🔰مقام معظم رهبری (زیدعزه): «آيا حكومت مى تواند بگويد من آزادى و امنيت را فراهم مى كنم، مردم خودشان بروند ميدان معارضه و بحث عرضه و تـقاضاست، هـر كس هر چه توانست، در بازار عرضه و تقاضا مطرح كند، هر چه شـد، شـد؟! نـه، بـه هـيچ وجه، ايـن جـزو وظـايف دولـت اسلامى است كه در اين آشـفته بازار احتمالى، يا حتى غير آشفته بازار, در بازار عرضه فرهنگ و عقيده و اخـلاق، نگذارد عائله‌ى او يعنى ملت دچار گمراهى بشوند، يعنى همان احساسى را كـه انسان نسبت به زن و بچه خودش دارد، همان را بايد نسبت به ديگران هم داشـته باشد. شما اگر بدانيد كه فرزند خودتان دچار يک انحطاط اخلاقى شده كه از نـظر شـما و از نـظر جـامعه زشت است، يا در معرض آن قرار گرفته، چگونه عكس العمل نشان مى‌دهيد؟ ... در اسلام فرقى بين فرزند خود انسان و فرزند ديگران نيست، يعنى اگر چيزى را مشاهده مى‌كنيد كه براى فرزند شما نامطلوب و سنگين و غيرقابل‌تحمل است، عيناً هـمين احـساس را بـايد نـسبت بـه فرزندان ديگران داشته باشيد، حالا اگر هم نـمى‌توانيد ايـن احساس را داشته باشيد، عمل شما بايد اين طورى باشد. البته عـواطف انـسان نـسبت به فرزند خودش با ديگران فرق دارد، اما وظيفه‌اش فرقى نـدارد، وظـيفه‌اش يكسان اسـت، اگـر مـشاهده مى‌كند كـه فـرزند ديگرى دارد در مـزبله‌ئى سـقوط مى كند، يـا در لغزشگاهى دارد قرار مى‌گيرد كه اگر فرزند خودش بود، جلوى او را مى‌گرفت، بايد جلوى فرزند ديگرى را هم بگيرد. مـن و شـما كـه مسؤولان اين حكومت هستيم، چه نماينده مجلس، چه وزير، چه عضو شوراى عالى انقلاب فرهنگى، چه رئيس جمهور، و بايستى به مقوله فرهنگ و اضلال فـرهنگى بـا اين چشم نگاه كنيم. ... مقولات با هم مختلفند. در بـعضى جـاها دولت وظيفه‌ئى ندارد، اين در زمينه مسائل عبادى هم هست، در زمـينه مـسائل ديـنى هـم هـست. فرض بفرماييد بخشنامه صادر كنيم كه كارمندان ادارات بايد سرظهر حتماً نماز اول وقت بخوانند! نه، به شما چه؟! ... ما هزاران مقوله از اين قبيل داريم كه جاى بخشنامه و دخالت دولت نـيست و دخـالت يـا افـراد را بـيزار مى‌کند, يـا رياكار تربيت مى كند، اينها را بـايد كنار گذاشت. بعضى جاها هم اصلاً بايد تغافل كرد و به رو نياورد، بايد تـجاهل العارف كـرد، مـى‌بينيد خـطاست، بـايد رويـتان را برگردانيد يعنى من نـديدم. يک جـاهايى هـم دخـالت اصلاً حرام است. ... اما يک جا هم بايد وارد بشويد، يک جا هم بايستى دخالت قـانونى بكنيد، يک جا هم بايد نظارت قانونى بكنيد، مانع چيزى و مؤيد چيزى بشويد، چيزى را تسهيل و در جلوى چيزى مانع ايجاد كنيد. ... نـسبت بـه مقوله‌ى فرهنگ نمى‌شود بى‌تفاوت بود. آن كسانى كه به ما مى‌گويند شما بـى‌تفاوت بـاشيد، در زمـينه‌هاى خـودشان هـمان‌طـور كه گفتم خيلى متعصبانه برخورد مى‌كنند. ... آن جايى كه جاى وارد شدن است، از تهمت و شانتاژ و اين كه شما ديـن را دولتى كرديد نهراسيد، چون شما دولت دينى هستيد. ... آن جايى كـه جاى دخالت است، تشخيص بدهيم، وارد بشويم، پافشارى كنيم و از شانتاژ و مـقابله هـم نترسيم. ... پـيغمبر اسـلام و قـانون اسـلامى يک جا از حدود سنگين استفاده مى‌کرد... يک جا هم از اخلاق استفاده مى كرد، يـک جـا هـم از گـذشت اسـتفاده مـى‌كرد، يک جا نصيحت مى‌كرد، يک جا هم جلوى تـندروی‌ها را مـى‌گرفت و مـى‌گفت چـه كـار داريـد، به شما مربوط نيست... آن وقتى كه در مـقابل طغيان‌ها و سركشى‌ها و ياغيگری‌ها لشكركشى مى‌شود، در بسيارى از موارد لـبّ مطلب يک امر فرهنگى است.» در ديدار اعضاى شوراى عالى انقلاب فرهنگى ۱۳۷۹/۹/۱۹ https://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/93456/0 🦠ول‌انگاران 🦠@velengaran

پادشاه لخت: اندر احوال کشفِ حجاب‌ها... 🕸با امثال این تصاویر رابطه مستقیم خفقان و لج کردن را به‌خوبی می‌توان دید. 🕸واقعیت‌ها را که نمی‌شود انکار کرد: فضای دانشگاه سخت خفقان‌زده است. این دانشجوها همگی چادری بوده‌اند، بنابراین طعم خفقان را به‌خوبی چشیده‌اند. چنان‌که در جامعه نیز این اکثراً قشر چادری‌ها هستند که رو به کشف‌حجاب آورده‌اند. هرجا سفت‌تر گرفتند، مردم شدیدتر پس زدند. 🕸از آن‌جا که در تهران و کیش و پاساژها، و در ساحل و دانشگاه، تا کنون حجاب اجباری بود، مردم این مناطق از دست افراطیون ذله و از دین زده شده‌اند؛ به همین خاطر هم زودتر از همه‌جا دارند زنجیر پاره می‌کنند. این یک قانون است: سخت‌گیری لجاجت می‌آورد! ❓یک سؤال: 💬به‌راستی! مردم ایران که درمجموع از ابتدا همه‌جا یکجور بوده‌اند، از نظر تدین و انقلابی‌گری؛ دشمن هم که همه‌جا حاضر بوده، هرجایی که می‌توانسته. 💬فکر کنید نسبت به اول انقلاب تا حالا، چه‌چیز دیگری کمتر شده؟ 💬یا به این فکر کنید که کیش و دانشگاه چه‌چیزی کمتر و چه اندیشه‌ای بیشتر بر سر کار داشته‌اند؟ که: ▪️«در مکان‌ها، امثال کیش و دانشگاه‌ها»، ▪️«در زمان‌ها، در هر دولت بیش از قبلی»، ▪️و «در فضاها، در مجازی قبل از خیابان» شاهد ولنگاری بوده و هستیم؟... 🦠ول‌انگاران 🦠@velengaran

. 🎣 تزریق «احساس» خفقان 🎣 با تلقین «حق» اباحی‌گری كَلاّٰ إِنَّ الْإِنْسٰانَ لَيَطْغىٰ، أَنْ رَآهُ اسْتَغْنىٰ. (سوره علق آیه ۶و٧) اما افسوس كه انسان، همين‌كه خود را بى‌نياز مى‌بيند، سركشى مى‌كند! اگر آن‌چنان‌که بعضی ازقبل نتیجه خود را گرفته‌اند، «افراط» و «خفقان» علت افسارگسیختگی‌های روزبه‌روز بود و نه «تفریط» و «احساس خفقان» که علت واقعی این طغیان و استغنا است، باید قم و چادری‌ها و حرم‌ها پیشتاز ولنگاری میشدند، نه کیش‌ها و تهران‌ها و پاساژ‌ها و دانشگاه‌ها که سالیان سال مرکز ول‌انگاری بوده‌اند. باید دید چه کسانی مثال کلیسا را به عنوان افراط قالب می‌کنند، حال آن که افراط و تفریط هر دو از جانب کلیسا بود، و حرف مارتین لوتر چیزی جز بازگشت به حرف‌های پولس نبود. اکنون می‌توان فهمید کسانی که افراط گذشته خود را به اسلام و انقلاب نسبت می‌دادند، با چه هدفی تفریط کنونی خود را هم به اسلام و انقلاب نسبت می‌دهند. همان تفکری که دیروز میگفت اسلام یعنی پونز و توسری، امروز احادیث حجاب اجباری و احکام حکومتی رسول الله در همین باره را سانسور می‌کند؛ تا اگر از خفقان و اباحی‌گری کلیسا در ایران و اسلام خبری نیست، حق اباحی‌گری و احساس خفقان را به مسلمان ایرانی تزریق کند. جریان لیبرال-محافظه‌کار هردو میراث کلیسایی خفقان و اباحی‌گری را تبلیغ می‌کرد و می‌کند تا در هر صورت اصل الزام حکومتی شرع را زشت جلوه دهد، تا اسلام ناب محمدی را قرون وسطایی یا رحمانی جا بزند، و قائلان به آن را دیروز تفریطی و امروز افراطی معرفی کند. حقا که امروز همانند همیشه تاریخ، وهابی و بهایی یا محافظه‌کار و لیبرال دو روی سکه تحریف و انحرافند از اسلام ناب انقلابی. اسلام نابی که برخورد سخت و نرم را توأمان دارد و کارگزار قهر و رحم و جمال و جلال الهی است. پیروان اسلام ناب محمدی و سیره رسول خدا و بینات امامین انقلاب مساوی هستند با معتقدان به الزام قبل از فرهنگ‌سازی و بعد از فرهنگ‌سازی و همراه با فرهنگ‌سازی، و فرهنگ‌سازی بعد از الزام و قبل از الزام و حین الزام؛ و نه منادیان تعطیلی همزمان الزام و فرهنگ‌سازی از راه متوقف کردن الزام و فرهنگ‌سازی بر هم! 🦠ول‌انگاران 🦠@velengaran

مجرم به صحنه جرم برمی‌گردد «عمامه صورتی»: اعتراف‌نامه، یا رپرتاژآگهی مسؤولان صورتی؟ 👇👇👇 🦠ول‌انگاران 🦠@velengaran

«عمامه صورتی»: مجرم به صحنه جرم برمی‌گردد... اعتراف‌نامه، یا رپرتاژآگهی مسؤولان صورتی خلاصه‌ی استدلال جبهه‌ی «نه حجاب، نه هیچ‌چیز» برای زدن جبهه‌ی «هم حجاب، هم همه‌چیز» را در این مستند ببینید. حرفهای تکراری + نمایش زنده نتیجه‌اش. مستند مجموعه‌ای است از ولنگاری‌های فرهنگی و اقتصادی و سیاسی... که با فرافکنی تلاش می‌کند تقصیر را گردن تفکر غیرول‌انگار غیرحاکم بیندازد! یک روحانی ول‌انگار به میان دست‌پرورده‌های ولنگارش می‌رود که افراد بی‌حجاب یا متمولِ فریب‌اسلام‌رحمانی‌خورده‌ی حاصل‌حکومت‌لیبرالِ درحسرت‌حکومت‌لیبرتین هستند، و با همدیگر دورهمی گرفته‌اند: آقای آخوند روضه میخواند و پامنبری‌هایش می‌گریند. هم مظلوم‌نمایی ظالم است، و هم منجی‌نمایی دجال؛ جای شهید و جلاد را عوض کرده‌اند: افراط‌نمایی اعتدال از راه اعتدال‌نمایی تفریط. مصاحبه‌ها مصاحبه با مردم بی‌پناهی با ذهن‌های اسیر است که ۳۵سال در چنگال مدیریت و روحانیت تفریطی گرفتار شده‌اند، مدیریتی که مانع تحقق اسلام نابی است که به مردم قربانی، همان اسلام ناب را افراط و طالبانیسم و منزجرکننده معرفی می‌کند و توصیه می‌کند باید زودتر از دست آن خلاص شد. یعنی مستند قاب کاملی است از مجرم در صحنه جرم... و همزمان در حال ارتکاب جرم! در آخر هم این تفکر مثل همیشه نتیجه می‌گیرد که مسؤولان خوب می‌کنند که ۳۵ سال است ولنگاران فرهنگی را رها کرده‌اند، و باید «به‌جایش» به ولنگاران اقتصادی بپردازند، که البته آن‌ها هم رها بوده‌اند، چون مسؤول ولنگاران اقتصادی هم همین مسؤولین ول‌انگار هستند، پس کلاً هر دو را بی‌خیال، و کما فی السابق دور باطل، و اقتصاد و فرهنگ هر دو روی هوا. تا هرچه بهتر جبهه مشترک مفسدان اقتصادی ‌و فرهنگی معلوم شود. دست‌هایی چنان از تمدن اسلامی می‌ترسند که می‌خواهند ایران را به پیش از مدنیت انسانی برگردانند. آن کسی که از زبان بی‌حجابان می‌گوید چرا با مفاسد اقتصادی برخورد نمی‌کنید، خود همان مفسد اقتصادی است. مسؤولانِ برخورد با فساد اقتصادی در حمایت از حجاب اختیاری رپرتاژآگهی میروند تا بگویند مسؤولان (یعنی خودشان) نباید با فساد بی‌حجابی برخورد کنند، بلکه باید با فساد اقتصادی برخورد کنند. و چون خیالشان راحت است که خودشان با فساد اقتصادی برخورد نمی‌کنند، همیشه حجاب و اقتصاد با هم روی هوا می‌ماند. یعنی اقتصاد لیبرال را مدیریت سخت و فرهنگ لیبرال را مدیریت نرم می‌کنند. در مقابل، جبهه «هم حجاب، هم همه‌چیز» می‌فهمد که علت العلل هر نوع فسادی ول‌انگاری است. پس می‌رود به جنگ حکومت ول‌انگاران فرهنگی و اقتصادی و امنیتی بر ولنگاران فرهنگی و اقتصادی و امنیتی. پانوشت: (مستند صحنه‌هایی هم دارد که شاگردان حتی به استاد هم رحم نمیکنند، همانطور که هیولای فرانکنشتاین روزی صاحبش را خواهد خورد. این درس مهمی است: یکی بر سر شاخ بن می‌برید. همانطور که لوتریسم به بی‌دینی رسید، کسانی که ترویج کردند اسلامْ رحمانی است و آخوند خوب آخوند صورتی است و آخوند انقلابی طالبان است، درو می‌کنند که آخوند آخوند است، خوب و بد ندارد، و اسلام ذاتاً همان طالبانیسم است. هچنان که در مستند هم منعکس شده، در قضیه حجاب افراطیون و تفریطیون هردو یکی بوده‌اند و هستند: روحانیون سکولار مروج جدایی‌سیاست‌ازدین، و مسؤولین سکولار مروج جدایی‌دین‌ازسیاست. همانطور که تشیع انگلیسی و اسلام آمریکایی هردو یکی هستند، همانطور که وهابیت و لیبرالیسم هر دو یکی هستند، و همانطور که افراط‌کنندگان کلیسای کاتولیک و تفریط‌کنندگان کلیسای پروتستان هردو مسیحیت پولسی بودند.) 🦠ول‌انگاران 🦠@velengaran

هنجارشکنی جدید دیجی‌کالا! بعداز آن که دفتر مرکزی دیجی‌کالا به علت ترویج و مانور کشف‌حجاب پلمپ شد، به دوهفته نکشیده به‌سرعت فک پلمپ گرفت. این شرکت البته در تعهد خود اعلام کرد: هنجارشکنی موردتأیید مدیریت دیجی‌کالا نیست، با متخلف برخورد کردیم و ملزم به قوانین هستیم. اینک این شرکتِ افسارگسیخته در حرکتی دیگر دست به هنجارشکنی زده تا نشان دهد با برهم‌زدن نظم و شکستن اتحاد مردمی به برکت مقاومت ملی مردم ایران، قصد ساختارشکنی، دمیدن در خاکستر اغتشاش، و شاخ‌وشانه‌کشی با دستگاه‌های نظارتی و امنیتی دارد. رپ‌خوانی دخترکان مکشوفه* و ترویج نقاشی‌های سروپاوشکم‌لخت در تبلیغات خدمات فروشگاه‌ساز «دیجی‌فای» که از اقمار دیجی‌کالا است آن هم بااستفاده از چهره‌های تأثیرگذار فضای مجازی جدیدترین دستاورد دولت «کشف‌حجاب حق‌شهروندی است» و قوه قضائیه‌ی «باید ناهنجاری اجتماعی را کم‌هزینه کرد» است که به عنوان کارفرهنگی در راستای ترویج حجاب به ملت ایران عرضه می‌گردد. ولنگاران قربانی ول‌انگاری مسؤولان هستند، و در این میان، قطعاً سبب اقوی از مباشر است. نگاهی به عملنکرد دستگاه‌ها در حوزه فرهنگ در ۳۵ سال گذشته نشان می‌دهد که مشکل اصلی نحوه عملکرد حکومت نیست، بلکه مشکل آن است که اساساً حکومت بر سر کار نیست؛ و نتیجه طبیعی آن؟ برهنگی سیاست در ایران به سیاست برهنگی لغزیده است. *مطابق مصوبه کمیسیون ماده ۸ «قانون نحوه رسیدگی به لباس‌های خلاف شرع» مصوب ۱۳۶۵: مصادیق البسه و آرایش غیرمجاز الف. ۱. کلاه برای زنان الف. ۲. نپوشاندن کامل: موی سر، گردن، سینه و هر جای دیگر بدن برای زنان جز وجه و کفین 🦠ول‌انگاران 🦠@velengaran