شاید بهتر باشه یه کاغذ بزرگ بگیرم و توش صد تا کاری که قبل مرگم میخوام انجام بدم رو بنویسم‌ و شروع کنم به تیک زدنشون؛ این حتما می‌تونه خیلی فارق‌العاده و آبی باشه.

تو روزایی که احساس ناکافی بودن بهت غلبه میکنه باید یکی باشه که مثلِ اخوان ثالث دم گوشِت زمزمه کنه: کم مبین خود را که از بسیار هم بیشی . .

صبر همه چی و درست نمی‌کنه، صبر باعث میشه کم‌کم سِر بشی.

نمی‌دونم تا کِی می‌تونم تظاهر به خوب بودن کنم.

؛

سلام و علیکم بر جمعه، تکراری ترین غم هفته.

اگه قرار بود به اندازه ظرفیتم کار کنم به هیچ جا نمی‌رسیدم.

اگر قرار بود خسته شوم سال ها پیش از پا می‌نشستم و به مورچه های خانه‌مان غذا می‌دادم. نه اینکه خسته نشوم. نه. بسیار هم خسته می‌شوم، اما شوق رسیدن مرا حتی با پاهای زخمی به طرف خودش می‌کشاند. همه‌ی این خستگی ها را فدا میکنم تا روزی که تمام خنجر هارا از تنم جدا کنم و بگویم من توانستم!

یا رب نظر تو برنگردد، برگشتن روزگار سهل است.

زندگی‌ام چگونه گذشت:

از دیشب؛ با دیده های پر از شور و شعف از زیبایی و هنر.

عیدتون و همچنین تولد پر فیض و برکت قمری بنده بر شما مبارک باد.

چرا خم گشته می‌گردند پیران جهان‌دیده مگر در خاک می‌جویند ایام جوانی را . .؟

زندگی جایی بین محدوده امن رویاهایتان رخ می‌دهد.

آدم ها به اندازه ناگفته‌هایشان از هم دور می‌شوند، نه اندازه قدم‌هایشان.

بازگشت پروانه ها :) @sabeqon @CheshmatoBeband 6063731082948333 حسینخانی

تنها دلیل تابش خورشید؟ آفرین مادر جان، حیدر است!

بر پرتگاه آرزو بایست و بجنگ.

آسمون با اون همه وسعت و بزرگی سالی هزار بار میشکنه و گریه می‌کنه، دیگه ما که آدمیم.

ظلم اسرائیل در حق فلسطین مثل فیلمای هالیوودی نیست که آتیشش یه مدت داغ باشه و بعد سرد بشه! این ظلم زندست و تا ابد ادامه داره. اسرائیل هیچ وقت نمیتونه این لکه ننگ رو از سر و صورتش پاک کنه!

اگه فرانسه پرچمدار آزادی در جهانه؛ من میخوام دربند ترین آدم ایران باشم!

آه از جغرافیای غریب و مظلومِ خاورمیانه :) -ماحی-

‏بين پائيز و زمستان فصلي است به نام فصل گريه، كه در آن روح بيشتر از هر وقت ديگرى به آسمان نزديک است . . - نزارقبانی -

آبی؛

یه جوری‌ام، انگار شلبی تو پارک محلمون گم شده.

احساس می‌کنم قبلا دوست داشتن یه جور دیگه بود. الان یکیو دوست دارنا، ولی چنتا دیگه هم روش بلاخره.

من فکر نمی‌کنم ما به این دنیا آمده باشیم تا فقط صبح بیدار شویم و کار کنیم و بخندیم و غم بخوریم و بخوابیم و دوباره روز از نو، بلکه من فکر می‌کنم برای چیزی مهم از تر از روزمره آمده‌ایم، چیزی مهم تر از زندگی.