین دولت ضعیف و ذلیل در مقابل غربی‌ها، برای نیروهای انقلابی داخلی و حتی مجلس شورای اسلامی، پهلوان پنبه شده و گردن‌کشی می‌کند، در حوزه اختیارات مجلس دخل و تصرف می‌کند، و قوانین مصوب مجلس را ابلاغ نمی‌کند و به میل خود تغییر می‌دهد. و علت آن هم دقیقاً مانند مورد بالاست: دولت، طرف حساب خود، یعنی مجلس و نهادهای نظارتی را شناخته‌است. 🔹 وقتی همین مجلس از روز اول سر کار آمدن، صراحتا اعلام می‌کند که در سال پایانی دولت، به هیچ عنوان قصد تقابل با دولت را ندارد، و تلویحا و بعضاً تصریحا می‌گویند که قصد دارند دندان بر جگر بگذارند تا این یک سال پایانی هم بگذرد، دقیقاً می‌شود مثل همان رفتار دولت که عنوان می‌کند ما به هر قیمتی پای برجام ایستاده‌ایم و طرف مقابل هر کاری کند ما از آن خروج نخواهیم کرد. 🔹 تازه از کجا معلوم که بعد از یک سال سکوت و دندان روی جگر گذاشتن، و یکه‌تازی این دولت، دولت بعدی چه دولتی از آب در بیاید؟ خصوصاً با بازی‌هایی که احتمالا تیم بایدن و نفوذیهای داخلی‌اش، و دولت و تیم رسانه‌ای و امنیتی اش، برای این چندماه پایانی چیده‌اند، و برنامه‌هایی که مجرای آنها تلگرام، و اینستاگرام و توئیتر و امثالهم هستند. 🔹 متأسفانه این مجلس نشان داد که به جای آنکه به دنبال رفتار عملی در مقابل خلاف قانون های دولت باشد، به سروصدا و ژست مخالف دولت بسنده می‌کند 🔹 در همین قضیه اخیر، مجلس قانون اقدام متقابل و خروج از پروتکل الحاقی را با سروصدا و شلوغ کاری بسیار و به عنوان پایانی بر ذلیل بازی دولت، و با ژست انقلابی تصویب کرد، اما دولت به راحتی آب خوردن آن را نقض کرد، و با گذاشتن زمان سه ماهه برای طرف غربی، صراحتا شب انتخابات را برای پایان این مهلت تعیین نمود! و این یعنی همان سیاست همیشگی این دولت در دوقطبی سازی های کاذب، و البته این بار برای بهره‌برداری در شب انتخابات 🔹 و متأسفانه مجلس در ادامه مشی این چندماهه اش، به جای استفاده از ابزارهای نظارتی خود، که وظیفه تخطی ناپذیر مجلس است، مسئله تمرد دولت را به قوه قضائیه پاس می‌دهد و از گردن خود ساقط می‌کند. 🔹 مهمتر از تصویب قانون، ضمانت اجرایی آن است. رییس‌جمهور و تیمش، پیش از این بارها نشان دادند که هیچ محدودیتی برای نقض قانون و حتی ایستادن صریح در مقابل حضرت آقا ندارند، و از روز اول تصویب این قانون هم به صراحت عنوان کرد که با آن مخالف است، اما متأسفانه مجلس به جای چاره‌اندیشی برای جلوگیری از استنکاف دولت، به بیانیه خوانی و رفع تکلیف از خود، و انداختن توپ در زمین قوه قضائیه بسنده کرد. و ظاهراً موضوع خاتمه یافته‌است! 🔹 جریان حاکم بر مجلس، در تمام مواضع و مسئولیت‌های پیشین خود نیز نشان داده که در مسائل سیاسی و خصوصاً چالشی نظام، به هیچ عنوان حاضر به پرداخت هزینه نیست، و ترجیح می‌دهد در عین ژست اصول‌گرایی، با اتخاذ سیاست «یکی به نعل، یکی به میخ»، و «انقلابی‌گری روی صحنه، و سازش پشت صحنه»، خود را جریانی معتدل و عاقل! (در مقابل انقلابی) نشان دهد، و جریان انقلابی مجلس اگر می‌خواهد دردی از کشور دوا کند، باید خط خود را از ایشان جدا کند. @valaadiyat #اقتدار_نمایشی

مخاطب این اشعار چه کسی است؟!