فیدیبو پلاس اشتراک سه ماهه با تخفیف 80 درصد برای خرید گذاشته به نظرم فرصت خوبی هست برای کسایی که لازم دارند.

در سالهای اخیر مسئله زن در ایران به یک چالش مهم تبدیل شده. برای قرنها زن معنای خانواده بود، خانواده‌ای که از طریق آن انسان به خدا متصل میشد و با جهان ارتباطی سالم برقرار میشد. اما حالا زن امروز در جهان مدرن، بین سنتی که آوار شده و مدرنیته‌ای که رهزنی می‌کند، گیر افتاده و هم می‌خواهد برطبق سرشتش عمل کند، مادر باشد، مهر باشد، باران باشد، نرمی و لطافت باشد، همچون مسجد شیخ‌لطف‌الله باشد و هم می‌خواهد همانند الگوی آرمانی مدرنیته «مستقل» باشد، زمخت باشد، خفن به‌نظر برسد و آنقدر سخت و محکم باشد که او را نتوانند بشکنند. افراد گوناگون از طیف‌های مختلف در این رابطه حرف زدند و من نمی‌خواهم حرفی جدید در این زمینه اضافه کنم. اما آخر عشق چیست؟ خانواده چیست؟ زن و مرد چیستند؟ چگونه بین دو قلب محبت برقرار می‌شود، چگونه جهان، جهان می‌شود؟ چگونه این پیوندهای طبیعی میان انسانها برقرار می‌شود؟چه چیز ما را بهم متصل می‌کند؟ اما ببین ... انگار درون مرد کوهستان‌هایی استوار است از تجلی عشق‌ و زن نیز چون رودخانه‌ای پرتلالو از لطافت دوست داشتن. این زن است که پسر را مرد می‌کند و این مرد است دختر را به کمال زنانگی خود می‌کشاند. من نمی‌خواهم از مخنث‌ها بگویم و نمیخواهم برای اثبات روشن بودن خورشید وقتی بگذارم [در زمانه‌ای که فاجعه‌ها بر سر ما آوار شده]. زن و مرد، چون روز و شب در ارتباط با یکدیگر خلق شده‌اند، بهم متصلند و باهم معنا پیدا می‌کند و هرچند جدایند ولی باهم در نسبت با خدایی واحد، حقیقتی واحد و جهانی واحد قرار می‌گیرند این حجم از غم، این دریای بی‌کران غم ما را غرق می‌کند. این بی‌کرانگی دریا ما را می‌ترساند. دنیا بر روی فاجعه بنا شده. دنیا بر آب است. اقیانوس آرامِ اشک. ما نباید خود فاجعه باشیم. نباید غم بیافرینیم. باید محکم باشیم. چطور از غم‌های دنیا را کم کنیم؟ همچون جوانه‌ای که تازه متولد شده اما از تبر هراسناک است... باید با جهان سخت باشیم، دل خاک را بشکافیم و سقف آسمان را نشانه بگیریم. و حالا اگر به کسی برنمی‌خورد می‌خواهم یک گوشه‌ای بایستم و برای زنانی که هیچ‌کس آنها را نمی‌بیند و حق‌وحقوقشان را به رسمیت نمی‌شناسند، سوگواری کنم. زنانی که خیلی بزرگ‌تر و قوی‌تر از همه الگوهای زن مدرن امروزی هستند، رودهایی هستند که کوهستانها را سرسبز می‌کند، دشت‌ها را آباد می‌کنند. چشمه‌هایی هستند که حیات اقیانوس از آنهاست؛ بی‌کرانگی بی‌کران از آنهاست. به جهان معنا می‌دهند؛ یا با محبت بی‌کران یا با غم بی‌کران. زنانی که فریبنده نیستند. من می‌خواهم برای حقِ «یک بار دیگر دیدن چشم محبوب» ایستادگی کنم.

🔸 کسی که اسلام آورده است، تا نیل به مقصد دو حجاب دارد؛ یکی رسیدن به آستانۀ وادی محبّت و ولایت و دوم طیّ وادی محبّت و ولایت و کامل کردن آن. پس از آن، مقصد نهایی یعنی منزل توحید قرار دارد. مسلمان دو حجاب دارد، مؤمن و دوست اهل بیت علیهم‌السّلام یک حجاب دارد و پیامبر و ائمّه علیهم‌السّلام حجابی ندارند؛ بین آنها و خدا حجابی وجود ندارد. عارف بالله حاج اسماعیل دولابی مصباح الهدی       تألیف استاد مهدی طیّب https://eitaa.com/moraghebatnafs