هدایت شده از ثارالله ۱۴ ۲
و دعاي " اَللَّهُمَّ عَرِّفنِي نَفسَكَ" بعد از نمازها و دعاي " يَا مَن تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ المَكَارِه" و دعاي " اعددت لك هول لا اله الا الله". نيز بايد سالك قبل از شروع دعا و زيارت و يا همزمان با خواندن آنها خاشعانه و خاضعانه و با حضور قلب و توجّه معني، سعي در توجّه و تفكّر و مطالعه همراه با مدارا و طمأنينه داشته باشد و در به دست آوردن اين معني در محل و منزل و هوا و مكان مناسب و در آماده كردن اسباب و ملزومات آن كوشش نمايد. و الله هو الموّفق المعين.
۳۳ - روزه مستحبي بگيرد. چنان چه در ايّام البيض هر ماه و ايّام خاصّ در طي سال وارد شده است. البتّه هر وقت كه برايش امكان داشته باشد و با سلامتي مزاجش نيز سازگاري داشته باشد.
۳۴ - به زيارت اهل قبور و امام زادهها و مرقد علما و بزرگان برود ولو هفتهاي يكبار در شبهاي جمعه (عصر پنج شنبه) بين قبور بنشيند و در مرگ تفكّر كند و از آن عبرت بگيرد.
۳۵ - به زيارت مؤمنين و علماي ربّاني و پيران كهنسال برود كه در مجالست با ايشان و نگاه كردن به چهره ايشان به ياد خدا و آخرت مي افتد و تحت تأثير موعظهها و نشست و برخاست با ايشان قرار ميگيرد.
۳۶ - به زيارت مشاهد شريفه و عتبات مقدّسه و حج عمره برود و همه اينها را نه مانند مردمي انجام دهد كه براي ثواب و برآوردن حاجات به زيارت مي روند. بلكه زيارت سالك بايد بر مبناي معرفت، نور، بصيرت، حب، عشق و تقويت حالت حضور هميشگي بايد. كما اين كه نماز عارف و حالات عرفاني اش مقيّد به زمان اداي فريضه نيست بلكه در همه اوقات متذكّر خداي سبحان است و حالت نماز دارد.
۳۷ - مطالعه احوال عرفا و کلمات و وصایای ایشان از کتب معتبری مثل " تذکره المتّقین" نوشته شیخ محمّد بهاری همدانی و " المراقبات" تألیف مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی و دو کتاب معروف دیگرش " رساله لقاء الله و اسرار الصّلاه" و " جامع السّعادات" علاّمه نراقی و " معراج السّعاده" پسر ایشان و کتاب های علاّمه تهرانی و خصوصاً کتاب " لُبُّ اللُباب" و " روح مجرّد" و دیوان اشعار مرحوم ابن فارض مصری و همچنین حافظ شیراز و مثنوی مولوی.
۳۸ - مطالعه هفتگي حديث عِنوان بصري كه در كتاب روح مجرّد نيز ذكر شده است.( این حدیث شریف در قسمت نکته های اخلاقی این پایگاه با عنوان دستور جامع خود سازی، به طور کامل آورده شده است.)
۳۹ - سالك بايد خود را هر روز به تلاوت قرآن ملزم كند و اقلاً پنجاه آيه بخواند.
۴۰ - نسبت به حضور در جلسات هفتگي كه در محضر استاد و رفقايش تشكيل مي شود مداومت كند البتّه اگر چنين مجالسي برقرار باشد.
+ نوشته شده در چهارشنبه نهم بهمن ۱۳۹۲ ساعت 15:59 توسط | نظر بدهيد
خانه
آرشیو وبلاگ
عناوین نوشته ها
نوشتههای پیشین
اسفند ۱۳۹۲
بهمن ۱۳۹۲
دی ۱۳۹۲
BLOGFA.COM
×

کربلای انتظار
عطش دیدار... گو گدايان در اين خانه بيايند که ما از گدائی به در خانه تو میر شدیم
40 توصيه اخلاقی عمومي آیت اله کمیلی خراسانی
40 توصيه اخلاقی عمومي آیت اله کمیلی خراسانی
در طي چند سال جلسات هفتگي كه داشتيم جزوه ای را به مبتدئين در راه سلوك عرفانی داديم كه درآن آداب عملي سالك الی الله را كه بايد آن را در مدت سير و سلوك انجام دهد ذكر كرديم و از آنان خواستیم که چيزي از آنها را ترك نکنند، مگر اينكه ضرورتي پيش بيايد. لذا در این جزوه چهل مورد عمومی آن را بعنوان اينكه فايده اي به همگان برسد مي آوريم:
1. برای هدفدار شدن زندگی الی الله قدم اول توبه از گناه و معاصی و لغو و لهو است بنحوي كه در اعمال يكشنبه اول ذي القعده درمفاتيح الجنان ذكر شده است.
2. اینکه هميشه با وضو باشد.
3. اينكه نفس خود را هر روز به چهار كار متعهد كند:
اول: مشارطه؛
هنگام مشارطه هر روز صبح موقع بيدار شدن از خواب است. و آن اينگونه است كه برنامه عملي خود يعني آنچه قرار است از صبح تا شب انجام بدهد و يا ترك كند به خود عرضه دارد و بعد، آن را به ذهن بسپارد كه بهتر است آن را در جدولي بنويسد و با نفس خود شرط ببندد به كامل ترين نحوي آن را بجا بياورد.
دوم: مراقبه؛
مراقبه در پله دوم بعد از مشارطه است. يعني سالك درطول ساعات روز از چيزهايي كه هنگام صبح عرضه و شرط كرده مراقبت كند. چرا كه مشارطه بدون مراقبه هميشگي فايده اي ندارد.
سوم: محاسبه؛
محاسبه قبل از خواب است. اين كار براي آن است كه ببيند آيا به آنچه بر خود واجب كرده بود عمل كرده يا نه. به اين ترتيب اگر جدول عملش كامل بود بايد خدا را شكر كند كه چنين توفيقي داشته و اگر ناقص بود نوبت به مؤاخذه و كيفر نفس مي رسد كه اين كار كار چهارمي به شمار مي آيد پس بايد با قضاي كارهايي كه انجام نداده نقصان خود را جبران كند؛ البته اگر تدارك آن به وسيله قضا كردن باشد؛ مانند قضا شدن نماز واجب يا مستحبي، و يا ممكن است راه تدارك طلب حلاليت باشد. چنانچه موضوع حق الناس باشد؛ مثل غيبت كردن و مانند آن و گاهي تدارك كردن گذشته ها كار بيشتري مي طلبد. مثلا آن كه نفس خود را با روزه يا انفاق يا توبه مجدد و گريه و استغفار آزار بدهد و بدين ترتيب خودش را با دست خودش به چيزهايي كه با درجه ارتكاب جرمش تناسب دارد تنبيه و ادب كند. سالك بايد بداند كه اگر براي مدتي پي در پي به اين دستور العمل پاي بند شود، به زودي خواهد ديد كه چگونه ترك گناهان و انجام واجبات براي او آسان مي گردد و اين دستور حتي نسبت به غير مبتدي ها هم صادق است. هر چند در كميت و كيفيت آن تفاوتي وجود دارد.
4. اینکه بر اساس احوالات درونی خودش یکی از اذکار ذیل را ذكر هميشگي خود نماید:
«لا اله الا الله»
«الحمد لله»
«يا حي يا قيوم»
«لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين»
«استغفرالله ربي و اتوب اليه»
سالك بايد به تناسب حال خود يكي از اين اذكار را انتخاب كند. و اما ذكر خاص؛ که بايد آن را از استاد بگیرد.
5. اینکه كم گويي، كم خوري و كم خوابي و اينها در نورانيت قلب تأثير دارد.
6. اینکه بايد هنگام خواب رختخواب خود را مثل مرده درقبر يا حالت خوابيدن محتضر، رو به قبله بيندازد.
7. همچنين اینکه در نشستن و مطالعه و بقيه كارهايش نيز رو به قبله بنشیند البته بهتر است حالت اين رو به قبله نشستنـ به شرط اين كه سالك به آن عادت كندـ حالت تشهد در نماز باشد، چرا كه ادب ويژه اي در اين حالت ملموس است.
8. اینکه خواب او بايد يك چهارم مجموع ساعت هاي شبانه روز باشد، يعني فقط شش ساعت. ضمن اینکه كسي كه خيلي خسته است مي تواند يك ساعت بيشتر بخوابد.
9. غذا نخورد مگر اينكه سخت احساس گرسنگي كند و دست از غذا بكشد در حاليكه هنوز اشتها دارد. به عبارت ديگر معده ي خود را از غذا سنگين نكند و از خوردن تنقلات مثل تخمه و شیرینی جات خودداري كند و چيزي ما بين وعده هاي غذايي نخورد.
10. سالك بايد به رسول اكرم (ص) و ائمه طاهرين (ع) توسل دائم داشته باشد و حضرات معصومین را در قلب خود حاضر بداند، خصوصا امام عصر(عج) را، چرا كه ایشان همان وجه خداست كه اوليا به او رو ميكنند. و بداند که مداومت بر ياد اولیاالله موجب پديد آمدن ملكه حضور مي شود.
11. اینکه همیشه در خوف و رجا ميانه رو باشد.
12. اینکه در مشكلات زندگی، چه از نوع قضا و قدری باشد و دست خودش نباشد و چه از نوع ديگر، جزع و فزع نکند و لب به «چرا و چگونه» نگشايد. نه به زبان و نه با دل. چرا كه در غير اينصورت اجر و منزلتش نزد بارگاه ربوبی حق از دست خواهد رفت. و بداند که با تمرين اين حالت انشاالله در اندک زمانی از مرتبه ي رضا و تسليم بهره مند خواهد شد.
13. اینکه سعي كند از موارد شبهه انگيز دوري نمايد چه در خوراك و نوشيدني و چه در خانه و لباس، و تنها به آنچه كه شكي در آن ندارد اكتفا نمايد. اين مضمون در حديث آمده «رها كن آنچه را شك داري و به آنچه در آن شك نداري و يقين داري قناعت کن»؛ البته در موارد ضروري و جاييكه دليل متقني براي شبهه ناك بودن وجود ندارد و يا جايي كه احتمال گرفتاري به مرض وسواس است تسامح و اغماض جايز است. ضمن اینکه در جاييكه ميتوان غير شبهه را از شبهه با نور باطن تشخيص داد و يا مي توان محل صحيحي پيدا كرد از امور شبهه انگیر دوری کند.
14. از رفت و آمد با اهل غفلت و دنيا پرهيز كند و به تدريج دوستانش را كم كند و آنان را با انتخاب برادران ديني و الهي جايگزين كند و به اندازه محبت و شناختي كه با آنها دارد ايشان را زيارت كند و با ايشان رفاقت داشته باشد، آن هم به اين شرط كه به درد هم بخورند و همديگر را در راه خدا كمك بدهند.
15. كار خير را بخاطر مرسوم و متعارف بودنش، يا بر اساس تقليد و عادتي از عادات عرفي انجام ندهد، بطوريكه خود را براي انجام دادن آن كار بخاطر رسومات اجتماعي و يا سنت هاي ساختگي خانوادگي و قومي و خويشان مجبور ببيند. و در صورت لزوم اين قبيل كارها را به مقدار اضطرار و با نيت اخلاص براي خدا انجام دهد. سيد بحرالعلوم رحمه الله در رساله اش آورده ترك عادات و رسوم، يكي از منازل سلوك است.
16. اینکه بايد از اهل غفلت دوري كند. اهل غفلت ممكن است شامل خويشاوندان و زن و بچه نيز باشد. لذا بايد در اداي حقوق ايشان به مقدار لازم از معاشرت اكتفا كرد.
17. اینکه با تذكر هميشگي و قلبي كه از رذائل با كسب فضايل پاك و سليم شده، با غفلت و نيات بد بجنگد. و اما بدست آوردن اخلاق حميده و دوري از اخلاق ناپسند نيز نقش مهم در تزكيه و تهذيب نفس دارد كه اکتساب آن همزمان با وارد شدن به ميدان عرفان و سلوك لازم بنظر می رسد.
18. بر حسن اخلاق و معاشرت خود با پدر و مادر، خانواده، همسايه ها و كسي كه با او به سببي برخورد دارد محافظت نمايد. (منظورش خوش برخوردي با مردم است. )
19. در سختي هاي راه به خدا و استادش اعتراض نكند.
20. در حضور و غياب استاد احترام او را نگهدارد و ارتباط روحي خود را با او حفظ كند و در غياب او وي را دعا نمايد، هر چند كه غيبت او به طول بينجامد و در سرزمين ديگري باشد.
21. خدمت به استاد، رفقا و فقرا تمام كارها را آسان مي كند.
22. اینکه با نفس خود در جميع مراحل سير و سلوك مدارا كند و بداند که سير مراحل عرفان و شناخت آفاق و انفس تدريجي است و يكدفعه انجام نخواهد شد، درك اين مطلب امري ضروري است و سالك نبايد از آن غافل شود.
23. با سادات و ذريه رسول خدا (ص) با بزرگي و كرامت برخورد كند و در حد توان خود در برآوردن حاجات ايشان بكوشد.
24. قبل از خواب آيه الكرسي و برخي از سوره هاي قرآن را بخواند، خصوصا مسبحات شش گانه را، يعني سوره هاي حديد، حشر، جمعه، اعلي، تغابن و صف.
25. وقتي را براي تفكر در نشانه هاي آفاقي و انفسي عالم هستي اختصاص دهد.
26. اینکه سجده يونسيه را كه طولاني هم هست بجا بياورد، به اين ترتيب كه ذكر «لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين» را اقلا چهار صد مرتبه در سجده بگويد، گر چه بيشتر از اين هم مي توان گفت. سالك بايد در بيرون آمدنش از ظلمات نفس به خدا ملتجي شود و به اين نيت سجده مذكور را انجام دهد و در آغاز عمل كردن به اين سجده بايد يك سال به آن مداومت بورزد.
27. در شب جمعه و عصر جمعه سوره قدر را صد مرتبه بخواند.
28. بعد از نماز صبح دست راست را روي سينه خود بگذارد و هفتاد بار بگويد «يا فتاح» و با آن فتوحات قلبي را براي خود نيت كند.
29. انگشتر عقيق و فيروزه در دست راست كند.
30. بعضي اعمال مستحبي، مانند صدقه و نماز نافله مخصوصا نماز شب را انجام دهد. زيرا محال است كه سالك بدون تهجد و نماز شب و بيدار بودن در آخر شب و مناجات و تلاوت قرآن و تفكر عرفاني مفيد و چيزهايي از اين قبيل كه انجامش آسان باشد، به جايي از مقامات عرفان برسد.
31. قرائت سوره «يس» در هر صبح و قرائت سوره واقعه در هر شب، بهترين وقت تلاوت واقعه ركعت اول نافله عشا مي باشد.
32.مداومت بر خواندن زيارات و ادعيه ذيل:
«زيارت جامعه كبيره» در شب يا روز جمعه.
«زيارت عاشورا» در هر روز بخواند.
« دعاي ندبه یا زيارت آل ياسين» ويژه امام مهدي(ع) را هر صبح جمعه بخواند
«دعاي سمات» را قبل از غروب روز جمعه بخواند.
«دعاي عهد» ويژه حضرت حجت ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ ودعاي «صباح» ويژه امام علي(ع) در هر صبحگاه چنانچه امكان دارد بخواند.
و نیز و دعاي «مكارم اخلاق» و برخي از ادعيه صحيفه سجاديه و مناجات «خمس عشر» و مناجات امام علي(ع) و دعاي «حزين» كه بعد از نماز شب خوانده مي شود را هنگامیکه با حال و وقت سالك مناسبت دارد ترک نکند.
و دعاي «اللهم عرفني نفسك» بعد از نمازها و دعاي «يا من تحل به عقدالمكاره» و دعاي «اعددت لك هول لا اله الا الله» مورد تأکید است. لذا بايد سالك قبل از شروع دعا و زيارت و يا هم زمان با خواندن آنها خاشعانه و خاضعانه و با حضور قلب و توجه معنوي، سعي در توجه و تفكر و مطالعه همراه با مدارا و طمأنينه داشته باشد و در به دست آوردن اين معني در محل و منزل و هوا و مكان مناسب و در آماده كردن اسباب و ملزومات آن كوشش نمايد. والله هو الموفق المعين.
33. اینکه روزه مستحبي بگيرد. چنانچه در ايام البيض هر ماه و ايام خاص در طي سال وارد شده است. البته هر وقت كه برايش امكان داشته باشد و با سلامتي مزاجش نيز سازگاري داشته باشد.
34. اینکه ولو هفته اي يك بار در شب هاي جمعه (عصر پنجشنبه) به زيارت اهل قبور و امامزاده ها و مراقد علما و بزرگان برود بن قبور بنشيند و در مرگ تفكر كند و از آن عبرت بگيرد.
35. به زيارت مؤمنين و علماي رباني و پيران كهنسالي برود و نگاه كردن به چهره علمای ربانی كه در مجالست با ايشان به ياد خدا و آخرت مي افتد و تحت تأثير موعظه ها و نشست و برخاست با ايشان قرار مي گيرد را در برنامه سلوکی خود قرار دهد.
36. به زيارت مشاهد شريفه و عتبات مقدسه و حج عمره برود و همه اينها را نه براي کسب ثواب و بر آوردن حاجات بلکه برای کسب معرفت، بصيرت، عشق و تقويت حالت حضور هميشگي انجام دهد؛ كما اينكه نماز عارف و حالات عرفاني اش مقيد به زمان اداي فريضه نيست، بلكه باید در همه اوقات متذكر خداي سبحان باشد.
37. مطالعه احوال عرفا وكلمات و وصاياي ايشان از كتب معتبري مثل «تذكره المتقين» نوشته شيخ محمد بهاري همداني و «المراقبات» تأليف مرحوم ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي و دو كتاب معروف ديگرش «رساله ي لقاء الله و اسرار الصلاه» و «جامع السعادات» و «معراج السعاده» علامه نراقي و كتاب هاي علامه تهراني و مخصوصا كتاب «لب اللباب» و «روح مجرد» و ديوان اشعار مرحوم ابن فارض مصري و همچنين حافظ شيراز و مثنوي مولوي مورد توصیه است.
38. همراه داشتن و مطالعه هفتگي حديث عنوان بصري كه در كتاب روح مجرد نيز ذكر شده است.
39. سالك بايد خود را هر روز به تلاوت قرآن ملزم كند و اقلا پنجاه آيه بخواند.
40. نسبت به حضور در جلسات ذکر هفتگي -حتی الامکان در محضر استادش- مداومت كند، البته اگر چنين مجالسي برقرار نباشد در مجالس ذکر اهل بیت و ادعیه ای همچون کمیل و ندبه شرکت کند.
+ نوشته شده در یکشنبه نهم بهمن ۱۳۹۰ ساعت 13:25 توسط سعید قبادی | نظر بدهيد
کربلای انتظار می کوشد با ارائه احادیث و روایات در باب موضوع مهدویت و شناساندن زیبائی کلام ائمه شیعه قدمی ناچیز در راه نشر معارف اهل بیت بردارد تا بسیاری از احادیث ناب شیعه در دسترس علاقه مندان قرار گیرد.
عصر یک جمعهء دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم که چرا عشق به انسان نرسیده است؟چرا آب به گلدان نرسیده است؟چرا لحظهء باران نرسیده است؟ وهر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است، به ایمان نرسیده است و غم عشق به پایان نرسیده است. بگو حافظ دلخسته زشیراز بیاید بنویسد که هنوزم که هنوز است چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است ؟چرا کلبه احزان به گلستان نرسیده است؟دل عشق ترک خورد، گل زخم نمک خورد، زمین مرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد،فقط برد، زمین مرد، زمین مرد ،خداوند گواه است،دلم چشم به راه است، و در حسرت یک پلک نگاه است، ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی، برسد کاش صدایم به صدایی...
عصر این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بیدل آشفته شود حس، تو کجایی گل نرگس؟به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنی است زجنس غم و ماتم، زده آتش به دل عالم و آدم مگر این روز و شب رنگ شفق یافته در سوگ کدامین غم عظمی به تنت رخت عزا کرده ای؟ ای عشق مجسم! که به جای نم شبنم بچکد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت. نکند باز شده ماه محرم که چنین می زند آتش به دل فاطمه آهت به فدای نخ آن شال سیاهت به فدای رخت ای ماه! بیا صاحب این بیرق و این پرچم و این مجلس و این روضه و این بزم توئی ،آجرک الله!عزیز دو جهان یوسف در چاه ،دلم سوخته از آه نفس های غریبت دل من بال کبوتر شده خاکستر پرپرشده، همراه نسیم سحری روی پر فطرس معراج نفس گشته هوایی و سپس رفته به اقلیم رهایی، به همان صحن و سرایی که شما زائر آنی و خلاصه شود آیا که مرا نیز به همراه خودت زیر رکابت ببری تا بشوم کرب و بلایی، به خدا در هوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد ،نگهم خواب ندارد، قلمم گوشه دفتر غزل ناب ندارد، شب من روزن مهتاب ندارد، همه گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق بیچارهء دلدادهء دلسوخته ارباب ندارد...تو
کجایی؟ تو کجایی شده ام باز هوایی،شده ام باز هوایی...
گریه کن ،گریه وخون گریه کن آری که هر آن مرثیه را خلق شنیده است شما دیده ای آن را و اگر طاقتتان هست کنون من نفسی روضه ز مقتل بنویسم، و خودت نیز مدد کن که قلم در کف من همچو عصا در ید موسی بشود چون تپش موج مصیبات بلند است، به گستردگی ساحل نیل است، و این بحر طویل است وببخشید که این مخمل خون بر تن تبدار حروف است که این روضهء مکشوف لهوف است، عطش بر لب عطشان لغات است و صدای تپش سطر به سطرش همگی موج مزن آب فرات است، و ارباب همه سینه زنان کشتی آرام نجات است ،ولی حیف که ارباب «قتبل العبرات» است، ولی حیف که ارباب«اسیر الکربات» است، ولی حیف هنوزم که هنوز است حسین ابن علی تشنهء یار است و زنی محو تماشاست زبالای بلندی، الف قامت او دال و همه هستی او در کف گودال و سپس آه که «الشّمرُ ...»خدایا چه بگویم «که شکستند سبو را وبریدند ...» دلت تاب ندارد به خدا با خبرم می گذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی، تو خودت کرب و بلایی، قسمت می دهم آقا به همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی، تو کجایی ... تو کجایی...
اي مهدي اي كرانه اميد دلها همه به تيرگي گراييده، يتيمان همه تنهايند، تا كه دست پر عطوفت تو بر سرشان قرار گيرد اي مهدي، اي ساحل آرامش دلهاي مومنین در تب و تاب است تا تو به پا خيزي! اي مهدي اي زورق نجات جهان پر تلاطم است، كشتيهامان همه در هم شكسته اند، و شيفتگانت چشم به سوي تو دوخته اند تا تو بيايي اي مهدي اي صبح پيروزي شب به دراز كشيده و مردمان همه خفته اند و تنها چشم پر التهاب ياران توست كه قيام پر شكوه تو را انتظار مي كشند تو بيا تا شكوفه هاي اميد بشكفند تو بيا تا كاسه هاي خون رنگ آلاله ها بخندند تو بيا تا بلبلان خوش الحان نغمه جان فزاي روز پيروزي را سر دهند تو بيا تا كه سبزه زاران طراوت نو گيرند اي مهدي، اي دست تواناي يزدان ذوالفقار بر دست گير كه ستمگران مغرور شده اند اي مهدي، اي خزانه دانش ايزدي پرچم دانش را برافراز كه جهل و ناداني جهان گير شده است اي مهدي، اي چشم بيدار خداي منّان كشتيهامان به گِل نشسته و منتظریم تا بیائی اي مهدي، آنگاه که بیائی شمیم ظهورت جهان را عطر آگین کند و بشریت را به ساحل عبودیت و صلح و دوستی رهنمون شود
به زمين و آسمان چشم دوخته ام اما انگار هيچ نمی بینم... فقط می شنوم که می گویند همه هستند و زندگی زیباست! اما زندگی بی تو چگونه زیباست! نمی دانم چرا از تو نشان نمي یابم حال آنکه عطش ديدار تو، مجنونم کرده و در هر که مي نگرم از تو نشان مي جويم و به هرکجا مي رسم نام تو را مي پرسم مبادا عابر آن کوچه بوده باشي و من مثل هربار دير آمده باشم ....اين کوله بار سنگيني که بر دوش گرفته ام ... چيست؟ انتظار... فراق... تنهائی... و یا فاصله... آه که چقدر از فاصله مي ترسيدم ولی افسوس... اکنون گرفتار آنم! چقدر از زمستان مي ترسيدم ولی افسوس... اکنون در بند آنم! چقدر از دوري مي ترسيدم و حالا از عزيزترينم دورم! دور... خیلی دور... یا نه! شاید خیلی نزدیک... نمی دانم شاید اینجا بوده ای که بوی سیب به مشام میرسد... و انگار مثل هربار من دير رسيده ام! کاش می دانستم اينجايي که من هستم، باتو چقدر فاصله است ؟ چقدر فاصله تا ديدار؟ چقدر فاصله تا سیراب شدن؟ چقدر فاصله تا ظهور؟ به امید حضور در عصر زیبای ظهورت!
مهدی جان! هرجا هستی سرت سلامت و دلت گلستان شادی و لبت خندان باد! پسر فاطمه! چقدر برای من سخت است که همه را ببینم ولی از تو نشانی نیابم... این عطش دیدار تو را چه کنم این کوله بار سنگین دوری را کجا ببرم... ای کاش میدانستم کجائی... ای کاش فقط یکبار می دیدمت... و خاک پایت میشدم. ای یوسف زهرا! «کربلای انتظار-عطش دیدار» تقدیم به لحظه ظهورت
اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان
خانه
پست الکترونیک
آرشیو وبلاگ
عناوین نوشته ها
نوشتههای پیشین
شهریور ۱۳۹۶
دی ۱۳۹۲
فروردین ۱۳۹۱
بهمن ۱۳۹۰
آذر ۱۳۹۰
مهر ۱۳۹۰
شهریور ۱۳۹۰
تیر ۱۳۹۰
خرداد ۱۳۹۰
اردیبهشت ۱۳۹۰
فروردین ۱۳۹۰
اسفند ۱۳۸۹
بهمن ۱۳۸۹
دی ۱۳۸۹
آذر ۱۳۸۹
آبان ۱۳۸۹
مهر ۱۳۸۹
شهریور ۱۳۸۹
مرداد ۱۳۸۹
تیر ۱۳۸۹
خرداد ۱۳۸۹
اردیبهشت ۱۳۸۹
فروردین ۱۳۸۹
اسفند ۱۳۸۸
بهمن ۱۳۸۸
دی ۱۳۸۸
آذر ۱۳۸۸
پیوندها
غروب شیطان
هیئت قائمیون
اصحاب قائمیون
پاتوق سعید و محمود
یاران ناب
زلال معرفت
فاطمه یاس نبی (س)
ارمغانه نو
منتظران مهدی
اوج آرامش رسیدن بخداست
راه روشن
BLOGFA.COM
هدایت شده از ثارالله ۱۴
کجایی؟ تو کجایی شده ام باز هوایی،شده ام باز هوایی...
گریه کن ،گریه وخون گریه کن آری که هر آن مرثیه را خلق شنیده است شما دیده ای آن را و اگر طاقتتان هست کنون من نفسی روضه ز مقتل بنویسم، و خودت نیز مدد کن که قلم در کف من همچو عصا در ید موسی بشود چون تپش موج مصیبات بلند است، به گستردگی ساحل نیل است، و این بحر طویل است وببخشید که این مخمل خون بر تن تبدار حروف است که این روضهء مکشوف لهوف است، عطش بر لب عطشان لغات است و صدای تپش سطر به سطرش همگی موج مزن آب فرات است، و ارباب همه سینه زنان کشتی آرام نجات است ،ولی حیف که ارباب «قتبل العبرات» است، ولی حیف که ارباب«اسیر الکربات» است، ولی حیف هنوزم که هنوز است حسین ابن علی تشنهء یار است و زنی محو تماشاست زبالای بلندی، الف قامت او دال و همه هستی او در کف گودال و سپس آه که «الشّمرُ ...»خدایا چه بگویم «که شکستند سبو را وبریدند ...» دلت تاب ندارد به خدا با خبرم می گذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی، تو خودت کرب و بلایی، قسمت می دهم آقا به همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی، تو کجایی ... تو کجایی...
اي مهدي اي كرانه اميد دلها همه به تيرگي گراييده، يتيمان همه تنهايند، تا كه دست پر عطوفت تو بر سرشان قرار گيرد اي مهدي، اي ساحل آرامش دلهاي مومنین در تب و تاب است تا تو به پا خيزي! اي مهدي اي زورق نجات جهان پر تلاطم است، كشتيهامان همه در هم شكسته اند، و شيفتگانت چشم به سوي تو دوخته اند تا تو بيايي اي مهدي اي صبح پيروزي شب به دراز كشيده و مردمان همه خفته اند و تنها چشم پر التهاب ياران توست كه قيام پر شكوه تو را انتظار مي كشند تو بيا تا شكوفه هاي اميد بشكفند تو بيا تا كاسه هاي خون رنگ آلاله ها بخندند تو بيا تا بلبلان خوش الحان نغمه جان فزاي روز پيروزي را سر دهند تو بيا تا كه سبزه زاران طراوت نو گيرند اي مهدي، اي دست تواناي يزدان ذوالفقار بر دست گير كه ستمگران مغرور شده اند اي مهدي، اي خزانه دانش ايزدي پرچم دانش را برافراز كه جهل و ناداني جهان گير شده است اي مهدي، اي چشم بيدار خداي منّان كشتيهامان به گِل نشسته و منتظریم تا بیائی اي مهدي، آنگاه که بیائی شمیم ظهورت جهان را عطر آگین کند و بشریت را به ساحل عبودیت و صلح و دوستی رهنمون شود
به زمين و آسمان چشم دوخته ام اما انگار هيچ نمی بینم... فقط می شنوم که می گویند همه هستند و زندگی زیباست! اما زندگی بی تو چگونه زیباست! نمی دانم چرا از تو نشان نمي یابم حال آنکه عطش ديدار تو، مجنونم کرده و در هر که مي نگرم از تو نشان مي جويم و به هرکجا مي رسم نام تو را مي پرسم مبادا عابر آن کوچه بوده باشي و من مثل هربار دير آمده باشم ....اين کوله بار سنگيني که بر دوش گرفته ام ... چيست؟ انتظار... فراق... تنهائی... و یا فاصله... آه که چقدر از فاصله مي ترسيدم ولی افسوس... اکنون گرفتار آنم! چقدر از زمستان مي ترسيدم ولی افسوس... اکنون در بند آنم! چقدر از دوري مي ترسيدم و حالا از عزيزترينم دورم! دور... خیلی دور... یا نه! شاید خیلی نزدیک... نمی دانم شاید اینجا بوده ای که بوی سیب به مشام میرسد... و انگار مثل هربار من دير رسيده ام! کاش می دانستم اينجايي که من هستم، باتو چقدر فاصله است ؟ چقدر فاصله تا ديدار؟ چقدر فاصله تا سیراب شدن؟ چقدر فاصله تا ظهور؟ به امید حضور در عصر زیبای ظهورت!
مهدی جان! هرجا هستی سرت سلامت و دلت گلستان شادی و لبت خندان باد! پسر فاطمه! چقدر برای من سخت است که همه را ببینم ولی از تو نشانی نیابم... این عطش دیدار تو را چه کنم این کوله بار سنگین دوری را کجا ببرم... ای کاش میدانستم کجائی... ای کاش فقط یکبار می دیدمت... و خاک پایت میشدم. ای یوسف زهرا! «کربلای انتظار-عطش دیدار» تقدیم به لحظه ظهورت
اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان
خانه
پست الکترونیک
آرشیو وبلاگ
عناوین نوشته ها
نوشتههای پیشین
شهریور ۱۳۹۶
دی ۱۳۹۲
فروردین ۱۳۹۱
بهمن ۱۳۹۰
آذر ۱۳۹۰
مهر ۱۳۹۰
شهریور ۱۳۹۰
تیر ۱۳۹۰
خرداد ۱۳۹۰
اردیبهشت ۱۳۹۰
فروردین ۱۳۹۰
اسفند ۱۳۸۹
بهمن ۱۳۸۹
دی ۱۳۸۹
آذر ۱۳۸۹
آبان ۱۳۸۹
مهر ۱۳۸۹
شهریور ۱۳۸۹
مرداد ۱۳۸۹
تیر ۱۳۸۹
خرداد ۱۳۸۹
اردیبهشت ۱۳۸۹
فروردین ۱۳۸۹
اسفند ۱۳۸۸
بهمن ۱۳۸۸
دی ۱۳۸۸
آذر ۱۳۸۸
پیوندها
غروب شیطان
هیئت قائمیون
اصحاب قائمیون
پاتوق سعید و محمود
یاران ناب
زلال معرفت
فاطمه یاس نبی (س)
ارمغانه نو
منتظران مهدی
اوج آرامش رسیدن بخداست
راه روشن
BLOGFA.COM
بیانات عرفانی آيت الله كميلي
22 فوریه, 2014
کد مطلب : 845
جداول مراقبات اخلاقی و عبادی و سلوکی

بسم الله الرّحمن الرّحیم
یکی از مهمترین دستورات عملی که استاد معظم حضرت آیت الله کمیلی بر آن تاکید دارند و در مطلب چهل و یکم کتاب شریف المطالب السلوکیه ذیل بندهای “3” (مشارطه، مراقبه، محاسبه و معاقبه) و “17”؛ فرمودهاند، ضرورت پایبندی سالک به آداب عملی عبادی و اخلاقی است؛ این اعمال در قالب جداولی تهیه شده است که تمامی سالکین الی الله باید آن را برای مراقبه و ارزیابی کمی و کیفی اعمال روزانه خود داشته باشند. تنها تفاوت موجود برای سالک مبتدی با سالک راه رفته، در کیفیت و نوع اعمال است. برای راحتی امور مراقبه نفس میتوان از نرم افزار های اندرویدی جهت نصب بر روی موبایل یا تبلت کمک گرفت. برای نمونه لینک دو نرم افزار مراقبه نفس جهت دانلود در زیر قرار داده شده :
۱- دانلود نرم افزار محاسبه اعمال
۲- دانلود نرم افزار محاسبه نفس – مراقبه
بر این اساس «جداول اخلاقی» و «جدول اعمال عبادی» برای دانلود و استفاده تقدیم میشود: (برای دانلود روی هر یک از عناوین کلیک شود)
۱- مطالعه مقدماتی جهت جداول عملی تربیتی ویرایش جدید
۲- جدول قوای نفس
۳- جدول اخلاق- فضائل
۴- جدول اخلاق- رذائل
۵- جدول اعمال عبادی و سلوکی
*
از رذائل اخلاقی و نفسانی (که متاسفانه در جامعه رواج دارند) و نقش منفی بسیار مهمی در تنزّل ایمان سالک داشته و سدّ راه سلوک الی الله هستند و همچنین موجب غلیظ شدن حجابهای نفسانی میباشند، «غیبت» و «سخن چینی» است؛ بر این اساس به منظور آشنایی بیشتر و یادآوری اهمیت و ضرورت مبارزه با این صفات زشت نفسانی، در مطالب ذیل، ضمن واکاوی این صفت رذیله، نسبت به ارائه راههای درمان آن پرداختهایم؛ قابل ذکر است«محتوای مطلب ششم» پیشِ رو، در قالب جدول نیز ارائه شده است:
۶- آشنایی با غیبت و راههای درمان آن جدید
+ در قالب جدول (غیبت) جدید
۷- جدول سخن چینی جدید
به فرموده حضرت استاد: پس از ممارست، تمرین و تلقینات پی در پی به نفس، إن شاءالله مراقبه از حالت نوشتاری خارج و به صورت ذهنی انجام میگردد.
*
آداب عمومی اهل سلوک طبق تعالیم و فرمایشات عارف بزرگ حضرت آیت الله کمیلی خراسانی (دامت برکاته) از کبار تلامذه ی موحد عظیم الشان آیت الحق سید هاشم موسوی حداد (انارالله تربته)
۱ . ابتدا توبه ی نصوح از گناهان ، غسل توبه ، نماز توبه و استغفار به ترتیب عمل روز یکشنبه اول ماه ذی القعده از کتاب مفاتیح الجنان
۲ . توجه به این شعر :
پیمان سعی مگسل اگر کار مشکل است رهرو اگر ملول نشود ره دراز نیست
۳ . رو به قبله بخوابد و بنشیند و مطالعه کند
۴ . همیشه با وضو باشد
۵ . همیشه خدا را در نظر بگیرد و از غفلت پرهیز نماید
۶ . همیشه زبانش گویای ذکر خدا باشد ( لااله الاالله ) یا ( یاحی یاقیوم) یا (یامن لااله الاانت) که موجب حیات دل است . البته یکی را بعنوان ذکر دائم و غالب انتخاب کند
۷ . کم خوری و کم خوابی و کم گویی را پیشه ی خود کند
۸ . سکوت را با تمرین ملکه ی خود کند
۹ . از شش یا هفت ساعت بیشتر نخوابد
۱۰ . تا گرسنه نشود نخورد و به هنگام خوردن خود را سنگین نکند بلکه با میل به غذا برخیزد
۱۱ . از آجیل و تخمه و خوردنی های متفرقه بپرهیزد چون غفلت آور است ( این مطلب بر حسب افراد متفاوت است )
۱۲ . همیشه به حالت تشهد دو زانو بنشیند ( در حد امکان )
۱۳ . همیشه متوسل به پیامبر و ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین باشد
۱۴ . دائماً امام زمان عجل الله تعالی فرجه را یاد کند و پیوسته دل خود را به آن حضرت بسپارد
۱۵ . حالت بین ترس و امید را در خود حفظ کند
۱۶ . در پیش آمدها و امورات زندگی چون و چرا نکند هرچند که لازم است با تدبیر ، حکمت و مشورت ، برنامه های عملی خود را تنظیم کرده و سهل انگاری نکند
۱۷ . از غذا و لباس و پول و مکان و متعلقات دیگر شبهه ناک دوری نماید
۱۸ . از اجتماعات و معاشرت زیاد با مردم و اهل منزل در حذر باشد مگر به مقدار لازم و همیشه خلوت را ترجیح دهد در حد مقدور و میسور
۱۹ . خود را با ریاضات و جهاد با نفس متخلق به اخلاق حمیده نماید و از نیّات رذیله و اخلاق ناپسند پاکیزه نماید
۲۰ . به هنگام دعا و ارتباط با حضرت حق ، استاد و مربی خود را در نظر بگیرد
۲۱ . همواره انگشتر عقیق و فیروزه در دست داشته باشد
۲۲ . بعضی از مستحبات مثل نافله ها ، نماز شب و غیره را در حد توان بجا آورد
۲۳ . سوره های مسبّحات ششگانه ( حدید،حشر،صف،جمعه،تغابن،اعلی ) را هر شب قبل از خواب بخواند
۲۴ . قرائت قرآن هر روز ( اقلّ آن پنجاه آیه )
۲۵ . قرائت سوره ی ” یس ” بعد از نماز صبح
۲۶ . سوره ی ” واقعه ” هر شب مخصوصاً در نافله ی عشاء ( نماز وتیره ) خوانده شود
۲۷ . خواندن و مداومت بر زیارت عاشورا ( هرروز چنانچه امکان دارد ) و دعاهای عهد ( صبح ها ) ، توسل ، کمیل ( در شب جمعه ) ، سمات ( قبل از عروب جمعه ) ، ندبه ( هر صبح جمعه ) ، جامعه ی کبیره ( در شب یا روز جمعه ) و زیارت آل یاسین ( هر صبح جمعه به همراه دعای ندبه )
۲۸ . خواندن و مداومت بر مناجات ” خمس عشر ” و مناجات امام علی علیه السلام و دعای حزین که بعد از نماز شب خوانده می شود و دعای ” مکارم اخلاق ” و برخی از ادعیه ی صحیفه ی سجادیه که با حال و وقت سالک مناسبت دارد
۲۹ . خواندن و مداومت بر دعای ” اللهم عَرِّفنی نَفسَک ” بعد از نمازها و دعای ” یا مَن تُحَلُّ به عُقَدُ المَکاره ” و دعای ” اَعدَدتُ لِکَلِّ هَولٍ لا اله الا الله “
۳۰ . خوش رفتاری با پدر ، مادر ، همسر ، فرزند ، برادر ، خواهر ، همسایگان و همه ی افرادی که با آنها برخورد دارد
۳۱ . خواندن ” دعای صباح ” ویژه ی امام علی علیه السلام در هر صبحگاه
۳۲ . سعی کند ظاهری شاداب و پرنشاط و دلی محزون و دائم المراقبه داشته باشد
۳۳ . برای رشد حال روحی ، زاری و التجا به درگاه ایزدی را وسیله قرار دهد
۳۴ . احترام گذاشتن به ذریّه ی پیامبر و اهل بیت علیهم السلام ( سادات )
۳۵ . اعمالی را که موجب فروتنی است انجام دهد مانند سلام کردن به کوچکترها یا مرتب کردن کفشهای عزاداران و امثال آن
۳۶ . رفتن به زیارت برادران دینی که کمک راه هستند
۳۷ . در مسجد و حرم های ائمه ی اطهار علیهم السلام و امامزادگان زیاد بنشیند تا از فضای معنوی بهره کامل ببرد
۳۸ . به زیارت اهل قبور برود . شبها نرود چون کراهت دارد . در یک جایی بنشیند و در مرگ و حوادث بعد از آن ، فنای دنیا و دعای ” اللهم ارزقنی التَّجافی عَن دار ِالغُرور و الانابَهَ الی دارالخُلود و الاستِعدادَ للمَوت قَبلَ حُلولِ الفَوت ” تفکر کند
۳۹ . ترک اعتراض بر خدا در جمیع اتفاقات ناگوار که در مشیت الهی است
۴۰ . مداومت بر چهار عمل برای تهذیب نفس :
اول:مشارطه( پایبندی به شروط برنامه ریزی شده در تهذیب نفس )/ دوم:مراقبه( پیگیری مداوم در اجرای برنامه های تعیین شده تهذیب نفس در شبانه روز )/سوم:محاسبه ( بررسی موفقیت خود در پیشبرد برنامه های تنظیم شده روز به هنگام خواب )/ چهارم:معاقبه( تنبیه خود در کوتاهی از اجرای برنامه های تهذیب نفس به شیوه ی مناسب )
۴۱ . مجاهده با نفس اماره و تحمل جفاها و سختی های زندگی
۴۲ . تفکر در خلوتگاه و جدی گرفتن آن : تفکر در آیات انفسی و آفاقی ( نشانه های خداوند در وجود انسان و جهان طبیعت ) و تفکر در اول و آخر هر انسان ( از کجا آمدم ، در کجا هستم ، به کجا خواهم رفت ) ، در این حال چشم بر هم نهد و دل حاضر دارد
۴۳ . در مسیر باز ، کوچه و خیابان سر به زیر باشد ( در حد متعارف )
۴۴ . کتاب های زیر را خوب بخواند و درس بگیرد :
تذکره المتقین ( شیخ محمد بهاری ) – المراقبات – اسرار الصلاه – رساله ی لقاءالله ( هرسه از میرزا جواد ملکی تبریزی ) – معراج السعاده ( ملا احمد نراقی ) – جامع السعادات ( ملا مهدی نراقی ) – منازل الآخره ( شیخ عباس قمی ) – آثار علامه طهرانی از جمله کتاب لب اللباب و روح مجرد – کتابهای حضرت استاد از جمله مطالب السلوکیه – و نیز کتابهایی که در مورد زندگی بزرگان و عرفا نوشته شده با نظر استاد انتخاب کند – کتابهای سید بن طاووس از جمله اقبال الاعمال .
۴۵ . برای اعمال السنه با نظر استاد و مشورت با او به کتاب اقبال الاعمال ( سید بن طاوس ) و مفاتیح الجنان ( شیخ عباس قمی ) و المراقبات ( میرزا جواد ملکی تبریزی ) مراجعه کند زیرا این کتاب ها مورد توجه خاص حضرت استاد کمیلی می باشد به طوری که در جلسات ماه رجب ، شعبان و رمضان ، شاگردان با راهنمایی استاد به کتاب اقبال الاعمال مراجعه کرده و اعمال آن را انجام می دهند
۴۶ . گفتن ذکر یونسیه ” لا اله الا انت سُبحانَکَ انّی کُنتُ مِنَ الظالِمین ” حداقل چهارصد مرتبه ، البته در حالت سجود و در مکان و زمان مشخص . بهترین زمان برای این ذکر بعد از نماز صبح یا بین نماز ظهر و عصر و یا بین نماز مغرب و عشاء یا در نیمه و آخر شب می باشد و باید تا یک سال بر آن مداومت کند و اگر هم به ضرورتی آْن ذکر فوت شد باید در اولین فرصت ادا کند .
۴۷ . هفتاد مرتبه استغفار هر روز بعد از نماز صبح و ظهر و عصر
۴۸ . سوره ی قدر صد مرتبه در شب و عصر جمعه
۴۹ . مداومت بر دعای غریق ( یا الله یا رَحمَنُ یا رَحیم یا مُقَلِّبَ القُلوب ثَبِّت قَلبی عَلی دینِک )
۵۰ . خواندن حدیث عنوان بصری حداقل یک بار در هفته و به مضامین آن به دقت عمل کند که برای رهایی از خواسته های نفس بسیار مفید است
۵۱٫ روزه تمام روزهای سال، غیر از روزههای حرام و مکروه، مستحب است و برای بعضی از روزها بیشتر سفارش شده است که از آن جمله است:
۱٫ پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولی که بعد از روز دهم ماه است. و اگر کسی اینها را به جا نیاورد، مستحب است قضا نماید و چنان چه اصلا نتواند روزه بگیرد، مستحب است برای هر روز یک مد طعام یا ۶/۱۲ نخود نقره به فقیر بدهد.
۲٫ سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.
۳٫ تمام ماه رجب و شعبان و بعضی از این دو ماه اگر چه یک روز باشد.
۴٫ روز عید نوروز، و چهارم تا نهم شوال، روز بیست و پنجم، و بیست و نهم ذیقعده، روز اول تا روز نهم ذیحجه «روز عرفه»، ولی اگر به واسطه ضعف روزه نتواند دعاهای روز عرفه را بخواند، روزه آن روز مکروه است، عید سعید غدیر « 18 ذیحجه » روز مباهله « 24 ذیحجه » روز اول و سوم و هفتم محرم، میلاد مسعود پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله « 17 ربیع الاول »، پانزدهم جمادی الاولی، روز مبعث حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله « 27 رجب »، و اگر کسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخر برساند، بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند، مستحب است دعوت او را قبول کند، و در بین روز افطار نماید.
( در انجام این عمل و هر عمل مستحبی باید به حفظ توانایی بدن توجه داشت )
۵۲ . خدمت به استاد و به رفیقان راه و محبین خدا
۵۳ . به نفس خود ارفاق کند ، زیرا بدن مرکبی است که در رسیدن به مقصود نیازمند رسیدگی است و بداند سیر مراحل به صورت تدریجی خواهد بود
۵۴ . خواندن چهار قل و آیت الکرسی به هنگام خواب ، تا با یاد خدا به خواب رود
۵۵ . مراقبت بر برنامه های رجب و شعبان و رمضان خصوصاً اعتکاف ایام البیض
۵۶ . توسل به اهل بیت علیهم السلام بخصوص حضرت سیدالشهدا علیه السلام ( در ماه محرم و صفر توسل به سیدالشهدا علیه السلام شدت بگیرد زیرا شرکت در مراسم عزاداری و توسل به آن حضرت در این دو ماه نقش بسیار مهم در پروازهای سلوکی دارد )
۵۷ . رویاهای صادقه و مکاشفات یا دیگر حالات و پدیده های روحی و معنوی را خدمت استاد عرضه داشتن ؛ زیرا از این حالات می شود فهمید سالک پیشرفت داشته یا نه . آیا مداومت بر دستورات داشته یا نه
۵۸ . طبق نظر استاد بعضی از کتاب های عرفانی از جمله کتاب المطالب السلوکیه چون جنبه ی کاربردی و دستوری دارد باید آن را همیشه ( خصوصاً در جلسات ) همراه داشته باشد
۵۹ . مواد گوشتی حیوانی را در خوراک خود کم نماید
۶۰ . جدول اخلاقی و سلوکی خود را نوشتن و خدمت استاد آوردن
۶۱ . میزان پایبندی خود به دستورات را به استاد گزارش دادن
۶۲ . چون استاد جلسه ی مشاوره دارد وقت بگیرد و مشکلات خود ( مخصوصاً مشکلات سلوکی را ) با استاد در میان بگذارد
۶۳ . به مسافرت های معنوی همراه استاد اهمیت دهد
۶۴ . دستورات را به خاطر رضای خدا انجام دهد نه به خاطر اثر آنها . زیرا این راه ، راه ِ توحید است و سالک باید تمام توجه اش به حضرت حق باشد
۶۵ . برخورد او در انجام دستورات مثل واجبات باشد و دستوری را ترک نکند و بر آنها مداومت داشته باشد
۶۶ . اهمیت دادن به دستورات اربعینی به طوری که شرایط اربعینی را رعایت کند تا اربعینش به هم نخورد و بعد از پایان اربعین ، برای گرفتن اربعین جدید به استاد مراجعه کند
۶۷ . شرکت مرتب در جلسات سلوکی که توسط استاد برگزار می شود و آداب خاص و عام جلسه را رعایت کند
۶۸ . برای گرفتن دستورات تفکری به استاد مراجعه کند . زیرا دستورات تفکری دارای مراحلی است که چگونگی آن و رفتن از یک مرحله به مرحله ی دیگر باید زیر نظر استاد باشد
۶۹ . رساله ی توضیح المسائل را یکبار بخواند و هر جا مساله جدیدی پیش آمد از مرجع تقلید خود استفتاء کند
۷۰ . بعضی از این دستورات به حسب افراد قابل تغییر است و نباید تسریع و تشدید کرد و باید با استاد مشورت نمود .
بعون الله الملک الحق المبین
لینک کوتاه : https://www.komeily.com/?p=845
مطالب مشابه
مجموعه سخنرانیهای حضرت آیتالله کمیلی خراسانی در ماه شریف شعبان المعظم
مجموعه سخنرانیهای آیت الله کمیلی خراسانی «حفظه الله» در ماه رجب
ایام فاطمیه دوم ۱۴۴۶-شام غریبان
اهتمام به تکمیل سیر در دنیا و کشف یقینیات
سخنرانی در جمع طلاب حوزه حضرت امیرالمؤمنین (علیهالسلام)
ایام فاطمیه دوم ۱۴۴۶-روز شهادت