🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۰۹🌷 اسماعیل صادق الوعد: خداوند در این آیات، از پیامبرِ والامقامی به نام «اسماعیل» یاد کرده است. البتّه بر اساس روایات اهل بیت، او اسماعیلِ مشهور - یعنی فرزند حضرت ابراهیم ـ نبوده؛ بلکه یکی دیگر از پیامبران خدا و هم نام آن حضرت بوده است. این آیات به دو ویژگی مهم آن مرد آسمانی اشاره می کند: 1ـ او به وعده هایش بسیار پایبند بوده است. این ویژگی، یکی از نشانه های روشن ایمان به خداست؛ زیرا کسی که به خدا ایمان دارد و او را حاضر و ناظر می داند و معتقد است که باید در مورد کارهایش در پیشگاه او پاسخگو باشد، به عمل به وعده هایش با دیگران دقّت می کند و به قول و قرارش کاملاً پای¬بند است. در روایات معصومین می خوانیم که علّت اینکه خداوند اسماعیل را «صادق الوعد» نامیده، این است که او با شخصی در زمان و مکان خاصّی وعده گذاشت؛ امّا آن شخص در وعده گاه خود حاضر نشد و اسماعیل به سبب وعده اش با آن شخص، تا یک سال ( در کنار کارهای دیگرش) به وعده‏ ی خود با او توجه داشت و منتظر آمدن او بود. در روایتی می خوانیم که پیامبر اسلام نیز با یکی از اصحابش در کنار کعبه وعده گذاشت؛ ولی آن شخص فراموش کرد و سر وعده حاضر نشد. پس پیامبر سه روز در آن مکان منتظر او ماند؛ تا اینکه یکی از مردم به آن مرد خبر داد و آن شخص نزد پیامبر آمد و از ایشان عذرخواهی کرد. 2ـ دوّمین ویژگی ای که این آیات برای حضرت اسماعیل برشمرده، توجّه او به امور دینی و مذهبی خانواده اش است. بر اساس آیه‏ ی 55، او پیوسته خانواده اش را به خواندن نماز و ادای واجبات مالی مانند زکات و همچنین انفاق و صدقه های مستحب توصیه می کرده است. به‏ طور کلّی هر انسان باایمانی، در مرحله‏ ی نخست، به امور مادّی و معنوی خانواده اش توجّه دارد، و در مرحله‏ ی بعد، به امور دیگران. می دانیم که پیامبر اسلام نیز دعوت خود را از همسر گرامی اش خدیجه و پسرعمویش علی ـ که همچون فرزند در دامان او پرورش یافته بود ـ شروع کرد، و سپس خویشاوندان خود را به اسلام دعوت کرد، و پس از آن، همه‏ ی مردم را به دین خدا فرا خواند. خداوند در آیه‏ ی 6 سوره‏ ی تحریم فرموده است: «ای کسانی که ایمان آورده اید، خود و خانواده تان را از آتش [دوزخ] حفظ کنید.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #مسجد_پایگاه #ولیعصریا https://eitaa.com/valiasrya •✾•🌿🌺🌿•✾•🌿🌺🌿•✾

🔸ترتیل صفحه 311 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام رست - سه گاه 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

قرآن ترجمه المیزان سوره 19 سوره مبارکه مريم صفحه 311 أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا (77) پس آيا ديدى آن کسى را که به آيات ما کافر شد و گفت: حتماً به من مال و فرزند[ى بسيار] داده خواهد شد؟ (77) أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (78) آيا او از غيب آگاه است يا تعهدى از پيشگاه [خداى ]رحمان گرفته است؟ (78) كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا (79) نه چنين است، ما آنچه را مى گويد خواهيم نوشت و عذاب او را پيوسته ادامه خواهيم داد. (79) وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا (80) و آنچه را که مى گويد [از مال و اولاد] از او به ميراث مى بريم و تنها به سوى ما خواهد آمد. (80) وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا (81) و به جاى خدا معبودهايى گرفتند تا براى آنان [مايه ]عزّت باشند. (81) كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا (82) نه چنين است! به زودى [آن معبودها] عبادت آنان را انکار مى کنند و بر ضدّشان خواهند بود. (82) أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (83) آيا نديده اى که ما شيطان ها را بر کافران فرستاده ايم تا به شدّت تحريکشان کنند؟ (83) فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (84) پس بر [آمدن عذاب براى] ايشان شتاب مکن، جز اين نيست که ما [لحظات را] براى آنان به دقت شماره مى کنيم [تا موعدشان فرار رسد]. (84) يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا (85) روزى که تقواپيشگان را به ضيافت [خداى ]رحمان گرد مى آوريم. (85) وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا (86) و مجرمان را تشنه به سوى جهنم مى رانيم. (86) لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (87) اختيار شفاعت ندارند، مگر کسانى که نزد [خداى ]رحمان عهدى گرفته اند. (87) وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88) و گفتند: [خداى] رحمان فرزندى گرفته است. (88) لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89) به راستى شما چيزى بسيار زشت [به زبان ]آورده ايد! (89) تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90) نزديک است آسمان ها از اين [ادّعا] پاره پاره شوند و زمين بشکافد و کوه ها [در هم شکسته و ]فرو ريزند. (90) أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91) [به اين خاطر] که براى [خداى] رحمان فرزندى ادّعا کرده اند. (91) وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا (92) در حالى که در شأن [خداى] رحمان نيست که فرزندى اختيار کند. (92) إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93) هيچ کس در آسمان ها و زمين نيست مگر اين که بنده و مملوک [خداى] رحمان است. (93) لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94) بى شک او همه را احصا و به دقت شماره کرده است. (94) وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95) و همه آنها روز قيامت تنها به پيشگاه او مى آيند. (95) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۱۱🌷 شروط شفاعت: همه‏ ی ما تاحدودی با مفهوم شفاعت و میانجی گری آشنا هستیم. این که انسان برای برطرف کردن مشکل کسی میانجی گری کند، یا برای حل مشکل خودش، کسی را واسطه کند، برای همه ی ما اتّفاق افتاده است. از آیات قرآن به خوبی فهمیده می شود که این عمل در حد بسیار گسترده تری در جهان هستی جریان دارد؛ بدین معنا که مخلوقات والامقامی در دنیا و جهان آخرت، برای افراد باایمانی که مرتکب اشتباهات و گناهانی شده اند، نزد خدا شفاعت می کنند و از خدا می خواهند که گناهان ایشان را ببخشد. در آیات 7 تا 9 سوره‏ی غافر می‌خوانیم: «فرشتگانی که عرش خدا را حمل می کنند و فرشتگانی که پیرامون عرش قرار دارند، خدا را از هر عیب و نقصی پاک می شمرند و او را سپاس می گویند و به او ایمان دارند و [از خدا] برای افراد باایمان، طلب آمرزش می کنند [و می گویند:] پروردگارا، رحمت و علم تو همه چیز را فراگرفته است؛ پس کسانی را که [به درگاه تو] توبه می کنند و از راهت پیروی می کنند، بیامرز و آن ها را از عذاب دوزخ حفظ کن. پروردگارا، آنها را در باغ های بهشتِ جاودان که به ایشان وعده داده ای، وارد کن. همچنین پدران و همسران و فرزندانشان را که شایستگی [ورود به بهشت را] دارند ... » همچنین از روایات فراوانی که از پیشوایان دین به ما رسیده، به خوبی می فهمیم که انسان های شایسته و نیکوکار، و بالاتر از همه، پیامبر گرامی اسلام و امامان معصوم، در قیامت برای بسیاری از مردم شفاعت می کنند. البتّه بر اساس آیات قرآن، تنها افراد خاصّی می توانند نزد خدا شفاعت کنند، و شفاعت کردن برای افراد گنهکار، دو شرط مهم دارد: 1ـ اجازه‏ ی خدا: مهم ترین شرط شفاعت، اجازه‏ ی خداست. قرآن چند بار تأکید کرده که هیچ کس ـ هر قدر هم والامقام باشد ـ نمی تواند بدون اجازه‏ ی خدا و به خودی خود، از کسی شفاعت کند. در آیه‏ ی 26 سوره‏ ی نجم می خوانیم: « بسیار فرشتگانی که در آسمان ها هستند و شفاعتشان تنها هنگامی سود می بخشد که خدا اجازه دهد... » در روایتی از امام صادق می خوانیم که مردم در قیامت نزد پیامبران می آیند و از آنان تقاضا می کنند که برای آنان شفاعت کنند. پیامبران نیز نزد پیامبر اسلام می آیند و از آن حضرت می خواهند که شفاعت کند. آنگاه پیامبر به سمت درِ بهشت حرکت می کند و در آنجا به سجده می افتد و مدّتی در همان حال باقی می ماند تا این که خدا به او می فرماید: سرت را بلند کن و شفاعت کن تا شفاعتت پذیرفته شود و از من بخواه تا به تو عطا کنم. 2ـ ایمان به خدا و اطاعت از او و پیوند با پیشوایان الهی: از آیات قرآن استفاده می شود فقط کسانی اجازه ی شفاعت پیدا می کنند که خداوند از آن ها خشنود باشد و به ‏وسیله‏ ی ایمان و عمل صالح و اطاعت خدا و پیشوایان الهی، رضایت او را جلب کرده باشند. آیه‏ ی مورد بحث(87 مریم) به همین نکته اشاره می کند و شرط شفاعت را داشتن پیمانی نزد خدا معرّفی می کند؛ پیمانی ‏که بر اساس روایات، به‏ وسیله‏ ی ایمان، نماز، پیروی از امامان معصوم، شاد کردن برادران دینی و اطاعت از دستورهای خدا ایجاد می شود، و به ‏وسیله‏ ی آن، خدا شفاعتِ شفاعت کنندگان را می پذیرد #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه 312 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام سه گاه - رست 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #مسجد_پایگاه #ولیعصریا https://eitaa.com/valiasrya •✾•🌿🌺🌿•✾•🌿🌺🌿•✾

قرآن ترجمه المیزان سوره 19 سوره مبارکه مريم صفحه 312 إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا (96) بى گمان کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند [خداى] رحمان براى آنان [در دل ها ]محبّتى قرار خواهد داد. (96) فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا (97) جز اين نيست که اين (قرآن) را به زبان تو آسان کرديم تا با آن تقواپيشگان را بشارت دهى و به مردم ستيزه گر اخطار کنى. (97) وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا (98) و چه بسيار نسل ها را پيش از آنان هلاک کرديم، آيا کسى از آنها را مى يابى [و] يا صدايى از ايشان مى شنوى؟ (98) سوره 20 سوره مبارکه طه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان طه (1) طا، ها. (1) مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ (2) ما قرآن را بر تو نازل نکرديم تا به رنج افتى. (2) إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ (3) بلکه [آن را نازل کرديم] تا براى کسى که [از خدا] بيم دارد هشيار کننده باشد. (3) تَنْزِيلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى (4) در حالى که از جانب کسى نازل شده که زمين و آسمان هاى بلند را آفريده است. (4) الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ (5) [خداى] رحمان بر تخت [اقتدار] قرار دارد. (5) لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَىٰ (6) آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين و آنچه در ميان آن دو و آنچه در زير زمين است، از آنِ او است. (6) وَإِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى (7) و اگر سخن را آشکار کنى [يا پنهان دارى فرق نمى کند، زيرا] او پنهان و پنهان تر [از آن ]را مى داند. (7) اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ (8) خدا، [که] هيچ معبودى جز او نيست، نيکوترين نام ها از آنِ او است. (8) وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (9) و آيا قصه موسى به تو رسيده است؟ (9) إِذْ رَأَىٰ نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى (10) آن گاه که آتشى ديد، پس به خانواده اش گفت: توقّف کنيد، زيرا من آتشى ديدم [مى روم] شايد شعله اى از آن را براى شما بياورم يا نزد آتش راهنمايى بيابم [که راه را به ما نشان دهد]. (10) فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ يَا مُوسَىٰ (11) پس چون به آن رسيد ندا داده شد: اى موسى! (11) إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (12) اين منم پروردگار تو، پس کفش هايت را بکَن، زيرا تو در وادى مقدس <طُوى> هستى. (12) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #مسجد_پایگاه #ولیعصریا https://eitaa.com/valiasrya •✾•🌿🌺🌿•✾•🌿🌺🌿•✾

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۱۲🌷 محبّتی برای مؤمنان: طبق آیات قرآن، داشتن ایمان و انجام کارهای شایسته، آثار مثبت فراوانی دارد که این آیه به یکی از آن ها اشاره می کند. بر اساس این آیه، خداوند چنان جاذبه‏ ی زیبایی در وجود افراد باایمان قرار می دهد که مردمِ پاک‏نهاد ناخود‏آگاه به آنان علاقه مند میشوند؛ درست مانند آهنربایی که ذرّات آهن را به خود جذب می کند. در واقع اعتقاد به یگانگی خدا و پذیرفتن دعوت پیامبران او، در روح و فکر و گفتار و رفتار انسان چون اخلاق نیکو، پاکی، صداقت، انسانیّت، امانت، شجاعت و ایثار و از خودگذشتگی نمود می یابد، و بدون‏ شک همین صفات پسندیده، برای هر انسان آزاده و پاک سیرتی، جذّاب و لذّت بخش خواهد بود. حتّی افراد ناپاک و آلوده نیز از معاشرت با افراد پاک و نجیب لذّت می برند و از ناپاکانی همچون خود متنفّرند. به‏ همین‏ علّت، هنگامی که می خواهند برای خود شریک یا همسری انتخاب کنند، دنبال افراد پاک و درست کار میگردند. در حدیثی از پیامبر می خوانیم: «هنگامی که خدا کسی از بندگانش را دوست بدارد، به فرشته‏ ی بزرگش جبرئیل می گوید: من فلان کس را دوست دارم؛ تو نیز او را دوست داشته باش. پس جبرئیل او را دوست می دارد و در آسمان ها ندا می دهد که ای آسمانیان، خداوند فلان کس را دوست دارد. در پی آن، همه‏ ی اهل آسمان او را دوست می دارند؛ سپس محبّت او در دل های اهل زمین قرار داده می شود. امّا هنگامی که خدا کسی را دشمن بدارد، به جبرئیل می گوید: من از او متنفّرم؛ تو نیز او را دشمن بدار. پس جبرئیل او را دشمن می دارد و پس از آن، در میان آسمانیان ندا می دهد که ای اهل آسمان، خدا از او متنفّر است، شما نیز او را دشمن بدارید و پس از آن، تنفّرِ از او در دل های اهل زمین قرار داده می شود.» در روایات بسیاری که دانشمندان شیعه و سنّی نقل کرده اند، می خوانیم که یکی از نمونه های روشن آیه‏ ی مورد بحث(96 مریم)، وجود محبّت امیر مؤمنان علی در دل های مؤمنان است. در روایتی می خوانیم که پیامبر به حضرت علی فرمود: «بگو: خداوندا، برای من عهد و پیمانی نزد خود قرار ده و محبّت مرا در دل‏های مؤمنان بیفکن.»؛ و در این هنگام، آیه‏ ی مورد بحث نازل شد. در روایت دیگری از پیامبر می خوانیم که آن حضـرت در پایان نمازهای خود،‏ طوری که مردم می شنیدند، در حقّ امیر مؤمنان علی چنین دعا می کرد: «خدایا، محبّت علی را در دل های مؤمنان بیفکن.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #مسجد_پایگاه #ولیعصریا https://eitaa.com/valiasrya •✾•🌿🌺🌿•✾•🌿🌺🌿•✾

🔸ترتیل صفحه 313 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات - حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #مسجد_پایگاه #ولیعصریا https://eitaa.com/valiasrya •✾•🌿🌺🌿•✾•🌿🌺🌿•✾

قرآن ترجمه المیزان سوره 20 سوره مبارکه طه صفحه 313 وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَىٰ (13) و من تو را برگزيدم پس به آنچه وحى مى شود گوش فرا ده. (13) إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي (14) همانا من خدايم، هيچ معبودى جز من نيست; پس مرا پرستش کن و براى ياد کردِ من نماز برپا دار. (14) إِنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَىٰ (15) براى شک قيامت ـ که نزديک است آن را پنهان بدارم ـ آمدنى است تا هر کس در برابر تلاشى که مى کند سزا بيند. (15) فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَىٰ (16) پس مبادا کسى که آن را باور ندارد و از هوس خود پيروى مى کند، تو را از [توجه به ]آن باز دارد که سقوط مى کنى. (16) وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَا مُوسَىٰ (17) 17 - و اين [قطعه چوب] چيست در دست راست تو اى موسى؟ (17) قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَىٰ (18) 18 - گفت: اين عصاى من است، بر آن تکيه مى کنم و با آن براى گوسفندانم [برگ ]مى تکانم و براى من در آن نيازهاى ديگرى [نيز ]هست. (18) قَالَ أَلْقِهَا يَا مُوسَىٰ (19) 19 - گفت: اى موسى! آن را بيفکن. (19) فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَىٰ (20) 20 - پس آن را افکند ناگهان آن [عصا تبديل به] مارى شد که مى شتافت. (20) قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ ۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا الْأُولَىٰ (21) 21 - گفت: بگيرش و مترس که آن را به حالت اوّلش برخواهيم گرداند. (21) وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ آيَةً أُخْرَىٰ (22) 22 - و دست خود را زير بغلت ببر تا بى هيچ عيبى سفيد بيرون بيايد که [آن ]نشانه (معجزه)اى ديگر است. (22) لِنُرِيَكَ مِنْ آيَاتِنَا الْكُبْرَى (23) 23 - [اين دو معجزه را براى تو قرار داديم ]تا برخى از بزرگ ترين نشانه هاى خود را به تو ارائه دهيم. (23) اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (24) 24 - به سوى فرعون برو که او به سرکشى برخاسته است. (24) قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي (25) 25 - گفت: پروردگارا! سينه ام را برايم گشاده گردان. (25) وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي (26) 26 - و کارم را برايم آسان کن. (26) وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي (27) 27 - و گرهى را [که مانع فهم گفتار من است] از زبانم باز کن. (27) يَفْقَهُوا قَوْلِي (28) 28 - تا سخنم را خوب بفهمند. (28) وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي (29) 29 - و دستيارى از خاندانم برايم قرار ده. (29) هَارُونَ أَخِي (30) 30 - هارون برادرم را. (30) اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي (31) 31 - پشتم را به او محکم کن. (31) وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي (32) 32 - و او را در کارم شريک گردان. (32) كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرًا (33) 33 - تا تو را بسيار تنزيه کنيم. (33) وَنَذْكُرَكَ كَثِيرًا (34) 34 - و بسيار يادت نماييم. (34) إِنَّكَ كُنْتَ بِنَا بَصِيرًا (35) 35 - همانا تو به ما بينايى. (35) قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَىٰ (36) 36 - گفت: اى موسى! به يقين خواسته ات به تو داده شد. (36) وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَىٰ (37) 37 - و به راستى يک بار ديگر [نيز] بر تو نعمت ارزانى داشتيم. (37) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #مسجد_پایگاه #ولیعصریا https://eitaa.com/valiasrya •✾•🌿🌺🌿•✾•🌿🌺🌿•✾

🌷 نکته تفسیری صفحه۳۱۳🌷 ابزار رهبری: پس از آنکه حضرت موسی از سوی خدا مأمور شد که به سوی فرعونِ طغیانگر برود و او را از کفر و ستم بازدارد و بنی اسرائیل را از چنگال او برهاند، آن حضرت نه تنها از چنین مأموریّت سختی نترسید، بلکه با آغوش باز از آن استقبال کرد؛ البتّه با درک عمیق و بینش وسیع خود، وسایلِ پیروزی در این مأموریت را از خدا چنین تقاضا کرد: 1ـ صبر و استقامت (رَبِّ اشرَح لیّْ صَدری): بدون‏ شک نخستین وسیله‏ ی پیروزی، روح بزرگ و عقل تواناست که بدون صبر و استقامت زیاد به دست نمی آید. رهبر موفّق، کسی است که در برابر سختی ها مضطرب و پریشان نشود و با صبر و حوصله‏ ی فراوان، تصمیم درست و منطقی بگیرد. از این رو در روایتی از امیر مؤمنان علی مي‏خوانيم: «ابزار رياست، صبر و تحمّل زیاد است.» 2ـ هموار شدن راه (وَ يَسِّر لي اَمري): دومين تقاضاي موسي از خدا اين بود که این مأموریتِ دشوار را در نظر او آسان کند. نکته‏ ی جالب توجّه این است که موسی از خدا نخواست که مشکلاتِ راه را برطرف کند؛ زیرا می دانست که وظیفه‏ ی او از اوّل تا به آخر، با سختی ها و مشکلات آمیخته است؛ بلکه او از خدا خواست که سختی ها را در چشم او کوچک و راه رسالتش را در نظرش هموار کند؛ زیرا مهم تر از این‏که در جهانِ خارج چه اتّفاقی می افتد، این است که حوادث و مشکلات در نظر انسان چگونه باشد. بسیاری از اوقات، مشکلات کوچک در چشم افرادِ سست اراده، بزرگ و کمرشکن می نماید، و به عکس، مشکلات بزرگ در چشم افراد قویدل، خوار و کوچک است. 3ـ سخن گفتن روان و شیوا (وَ احلُل عُقدَةً مِن لِسانی): یکی از ابزار مهم رهبری، سخن گفتن شیواست. تاریخ به خوبی گواهی می دهد که رهبران بزرگ، معمولاً افراد سخنور و خوش‏گفتاری بوده اند؛ و بر مخاطبان خود به خوبی اثر می گذاشته اند. پیشوایان دین ما همچون امیرالمؤمنین علی نیز سخنورترین افرادِ زمان خود بوده اند. همچنین سخنرانی های شجاعانه و بی مانند حضرت زهرا و حضرت زینب در حضور فرمانروایان ستمگرِ عصرشان برای همیشه در تاریخ ثبت شده است. 4ـ داشتن یاور و جانشین شایسته (وَاجعَل لیّْ وَزیرًا ...): آخرین تقاضایی که این آیات از قول حضرت موسی نقل می کند، داشتن یاور و جانشین شایسته است؛ چراکه هیچ رهبری بدون داشتن یاور امین، درست کار، فهمیده و شجاع نمی تواند وظیفه‏ ی رهبری جامعه را به درستی انجام دهد؛ یاوری که در حضور رهبر، او را در وظایفش یاری کند، و در نبود او، راهش را به دقّت ادامه دهد. به ‏همین‏ سبب، حضرت موسی از خدا خواست که برادر بزرگ ترش هارون را یاور و جانشین او قرار دهد. در روایات می خوانیم که پیامبر گرامی اسلام نیز برای انجام وظیفه‏ ی رسالتش، آنچه را که موسی خواسته بود، از خدا تقاضا کرد و سپس فرمود: «خدایا، برای من یاوری از خاندانم قرار ده؛ برادرم علی را. خدایا، پشتم را با او گرم کن و او را در عمل به وظایفم شرکت ده...» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #مسجد_پایگاه #ولیعصریا https://eitaa.com/valiasrya •✾•🌿🌺🌿•✾•🌿🌺🌿•✾

🔸ترتیل صفحه 314 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام کرد 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #مسجد_پایگاه #ولیعصریا https://eitaa.com/valiasrya •✾•🌿🌺🌿•✾•🌿🌺🌿•✾

قرآن ترجمه المیزان سوره 20 سوره مبارکه طه صفحه 314 إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ أُمِّكَ مَا يُوحَىٰ (38) 38 - آن گاه که به مادرت آنچه [بايد] وحى مى شد، وحى کرديم. (38) أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِي وَعَدُوٌّ لَهُ ۚ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِنِّي وَلِتُصْنَعَ عَلَىٰ عَيْنِي (39) 39 - که او را در صندوق بگذار پس او را به دريا بينداز که دريا او را به ساحل اندازد، تا کسى که دشمن من و دشمن او است بگيردش و محبوبيّتى از جانب خود بر تو افکندم [براى اين که دشمن مجذوبت شود و به تو محبّت کند] و براى اين که زير نظر من ساخته شوى. (39) إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ مَنْ يَكْفُلُهُ ۖ فَرَجَعْنَاكَ إِلَىٰ أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ ۚ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا ۚ فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَىٰ قَدَرٍ يَا مُوسَىٰ (40) 40 - آن گاه که خواهرت [به سوى کاخ فرعون] رفت، پس گفت: آيا [مى خواهيد ]شما را به کسى راهنمايى کنم که از او سرپرستى کند؟ [و آنان پذيرفتند ]پس تو را به مادرت برگردانديم تا چشمش روشن شود و غم نخورد و کسى را کُشتى و ما تو را از اندوه نجات داديم و چنانکه بايد تو را آزمايش کرديم; پس سال ها در ميان مردم مدين ماندى و سپس اى موسى! بر اساس قرارى مقدّر آمدى. (40) وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي (41) 41 - و تو را براى خودم ساختم و برگزيدم. (41) اذْهَبْ أَنْتَ وَأَخُوكَ بِآيَاتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكْرِي (42) 42 - تو و برادرت با آيات (معجزات) من برويد و در ذکر من (ابلاغ پيام توحيد) سستى نکنيد. (42) اذْهَبَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (43) 43 - برويد به سوى فرعون که او طغيان کرده است. (43) فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَيِّنًا لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَىٰ (44) 44 - پس با سخنى نرم با او گفتوگو کنيد شايد هشيار شود [و حق را بپذيرد] و يا بترسد [و از طغيان دست بردارد]. (44) قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَنْ يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَنْ يَطْغَىٰ (45) 45 - گفتند: پروردگارا! همانا ما مى ترسيم که او بر ضدّ ما پيشدستى کند (به کشتن و. ..) و يا طغيان نمايد. (45) قَالَ لَا تَخَافَا ۖ إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَىٰ (46) 46 - گفت نترسيد که من حتماً با شما هستم [و آنچه را که مى گذرد] مى شنوم و مى بينم. (46) فَأْتِيَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ ۖ قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَالسَّلَامُ عَلَىٰ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَىٰ (47) 47 - پس بر او درآييد و بگوييد: ما دو فرستاده خداوندگار تو هستيم، پس بنى اسرائيل را [آزاد کن و ]با ما بفرست و عذابشان نده، به راستى ما با نشانه اى [بزرگ ]از خداوندگارت نزد تو آمده ايم و سلام بر کسى باد که از هدايت [الهى] پيروى کند. (47) إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَىٰ مَنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (48) 48 - يقيناً به ما وحى شده است که عذاب بر کسى است که [حق را] تکذيب کند و [از آن] روى برتابد. (48) قَالَ فَمَنْ رَبُّكُمَا يَا مُوسَىٰ (49) 49 - [فرعون] گفت: پس پروردگار شما کيست اى موسى! (49) قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَىٰ كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَىٰ (50) 50 - گفت: پروردگار ما کسى است که به هر چيزى آفرينش [خاص] آن را اعطا کرده و سپس هدايتش نموده است. (50) قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَىٰ (51) 51 - گفت: پس وضع نسل هاى پيشين چگونه است؟ (51) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #مسجد_پایگاه #ولیعصریا https://eitaa.com/valiasrya •✾•🌿🌺🌿•✾•🌿🌺🌿•✾