eitaa logo
مُرتاح
2.1هزار دنبال‌کننده
779 عکس
170 ویدیو
5 فایل
کهکشان آبیِ مات💙 مجذوب نجف | سخت‌جون | تاخرخره‌امیدوار ماه‌طلب | مکتب‌نشین‌خمینی‌و‌یاران | تکنولوژیسم پناهنده‌به‌کتاب‌ها | کهکشان‌جو| در غمِ غزه ثبت روزها از نگاه من در‌ مسیر‌ِ هدف نوشته‌های: #حدیث_سادات_مهدوی https://daigo.ir/secret/63273253
مشاهده در ایتا
دانلود
تاریکی؛
هاله نور؛
روشنایی؛
دعا کنین بعد فوت کنین سمت من کارم گیره.
مامان نتانیاهو هیچ وقت فکر می‌کرد که قراره بچش یه قاتل وحشی زنجیره‌ای بشه؟ خدایی این چی بود زاییدی حاج خانوم.
زمین به صاحبان اصلی اش برمی‌گردد.
من هیچی نمیدونم. فقط انقدر می‌دونم که اگه واسه آینده نجنگی حسرت نجنگیدن تو رو می‌کشه.
دوست داشتنی و زیبا.💙
تنها نشینِ گوشه ی غم خانه ی خودیم.
شاید بهتر باشه یه کاغذ بزرگ بگیرم و توش صد تا کاری که قبل مرگم میخوام انجام بدم رو بنویسم‌ و شروع کنم به تیک زدنشون؛ این حتما می‌تونه خیلی فارق‌العاده و آبی باشه.
تو روزایی که احساس ناکافی بودن بهت غلبه میکنه باید یکی باشه که مثلِ اخوان ثالث دم گوشِت زمزمه کنه: کم مبین خود را که از بسیار هم بیشی . .
صبر همه چی و درست نمی‌کنه، صبر باعث میشه کم‌کم سِر بشی.
نمی‌دونم تا کِی می‌تونم تظاهر به خوب بودن کنم.
؛
سلام و علیکم بر جمعه، تکراری ترین غم هفته.
اگه قرار بود به اندازه ظرفیتم کار کنم به هیچ جا نمی‌رسیدم.
آبیِ دل‌خواهم.💙
اگر قرار بود خسته شوم سال ها پیش از پا می‌نشستم و به مورچه های خانه‌مان غذا می‌دادم. نه اینکه خسته نشوم. نه. بسیار هم خسته می‌شوم، اما شوق رسیدن مرا حتی با پاهای زخمی به طرف خودش می‌کشاند. همه‌ی این خستگی ها را فدا میکنم تا روزی که تمام خنجر هارا از تنم جدا کنم و بگویم من توانستم!
یا رب نظر تو برنگردد، برگشتن روزگار سهل است.
زندگی‌ام چگونه گذشت:
از دیشب؛ با دیده های پر از شور و شعف از زیبایی و هنر.
عیدتون و همچنین تولد پر فیض و برکت قمری بنده بر شما مبارک باد.
چرا خم گشته می‌گردند پیران جهان‌دیده مگر در خاک می‌جویند ایام جوانی را . .؟
زندگی جایی بین محدوده امن رویاهایتان رخ می‌دهد.
آدم ها به اندازه ناگفته‌هایشان از هم دور می‌شوند، نه اندازه قدم‌هایشان.
هدایت شده از چشماتُ ببند :)
بازگشت پروانه ها :) @sabeqon @CheshmatoBeband 6063731082948333 حسینخانی
تنها دلیل تابش خورشید؟ آفرین مادر جان، حیدر است!
بر پرتگاه آرزو بایست و بجنگ.
آسمون با اون همه وسعت و بزرگی سالی هزار بار میشکنه و گریه می‌کنه، دیگه ما که آدمیم.