🌺 سلام.صبح روز یکشنبه شما بخیر 🌴 امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام: راه #حق و #درست با هیچ چیز مثل #مشورت کردن به دست نمی‌آید. @valiyeasreejvarkola

🌺 سلام.صبح روز دوشنبه شما بخیر 🌴امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام: #زبان تو، از تو همان می خواهد که بدان #عادتش داده ای و #نفست ازتو همان تقاضا می کند که بدان #خو گرفته ای. 📚غررالحکم، حدیث ۷۶۳۴ @valiyeasreejvarkola

#در_محضر_بزرگان مرحوم شیخ رجبعلی خیاط رحمت الله علیه: در هر نفس کشیدن،امتحانی است ببین با انگیزه رحمانی آغاز می شود یا با انگیزه شیطانی آمیخته می گرد @valiyeasreejvarkola

#کلام_معصوم رسول خدا صلی الله علیه وآل و سلم فرمودند: شیاطین دو گروه اند: #شیاطین جنی که با ذکر (لاحول و لاقوه الا بالله العلِّی العظیم) رانده می شوند و شیاطین #انسی که با #صلوات بر محمد و آل محمد (شر و آزارشان) از شخص دور می شود. 📚 بحار الانوار،جلد ۹۲،صفحه ۱۳۶ @valiyeasreejvarkola

#هر_شب_یک_داستان_آموزنده **مورچه غریب** 🔸️روزی مرحوم حاج مرشد، در خانه سابق و قدیمی خود که دارای اجاق دیواری بود، فرمود: آن روزها که جـوان بـودم، کنار بخاری دیواری نشسته بودم و هیزم در آن می ریختم. دیدم هیزمی درون آتش هست که نمی سوزد. گفتم: شاید تَر است. آن را از اجاق بیرون آوردم دیدم هیزم خشک است. دوباره آن را داخل اجاق کردم. دیدم هیزم نمی سوزد، مقداری نفت آوردم و روی هیزم ریختم. کبریت را روشن کردم. نزدیک آن هیزم گرفتم. دیدم آتش نمی گیرد! خیلی تعجب کردم هیزم را بیرون آوردم و در هوای روشن بردم. خوب که نگاه کردم متوجه شدم داخل این هیزم، صدها مورچه لانه کرده اند و من آنها را ندیده بودم. مورچه ها را به حال خود گذاشتم و به حال خود گریستم. خدا را شکر کردم که نمی خواست من نابود کننده این همه مورچه باشم 🔹️و فرمود : از این ماجرا خاطره ای از پدرم یادم آمد که روزهای قبل متجاوز از نـود سال پیش با مادرم، از نهاوند به سوی تهران می آمدیم و مال و اُشتر داشتیم. در وسط راه اتراق کردیم. موقع ظهر بود، مادرم سفره غذا را که باز کرد، متوجه شد تعداد زیادی مورچه داخـل سـفره غذا هستند. جریان را به پدرم گفت و پدرم فکری کرد و گفت: باید برگردیم! مادرم پرسید: چرا؟ پدرم گفت: ما که از نهاوند آمدیم. مورچه ها مال آنجا هستند، خانه شان آنجاست و ما آنها را از خانه و کاشانه شان دور کردیم و گناه دارند. هر چه مادرم اصرار کرد که عیب ندارد، پدرم قبول نکرد و آخر سفره را با همان وضع جمع کردیم و به منزل برگشتیم و پدرم مورچه ها را در محل خودشان رها و آزاد ساخت و گفت: ظلم به هر موجودی ناپسند است. هر چند مورچه باشد. منبع📚 :بهترین کاسب قرن(خاطراتی از مرشد چلویی) ، صفحه ۱۸۰ @valiyeasreejvarkola

✅پرسش: با توجه به لقب «امیرالمؤمنین» برای حضرت علی (علیه السلام)، آیا ایشان بر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) امیر هستند یا بر همه انسان ها از اول خلقت انسان تا آخرین خلقت انسان و بر همه ملائکه به جز پیغمبر(صلی الله علیه و اله) امیر هستند؟ و آیا برای پیغمبر (صلی الله علیه و اله) هم لقب امیرالمؤمنین می توان استفاده کرد یا فقط برای امیرالمؤمنین می توان استفاده کرد؟ ✍️پاسخ: لقب «امیرالمؤمنین» لقبی انحصاری برای امام علی (علیه السلام) است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در غدیر خم، حضرت علی (علیه السلام) را به عنوان خلیفه و جانشین خود معرفی نمود و همچنین فرمود: «سَلِّمُوا عَلَى عَلِیٍّ بِإِمْرَهِ الْمُؤْمِنینَ‏؛ به علی (علیه‌السلام) با لقب امیرالمؤمنین سلام کنید» 🔹بر این اساس امام علی (علیه السلام) امیر منصوب از جانب خدا و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بر مردم است و چنین لقبی نیز خاص آن حضرت بوده و شامل سایر ائمه (علیهم اسلام) نیست. 🔸بدیهی است که اوامر حکومتی آن حضرت مربوط به حاضرین در زمان آن حضرت بوده؛ مگر در مواردی که نصی بر عمومیت آن برای دوران بعد وجود داشته باشد؛ اما امامت و زعامت معنوی و الهی آن حضرت و تبیین معارف دین از سوی او، به مردم آن زمان اختصاص نداشته و شامل همه مسلمانان تا قیامت خواهد بود و جایگاه آخرتی حضرت نیز در ارتباط با همه انسانها است. 🔹انتساب این لقب به پیامبر نیز صحیح نیست؛ زیرا این لقب برای خلیفه و جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله) است و بیانگر جایگاه خاص امام پس از پیامبر (صلی الله علیه و آله) است. @valiyeasreejvarkola

🌺 سلام.صبح روز سه‌شنبه شما بخیر 🌴امام محمدباقر علیه السلام: نیکی و صدقه دادن #پنهانی، فقر را از بین می برند، عمر را زیاد و هفتاد مرگ بد و ناگوار را دفع می کند. 📚میزان الحکمه، جلد ۱، صفحه ۵۳۳ @valiyeasreejvarkola

#در_محضر_بزرگان علامه محمدتقی جعفری قدس‌سره 🔸اگر پیشتازان جوامع، هدف عالی حیات را برای مردم روشن نکنند، از رشد و تکامل موجود تشنه‌ کمال، جلوگیری به عمل آورده‌اند. @valiyeasreejvarkola

📖#در_محضر_قرآن 📛 غفلت عقوبت انسانی است که از خداوند روی بگرداند، خداوند نفسش را از یادش می برد و او را از برکت عمر محروم می کند. 👈 عمرش می رود و روزهایش می گذرد و هیچ خیری را برای آخرتش پیش نمی گذارد 🌴 آیه ۱۹ سوره حشر 🌴 🕋 نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ ۚ ⚡️ترجمه: خدا را فراموش کردند، پس خدا نیز خودشان را فراموش‌شان ساخت. @valiyeasreejvarkola

#کلام_معصوم امام على عليه السلام: (جاهِدْ نَفْسَكَ و حاسِبْها مُحاسَبةَ الشَّريكِ شَريكَهُ، و طالِبْها بِحُقوقِ اللّهِ مُطالَبَةَ الخَصْمِ خَصْمَهُ) با نفْس خود جهاد كن و از او حساب كِش، همچنان كه شريك از شريكش حساب مى كِشد، و حقوق خداوند را از او مطالبه كن، همچنان كه طرف دعوا، حقوق خود را از ديگرى مطالبه مى كند. 📚غررالحكم حدیث4762 @valiyeasreejvarkola

#هر_شب_یک_داستان_آموزنده **به جمالت نناز به تبی بند است به مالت نناز به شبی بند است** در گذشته جوانی زندگی می‌کرد. روزی از روزها جوان از روی دل تنگی شروع به خواندن آوازی کرد. از قضا وزیر و درباریان همان روز به بیرون شهر آمده بودند که ناگهان متوجه صدای جوان شدند. وزیر که چنین شنید شیفته صدای لطیف او شد زیرا جوان بسیار زیبا آواز می‌خواند و غم دلش هر کسی را به گریه وا می‌داشت. وزیر به دنبال جوان گشت تا اینکه به خانه جوان رسید. جوان هنگامی که وزیر و درباریان با نشان سلطنتی را دید ناگهان ترسید و گمان برد خلافی از وی سرزده است. وزیر به جوان گفت: «ای جوان نترس؛ دلیل آمدن من به اینجا صدای دلنشین تو بوده است و می‌خواهم تو را همراه خودم به دربار ببرم تا اعلیحضرت هم صدای زیبای تو را بشنود». پس جوان همراه وزیر راهی دربار شد و در آن جا برای بزرگان و شاه شروع به خواندن کرد و هرگاه آواز می‌خواند همگی برای دست می‌زدند و به پایش زر و گوهر می‌ریختند. خیلی زود جوان در شهر خود شهرتی بسیار پیدا کرد و به مجلس‌های بسیاری دعوت می‌شد و بزرگان شهر از وی می‌خواستند کمی در مجلسشان حضور یابد و اندکی برایشان آواز بخواند و اما هرکس که چنین درخواستی را از جوان داشت باید پول فراوانی به جوان می‌داد تا او برایشان اندکی آواز بخواند. و چنین بود که جوان به مرور صاحب مال فراوانی شد و به خود می‌بالید. روزی از روزها جوان برای استراحت قصد مسافرت به شهری دیگر را کرد، پس به اندازه کافی با خود پول برداشت و راهی جاده‌ها شد. شب هنگام جوان به بیابانی رسید و خواست شب را در آن جا بماند و استراحت کند تا صبح روز بعد باز هم به راه خود ادامه دهد. جوان دیگر حتی برای خودش هم آواز نمی‌خواند زیرا می‌ترسید صدایش خطشه‌ای بگیرد و یا اینکه کسی بدون آنکه به او پول بدهد در آن حوالی صدایش را بشنود. صح روز بعد که جوان از خواب بیدار شد با شگفتی دید که خبری از پول‌هایش نیست زیرا شب گذشته راهزنان بی سروصدا همه پول‌های جوان را دزدیده بودند. جوان به ناچار به شهری که در ان نزدیکی بود رفت و چون پولی نداشت برای اسبش علوفه بخرد در کوچه و پس کوچه‌های شهر با ناراحتی گام بر می‌داشت و با سوزی دلنشین آواز می‌خواند. او که تا دیروز جوانی ثروتمند بود و می‌توانست خروارها علوفه بخرد اکنون حتی پول خرید مقدار اندکی کاه را نداشت و چنین بود که او پیوسته و با آوازی بلند این عبارت را زمزمه می‌کرد: «به جمالت نناز به تبی بند است به مالت نناز به شبی بند است @valiyeasreejvarkola

✳ پرسش: آیا اندوهگین بودن یا گریه در فراق امام زمان (عج) و تنهایی و محنت‌های آن‌ حضرت ثواب دارد؟ ✍️ پاسخ: براساس روایات متعدد و متواتر، گریه برای مصائب و مظلومیت امامان (ع)، بویژه امام حسین (ع)، پاداش‌های فراوانی دارد و تنهایی امام زمان (عج) نیز یکی از این مصیبت‌ها است: 🔸 امام صادق (ع) فرمود: «هرکس از [مصائب‏] ما یاد کند یا در حضور او از [مصائب‏] ما یاد شود و به اندازه بال پشه‌اى اشک از چشمانش خارج شود، خداوند، گناهان او را می‌آمرزد، اگرچه بیشتر از کف دریا باشد». 🔹 «هرکس به خاطر ما، براى خونى که از ما ریخته شده یا حقّى که از ما گرفته شده، یا هتک حرمتى که به ما یا به یکى از شیعیان ما شده است، قطره اشکى از چشمش جارى شود، خداوند متعال به سبب آن، او را روزگارى دراز در بهشت جاى می‌دهد». 🔸 اندوهگین بودن در فراق امام مهدى (عج)، ندبه و اظهار شوق به لقاى او از ویژگی‌های منتظران عاشق‌پیشه است. 🔹 امام حسن عسکرى (ع) فرمود: «شیعیان ما در یک اندوه دائم به سر می‌برند تا فرزندم -که پیامبر نوید ظهورش را داده است- ظاهر شود». 🔸 همچنین در دعاى ندبه آمده است: «لَیْتَ شِعْرِی، أَیْنَ اسْتَقَرَّتْ بِکَ النَّوَى، بَلْ أَیُّ أَرْضٍ تُقِلُّکَ أَوْ ثَرَى‏ أَ بِرَضْوَى أَوْ غَیْرِهَا مِنْ ذِی طُوَى‏»؛ اى کاش می‌دانستم در چه جایى منزل گرفته‌اى و چه سرزمین و مکان تو را در بر گرفته است، آیا در کوه رضوى هستى و یا در جاى دیگر و یا در ذی‌طوى هستى. 🔹 و نیز در فرازی دیگر می‌خوانیم: «فَعَلَى الْأَطَائِبِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا، فَلْیَبْکِ‏ الْبَاکُون‏» پس برای پاکیزگان از خاندان پیامبر (ص) و علی (ع) که درود خدا بر آن دو و خاندانشان باد، گریه‌کنندگان باید بگریند. 🔸 در دعای ندبه و در ادامه به موضوع انتظار فرج پرداخته شده و طبیعتاً آن را نیز شایسته اشک و اندوه می‌داند. 🔹 به هر حال و با توجّه به این‌گونه روایات، گریه کردن در فراق و تنهایی امام زمان (عج)، دلیل معرفت و نشانه محبّت قلبى است که بخشى از ایمان، بلکه نزد اهل یقین، «حقیقت» آن است و قطعاً ثواب دارد. معرفت و محبّت، صاحب ایمان را بر گریستن در فراق حضرتشان و محنت‌ها و اندوه‌هایى که بر آن‌حضرت وارد می‌شود، بر می‌انگیزد. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی @valiyeasreejvarkola