مُرتاح
یکصد و ده مرتبه هو میکشم . .
خونبها از که بخواهیم که در روز جزا
شافع ماست همانکس که غمش قاتل ماست . .
#گعده
عه ، شد شیش آبان .
میخوام بهیاد مردم غیور و میهن دوستِ
خودم که با اون کار پُر شکوهشون هنوز که
هنوزِ مظلومن ، خون گریه کنم ؛ خون .
تو چی میدونی از ۶آبان سال ۶۰ ؟
اون موقع که بچههای مظلوم و بیدفاع مارو
تیکه تیکه میکردن ، میسوزوندن ؟
از حماسه ۶بهمن مردم آمل چی میدونین ؟
نمیدونین ؛ تقصیر شمام نیست ، چوناونایی
که باید ، چیزی بهتون نگفتن . .
این اتفاقی که به بزرگیِ ۳ سال بوده و
همشم اووردن تو یه روز خلاصه کردن
که آره یه همچین روزی ما چهل تا شهید
دادیم ، به بچهها از دبستان تا راهنمایی
همینارو گفتن و تهشم چنتا پرچم زدن .
مُرتاح
یکصد و ده مرتبه هو میکشم . .
مست میگردد هر آنکه مینشیند پیش ما ؛
باغ انگوریم ؛ میخانه شراب از ما گرفت . .
مُرتاح
یکصد و ده مرتبه هو میکشم . .
غمش را غیر دل سر منزلی نیست !
ولی آن هم نصیب هر دلی نیست . .
مُرتاح
یکصد و ده مرتبه هو میکشم . .
گله ای نیست من و فاصله ها همزادیم
گاهی از دور تو را خوب ببینم کافیست . .
مُرتاح
یکصد و ده مرتبه هو میکشم . .
شاعرم !
این است فرقم ؛ با فقیر و با یتیم
من گدایىِ با کلاسم با قلم در میزنم !
حقیقتا نمیتونم حس و حالم و تو این
ایام سال بیان کنم ؛ هیچ وقت .
بهمن ، انقلاب ، انقلاب !
ولی اونجا که مداح میگه
قسم به خاطره هایی که از نجف دارم
میسوزم . . چون هیچ خاطره ای ندارم .